amittona
ดู Blog ทั้งหมด

เพื่อนในดวงใจ...

เขียนโดย amittona
----------------------------------------------------------
   



















              






         ถ้านับเนื่องเรื่องเพื่อนตั้งแต่เริ่มเข้าสู่โลกออนไลน์ ผมมีเพื่อนที่
"พิเศษมาก"อยู่หลายคน การที่ผมใช้คำนี้คำว่าพิเศษมากนี่ เป็นเพราะผมประทับใจและทึกทักเอาเองทั้งสิ้นว่า เธอทั้งหมดนี้ "เป็นและใช่"คนที่ทำให้เราจำไม่ลืมเลยตลอดมา และจะจารนัยให้ฟังดังนี้
 
 ซึ่งก่อนอื่นจำเป็นต้องเกริ่นล่วงหน้าว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่จะกล่าวถึงพวกคุณทั้งหมดต่อไปนี้ "ล้วนเป็นความประทับใจส่วนตัวล้วนๆ" และต้องการเชิดชูคุณให้เพื่อนคนอื่นได้รับรู้ถึงสิ่งดีๆที่คุณมีต่อผมนั้น มิได้เจตนาล่วงเกินหรือก้าวก่ายหรือทำสิ่งใดให้คุณต้องช้ำใจแม้แต่น้อย
            ขอเริ่มต้นคนที่เป็น"เพื่อนพิเศษมาก"คนแรก 
เธอเป็นเพื่อนที่เว็ป "แจ่มใส" นิสัยส่วนตัวเธอคนนี้ สดใสและมีความเป็นกันเองให้เพื่อนตลอดมา ในช่วงที่ผมเริ่มเขียนนิยาย ก็ได้เธอคนนี้ช่วยแนะนำการเขียนและชี้แนะเป็นอย่างดี เรียกได้ว่า ได้เทคนิคจากเธอมาหลายอย่างทั้งการเขียน การใช้อักษรรวมถึงการใช้วิทยาการออนไลน์ เรียกเธอเป็น "ครู"ได้สบาย
เธอคนนี้ปัจจุบันเป็นนักเขียนอาชีพแล้วและมีนิยายสู่ตลาดหลายเล่ม
ชื่อในการเขียนยุคแรกมีความหมายเกี่ยวกับพืชธรรมชาติ ส่วนชื่อในการเขียนอาชีพแปลความหมายได้ว่า "ดวงดาว"
       เพื่อนคนต่อมา  คนนี้ใช่ว่าจะเป็นเพื่อนสนิทนานเหมือนคนแรก ผมคบเธอคนนี้เพียงไม่กี่มากน้อย แต่สิ่งที่ประทับใจเหลือหลายคือ "ความเป็นกันเอง" เธอได้ให้คำนี้กับผมมาอยู่ตลอดเวลาที่คบกันใน(ฐานะเพื่อนนักเขียน)
คนนี้รวมเอาความเป็นเพื่อนและญาติสนิทเข้าไว้ด้วยกัน เลยทำให้เวลาช่วงนั้น(ที่อยู่ด้วยกันไม่นาน)กลายเป็นช่วงน่าจดจำไม่ลืมเลย เธอคนนี้ไม่สวยแต่น่ารักสมวัยสดใสเกินเหตุ และมีความสามารถมากเกินตัวในการเขียนนิยายและบทละคร มากความสามารถขนาดนี้เป็นใครก็ต้องชื่นชมรวมถึงผมด้วย
          เพื่อนคนถัดไป คนนี้ต่างจากเพื่อนคนอื่นตรงที่ "ทำให้ผมไม่อยากลืม"
เพราะเธอคนนี้คือเพียงคนเดียวที่ป่วนผมได้เป็นคนแรก เพื่อนหลายๆคนที่ผมคบมาไม่เคยทำให้ผมขุ่นข้องใจได้สักคนเลย แม้จะมาว่า มาบ่นผมแรงๆก็ตามที ผมก็ยังเฉย แต่สำหรับเพื่อนคนนี้ แค่เธอมาพูดมาทำอะไรบางอย่างเล็กๆน้อยๆก็สามารถติดอยู่ในความนึกคิดผมได้ง่ายๆ
ผมไม่รู้ว่า ทำไมต้องไปคิด ไปนึกย้ำๆคำพูดของเธอ สุดท้ายก็ทบทวนเรื่องทั้งหมดได้ว่า "เพราะความแปลกที่แตกต่าง"ของเธอนั่นเอง
แต่เพื่อนคนนี้่ ก็ให้ความพิเศษกับความรู้สึกที่ดีๆต่อผมตลอดมา นับได้ว่าเป็นเพื่อนที่มากน้ำใจคนหนึ่งก็ว่าได้ และขอบอกว่าเธอคนนี้คือเพียงคนเดียวที่ผม
เคย "อยากตัดออกจากความเป็นเพื่อนแต่ไม่เคยตัดได้สักที"เธอคนนี้ไม่ได้เขียนนิยาย และบล็อกที่เธอคนนี้เขียน "ล้วนสุดยอดตลอดมา"ตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ผมก็ยังชอบ(แอบ)ไปอ่าน
           เพื่อนลำดับต่อมา
สำหรับคนนี้ มีความพิเศษตรงที่ "มีน้ำใจและเผื่อแผ่แต่สิ่งดีๆ"ให้กับผมตลอดมา เธอเป็นดังญาติสนิท เป็นเหมือนผู้ให้ไม่เคยเหนื่อย น้ำใจที่เธอคนนี้มอบให้ ไม่เคยหายไปตามกาลเวลา หลายครั้งที่ผมเห็นสิ่งที่เธอทำให้ รู้สึกตื้่นตันใจบอกไม่ถูก อย่างเช่นว่า ชอบแอบไปฝากกำลังใจในบทความของผม ซึ่งทุกครั้งผมรู้สึกละอายใจนักที่ไม่อาจตอบแทนน้ำใจเธอได้หมด
      และจะบอกว่า ผมชอบรูปที่เธอถ่ายอยู่หนึ่งรูป
เป็นรูปประทับใจสุดก็ว่าได้ รูปนั้น...
      เป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่งในชุดน่ารัก ยืนคู่จักรยาน ใบหน้าอันบริสุทธิ์สดใสทำให้ภาพนั้นเป็นภาพติดตาตรึงใจผมจนบัดนี้
        และเพื่อนอีกหนึ่งคนที่ผมยินดีนำเสนอมากก็คือ...
  ผู้เป็นดัง "รุ่งอรุณแสนสดใส" เธอคนนี้กับผมอยู่ที่นี่(เด็กดี)มานาน
นานเสียจนไม่สามารถอธิบายได้ว่า "ระหว่างแฟนกับเพื่อน"ผมคบใครนานกว่า เธอผู้นี้เวลาเจอกันผมคิดในใจว่า ทำไมน้าาา...ช่างร่าเริงสดใสเหมือนไม่มีความทุกข์อยู่เลย และผมก็รู้สึกร่วมไปกับความสดใสของเธอในทุกครั้งที่เจอกัน ผมพูดคุยกับเพื่อนคนนี้แบบสบายใจเป็นที่สุด เพราะรู้ว่า
คำอะไรต่างๆที่ผมพูดไป เธอจะเข้าใจได้หมดสิ้น แม้บางคำมันจะฟังแล้วกำกวม วกวน อลเวงยังไงเธอก็แปลความหมายออกมาได้ว่า "เพื่อน"ทั้งสิ้น
นี่แหละผมจึงได้สบายใจทุกครั้งที่เจอเธอคนนี้
   บทความหรือบล็อกต่างๆที่เธอเขียน ก็น่าอ่าน มีคำประทับใจ คำที่อ่านแล้วมีความหมายมากก็เยอะ เป็นเพื่อนที่ผมไม่เคยลืมตลอดมา
และ..."ถ้าหากมีใครในโลกนี้หายไป ต้องไม่ใช่เพื่อนคนนี้"
 
      ก่อนปิดบทความนี้ ผมมีอะไรบางอย่างจะให้ทุกคนที่เป็นเพื่อนผม
ได้อ่าน เพราะผมอยากแนะนำใครบางคนให้ทุกคนได้รู้จัก
แต่เพราะเป็นอะไรที่พิเศษมาก ผมจึงนำเสนอแบบพิเศษตามไปด้วย
 ผมขอให้คุณที่ใช้โทรศัพท์มือถืออ่านบทความนี้ช่วยเดินไปที่กระจกส่องหน้าและหันโทรศัพท์ไปทางกระจกเวลาอ่าน
        ส่วนคนที่ใช้โน๊ตบุ้คส์ หรือคอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะ กรุณาเอากระจกส่องหน้า หรือว่ากระจกส่องสิว มานั่งหันหลังมองผ่านกระจกเวลาอ่านบทความนี้











               

































                




    เครดิต






              แสงสี    caje




             picxa bay





     เสียง ยูทูป

 



 

我有一段情

ครั้งหนึ่งฉันมีความรัก


(หว่อโหย่ว อิต้วนฉิง)







 

ความคิดเห็น

ยังไม่มีความคิดเห็น