.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
5 singles ...
Hey Say
Ultra Music Power
Dreams come true
Your seed
真夜中のシャド ーボーイ
98 concert ...
First concert at Tokyo Dome
and in 13 Sep 09'
Tokyo Dome again ...
薮 say : ただいま
Fans say : おかえり！
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hey! Say! JUMP
รู้ไหม ?
ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อนี้ อายสะดุดกึกอยู่กับที่
เป็นชื่อที่แปลกแต่สะดุดใจ และยังคงจำได้เสมอมา
แม้ในตอนนั้น อายจะไม่ได้สนใจพวกเขามากมายเหมือนกับศิลปินที่ชอบ ณ ขณะนั้นก็ตาม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
♥ Hey! Say! JUMP
Yabu Kota
Yaotome Hikaru
Takaki Yuya
Inoo Kei
Arioka Daiki
Yamada Ryosuke
Nakajima Yuto
Chinen Yuri
Okamoto Keito
Morimoto Ryutaro
おめでとう！！！！！
2 years old right? ^^
A little thing that I can say is
"がんばってね"
อายไม่รู้จะพูดอะไร อายอธิบายความรู้สึกที่อัดแน่นนี้ไม่ได้
มันเป็นความรู้สึกที่มองออกง่าย แต่อายก็อธิบายมันไม่ได้อยู่ดี
ทุกคน .. ที่รักจั๊มฟ์
สักวันหนึ่งเสียงของพวกเราจะต้องไปถึงพวกเขา
และสักวันหนึ่ง พวกเราจะได้ไปเป็นส่วนหนึ่งของคอนเสิร์ตที่ยิ่งใหญ่
แม้ว่ามันจะยังเป็นเวลาที่ไกลแสนไกล แต่ยังไงมันจะต้องมาถึง ใช่ไหมคะ?
Hey! Say! JUMP Fight to!
ทำในสิ่งที่รัก ทำในสิ่งที่อยากทำให้ดีที่สุด
2 ปีที่ผ่านมา คือ ประสบการณ์ ที่พวกนายได้เรียนรู้ทั้งความผิดพลาดและความสำเร็จ
อย่าลืมเอาประสบการณ์เหล่านั้นไปเป็นบทเรียนไว้ในภายภาคหน้าด้วยล่ะ
ขอให้พวกนายอยู่ไปเป็น ร้อยปี !
ขอให้พวกนายมีความสุข !
ขอให้เรื่องทุกข์ๆจงพ้นผ่านไป !
ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามานะ !!!
แม้จะเป็นเพียงดอกไม้ริมทาง
แต่ขอเพียงได้อยู่เคียงข้างเธอ
เมื่อเธอมองมา ดอกไม้เล็กๆจะยิ้มให้
เวลาที่เธอเจ็บปวด ดอกไม้ดอกนี้ก็เหมือนกับอยู่ท่ามกลางพายุ
เวลาที่เธอมีความสุข ดอกไม้ดอกนี้ก็เหมือนกับอยู่ท่ามกลางวันที่สดใส
แต่ไม่ว่าวันใดๆ ฉันก็จะเป็นดอกไม้ที่อยู่เพื่อเธอตรงนี้เสมอ ...
เพลงนี้แทนความรู้สึกของอายนะ ~
Hana .. Orange Range
This song .. I want to sing for you Hey! Say! JUMP.
ปาฏิหาริย์ที่ได้เจอกับเธออย่างกับความฝัน
ที่ร่วงหล่นราวกับกลีบดอกไม้นั้น
ทำให้เราได้รักกัน ได้ทะเลาะกัน
และเราสองก็ผ่านพันกำแพงต่าง ๆ มาได้
ต่อให้ชั้นเลือกเกิดได้ ชั้นจะขอเป็นดอกไม้ข้างกายเธอ
จะมีดวงอาทิตย์ที่อยู่เหนือตัวชั้นไปอยู่จนถึงเมื่อไรกัน
ชั้นจะปกป้องใบหน้าของเธอยามโกรธ หัวเราะและร้องไห้ได้จนถึงเมื่อไรกัน
หากสักวันทุกอย่างสูญสิ้นไป ชั้นก็อยากจะขอบคุณกับการที่เราสองได้พบกัน
ปาฏิหาริย์วันนั้น เวลานั้น ที่นั่น
ได้ก่อเกิดรอยทางเดินรอยใหม่อีกครั้ง
ด้วยความรักจึงเข้มแข็งขึ้น ด้วยความเชื่อมั่นจึงฝ่าฝันไปได้
สิ่งที่เธอหลงเหลือไว้ แม้แต่ตอนนี้ก็คงส่องแสงเป็นประกายอยู่ในหัวใจ
คิดถึงอย่างสุขล้นกับการที่เราได้พบกัน ทำให้รอยยิ้มของชั้นกลับมา
ชั้นจะโอบกอดความรู้สึก “ขอบคุณ” ที่พรั่งพรู และการเดินทางก็จะดำเนินต่อไป
ปาฏิหาริย์ที่ได้เจอกับเธออย่างกับความฝัน
ที่ร่วงหล่นราวกับกลีบดอกไม้นั้น
ทำให้เราได้รักกัน ได้ทะเลาะกัน
และเราสองผ่านพ้นกำแพงต่าง ๆ มาได้
ถึงจะให้เลือกเกิดได้ ชั้นก็จะขอพบเจอกับเธอ
สิ่งที่ร่วงหล่นราวกับกลีบดอกไม้นั้น
ชั้นจะขอรับทุกอย่างที่หล่นลงมาบนโลกใบนี้
สิ่งที่เธอทิ้งไว้ให้กับชั้น
คือสิ่งล้ำค้าของจริงที่เรียกว่า “ตอนนี้”
ดังนั้นชั้นจะขอใช้ชีวิตเป็นดอกไม้ให้ดีที่สุด
ทำไมดอกไม้จึงเหี่ยวเฉา
ทำไมนกจึงบินได้
ทำไมลมจึงพัด
ทำไมพระจันทร์จึงส่องแสง
ทำไมชั้นถึงอยู่ที่นี่
ทำไมเธอจึงอยู่ตรงนี้
แล้วทำไมเราจึงพบกัน
ที่ได้พบเจอกับเธอ สิ่งนี้คือพรหมลิขิต
สายรุ้งหลังฟ้าฝนคือแสงสว่างที่เกิดเป็นท้องฟ้าสดใส
สิ่งสำคัญที่ยังคงไม่สั่นไหวตรงนี้นั้น
คือ “ความรัก” ที่รู้สึกได้
และก็กำลังจะได้เห็นว่าชั้นจะก้าวเดินต่อได้ไหม
“ความคิดถึง” จะผ่านพ้นกาลเวลาไป ดังก้องกังวาลชั่วนิรันดร์
ความสุขของเธอ ความเจ็บปวดของเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
จะยังคงบานสะพรั่งต่อไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
5 singles ...
Hey Say
Ultra Music Power
Dreams come true
Your seed
真夜中のシャド ーボーイ
98 concert ...
First concert at Tokyo Dome
and in 13 Sep 09'
Tokyo Dome again ...
薮 say : ただいま
Fans say : おかえり！
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hey! Say! JUMP
รู้ไหม ?
ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อนี้ อายสะดุดกึกอยู่กับที่
เป็นชื่อที่แปลกแต่สะดุดใจ และยังคงจำได้เสมอมา
แม้ในตอนนั้น อายจะไม่ได้สนใจพวกเขามากมายเหมือนกับศิลปินที่ชอบ ณ ขณะนั้นก็ตาม
.
.
.
.
.
.
ใครไม่อยากอ่านตรงนี้ข้ามไปก็ได้นะคะ
มันเป็นมุมระบายเล็กๆของอาย
ไดอารี่กว่าที่อายจะมาชอบจั๊มฟ์ ...
^^ อายผ่านอะไรมาเยอะแยะเหมือนกันนะเนี่ย - -
กลางปี 2004 - กลางปี 2005
ช่วงนั้น ยังคงเป็นช่วงที่ญี่ปุ่นยังคงบูมในไทยอยู่
แม้อายจะเด็กมากๆ แต่อายก็จำได้ว่าอายชอบวง NEWS KAT-TUN
และ Ya-Ya-Yah & JJ.Express
ฮิคารุ ยาบุ ไทโยและโฉะอง (แล้วนาโอยะกับมาซากิก็ออกจาก จอห์นนี่ TT)
เคย์ ไดกิ โคได โคเฮย์ และยูโตะ (แล้วโคเฮย์ก็ไปอีกคน)
(พีเอสซึ.ตอนนั้นอายคิดว่าเจเจมีสมาชิกแค่นั้น)
ทุกๆคนยังคงเป็นเด็กตัวเล็กๆ วิ่งไปวิ่งมาเหมือนกระต่ายตัวน้อยๆ
โดยเฉพาะยูโตะ ที่อายชอบมาตั้งแต่เด็กๆ
ยูโตะเป็นสมาชิกที่เด็กที่สุด (ดูเหมือนจะเป็นเด็กดันที่สุดซะด้วย)
เวลาไปไหนมาไหน ก็จะดูน่าหมั่นไส้ เพราะมักจะได้สิทธิพิเศษกว่าคนอื่นเขาเสมอ
อายชอบเขาเพราะตรงนั้นแหละ เด็กตัวเล็กๆ ที่สามารถทำอะไรมากมาย
ทั้งเต้น ร้อง แสดงละครได้ตั้งแต่ตัวน้อยๆ *ชื่อชูเฮย์ใน Engine ติดใจอายที่สุด ~
ส่วนยาย่า ... อายไม่ชอบยาบุเอาเข้าไส้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เห็นยาบุทีไร อายได้หน้านิ้วคิ้วขมวดทุกที *ไม่ชอบมากๆเลยตอนนั้น
อายเองชอบโฉะองเพราะเป็นคนแมน แต่หน้าหวาน *โคตรจะไม่เข้ากันอ่ะ โฉะ!
ถึงขั้นเข้าใจผิดว่า โฉะองเคะ ไทโยเมะเลยทีเดียว
อายจำทุกคนในยาย่าได้ อายจำทุกคนในเจเจได้
สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนั้น คือ อายและพี่สาว ซื้อซีดี Ya-Ya-Yah เป็นแผ่นแรกในชีวิต
*รู้สึกพี่สาวอายจะอยู่ป.5หรือป.6 อายอยู่ ป.3หรือป.4 นะช่วงนั้น จนปัจจุบันนี้แผ่นยาย่ายังคงสภาพดี
สำหรับวงญี่ปุ่นที่อายชอบในช่วงนั้น วงที่อายชอบมากที่สุด
บอกได้เลยว่า ไม่ใช่ Ya-Ya-Yah หรือ JJ.Express
แต่กลับเป็น NEWS วงรุ่นพี่ ...
ปลายปี 2005 - ปลายปี 2008
อายยังคงติดตามนิวส์มาเรื่อยๆ
และยังคงจำยาย่าและเจเจได้ ไม่ได้ลืมไปไหน เพียงแต่อายไม่ได้สนใจเท่ากับนิวส์
และในที่สุดญี่ปุ่นก็เหมือนกระแสใต้น้ำ นิ่ง เงียบและมั่นคง
จนอุจิและคุซาโนะถูกพักงาน และต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่
รู้ไหมว่าอายร้องไห้หนักแค่ไหนกับเรื่องคุ? .. แอบน้อยใจลุงเหมือนกันนะ TT
จิตใจอายเองซะมากกว่าที่ไม่มั่นคงและหลงไปกับอีกวงหนึ่ง
ที่ทำให้อายเสียเวลาไป 4 ปี 4ปีเต็มๆกับการกระทำที่ไร้ค่า
จนอายมารู้สึกตัวเอาอีกทีเมื่อปลายปี 2008 เนี่ยแหละ
"ชีวิตเรามันจะเป็นแบบนี้ต่อไปอีกนานแค่ไหน"
"ชีวิตที่มัวแต่ตามกรี้ดคนดังจนลืมตัวเอง มันไม่ทำให้อะไรๆมันดีขึ้น"
"เปลี่ยนตัวเองใหม่ได้แล้ว หาจุดหมายในชีวิตได้แล้ว"
นั้นแหละความคิดของอายในตอนนั้น
เปลี่ยนตัวเองใหม่ ... หาจุดหมาย หาความฝัน
ที่อายจะตั้งใจทำมัน
ตอนแรกอายคิดว่าตัวเองเหมาะกับงานด้านบันเทิง การเต้นคือสิ่งที่อายชอบ
แต่พ่อ พี่สาว หรือแม้แต่ใครๆก็บอก มันยากเกินไปสำหรับคนอย่างอาย
อายเองยังคิดว่ามันยาก ยากไป เพราะอายไม่ใช่คนรวย สวย หรือเก่ง
และใจของอายตอนนั้นมันก็โลเล กลัวที่จะเดินทางผิด
ต้นปี 2009 - ปัจจุบัน
ช่วงนั้นแหละ ช่วงที่จิตใจอายกำลังโลเล เลือกไม่ถูกว่าจะทำอะไรดี
พี่สาวอายก็เข้ามาหา แล้วรัวคำถามใส่อายว่า
"อาย ยังจำยูโตะได้ไหม"
"ยังจำคนที่ชื่อยูริ ที่บอกว่าหน้าสวยๆได้รึเปล่า"
"อ้อใช่สิ รู้รึยัง Ya-Ya-Yah แยกวงแล้วนะ"
"ไทโยกับโคไดออกจากจอห์นนี่แล้ว"
"ฮิคารุกับยาบุเองมาอยู่กับวง Hey! Say! JUMP"
"ยูโตะกับยูริก็อยู่นะ ไดกิ เคย์ก็อยู่"
"คนที่เล่น กกเซน 3 ที่ชื่อยูยะก็อยู่นะ เอ๊ะ แต่อายชอบเร็นนี่หว่า"
"ไม่ต้องทำหน้าเอ๋อ มาดูเลยยูโตะเล่นละครกับสมาชิกอีกสามคน"
"นี้คอนเสิร์ตเดบิวต์ดูซะ"
คุณเธอรัวใส่อายซะอายแทบจะรับไม่ทัน
คลิปแรกของจั๊มฟ์ที่ได้ดู รู้สึกจะเป็นชี่ร้อง On the wind
คำแรกที่อายพูดตอนดูคือ "ผู้หญิงรึเปล่าเนี่ย?"
ละครเรื่องแรกของจั๊มฟ์ที่ได้ดูก็ Sensai wa erai
อายยังปลื้มโตะเช่นเคยในตอนนั้น และไม่ชอบหน้าบวมๆของยามาดะ เรียวสุเกะเป็นที่สุด
จนพี่อายโหลด นักสืบคิวมาดูเท่านั้นแหละ อายไปแล้ว ไปแบบกู่ไม่กลับ
ริวซามะ !!!!!!!!!!!! 愛してる >3<~
ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่ยังไม่ถึงปี
อายกับพี่สาวก็โหลดคลิปเป็นสิบ
คอนเสิร์ตดูหมดแล้ว หนังก็ดูเกือบครบ
ข่าวอะไรต่างๆก็ตามมาตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้ชอบจนถึงปัจจุบัน
อายชอบจนอายนึก ...
คงจะดีนะ ถ้าเราได้ไปอยู่ญี่ปุ่น คงจะดีนะ ถ้าเราได้ไปดูคอนเสิร์ตของพวกเขา
และพ่ออายพูดขึ้นมาว่า "ทำไมไม่เรียนภาษาญี่ปุ่นล่ะลูก? พ่อว่าดีออกนะ"
เท่านั้นแหละ ...
อายก็ตอบพ่อเลย
"ถ้าลูกเรียนศิลป์-ภาษา พ่อจะว่าลูกไหม?"
"ถ้าลูกเรียนศิลป์-ญี่ปุ่น พ่อจะโอเคไหม?"
"แล้วถ้าลูกสอบชิงทุนไปญี่ปุ่นได้ พ่อจะสนับสนุนลูกไหม?"
พ่ออายตอบว่า
"ทำอย่างที่ลูกชอบเถอะ"
"ส่วนเรื่องทุน ขอให้ทำให้ได้ก่อนนะลูก สิ่งสำคัญคือเราต้องพยายามก่อน"
"ได้ไม่ได้ไม่สำคัญหรอก สำคัญอยู่ที่ว่าลูกพยายามเต็มที่รึยัง?"
เพราะพ่ออายสนับสนุน พี่สาวอายที่อยากเป็นหมอก็บอกอายว่า
"อาย ฉันว่าแกเหมาะกับสายนี้นะ ทำให้เต็มที่ละกัน
รู้ไหม ฉันก็เคยอยากสอบชิงทุนไปญี่ปุ่นนะ แต่ตอนนี้ฉันมั่นใจแล้ว ฉันอยากเป็นหมอ
ยังไงก็ฝากความฝันที่เคยอยากได้ของฉันไปด้วยล่ะกัน! พยายามเข้าล่ะ"
อายน่ะ .. มั่นใจแล้วเหมือนกัน
ญี่ปุ่น คือที่ที่อายอยากลองใช้ชีวิตอยู่สักครั้ง
แม้จะรักไทยแค่ไหน อายก็อยากลองไปอยู่ญี่ปุ่น
จะพูดก็พูดได้นะ
จั๊มฟ์เป็นคนที่ทำให้อายเห็นจุดมุ่งหมาย ..
จั๊มฟ์เป็นคนที่ทำให้อายมุ่งมั่นจะทำให้มันเป็นจริงให้ได้ ...
และอายเชื่อ
เชื่อว่า
สักวันอายจะได้ไปดูคอนเสิร์ตของจั๊มฟ์
สักวันอายจะได้ไปเยียบแผ่นดินอาทิตย์อุทัย
และพูดได้เต็มปากว่า
"ฝันอายเป็นจริงแล้ว"
มันเป็นมุมระบายเล็กๆของอาย
ไดอารี่กว่าที่อายจะมาชอบจั๊มฟ์ ...
^^ อายผ่านอะไรมาเยอะแยะเหมือนกันนะเนี่ย - -
กลางปี 2004 - กลางปี 2005
ช่วงนั้น ยังคงเป็นช่วงที่ญี่ปุ่นยังคงบูมในไทยอยู่
แม้อายจะเด็กมากๆ แต่อายก็จำได้ว่าอายชอบวง NEWS KAT-TUN
และ Ya-Ya-Yah & JJ.Express
ฮิคารุ ยาบุ ไทโยและโฉะอง (แล้วนาโอยะกับมาซากิก็ออกจาก จอห์นนี่ TT)
เคย์ ไดกิ โคได โคเฮย์ และยูโตะ (แล้วโคเฮย์ก็ไปอีกคน)
(พีเอสซึ.ตอนนั้นอายคิดว่าเจเจมีสมาชิกแค่นั้น)
ทุกๆคนยังคงเป็นเด็กตัวเล็กๆ วิ่งไปวิ่งมาเหมือนกระต่ายตัวน้อยๆ
โดยเฉพาะยูโตะ ที่อายชอบมาตั้งแต่เด็กๆ
ยูโตะเป็นสมาชิกที่เด็กที่สุด (ดูเหมือนจะเป็นเด็กดันที่สุดซะด้วย)
เวลาไปไหนมาไหน ก็จะดูน่าหมั่นไส้ เพราะมักจะได้สิทธิพิเศษกว่าคนอื่นเขาเสมอ
อายชอบเขาเพราะตรงนั้นแหละ เด็กตัวเล็กๆ ที่สามารถทำอะไรมากมาย
ทั้งเต้น ร้อง แสดงละครได้ตั้งแต่ตัวน้อยๆ *ชื่อชูเฮย์ใน Engine ติดใจอายที่สุด ~
ส่วนยาย่า ... อายไม่ชอบยาบุเอาเข้าไส้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เห็นยาบุทีไร อายได้หน้านิ้วคิ้วขมวดทุกที *ไม่ชอบมากๆเลยตอนนั้น
อายเองชอบโฉะองเพราะเป็นคนแมน แต่หน้าหวาน *โคตรจะไม่เข้ากันอ่ะ โฉะ!
ถึงขั้นเข้าใจผิดว่า โฉะองเคะ ไทโยเมะเลยทีเดียว
อายจำทุกคนในยาย่าได้ อายจำทุกคนในเจเจได้
สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนั้น คือ อายและพี่สาว ซื้อซีดี Ya-Ya-Yah เป็นแผ่นแรกในชีวิต
*รู้สึกพี่สาวอายจะอยู่ป.5หรือป.6 อายอยู่ ป.3หรือป.4 นะช่วงนั้น จนปัจจุบันนี้แผ่นยาย่ายังคงสภาพดี
สำหรับวงญี่ปุ่นที่อายชอบในช่วงนั้น วงที่อายชอบมากที่สุด
บอกได้เลยว่า ไม่ใช่ Ya-Ya-Yah หรือ JJ.Express
แต่กลับเป็น NEWS วงรุ่นพี่ ...
ปลายปี 2005 - ปลายปี 2008
อายยังคงติดตามนิวส์มาเรื่อยๆ
และยังคงจำยาย่าและเจเจได้ ไม่ได้ลืมไปไหน เพียงแต่อายไม่ได้สนใจเท่ากับนิวส์
และในที่สุดญี่ปุ่นก็เหมือนกระแสใต้น้ำ นิ่ง เงียบและมั่นคง
จนอุจิและคุซาโนะถูกพักงาน และต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่
รู้ไหมว่าอายร้องไห้หนักแค่ไหนกับเรื่องคุ? .. แอบน้อยใจลุงเหมือนกันนะ TT
จิตใจอายเองซะมากกว่าที่ไม่มั่นคงและหลงไปกับอีกวงหนึ่ง
ที่ทำให้อายเสียเวลาไป 4 ปี 4ปีเต็มๆกับการกระทำที่ไร้ค่า
จนอายมารู้สึกตัวเอาอีกทีเมื่อปลายปี 2008 เนี่ยแหละ
"ชีวิตเรามันจะเป็นแบบนี้ต่อไปอีกนานแค่ไหน"
"ชีวิตที่มัวแต่ตามกรี้ดคนดังจนลืมตัวเอง มันไม่ทำให้อะไรๆมันดีขึ้น"
"เปลี่ยนตัวเองใหม่ได้แล้ว หาจุดหมายในชีวิตได้แล้ว"
นั้นแหละความคิดของอายในตอนนั้น
เปลี่ยนตัวเองใหม่ ... หาจุดหมาย หาความฝัน
ที่อายจะตั้งใจทำมัน
ตอนแรกอายคิดว่าตัวเองเหมาะกับงานด้านบันเทิง การเต้นคือสิ่งที่อายชอบ
แต่พ่อ พี่สาว หรือแม้แต่ใครๆก็บอก มันยากเกินไปสำหรับคนอย่างอาย
อายเองยังคิดว่ามันยาก ยากไป เพราะอายไม่ใช่คนรวย สวย หรือเก่ง
และใจของอายตอนนั้นมันก็โลเล กลัวที่จะเดินทางผิด
ต้นปี 2009 - ปัจจุบัน
ช่วงนั้นแหละ ช่วงที่จิตใจอายกำลังโลเล เลือกไม่ถูกว่าจะทำอะไรดี
พี่สาวอายก็เข้ามาหา แล้วรัวคำถามใส่อายว่า
"อาย ยังจำยูโตะได้ไหม"
"ยังจำคนที่ชื่อยูริ ที่บอกว่าหน้าสวยๆได้รึเปล่า"
"อ้อใช่สิ รู้รึยัง Ya-Ya-Yah แยกวงแล้วนะ"
"ไทโยกับโคไดออกจากจอห์นนี่แล้ว"
"ฮิคารุกับยาบุเองมาอยู่กับวง Hey! Say! JUMP"
"ยูโตะกับยูริก็อยู่นะ ไดกิ เคย์ก็อยู่"
"คนที่เล่น กกเซน 3 ที่ชื่อยูยะก็อยู่นะ เอ๊ะ แต่อายชอบเร็นนี่หว่า"
"ไม่ต้องทำหน้าเอ๋อ มาดูเลยยูโตะเล่นละครกับสมาชิกอีกสามคน"
"นี้คอนเสิร์ตเดบิวต์ดูซะ"
คุณเธอรัวใส่อายซะอายแทบจะรับไม่ทัน
คลิปแรกของจั๊มฟ์ที่ได้ดู รู้สึกจะเป็นชี่ร้อง On the wind
คำแรกที่อายพูดตอนดูคือ "ผู้หญิงรึเปล่าเนี่ย?"
ละครเรื่องแรกของจั๊มฟ์ที่ได้ดูก็ Sensai wa erai
อายยังปลื้มโตะเช่นเคยในตอนนั้น และไม่ชอบหน้าบวมๆของยามาดะ เรียวสุเกะเป็นที่สุด
จนพี่อายโหลด นักสืบคิวมาดูเท่านั้นแหละ อายไปแล้ว ไปแบบกู่ไม่กลับ
ริวซามะ !!!!!!!!!!!! 愛してる >3<~
ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่ยังไม่ถึงปี
อายกับพี่สาวก็โหลดคลิปเป็นสิบ
คอนเสิร์ตดูหมดแล้ว หนังก็ดูเกือบครบ
ข่าวอะไรต่างๆก็ตามมาตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้ชอบจนถึงปัจจุบัน
อายชอบจนอายนึก ...
คงจะดีนะ ถ้าเราได้ไปอยู่ญี่ปุ่น คงจะดีนะ ถ้าเราได้ไปดูคอนเสิร์ตของพวกเขา
และพ่ออายพูดขึ้นมาว่า "ทำไมไม่เรียนภาษาญี่ปุ่นล่ะลูก? พ่อว่าดีออกนะ"
เท่านั้นแหละ ...
อายก็ตอบพ่อเลย
"ถ้าลูกเรียนศิลป์-ภาษา พ่อจะว่าลูกไหม?"
"ถ้าลูกเรียนศิลป์-ญี่ปุ่น พ่อจะโอเคไหม?"
"แล้วถ้าลูกสอบชิงทุนไปญี่ปุ่นได้ พ่อจะสนับสนุนลูกไหม?"
พ่ออายตอบว่า
"ทำอย่างที่ลูกชอบเถอะ"
"ส่วนเรื่องทุน ขอให้ทำให้ได้ก่อนนะลูก สิ่งสำคัญคือเราต้องพยายามก่อน"
"ได้ไม่ได้ไม่สำคัญหรอก สำคัญอยู่ที่ว่าลูกพยายามเต็มที่รึยัง?"
เพราะพ่ออายสนับสนุน พี่สาวอายที่อยากเป็นหมอก็บอกอายว่า
"อาย ฉันว่าแกเหมาะกับสายนี้นะ ทำให้เต็มที่ละกัน
รู้ไหม ฉันก็เคยอยากสอบชิงทุนไปญี่ปุ่นนะ แต่ตอนนี้ฉันมั่นใจแล้ว ฉันอยากเป็นหมอ
ยังไงก็ฝากความฝันที่เคยอยากได้ของฉันไปด้วยล่ะกัน! พยายามเข้าล่ะ"
อายน่ะ .. มั่นใจแล้วเหมือนกัน
ญี่ปุ่น คือที่ที่อายอยากลองใช้ชีวิตอยู่สักครั้ง
แม้จะรักไทยแค่ไหน อายก็อยากลองไปอยู่ญี่ปุ่น
จะพูดก็พูดได้นะ
จั๊มฟ์เป็นคนที่ทำให้อายเห็นจุดมุ่งหมาย ..
จั๊มฟ์เป็นคนที่ทำให้อายมุ่งมั่นจะทำให้มันเป็นจริงให้ได้ ...
และอายเชื่อ
เชื่อว่า
สักวันอายจะได้ไปดูคอนเสิร์ตของจั๊มฟ์
สักวันอายจะได้ไปเยียบแผ่นดินอาทิตย์อุทัย
และพูดได้เต็มปากว่า
"ฝันอายเป็นจริงแล้ว"
.
.
.
.
.
.
.
♥ Hey! Say! JUMP
Yabu Kota
Yaotome Hikaru
Takaki Yuya
Inoo Kei
Arioka Daiki
Yamada Ryosuke
Nakajima Yuto
Chinen Yuri
Okamoto Keito
Morimoto Ryutaro
おめでとう！！！！！
2 years old right? ^^
A little thing that I can say is
"がんばってね"
อายไม่รู้จะพูดอะไร อายอธิบายความรู้สึกที่อัดแน่นนี้ไม่ได้
มันเป็นความรู้สึกที่มองออกง่าย แต่อายก็อธิบายมันไม่ได้อยู่ดี
ทุกคน .. ที่รักจั๊มฟ์
สักวันหนึ่งเสียงของพวกเราจะต้องไปถึงพวกเขา
และสักวันหนึ่ง พวกเราจะได้ไปเป็นส่วนหนึ่งของคอนเสิร์ตที่ยิ่งใหญ่
แม้ว่ามันจะยังเป็นเวลาที่ไกลแสนไกล แต่ยังไงมันจะต้องมาถึง ใช่ไหมคะ?
Hey! Say! JUMP Fight to!
ทำในสิ่งที่รัก ทำในสิ่งที่อยากทำให้ดีที่สุด
2 ปีที่ผ่านมา คือ ประสบการณ์ ที่พวกนายได้เรียนรู้ทั้งความผิดพลาดและความสำเร็จ
อย่าลืมเอาประสบการณ์เหล่านั้นไปเป็นบทเรียนไว้ในภายภาคหน้าด้วยล่ะ
ขอให้พวกนายอยู่ไปเป็น ร้อยปี !
ขอให้พวกนายมีความสุข !
ขอให้เรื่องทุกข์ๆจงพ้นผ่านไป !
ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามานะ !!!
แม้จะเป็นเพียงดอกไม้ริมทาง
แต่ขอเพียงได้อยู่เคียงข้างเธอ
เมื่อเธอมองมา ดอกไม้เล็กๆจะยิ้มให้
เวลาที่เธอเจ็บปวด ดอกไม้ดอกนี้ก็เหมือนกับอยู่ท่ามกลางพายุ
เวลาที่เธอมีความสุข ดอกไม้ดอกนี้ก็เหมือนกับอยู่ท่ามกลางวันที่สดใส
แต่ไม่ว่าวันใดๆ ฉันก็จะเป็นดอกไม้ที่อยู่เพื่อเธอตรงนี้เสมอ ...
เพลงนี้แทนความรู้สึกของอายนะ ~
Hana .. Orange Range
This song .. I want to sing for you Hey! Say! JUMP.
ปาฏิหาริย์ที่ได้เจอกับเธออย่างกับความฝัน
ที่ร่วงหล่นราวกับกลีบดอกไม้นั้น
ทำให้เราได้รักกัน ได้ทะเลาะกัน
และเราสองก็ผ่านพันกำแพงต่าง ๆ มาได้
ต่อให้ชั้นเลือกเกิดได้ ชั้นจะขอเป็นดอกไม้ข้างกายเธอ
จะมีดวงอาทิตย์ที่อยู่เหนือตัวชั้นไปอยู่จนถึงเมื่อไรกัน
ชั้นจะปกป้องใบหน้าของเธอยามโกรธ หัวเราะและร้องไห้ได้จนถึงเมื่อไรกัน
หากสักวันทุกอย่างสูญสิ้นไป ชั้นก็อยากจะขอบคุณกับการที่เราสองได้พบกัน
ปาฏิหาริย์วันนั้น เวลานั้น ที่นั่น
ได้ก่อเกิดรอยทางเดินรอยใหม่อีกครั้ง
ด้วยความรักจึงเข้มแข็งขึ้น ด้วยความเชื่อมั่นจึงฝ่าฝันไปได้
สิ่งที่เธอหลงเหลือไว้ แม้แต่ตอนนี้ก็คงส่องแสงเป็นประกายอยู่ในหัวใจ
คิดถึงอย่างสุขล้นกับการที่เราได้พบกัน ทำให้รอยยิ้มของชั้นกลับมา
ชั้นจะโอบกอดความรู้สึก “ขอบคุณ” ที่พรั่งพรู และการเดินทางก็จะดำเนินต่อไป
ปาฏิหาริย์ที่ได้เจอกับเธออย่างกับความฝัน
ที่ร่วงหล่นราวกับกลีบดอกไม้นั้น
ทำให้เราได้รักกัน ได้ทะเลาะกัน
และเราสองผ่านพ้นกำแพงต่าง ๆ มาได้
ถึงจะให้เลือกเกิดได้ ชั้นก็จะขอพบเจอกับเธอ
สิ่งที่ร่วงหล่นราวกับกลีบดอกไม้นั้น
ชั้นจะขอรับทุกอย่างที่หล่นลงมาบนโลกใบนี้
สิ่งที่เธอทิ้งไว้ให้กับชั้น
คือสิ่งล้ำค้าของจริงที่เรียกว่า “ตอนนี้”
ดังนั้นชั้นจะขอใช้ชีวิตเป็นดอกไม้ให้ดีที่สุด
ทำไมดอกไม้จึงเหี่ยวเฉา
ทำไมนกจึงบินได้
ทำไมลมจึงพัด
ทำไมพระจันทร์จึงส่องแสง
ทำไมชั้นถึงอยู่ที่นี่
ทำไมเธอจึงอยู่ตรงนี้
แล้วทำไมเราจึงพบกัน
ที่ได้พบเจอกับเธอ สิ่งนี้คือพรหมลิขิต
สายรุ้งหลังฟ้าฝนคือแสงสว่างที่เกิดเป็นท้องฟ้าสดใส
สิ่งสำคัญที่ยังคงไม่สั่นไหวตรงนี้นั้น
คือ “ความรัก” ที่รู้สึกได้
และก็กำลังจะได้เห็นว่าชั้นจะก้าวเดินต่อได้ไหม
“ความคิดถึง” จะผ่านพ้นกาลเวลาไป ดังก้องกังวาลชั่วนิรันดร์
ความสุขของเธอ ความเจ็บปวดของเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
จะยังคงบานสะพรั่งต่อไป
花びらのように散りゆく中で
夢みたいに 君に出逢えたキセキ
愛し合って ケンカして
色んな壁 二人で乗り越えて
生まれ変わっても あなたのそばで 花になろう
いつまでもあるのだろうか オレの真上にある太陽は
いつまでも守りきれるだろうか 泣き 笑い 怒る君の表情を
いずれ全てなくなるのならば 二人の出逢いにもっと感謝しよう
あの日 あの時 あの場所のキセキは
また 新しい軌跡を生むだろう
愛することで強くなること 信じることで乗り切れること
君が残したモノは今も胸に ほら輝き失わずに
幸せに思う 巡り会えたこと オレの笑顔取り戻せたこと
「ありがとう」あふれる気持ち抱き 進む道程
※花びらのように散りゆく中で
夢みたいに 君に出逢えたキセキ
愛し合って ケンカして
色んな壁 二人で乗り越えて
生まれ変わっても あなたに逢いたい※
花びらのように散ってゆく事
この世界で全て受け入れてゆこう
君が僕に残したモノ
“今”という現実の宝物
だから僕は精一杯生きて 花になろう△
花はなんで枯れるのだろう
鳥はなんで飛べるのだろう
風はなんで吹くのだろう
月はなんで 明かり照らすの
何故ボクはココにいるんだろう
何故キミはココにいるんだろう
何故キミに出逢えたんだろう
キミに出逢えた事 それは運命
雨上がり 虹架かり 青あらしに生まれし光
ここにゆるぎない大切な物
気づいてる“愛する”ということ
まだ歩けるだろう?見えてるんだもう
“想い”時を越え 永遠に響け
君の喜び 君の痛み 君の全てよ
さぁ 咲き誇れ もっと もっと もっと
:: By ::
アイです。
MOONLIGHT ☽
アイです。
MOONLIGHT ☽
ความคิดเห็น
T^T