ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♛ ИOT REΛL BUT SPECIΛL ; (B.A.P)

    ลำดับตอนที่ #19 : - 34N6CH4N ✖ 23/13 I’ll be a big fan

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 836
      0
      22 ก.พ. 56

    T itle :: I’ll be a big fan

    Author :: toreraC

    Couple :: BANGCHAN

    Rate :: PG-13

    Talk :: เพราะฉับแอ็บแบ๊วฉันเลยแต่งแต่ฟิคแบบนี้ งิ้ง หนูใสใสคะ หลังจากใครพี่ปังแรดมามากพอแล้ว ขอน้องฮิมแรดบ้าง ._.  ตอนแรกว่าจะแต่งตามเพลงไหงมันเปลี่ยนไปเกรียนแบบแซวอีกแล้ววะ 55555555555555555 

    (Song - youtu.be/8OvMWa7SnvE)
    แต่งมาจากเพลงนี้นั่นและ พออ่านทรานปุ๊ปก็เอามาทำพล็อตปั๊บ

    ขอบคุณทรานจาก
     @douwannablockb

     




     

     

     

     

     

     

     

    “ง้ากกกกกกกก พี่ยงกุกกกกกกก” เสียงเล็กๆของเด็กน้อยวัย 13 ปีนั่งกัดเล็บด้วยความเขินอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ดวงตากลมโตเบิกกว้างยิ่งขึ้นเมื่อรูปที่เห็นคือรูปเบื้องหลังเอ็มวีเพลงใหม่ของยงกุกที่กำลังทำท่าแอกโย คิโยมิน่ารักส์ๆ งุงิงุงิที่สุดดดดดด

     

     

     

     

     

     

     

    “งื้ดดดดด ยงกุกฮยองงงง!” *กัดผ้าเช็ดหน้า* ยิ่งดูคิมฮิมชานยิ่งหลงรัก ทำไมยงกุกกี้ฮยองนับวันๆยิ่งน่ารักแบบนี้ ฮิมชานทนไม่ไหวแล้ววววววววววววว

     



     

    ริมฝีปากสีชมพูสดของเด็กวัยแรกแย้มค่อยๆบรรจงเลื่อนเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะจรดริมฝีปากลงที่หน้าจอสี่เหลี่ยมที่ปรากฎรูปของไอดอลที่รักของตนอยู่บนหน้าจอ ก็ใกล้จะเคลิ้มแล้วละถ้าไม่ติดอยู่ที่ว่า..

     

     




     

    “แอ้กกกกกกกกกกก แมมมมมมมมมมมมมมมมมม่ฮร่ะ ไฟดูดปากชานนนนนนนน!

     

     

     

     

     

     

     

                ร่างเล็กของเด็กน้อยเบะหน้าเบะตาลงมาจากห้องพลางเอามือกุมปากตัวเองไว้ ก่อนจะเห็นหลังแม่อยู่ไวๆที่กำลังง่วนจะทำกับข้าวอยู่ ฮิมชานรีบวิ่งเต่าะแตะไปหาก่อนจะกอดเข้าจากข้างหลังของคนเป็นแม่ ใบหน้าขาวเนียนปราศจากการแต่งเติมซุกเข้าที่หลังอย่างออดอ้อน

     

     

    “หิวอะแม่”

     

    จมูกเล็กๆเริ่มทำงานดมกลิ่นจนได้ยินเสียงฟุดฟิดจากอาหารในกระทะของแม่ ไม่อยากจะบอกว่าออมม่าของคิม ฮิมชานทำอาหารอร่อยที่สุดในโลกโลกโลกกกกกก อ๊ะ! ว่าแต่ทำไมนะทำไมวันนี้แม่ดูจะทำกับข้าวเยอะเป็นพิเศษ หันไปดูบนโต๊ะอาหารนั่นมีอาหารทั้งหลากหลายวางเรียงรายกันอย่างพร้อมหน้า

     

     

    “อ่า.. ทำไมทำกับข้าวเยอะแบบนี้ละแม่! ใครจะมารึเปล่าเนี่ย”

     

                คนเป็นแม่หันมามองลูกชายตัวยุ่งก่อนจะยกยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนคำถามที่ฮิมชานถามเมื่อครู่จะได้รับคำตอบสุดแสนจะน่าตกใจกลับมา...

     

     

     

    “ก็พี่ยงกุกไงจ๊ะ”

     

     

     

     

     

     

                เสียงของแม่ยังติดตรึงอยู่ในใจของฮิมชานชาน เหมือนเป็นเสียงแอคโค่จากไมค์ในงานวัดที่เคยไปเที่ยวเมื่อลอยกระทง..ที่แม่งยังดังอยู่ในหู อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก

     

    “ก็พี่ยงกุกไงจ๊ะ จ๊ะ จ๊ะ จ๊ะ จ๊ะ”

     

     

    “อ้ากกกกก ไอ้ฮิมชานตายแน่”

     

     

                อย่าสงสัยเลยว่าไอดอลชื่อดังจะมาบ้านของเด็กผู้ชายธรรมดาได้ไง ก็แม่อ่ะแม่ของฮิมชานรู้จักกับแม่ของยงกุกฮยองตั้งแต่ยังไม่เดบิวต์น่ะสิน่ะสิ แถมยังสนิทมากด้วยนะ ฮื่อออ.. มันจะไม่อะไรเลยนะ ถ้าเวลาเจอหน้ายงกุกฮยองทีไร คิม ฮิมชานคนนี้ทำเป็นไม่สนใจและปากแข็งเสียทุกที

     

     

     

    ก็คนมันเขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

     

     

     

     

     

    แล้วอีกอย่างจะให้หน้าด้านป่าวประกาศหรอว่าชอบยงกุกฮยองอ้ะ

     

     

     

     

     

     

     

    อ๊อด อ๊อด!

     

     

     

     

     

     

     

    ฉิบหายละ! มาแล้วแน่เลยอ้ะแกรรรรรรรร TwT เด็กน้อยรีบวิ่งขึ้นห้องอย่างรวดเร็วราวกับว่าคนที่กำลังมาใหม่นั้นเป็นโจรผู้ร้ายก็ไม่ปาน ฮิมชานเบะปากร้องไห้รีบล็อคประตูห้องนอนตัวเอง จะทำไงดีอ่ะไม่กล้าสู้หน้าจริงๆนะฮยอง!

     

    “ฮยอง ชานต้องทำไงอ้ะ งึก ฮื่อออ” พูดกับโปสเตอร์ที่ไม่เคยมีใครได้เห็นแม้กระทั่งแม่ที่จะเข้ามาทำความสะอาดให้ ฮิมชานยู่ปากอย่างเศร้าใจ.. ฮื่อ

     

     

     

     

     

     

    “ฮิมชาน ฮิมชานลูก!

     

     

     

     

     

     

    เฮือก!!

     

     

     

     

    “กุกกี้ฮยองฮร่ะ ชาน..” วิ่งไปเกาะโปสเตอร์ด้วยความอนาถใจ ชานควรออกไปรับชะตากรรมใช้มั้ยยยยย ตายแนนนนนนนน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

     

     

     

     

    อยากร้องไห้เป็นภาษาญี่ปุ่น ไห้ไห้ไห้ไห้ไห้ไห้บวก T____________________T

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ก๊อก ก๊อก!

     

     

     

     

     

     

    รู้แล้วหน่าก็กำลังจะลงไปเนี่ย ขอเวลาทำใจแปปไม่ได้รึไง ฮรื่อ

     

     

     

     

     

     

                เด็กน้อยเดินไปเปิดประตูอย่างหงอยรับประทาน............. โอเคๆๆๆๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็แค่ทำตัวเหมือนไม่ได้ชอบยงกุกฮยองเหมือนที่ผ่านมาก็แล้วกัน ปรับสีหน้าให้เป็นปกติเพื่อเผชิญหน้ากับแม่ที่ขึ้นมาตามถึงห้อง TvT

     

     

     

     

    แต่พอเปิดประตูเท่านั้นแหละ

     

     

     

     

     

     

     

    “ยงกุกฮยอง!!

     

     

     

     

     

     

     

     

    เท่านั้นแหละ! เป็นลมแม่งเลย

     

     

     

     

     

     

     

                อ้าวเห้ย ตกลงกูแค่มาตามน้องลงไปข้างล่างตามคำสั่งของแม่แต่กลับต้องมาดูแลคนเป็นลมแทน.. เด็กน้อยเอ้ย มือหนาลูบกลุ่มผมสีดำของร่างเลกอย่างเอ็นดูก่อนสายตาจะแอบเหลือบไปเห็นหน้าจอคอมพิวเตอร์.. ใครวะคุ้นๆ คิ้วขมวดด้วยความสงสัยพอๆกับดวงตาที่หรี่มองลง

     

     

     

     

    หน้าตาดีใช้ได้นะเนี่ย

     

     

     

     

    ใช่คนที่ดังๆป่ะวะ

     

     

     

     

     

     

     

    “อ่าว หน้ากูไปอยู่บนหน้าจอคอมน้องเค้าได้ไงวะ” มองไปที่คอมทีสลับกับไอ้ตัวเล็กที่นอนบนเตียงที ห๊ะ.... รีบมองไปรอบๆห้อง โอ้ จอร์จจจจจ คือรูปบัง ยงกุกเต็มห้องเลยครัฟ อย่าบอกนะว่าน้องฮิมชานก็เป็นหนึ่งในสมาชิกบยก.แฟนคลับ

     

     

     

     

    “เหลือเชื่อว่ะ ทำไมไม่เห็นรู้มาก่อน” หันไปมองใบหน้าหวานที่ดูเหมือนจะฟื้นแล้วเลยรีบประครองออกตัวเต็มที่ ฮิมชานที่ดูเหมือนจะตื่นเต็มตาแล้วรีบหันไปมองคนข้างกายยยยย

     

     

     

     

     

    ตระเถรรรร !!!

     

     

     

     

     

    ตุ๊บ!

     

     

     

     

                รีบถอยยหนีจนตกเตียง คิม ฮิมชานเอ้ยยยยยทำไมโชว์ป่วงต่อหน้าพี่เค้าแบบนนนนนนนนี้ จับก้นน้อยๆที่ได้รับการบอบช้ำอย่างเจ็บปวดใบหน้าบิดเบี้ยวนั้นบอกได้ดีว่าเจ็บไม่น้อย ก่อนจะรีบคลานขึ้นเตียงไป

     

     

     

     

    เห้ยแต่แปปนะ...

     

     

     

     

     

     

    “ยงกุกฮยองเข้ามาในห้องผมได้ไงงงงงงงงงง!!!

     

     

     

     

     

    “ก็ฮิมชานเป็นลม พี่เลยอุ้มเข้ามา”

     

     

     

    “แอ้กกกกกกกกกกกกกกกกก บ้าไปแล้ว” ร่างน้อยวิ่งไปปิดโปสเตอร์เสียยกใหญ่ นี่ถ้าเอาออกได้ ณ เวลานี้ได้เอาออกไปนานแล้วถ้าไม่ติดว่าไอ้ตอนติดเค้าน่ะใช้กาวสองหน้าอย่างดีน่ะนะ ใบหน้าเบะของเด็กน้อยปรากฎอีกครั้งยกมือรีบปิดโปสเตอร์ ฮื่อออออออ ไม่ได้นะ ความลับแตกหมดแล้ววววว

     

     

                ร่างสูงของคนอายุมากกว่ามองน้องตาปริบๆไม่เข้าใจการกระทำของเด็กนี่เสียเท่าไหร่ แต่แม่งแบบตัวเล็กๆขาวๆแบบนี้ ดูไปก็น่ารักไปอกแบบวะ.. น่ารักจริงๆ จับเด็กทำเมียได้มั้ยฮร่ะ ;-------;

     

     

     

     

    “ไม่ทันแล้วใช่มั้ย”

     

     

    “อื้ม รู้หมดแล้วละ”

     

     

     

     

     

    “ฮื่อออออ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                ร่างเล็กๆนั่งยู่หน้ายู่ตากอดเข่าอยู่บนเตียงเดียวกันกับที่ยงกุกนั่ง ร่างสูงแอบลอบมองเป็นระยะ.. อยากให้น้องยิ้มอ่ะครัฟทำแบบนี้พี่ยงกุกว่าไม่น่ารักเท่าไหร่นะ

     

     

    “ตัวเล็กเอ้ย”

     

     

    “ฮื่อ... น่าอายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

     

     

     

     

     

     

     

    “จะเป็นอะไรไปละหื้ม” จับหัวเล็กๆนั้นให้หันมาหาตนพลางโยกไปมาก่อนจะส่งยิ้มหวานหยดย้อยชนิดที่แฟนคลับต่างยกย่องให้เป็นรอยยิ้มอันทรงสเน่ห์...แฮ่ๆ เห็นเหงือกเบย

     

     

     

     

    -          / -

     

     

     

    เขินเหงือกพี่ปังได้ป่ะละฮร่ะ

     

     

     

     

                เด็กน้อยหน้าแดงรีบก้มหน้าลงงุดๆซ่อนใบหน้าของตนเอาไว้ คิม ฮิมชานทำอะไรเนี่ยยยยยยยย น่าอายอีกแล้วววววววว TwwwwT พี่กุกอย่ายิ้มแบบเนร้เซ่ะน้องชานจะละลาย

     

     

     

     

     

     

     

     

    “ฮยอง..”

     

    “หื้อ”

     

     

     

     

    “ไหนๆฮยองก็รู้แล้ว ..งั้นช่วยเซ็นลายเซ็นให้ชานได้มั้ย ชานอยากอวดเพื่อน..” เด็กน้อยก้มหน้าอย่างเขินอายยิ่งทำให้ยงกุกรู้สึกว่าเด็กคนนี้มันน่ารักขึ้นมากกว่าเดิมตั้งแต่เจอกันครั้งแรก

     

     

     

     

    อร้ายยยย อยากกินเด็กครัฟฟฟฟ

     

     

     

     

    “ฮ่าๆ เอาปากกากับสมุดมาสิ”

     

     

     

     

     

     

     

     

    เด็กน้อยส่ายหัวเป็นพัลวันก่อนจะทำใจกล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาไอดอลที่ตอนรัก

    ก่อนจะคลี่ยิ้มอย่างน่ารัก แล้วพองลมเข้าที่แก้มเสียคนที่ดูอยู่อยากเข้าไปฟัด

     

     

     

     

     

    “ไม่มีหรอก ..แต่ช่วยเซ็นต์ลงบนแก้มชานด้วยริมฝีปากของฮยองได้มั้ย”

     

     

     

     

    คึคึคึคึคึคึคึคึคึคึ

     

     

     

     

     

     

     

     

    ฉิบหายละพี่ปังโดนเด็กแอคแทคคคคคคคคคคคคคคคคค น้องเงิ้งทำไมหื่นแบบนี้ ทำไมชอบโดนลวนลามแบบนี้หรอ TvT

     

     

     

     

     

     

     

    “เปลี่ยนจากแก้มเป็นปากของชานได้รึเปล่า :)

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    แต่กูหื่นกว่า

     

     

     

     

     

     

     

     

    จบปร้ะ ฮิฮิฮิ หึ___________หึ











     

    น่ารักกกกกกกกกกส์
    พี่ปังเซ็นให้น้องที่ปากด้วยนะคะนะคะ 

    ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ555555555555555555222222222227777777+

     



    THE★ FARRY

     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×