คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #75 : บทที่เจ็ดสิบ -- จัดการ
บทที่เจ็ดสิบ
หลังจากณัฐได้ฟังเรื่องราวที่แพรเล่า เขาก็รู้สึกวิตกกังวลเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้เรื่องของเขาได้เร็วขนาดนี้ มิน่าล่ะ ? ช่วงหลังๆมานี้ถึงรู้สึกว่ามีสายตาแปลกๆมองมาที่เขา แสดงว่าอาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้จริงๆใช่มั้ย ?
ตกเย็นหลังจากเลิกเรียน เขาจึงรีบเล่าเรื่องที่ได้รับรู้มาให้พี่สนฟังทันที
“ พี่สน...วันนี้แพรมาเล่าให้ณัฐฟังแหละ... ”
ฝ่ายนั้นเปลี่ยนมานั่งข้างกันบนโซฟา
“ แพรบอกว่า...ได้ยินคนอื่นพูดกันในห้องน้ำหญิง ว่า...สงสัยพี่สนกับณัฐเป็นแฟนกัน ”
“ จริงเหรอ ?! ”
“ ใช่...เพราะก่อนหน้านี้ ณัฐก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกแอบมองอยู่บ่อยๆเหมือนกัน พอมองไปทีไรก็แกล้งหันไปมองทางอื่น แล้วบางทียังเห็นเหมือนพูดซุบซิบกันด้วย ”
“ อืมมม ”
เขาทำหน้าสงสัย “ พี่สนไม่แปลกใจเหรอ ? คนอื่นเค้ารู้เรื่องเราแล้วนะ ”
“ ไม่แปลกใจหรอก เพราะพี่ก็รู้สึกมาตั้งนานแล้ว ”
“ อ้าว ?! แล้วทำไมพี่สนไม่เห็นบอกณัฐเลยล่ะ ? ” ร่างเพรียวทำหน้างอน
“ ก็พี่แค่คิดเองคนเดียว แค่สงสัยน่ะ...ไม่อยากพูดให้ณัฐคิดมาก ”
“ แล้วพี่สนรู้ได้ไงล่ะ ? ”
“ ก็เหมือนกันแหละ ชอบมีคนมอง แล้วก็พูดซุบซิบนินทา บางครั้งก็มีแซวแบบแปลกๆแล้วหันมามองด้วย แต่ล่าสุดเดินเข้ามาถามเลยก็มี ”
“ หา !! ” ณัฐตกใจตาโต
“ มีเข้ามาถามเลยเหรอ ? ”
“ ใช่ พึ่งโดนถามไปเมื่อเช้านี้เอง ”
“ ใครมาถามเหรอ ? ”
“ ก็เพื่อนในรุ่นน่ะแหละ ”
“ แล้วพี่สนตอบเขาไปว่าไงอ่ะ ? ”
“ พี่ก็ตอบไปว่า... ” อีกฝ่ายหันมาจ้องตา
“ .....‘คิดว่ายังไง ก็เป็นอย่างนั้นแหละ’ ”
“ ...............!!!!................ ” เขาอึ้ง
“ พี่สนตอบแบบนั้นเลยเหรอ ? ”
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ที่จริงอยากตอบว่า ‘ใช่’ ด้วยซ้ำ แต่ยังไม่ได้มาถามณัฐก่อน กลัวณัฐโกรธ ”
เขาทำหน้านิ่ว “ แต่คำตอบของพี่สนก็ไม่ได้แตกต่างจากคำว่า ‘ใช่’ เลยนะ ”
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ก็อยากให้คนอื่นรู้ว่าที่คิดอ่ะ...ถูกต้องแล้ว ”
เขาถอนหายใจแล้วพูดเสียงเบากับตัวเอง
“ เฮ้อ...แสดงว่าคนอื่นคงรู้เรื่องเราแน่นอนแล้ว ”
“ อืมม...คงจะใช่แล้วแหละ ”
ร่างเพรียวตีหน้าเครียด “ แล้ว...เราจะทำยังไงต่อไปดี ?? ”
ก่อนที่ฝ่ายนั้นจะคว้าศีรษะของเขาให้ไปพิงซบที่ไหล่ แล้วโอบกอดร่างเขาเอาไว้
“ ก็ใช้ชีวิตไปแบบเดิมเนี่ยแหละ เราไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย ”
“ แต่ก็ต้องถูกมอง ถูกนินทา...ไปอย่างนี้เรื่อยๆ ”
“ มันเป็นเรื่องปกติ คนเราก็ต้องถูกนินทาอยู่แล้ว แค่เราจะได้ยินหรือไม่ได้ยินแค่นั้นแหละ ”
“ แต่ทุกคน...ก็จะคิดว่าเราเป็นเกย์ เรา ‘ไม่เหมือน’ คนอื่น ”
“ ก็ ‘ไม่เหมือน’ จริงๆนี่นา...ให้ทำไงได้ ”
ได้ยินดังนั้นเขาก็คลี่ยิ้มบาง “ อืมม...นั่นสินะ ”
“ ช่วงแรกๆก็คงจะเป็นแบบนี้แหละมั้ง กระแสต่อต้าน...ไม่เข้าใจ...รับไม่ได้ แต่พี่เชื่อว่าอีกสักหน่อยมันก็จะดีขึ้นเอง หวังว่าทุกคนคงจะชิน และยอมรับไปเองน่ะแหละ... ”
“ ...แค่เราต้องผ่านมันไปให้ได้ ”
“ ........................................... ” เขานิ่งเงียบเพื่อคิดตามคำพูดของรุ่นพี่
พี่สนดึงมือเขาไปลูบเหมือนที่เคยทำ
“ ณัฐกล้าที่จะบอกคนอื่นมั้ย ? ว่าเราเป็นแฟนกัน ”
เขาแหงนหน้าขึ้นไปสบตารุ่นพี่
“ ถ้าพี่สนกล้า...ณัฐก็กล้า ”
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่มีทางตอบออกไปแบบนี้แน่ แต่ครั้งนี้...รู้สึกเหมือนได้รับความกล้ามาจากพี่สนนิดๆแฮะ
ร่างสูงยิ้ม “ งั้นก็ดี ”
“ ต่อไปนี้ณัฐไม่ต้องกังวลนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่จะปกป้องณัฐเอง ”
“ ขอแค่ให้ณัฐเข้มแข็ง แล้วเราจะผ่านมันไปด้วยกัน...โอเคนะ ”
รู้สึกหัวใจกระชุ่มกระชวยได้อย่างน่าประหลาดหลังจากที่ได้ยินคำพูดของรุ่นพี่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน...
...ขอแค่มีพี่สนอยู่ข้างกาย...เขาก็ไม่กลัวอะไรอีกต่อไปแล้ว...
“ ครับ ”
เขาซบอกรุ่นพี่ด้วยความสบายใจ แล้วอยู่ดีๆก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา
“ วันนี้... ”
“ ....................................... ”
“ เมื่อตอนเที่ยง...มีคนๆหนึ่งตั้งใจเดินชนณัฐที่โรงอาหารด้วยแหละ จนจานข้าวหล่น หกเต็มพื้นหมดเลย ”
“ จริงเหรอ ?! ” รุ่นพี่ทำหน้าตกใจ
“ ใช่ ! คุณป้าร้านขายข้าวก็เลยได้ตักจานข้าวให้ใหม่ฟรีๆ...ใจดีมากเลย ” ร่างเพรียวยิ้มแป้นเมื่อนึกถึงความใจดีของคุณป้าคนนั้น
อีกฝ่ายขมวดคิ้ว...ลูบศีรษะร่างในอ้อมกอด
“ แล้วใครมาชนล่ะ ? ”
“ ไม่รู้เหมือนกัน...รู้แต่ว่าเป็นรุ่นพี่ผู้หญิง ไม่รู้ว่าปีสองหรือปีสาม แต่คิดว่าน่าจะเป็นปีสาม ”
“ งั้นเหรอ ? ”
“ กิ๊กพี่สนแหงๆ ” เขาพูดแซวเล่น
“............................. ” อีกฝ่ายเงียบ
“ พี่สน ? ” เขาแหงนหน้าเรียกอีกครั้ง
“ หือ ?? ”
“ ทำไมเงียบ ”
“ ไม่หรอก...พี่กำลังคิดว่าคนที่มาชนณัฐเป็นใครต่างหาก ”
“ เหรอ ? เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ณัฐไม่ได้คิดมากอะไรแล้ว ”
“ แต่ตลกตรงที่ไอ้จัมโบ้มันบอกเมื่อตอนเที่ยงว่า... ‘ถ้ามีใครมาหาเรื่องมึงอีก กูจะวิ่งไปเตะตูดให้’ ฮ่า ๆ ๆ ฟังแล้วขำมากเลย ”
รุ่นพี่พูดด้วยเสียงหนักแน่น
“ พี่จะไม่ให้ใครมาทำอะไรณัฐได้เด็ดขาด... ”
“ ...................................... ”
ร่างเพรียวแอบอมยิ้ม
“ ครับ...ณัฐก็จะไม่ให้ใครมาทำอะไรพี่สนเหมือนกัน ”
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ” รุ่นพี่บีบจมูกเขาอย่างเอ็นดู
“ ใครจะมาทำอะไรพี่ได้ ฮะ ?? ”
“ เผื่อมีไง ? ฮ่ะ ๆ ๆ ปล่อยนะ ” ณัฐพูดเสียงอู้อี้
รุ่นพี่ยอมคลายมือออกแต่โดยดี แล้วเปลี่ยนมาจูบเบาๆที่หน้าผาก
“ พี่จะปกป้องณัฐเอง... ”
***************************
วันนี้เขาโชว์ฝีมือการทำอาหารเย็นให้ ‘สุดที่รัก’ ได้กินอีกครั้ง เพราะฝ่ายนั้นบ่นว่าอยากกินไข่ตุ๋นกับผัดผักใส่หมูและใส่ข้าวโพดอ่อนเยอะๆ เขาก็เลยจัดให้ตามคำขอ
หลังจากที่กินอาหารกันจนอิ่มหนำสำราญแล้ว เราทั้งสองก็อาบน้ำและแยกย้ายกันทำหน้าที่ของแต่ละคน รุ่นพี่อ่านหนังสือบนโต๊ะ ส่วนเขาก็นอนอ่านหนังสือเล่นอยู่บนเตียง
แต่พออ่านได้ไม่เท่าไหร่...ฝ่ายนั้นก็ถือชีทเพียงแค่หนึ่งชุด มานอนอ่านข้างเขาเช่นกัน
“ หือ ?? ” ร่างเพรียวทำหน้าสงสัย เมื่อเห็นว่ารุ่นพี่ได้ตะกายร่างเข้ามาในผ้าห่มผืนใหญ่ด้วย
“ หนาวอ่ะ ขอนอนอ่านด้วยนะ ”
เราทั้งสองคนจึงนั่งอ่านหนังสือข้างกัน ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่
แต่แล้วไม่นาน...อีกฝ่ายกลับหยุดอ่านอยู่แค่นั้น วางชีทของตัวเองลง แล้วเอื้อมมือมากอดร่างของเขาเอาไว้แทน เขาจึงได้แต่นอนพิงซบอกของรุ่นพี่
“ ที่รักขยันจัง ” พูดแล้วก็หอมที่ขมับเขาหนึ่งที เพราะว่าเราพึ่งอาบน้ำเสร็จ ตัวเราจึงยังหอมฉุยกันทั้งคู่
“ ก็ว่างๆนี่นา ”
“ อ่านถึงตรงนี้เหรอ ? ” ฝ่ายนั้นหันมามองเนื้อหาด้วย
“ ใช่...ยังงงๆเหมือนกัน ”
“ งงตรงไหน ? ”
“ ตรงนี้อ่ะ ” เขาชี้ที่จุดหนึ่งบนหน้ากระดาษที่ยังไม่เข้าใจ
แล้วมือของรุ่นพี่ก็ลอดผ่านเข้าไปในชุดนอนของเขา...แล้วเริ่มไล้วนที่ท้องน้อยอย่างช้าๆ
“ ตรงนี้เหรอ ? ” ฝ่ายนั้นกระซิบที่ข้างหู
ณัฐหันไปมองหน้ารุ่นพี่ แล้วอมยิ้ม
“ ไม่ใช่...ณัฐหมายถึงตรงนี้ต่างหาก ” เขาชี้นิ้วไปที่กระดาษ
“ ตรงนี้หรือเปล่า ? ” ครั้งนี้รุ่นพี่เริ่มไล้วนขึ้นมาบนแผ่นอก แล้วถูไถกับเม็ดตุ่มไตของเขาเล่น
“ บ้าอ่ะ ! พี่สน ” เขาพูดแทนอาการเขินอาย แล้วพยายามกลับไปอ่านหนังสือต่อ
********************************************
เราทั้งคู่หายใจหอบเหนื่อยนอนกอดกันอยู่อย่างนั้น แล้วอีกฝ่ายก็ค่อยๆเคลื่อนกายออกอย่างช้าๆ เรานอนพักสักเล็กน้อยก่อนที่รุ่นพี่จะอุ้มร่างของเขาไปทำความสะอาดในห้องน้ำเหมือนอย่างทุกครั้ง และพาร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของเขากลับมานอนที่เตียงและห่มผ้าให้อย่างทะนุถนอม
“ ฝันดีนะครับที่รัก ”
รุ่นพี่จุมพิตเบาๆที่หน้าผาก แล้วกระชับกอดร่างเพรียวภายใต้ผ้าห่มเพื่อเพิ่มความอบอุ่นโดยไร้สิ่งกีดขวางทางร่างกายใดๆ
ร่างเพรียวซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดนั้น ก่อนที่จะพริ้มตาหลับด้วยความรู้สึกอุ่นใจ ไม่นาน...ร่างทั้งสองก็เข้าสู่ห้วงนิทราที่แสนหวาน
****************************************
...เช้าวันต่อมา...
ร่างสูงก้าวเท้ายาวเข้าห้องเรียนด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น เขาวางกระเป๋าลงบนโต๊ะตัวหนึ่งข้างๆเพื่อนสนิท แล้วเดินออกมาโดยที่ยังไม่ได้ตอบการทักทายของเพื่อนสักคำ
เขามุ่งตรงไปยังกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่อยู่หน้าห้องทันที แล้วพูดขึ้นว่า...
“ เฟิร์น...เราขอพูดด้วยหน่อย ! ”
หญิงสาวหนึ่งในนั้นที่หน้าตาแสนจะธรรมดาทำหน้าตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะคลี่ยิ้มบางให้เพื่อนอย่างมีความหมาย แล้วหลีกตัวออกมาหาอย่างที่ต้องการ
เพราะว่าเหลือเวลามากกว่าสิบนาทีกว่าจะถึงเวลาเรียนคาบแรก ทำให้เพื่อนในห้องยังมีปริมาณไม่ค่อยมาก และต่างไม่ได้สนใจกันสักเท่าไหร่
สนพาหญิงสาวเดินผ่านออกมาหน้าห้องเรียน แล้วหลบไปยืนคุยในทางเดินแคบๆมุมหนึ่ง ก่อนที่จะหันมายืนประจันหน้า...
“ เราขอถามเฟิร์นตรงๆนะ ”
“ ได้สิ...สน ” หญิงสาวคลี่ยิ้มบาง แล้วรอฟัง
“ เมื่อวานตอนเช้า เรื่องที่เฟิร์นมาถามเรา...ว่าเป็นแฟนกับน้องณัฐปีหนึ่งจริงหรือเปล่า ? แล้วเราก็ตอบออกไปแบบนั้น... ”
“ ทำไมเหรอ ? ”
เขาจึงตัดสินใจถามเข้าประเด็นทันที
“ ใช่เฟิร์นหรือเปล่า ? ที่เป็นคนเดินชนน้องณัฐที่โรงอาหารเมื่อวานนี้ ”
หญิงสาวเริ่มตีหน้าเคร่งเครียด
“ ไม่ใช่นะสน เฟิร์นไม่รู้เรื่อง ”
สนขมวดคิ้ว “ แล้วเมื่อวานใครกันที่พอรู้ความจริง แล้วร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นจะตายให้ได้ !!
“ บอกว่าถ้าเรายอมคบกับเธอ ก็จะสามารถปิดเรื่องที่เราเป็นเกย์ได้ ”
“ ใครกัน ?? ฮะ !!! ” เขาส่งเสียงตวาด
“ ทำไม !! ‘มัน’ ไปฟ้องสนเหรอ ?!! ” เธอสวนกลับอย่างรวดเร็ว
“ ฮึ ” เขาหัวเราะแค่นจมูก
“ แสดงว่าเป็นเฟิร์นจริงๆด้วยสินะ ”
หญิงสาวหน้าเผือดสี เมื่อรู้ตัวว่าพลาดก่อน ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นหลุบตาต่ำแล้วทำหน้าเศร้า พูดเสียงอ่อน
“ สน... ”
“ ทำไมสนต้องไปคบกับ ‘ผู้ชาย’ ด้วย...เฟิร์นไม่เข้าใจ ”
หญิงสาวจ้องตาชายหนุ่ม
“ เฟิร์นแอบชอบสนมานานมากเลยนะ ตั้งแต่ปีหนึ่ง...จนมาถึงทุกวันนี้ ”
“ เหรอ ? แล้วไง... ” ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเย็นชา
“ ที่สนคบกับผู้หญิงคนแล้วคนเล่า เฟิร์นก็ไม่เคยจะว่า แล้วนี่อะไร?? ”
“ อยู่ดีๆกลายมาคบผู้ชายได้ไง ??? สนไม่ได้เป็นเกย์ไม่ใช่เหรอ ?!!! ”
หญิงสาวโผเข้าจับไหล่ของชายตรงหน้า
“ สนคบกับน้องเค้าเพราะความจำเป็นอะไรสักอย่างใช่มั้ย ?!! บอกเฟิร์นมาสิ !!! ”
“ ถ้าเป็น ‘ผู้ชายคนนั้น’ ได้ ก็ต้องเป็นเฟิร์นได้ใช่มั้ย ?!!! ”
“ เฟิร์นเป็นผู้หญิง...ก็ต้องดีกว่าผู้ชายแบบนั้นอยู่แล้ว !! ”
ร่างสูงจับข้อมือหญิงสาวออกอย่างช้าๆ ก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า...
“ ขอถามอะไรเฟิร์นหน่อยนะ ? ”
“ ถ้าเฟิร์นชอบเราจริง ทำไมไม่เข้ามาหาตั้งแต่แรก เข้ามาพิสูจน์ตัวเองสิ ปล่อยให้เราคบกับคนอื่นไปทั่วอยู่ทำไมตั้งสามปี ? ”
“ แล้วที่มาโวยวายอยู่ตอนนี้เพราะอะไร ? หรือแค่อยากทวงสิทธิ์ความเป็นผู้หญิง แล้วคิดว่าจะสามารถชนะ ‘น้องณัฐ’ ได้ ”
“ ถ้าเฟิร์นคิดแบบนั้นจริงๆล่ะก็...เราขอบอกว่าเฟิร์นคิดผิด !! ”
“ เราไม่ได้คบน้องณัฐเพราะความจำใจ แต่คบเพราะ ‘รัก’ จริงๆ เอาเป็นว่า...ไม่เคยรักใครได้เท่านี้มาก่อน และไม่คิดจะรักใครมากขนาดนี้ด้วย ”
“ อย่ามาดูถูกน้องณัฐ !! เพราะน้องเขามีค่ามากกว่า ‘พวกเธอทั้งหมดบนโลกใบนี้’ รวมกันซะอีก ”
“ ต่อจากนี้...ไม่ใช่แค่ผู้หญิงคนไหน หรือผู้ชายคนไหนก็มีสิทธิ์ แต่หมายถึง... ‘ไม่มีใครเลย’ ที่มีสิทธิ์ต่างหาก เพราะเราจะรักน้องณัฐ ‘แค่คนเดียว’ เราพูดแบบนี้เฟิร์นเข้าใจมั้ย ? ”
หญิงสาวปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ก่อนที่จะโผเข้ากอดร่างสูงทันที !!!
“ สน...ทำไมสนทำแบบนี้ ทำไมทำลายชีวิตตัวเองแบบนี้ สนจะถูกทุกคนมองว่าเป็นเกย์นะ !! ”
เขาดันร่างหญิงสาวออก
“ เราไม่กลัว...เรื่องแค่นี้ ‘เรากับณัฐ’ จัดการเองได้ ”
“ แต่ว่า... ”
ร่างสูงเข้าไปชิดร่างบางนั้น เช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มขาวเนียนของหญิงสาวอย่างเบามือ โน้มหน้าเข้าไปใกล้จนลมหายใจเป่ารดแก้ม แล้วเลื่อนมือลงต่ำก่อนที่จะวางรอบลำคอนั้นไว้อย่างหลวมๆ ทำเอาอีกฝ่ายถึงกับตกตะลึงจนตาโต
ร่างสูงกัดฟันกรอด พูดเสียงลอดไรฟัน
“ อย่ามาแกล้งทำเป็นเหมือนว่าห่วงเรา...แล้วที่ไปแกล้งน้องณัฐลับหลังนั่นล่ะ !! หมายความว่าไง ? ”
แล้วฝ่ามือใหญ่ก็เลื่อนขึ้นมากดบีบแก้มหญิงสาวไว้แน่น
“ เราไม่ใช่คนดีอะไรมากมายนะเฟิร์น อย่าหาว่าไม่เตือน ”
“ ขอย้ำว่า...อย่ามายุ่งกับณัฐอีกเด็ดขาด !!!!!! ”
เขาพูดด้วยเสียงหนักแน่น ก่อนที่จะผลักร่างนั้นชิดกับผนัง แล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที โดยไม่สนใจอาการตกตะลึงของคนด้านหลังเลยแม้แต่น้อย
‘ เกลียดผู้หญิงแบบนี้ที่สุด ! ’ เขาได้แต่บอกกับตัวเองแบบนี้ในใจ
เขาไม่ได้ทำเกินไปหรอก ใครหน้าไหนที่บังอาจมาทำร้ายณัฐ...จะได้รับกลับคืนมากกว่านั้นเป็นร้อยเท่าแน่ !!!
****************************
ความคิดเห็น