คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [YunJae]Brown Sugar Cappuccino-2
[Part Jaejoong]
คุณเชื่อเรื่องรักแรกพบมั้ย?...ผมน่ะไม่เชื่อหรอกนะ!!ไม่เหมือนหมีบางตัวหรอก
ผ๊ม คิมแจจุง เด็กหนุ่มที่ใครๆก็บอกว่าหน้าสวยแต่...ผมว่าตัวเองออกจะหล่ออ่ะ!! ทำไมทุกคนชอบบอกว่าสวย=3= เอาเถอะกลับมาเรื่องเดิม ด้วยความที่หน้าผมหล่อเทพ วันนั้นผมเข้าห้องน้ำชายและผมก็ได้พบกับผู้ชายหน้าหมีคนหนึ่ง...โอ๊ะ!!เขามองผมตาค้างเลยล่ะ อืมมสงสัยคงจะอิจฉาในความหล่อแบบกินไม่ได้ของผม^^...เออช่างมัน ไปดีกว่าเดี๋ยวนานกว่านี้จุนซูจะร้องหาของกินซะก่อน
อะ...เดินไปสักพักผมรู้สึกถึงสายตาไม่ชอบมาพากลของคนบางคน...ใครหว่า? ผมชำเลืองมองด้านหลังเล็กน้อยก็พบว่าไอ้ผู้ชายหล่อน้อยกว่าผมนั่นแอบเดินตามมา =_=เหอะ ขนาดแอบตามผมยังรู้ตั๊วเล้ยยย ไม่มีความสามารถเอาซะจริงๆ
หืมมม หมอนี่ชื่อชอง ยุนโฮงั้นเหรอ? อย่าถามว่าผมรู้ได้ยังก็เพราะว่าหมอนั่นตามผมแม่งทุกวัน ผมก็เลยอดสงสัยไม่ได้ว่าไอ้โรคจิตเนี่ยมันเป็นใคร==? จึงลองไปถามเพื่อนๆบวกกับหว่านเสน่ห์ให้หน่อยก็ยอมบอกออกมาโดยดี เพื่อนคนนั้นตาเคลิ้มไปเลย บอกแล้วว่าผมหล่อ!!^^~
เฮ้อ~เหนื่อยใจนิดหน่อยนะแต่ว่า...ดูไปดูมาไอ้ชอง ยุนโฮคนเนี่ย...มันก็น่ารักดีนะ อืมมสงสัยเพราะผมได้เห็นพฤติกรรมน่ารักๆของเขาน่ะสิ อย่างเช่นเวลาที่ผมไปกินข้าวกับเพื่อนรัก เขาก็จะแอบ(แต่ผมเห็น)มานั่งโต๊ะข้างๆที่ถัดไปประมาณ 5โต๊ะได้ แล้วคอยลอบมองผมเวลากินข้าว บางทีมองผมเพลินก็ตักข้าวไม่เข้าปาก โอ้ย><น่ารักจังเลย ยุนโฮ ...นายเริ่มทำให้ฉันอยากจับกดนายขึ้นทุกทีแล้วนะ
มีอีกวัน วันที่ผมเห็นเด็กน้อยกำลังเดินหลงทางอยู่ในโรงเรียน ผมก็คิด...ว่าเด็กมันเข้ามาได้ยังไงในเมื่อมันมียาม?แต่ช่างมัน เพราะมันเป็นช็อตฟิคอะไรก็เป็นไปได้!! ด้วยความเป็นพระเอก(?)เข้าสิง ผมก็เลยต้องเข้าไปดูแลเด็กอย่างช่วยไม่ได้ ผมก็รู้สึกถึงพลังงานความโรคจิตของใครบางคนทำให้สันหลังวาบ โอ๊ะโอ๋!?ยุนโฮน้อยกำลังมองผมอยู่แฮะ= =กำลังเคลิ้มในความหน้าตาดีของผมซะด้วย อืมๆต้องแสดงตัวเป็นคนดีซะหน่อยแล้ว
แต่จู่ๆ!!ไอ้เด็กหลงข้างหน้าก็หกล้มเฉย!!หกล้มได้ไงว่ะ=[]=!?ไม่เห็นมีอะไรสักหน่อย เสียงเด็กก็..เฮือก=_=lllดังได้อีกครับท่าน ผมโครตอยากถีบส่ง แต่...แต่ยุนโฮมองอยู่T^T ชริ ช่วยไม่ได้ปลอบเด็กก็ได้ฟร่ะ กอดเด็กไป...คิดอยากกินหัวเด็กไป ผมก็เริ่มคิดไอเดียฟอร์ไลฟ์ได้ หันไปมองยุนโฮเผื่อจะให้เข้ามาช่วยอุ้มเด็กต่อได้เพราะดูจากหน้าตาและนิสัยที่แสนจะน่ารักนั่นแล้ว คิดว่าคงจะรักเด็ก
...อะ..อ้าว!?=[]= จะไปไหนอ่ะ ยุนโฮ๊วววว บ้าจริง!!หมอนั่นวิ่งเผ่นหายไปเลยปล่อยให้อยู่กับเด็กนี่อยู่ได้ ถ้าผมฆาตรกรรมเด็กขึ้นมาคงไม่ว่ากันใช่มั้ยเนี่ย!?
เรื่องพฤติกรรมความน่ารักที่ผมเห็นก็อะไรประมาณนี้แหละ ผมชักจะใจสั่นๆขึ้นไปทุกทีจนนึกว่าตัวเองเป็นโรคหัวใจไปซะแล้ว ดังนั้นวันนี้ผมก็จะเข้าไปปรึกษาเรื่องยุนโฮกับเพื่อนรัก แอ๊บแบ๊วตัวแม่อย่าง คิม จุนซู..
“จุนซู...จุนซู!?” เพื่อนผมมันมองบ้าอะไรอยู่ได้ฟร่ะ เรียกตั้งนานแล้วนะไม่หันมามองเลย!?แมร่ง มองอะไรอยู่นอกห้องวะเนี่ย!?
“ไอ้!!จุนซู้วววว” “ห๊ะ!? ห๊ะ!? “ ผมทนไม่ไหวต้องตะโกนกรอกหูมันไปเลย ชนิดที่ว่าถ้ายังไม่ได้ยินอีก เมิงไปเช็คหูที่โรงพยาบาลเหอะ=_= แต่โชคดีที่เพื่อนผมหูมันปกติดีก็เลยสะบัดคลีบรีบหันมามองหน้า
“เมิงมองหาเมียเมิงอยู่รึไงว่ะ!!กว่าจะหันมาได้= = “
“หึๆๆ ไม่ได้หาเมียแต่หาสามีตะหาก!!~” สามี..สามีไหน..อ๋อ!!ว่าที่สามีที่คิดไปเองของมัน!! ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครแต่เห็นไอ้โลมาพูดถึงบ่อยเหมือนกัน เห็นได้ยินว่า...ไอ้เพื่อนรักมันถึงกับยอมควักตังเล่นเส้นเพื่อไปเรียนต่ออเมริกากับว่าที่สามีมันเลยนะ!!อยากรู้จริงๆว่าไผฟร่ะที่ตกเป็นเหยื่อของมัน==?
“ช่างหัวเมิง= = แต่ตอนนี้กรูมีอะไรจะปรึก กะ ษาอ่ะ”
“ว่าไงล่ะ อย่าบอกนะว่าเรื่องชอง ยุนโฮของเมิงอ่ะ= =?” ชะอุ๋ย!!เดาเก่ง=_=;; ฉลาดไม่สมหน้าตาปัญญาอ่อนนะเนี่ย เออก็ดีไม่เสียเวลาพูดเยิ่นเย้อ ผมก็พยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ ไอ้ตัวแอ๊บนี่มันก็ยิ้มแบบมีเล สะ นัย
“ฮึๆๆ นี่แจจุง เมิงพูดถึงยุนโฮให้ฉันฟังจนเดี๋ยวนี้ฉันแทบจะเก็บไปฝันได้แล้ว!!” ฝัน!?แกกล้าฝันถึงยุนโฮวที่น่ารักของกรูงั้นเหร๊อออ!! อะ..แต่ว่าถ้าฝันว่าผมกะลังจับกดยุนโฮอยู่ก็ไม่เป็นไรอันนี้หยวนๆได้ “ถามจริงเหอะ เมิงชอบยุนโฮแล้วใช่มั้ย?
= =” ชอบ...ชอบยุนโฮอ่ะนะ!!ใครบอกล่ะ!!ผมไม่ได้ชอบยุนโฮซะหน่อย
“รักต่างหากโว้ยยย!!”
“ไม่ต่าง= =ว่าแต่มีไรจะปรึกษาอีกล่ะ ครั้งที่แล้วก็มาถามวิธีทำตัวน่ารัก คราวนี้?”
“คือ...กรูจะมาปรึกษา ..ทำยังไงจะจับกดยุนได้อ่ะ?” ใช่แล้ว!!หลังจากที่ผมคิดหลายตลบจนฝุ่นกระจาย ก็ได้ขอสรุปว่าสมควรจับกดไอ้หมีนั่นได้แล้ว!! จะปล่อยไปให้ไอ้พวกหน้าหื่นๆจับกดแทนผมได้งายยยย!!>[]< พอผมพูดจบคุณเพื่อนรักมันก็พ่นน้ำลายออกมาเต็มหน้า...ไอ้...เพื่อนเวร ทำหน้ากรูที่อุตส่าห์เช็คหล่อมาทั้งวันเมิงทำพังได้ไงว่ะ=_=^^
“แค่กๆๆ น้ำหน้าอย่างเมิงจะจับกดยุน!!” เออน้ำหน้าอย่างกรูแล้วไง=_=^^ มั่นใจพันล้านจุดศูนย์ศูนย์นาฬิกา หมอลักษณ์ฟันธงว่าผมมันหล่อ!! “น้ำหน้าอย่างนี่ ไปให้เขาจับกดน่ะสิไม่ใช่ไปจับกดเขา=_=;;;”
“ห๊ะ!!เมิงว่าไรว่ะ!?”
“เปล่านี่ ไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย^^~” ...จะว่าไปให้มันโดนจับกดสักทีอาจจะทำให้หายบ้านึกว่าตัวเองเป็นเมะได้ มันก็ดีเหมือนกันนะ!! “ขอแนะนำล่ะกัน ถ้าเมิงจะจับกดหมอนั่นให้ได้ เมิงต้อง...พูดเสียงหวานๆ แล้วก็ยิ้มสวยๆเอ้ย!!ยิ้มหล่อๆ หลังจากนั้นก็ให้(ถูก)จัดการตามสบาย” เอิ่ม=_=ฟังดูแล้วมันแปลกๆนะ แต่เอาเถอะ!!เชื่อเพื่อนรักสักครั้งอาจทำให้ชีวิตดีขึ้น!!
“โอเช เข้าใจล๊ะ!!งั้นขอตัวไปดำเนินตามแผนก่อนนะ” ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องชนิดแทบจะลอยไปได้ หุๆๆ ในที่สุดมันก็ถึงวันนี้ วันที่ตื่นขึ้นมาจะได้เห็นยุนน้อยนอนร้องไห้กระซิกๆอยู่บนเตียง ส่วนผมนั่งสูบบุหรี่เก๊กหล่ออยู่ปลายเตียง!! แค่คิดก็สยิวกิ้ว กิ๊ว ก๊าวจะแย่แล้ว!!>///<
ผมเดินไป ฮัมเพลงไปกะจะเดินลงบันไดพาไปหารังรักของผมกับยุนโฮ แต่ไม่คาดคิด!!เจ้าตัวโผล่หัวมาพอดีเด๊ะเลย!!
”อะ!!” ตกใจสยึมกึ๋ยอ่ะ!!วางแผนไว้ซะดิบดีดันมาพังตอนลงบันได และเหตุการณ์ซ้ำสองผมดันตกใจเกินไปทำให้ขาสะดุดกับขั้นบันได...แต่ไม่เป็นร๊ายยย!!แค่นี้บ่หยั่น ด้วยท่วงท่าอันงดงามหาที่เปรียบไม่ได้ ขาด้านหลังยันตัวไว้ได้พอดี ไม่มีตก...
แต่เฮ้ย!!ไหงยุนโฮที่น่ารักมากอดผมเอาไว้อ่ะ!? ผมต้องเป็นฝ่ายกอดไม่ใช่เหร๊อออ ไม่ใช่สิ..นั่นมันไม่ใช่ประเด็น!! ผมรีบช้อนสายตาหันไปมองไอ้คนอุ้มผมทันที ดวงตาสีสนิมเหล็กมองผมแบบแปลกๆ ...มันคิดอะไรอยู่= =lll ริมฝีปากรูปกระจับ..โอ๊ะโอ๋น่าลิ้มลองใช่ย่อยอ่ะ>< ใบหน้าก็หล่อเข้ม...หล่อเข้ม!!ไม่จริง!!พอมามองใกล้ๆแล้วยุนโฮมันหน้าหล่ออ่ะ!!ถ้าอย่างนี้ก็กลายเป็นเมะxเมะอ่ะสิ!!
“อะ..เอ่อ...นาย” ...ทำไมถึงได้หน้าหล่อ!! ผมอยากจะรีบทักท้วงแต่ดันเห็นคนตรงหน้าส่งสายตาอันร้อนแรงมาให้...เฮือก= =!! ตามด้วยรอยยิ้มสุดจะ....สุดจะ...น่ากินอ่ะ=.,=!! ช่างหัวมันแล้ว!!จะหล่อหรือหล่อกว่าก็ช่าง!! ก็ยุนโฮน่ารักทำไงได้!!ผมต้องรีบเบือนสายตาและหันหน้าไปอีกทางโดยด่วนก่อนจะระงับกิเลสไม่ไหว...ต่อมายุนโฮของผมก็ส่งเสียงเก๊กแมนมาให้...เอิ่ม- -ชักแปลกๆแระ
“สวัสดียามสายครับแจจุง...ผมชื่อ..ชองยุนโฮครับ” ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่านายชื่ออะไร= =สงสัยไอ้หมีตรงหน้าจะยังไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองทำผิดแผนซะแล้วล่ะ เอาเหอะ คนตรงหน้าก็ปล่อยเราออกแล้วก็ตอบรับสักหน่อยล่ะกันเดี๋ยวจะทำให้เรื่องมันยากขึ้น...นั่นแหละ!!จับกดยากขึ้น!!
“ยินดีที่ได้รู้จัก แต่จะว่าไปฉันก็พอรู้จักนายอยู่แล้วล่ะ เพราะนายชอบมองฉันบ่อยๆ” ผมพูดโดยใช้เสียงหวานๆที่จุนซูสั่งมา สงสั๊ย สงสัยว่าทำไมเพื่อนกรูไม่ให้ใช้เสียงหล่อเก๊กแบบคนตรงหน้านี้บ้าง...เออคิดมากไปก็ปวดหัว=_=กลับมาตรงหน้าดีกว่า
“ผมขอโทษที่มองคุณบ่อยๆครับ...แต่ที่ผมมองไปก็เพราะว่า...”
“เพราะนายชอบฉัน?” หึๆๆดูจากสีหน้าและท่าทางแล้ว ยุนโฮต้องชอบผมอย่างแน่นอน!! “อะ..เออ ก็ใช่ครับ” เห็นมั้ยล่ะ!!ตรงเผงเลย ถ้าอย่างนั้นผมก็ได้เปรียบ ยุนโฮชอบผม แต่ผมรักเขา!! คำพูดดูมีน้ำหนักมากกว่าดังนั้นผมต้องเป็นฝ่ายรุ๊กกก>[]<!!!
“แล้ว?” แล้วไงล่ะ จะให้ผมพาตัวไปเลยดีมั้ย เอาห้องพยาบาลหรือที่ห้องน้ำดี?^^ พร้อมเสมอ โอ๊ะ!!ถ้าอย่างนั้นใช้แผนสองจะได้ลากตัวไปง่ายขึ้น จุนซูบอกให้ยิ้ม~ยิ้มหล่อๆ(ในความคิดแจ)....
ผลดันกลับตาลปัตรอ่ะ!!O_O!!
หมับ!!
อว้ากกก!!สิ่งที่ผมเห็นรำไรๆอยู่ตรงหน้านี้คือขนตาไอ้หมีใช่ม้ายยย!! หมายความ...หมายความว่า ผมกำลังโดนจูบ!!! ไม่ใช่นะ!!ผมต้องเป็นคนจูบเซ้ไม่ใช่ให้มันจูบบบบ!!!>[]< อ่ะ..แต่รู้สึกว่ายุนโฮเขาพยายามจะเข้ามาให้ได้แฮะ..เอาไงดี จะเปิดปากดีไม่เปิดดี???
ระหว่างที่ผมกำลังเข้าห้วงความคิดอยู่ จู่ๆยุนโฮเขาก็ทำหน้าตกใจ แล้วผละออก..จะออกทำไมอ่ะ ยังคิดไม่ตกเลยจะเปิดหรือไม่เปิดปากดี...เฮ้ย!!ไม่ใช่สิ วิญญาณเคะเข้าสิงร่างผมชั่วขณะได้ยังไง!! ยุนโฮก้มขอโทษแล้ววิ่งไปเฉยเลย แล้ว...แล้วเราจะเอายังไงดี=///=
ผมก็ตกใจกับเรื่องเมื่อตะกี้น่ะแหละ...แต่ผมต้องกลับมาคิดแล้วล่ะ...
ตกลง!!ผม!!ต้องเป็นเคะใช่โม้ยยยT[]T!!!
เครียด เครียด เครียดโว้ยยย!! ต้องกลับไปปรึกษาไอ้โลมาเพื่อนรักอีกสักครั้งแล้ว!!ให้มันหาทางออกให้!!ผมไม่ชอบคิด!! ตัดสินใจได้ผมก็รีบลุกพรวดเข้าไปในห้องทันที
“จุนซุ...จุนซู้ววว!!” พอก้าวเข้าห้อง ต้องรีบตามหาเพื่อนรักทันที ไอ้จุนซูเมื่อได้ยินก็ส่งคลื่นความถี่ต่ำกลับมา เพราะเดี๋ยวคนความดันต่ำจะอารมณ์เสีย= =;;; “ว่าไงแจจุง โดนจับกด เอ้ย!!จับกดยุนโฮไปรึยัง?”
“จับกดยุนโฮบ้าอะไรกันล่ะ!!กรูโดนจูบกลับมาโว้ยย!!” ...โป๊ะเช๊ะ!!ก็บอกแล้วว่าเอ็งมันจับกดใครไม่ได้หรอก แต่ว่าแค่จูบเองเหร๊อ ทำไมยุนโฮไม่จับกดแม่งไปเลยฟร่ะ >>จุนซูผู้รักเพื่อน
“แล้วรีบกลับมาทำไมล่ะ ไม่อยู่ต่อสานความสัมพันธ์?” อยู่ต่อได้ที่ไหน ไอ้เจ้าตัวมันเผ่นไปแล้ว!! อีกอย่างตอนนี้เรามีเรื่องจะตัดสินใจ...
“คือกรู...แบบว่า..เมิงก็รู้ว่ากรูชอบเป็นฝ่ายรุก..แต่..พอโดนยุนโฮรุกมาแบบนี้ ใจมันหวิวๆชิบหายเลยว่ะT^T”
“แล้วไงต่อ?” สนุกๆ><ป๋มชอบดูความทรมานของเพื่อน~>>จุนซู
“กรูก็เลยหันมามองตัวเองว่า...ควรจะเป็นเคะหรือเมะดี!?”
“...คิดเอง ไปล่ะ” พูดจบสะบัดตูดหายไปนอกห้องทันที ก่อนที่ผมจะได้ตั้งตัว...เฮ้ย!!ดะ..เดี๋ยว..ไอ้...”ไอ้จุนซู้ววว กลับมา!!!” แม้จะตะโกนกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลกยังไง มันก็ไม่มีวี่แววจะกลับมา...ตกลง กรูต้องคิดเอง!!โอ้ยยย ก็บอกแล้วไม่ชอบคิ๊ดดดดT^T!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+รุ่งเช้า+
ผมนั่งคิดอยู่ที่บันไดซึ่งเคะเกิดเหตุระทึกขวัญขึ้น คิดมาตั้งแต่อยู่บ้านยันมาโรงเรียนแต่เช้า ก็ยังคิด... คิด คิดๆๆๆ คิดเท่าไหร่มันก็คิดไม่อ๊อกกกกกT[]T!!! ผมรักยุนอยากจับกดยุน แต่ยุนดูท่าอยากจับกดผม!! ผมเริ่มรู้สึกตัวว่าตัวเองสวยเมื่อได้ส่องกระจกเมื่อวานที่บ้าน!! ห๊ะ!?ถามว่าทำไมจู่ๆถึงเพิ่งมารู้ตัว เพราะพลังเคะเริ่มแตกซ่านน่ะสิ!!
เอาไงดีๆๆT^T โฮกก ปวดหัว!! โอ้ยพอปวดหัวน้ำตามันก็พาลจะไหล..และตอนที่น้ำตาผมลงมาไหลอาบแก้ม ไอ้เจ้าตัวต้นเหตุกลับมายืนหน้าสลอนทำตาโต แล้ววิ่งเข้ามาหา!!เฮ้ย!!เดี๋ยวเด้ ยังคิดไม่ออกกก!!!
“แจจุง!!ร้องไห้ทำไม!” จะถามก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่ไอ้มือที่มาจับมือของผมโดยไม่ได้รับอนุญาตเนี่ย มันหมายความว่าไงห๊ะ!?
“ฮะ...ฮึก...ฉันปวดหัว” หมียุนทำหน้าเหมือนผมปวดท้องเมนส์ ก็บอกว่าปวดหัวเฟ้ย!! “แจจุงบอกผมมาเถอะว่าคุณคิดมากเรื่องอะไร” คิดมากเรื่องเมิงนั่นแหละ!!เรื่องเมิงงงงนั่นแหละ!!
“ฉัน...คิดมาก..เรื่อง..นาย” ถ้านายไม่อยากให้ฉันคิดมากก็ช่วยให้ฉันจับกดนายง่ายๆหน่อยเซ้!!
“ผม..ขอโทษจริงๆที่จูบคุณไปแต่...ที่ทำไปเพราะผมรักคุณมากจริงๆนะ” จะ...อ้วก=TT=เมื่อเช้าเอ็งไปอ่านฟิคของอาซินมารึไงถึงได้’น้ำเน่า’แบบเน้= =lll แต่ก็บอกแล้ว ว่ากรูไม่ได้เครียดเรื่องน้าน บอกคนอ่านไปกี่รอบแล้วว่ะเนี่ย!?หัดรู้ซะบ้างเซ้ยุนโฮ!! “ความจริงฉันไม่ได้คิดมากเรื่องนั้น....แต่เอาเหอะ”
“แจจุงครับ...ผะ...ผม รักคุณ!!เป็นมะ...แฟนกับผมนะ!!” หยะ...อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ ไอ้เป็นมะ...นั่นน่ะ=_= รู้มานานแล้วว่าเมิงหื่นขนาดไหน แต่...ยุนโฮพูดคำว่ารักออกมาแล้วอ่ะ!? ยิ่งเพิ่มดีกรีให้ผมกลายเป็นเคะเข้าไปอีก ...เฮ้อ=3=~ตัดใจซะดีกว่าเรา เป็น...เป็นเคะก็ได้ฟร่ะ!!เพราะรักนายหรอกนะ ชอง ยุนโฮ!!
“ฉันก็รักนายมานานแล้ว^^ ฉันตกลง”
“จริงเหรอ!!!โอ้ย!!ขอบคุณมากครับ><” อ้ากก อย่าอุ้มฉันแบบนี้เซ้!!รู้หรอกนะว่าตัวสูงกว่าไม่ต้องตอกย้ำการตัดสินใจของกรูมากนักก็ได้!!
แต่ขอบอกไว้ก่อน...จะจับกดฉันไม่ง่ายหรอกนะ!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+2 เดือนผ่านไป+
นับจากวันนั้น...ก็ปาเข้าไปตั้งสองเดือนกว่า = = จุนซูที่ปรึกษาส่วนพระองค์ก็ไปตามหาหัวใจที่อเมริกาซะแล้ว เวลาที่หมีมันหื่นใส่จึงไม่มีใครคอยช่วยให้คำแนะนำ...(แต่รู้สึกว่าคำแนะนำของไอ้โลมา มันเหมือนจะเอื้อยุนโฮมากกว่านะ=_=^)
ผมก็คิดว่าสมควรแล้วที่จะมอบกายถวายใจให้หมีหื่นเพราะเราสองคนก็รักกันจริงๆ วันนี้ก็เลยชวนยุนโฮมาที่บ้าน
....แต่พอ...คิดเอาจริงๆแล้ว...มันก็...กลัวว้อยยยยT[]T!!!
ยิ่งใกล้เวลานัดเท่าไหร่ก็ยิ่งกระวนกระวายขึ้นทุกที ...เอาไงดีวันนี้จะสู้หรือจะยอมดี แต่!!ผมก็รักยุนโฮแล้วอุตส่าห์ยอมเป็นเคะด้วย!! แต่!!มันก็น่ากลัวง่ะ!!เพราะหลังจากที่ตัดสินใจผมก็ไปศึกษาค้นคว้าหาความเป็นฝ่ายรับมาประดับหัว...โอ้วพระเจ้า=[]= มัน...ช่าง...
โอ้ยยย!!คิดมากอีกแล้วกรู๊ววว!!
กิ๊ง ก่อง~
เฮือก!!เสียงกระดิ่งดังหน้าบ้าน...ไอ้ยุนโฮมันมาแล้ว...กรูยังไม่เตรียมใจเล้ย!! แต่ถึงอย่างนั้นด้วยมารยาทเจ้าบ้านที่ดีต้องลุกไปเปิดประตูให้แขก...
โอ้ว!!แม่เจ้า!!พอผมเปิดประตูออกมา ซิกซ์...ซิกซ์แพ็คหมีเต็มสองตาเลยอ่ะ!!นี่มันจะใส่ชุดเปิดอกเปิดพุงมาทำม้ายยย!!กะจะถอดง่ายใส่ง่ายเลยใช่ม้ายยย!!
“ว่าไงที่รัก^^~ฉันมาแล้วนะ”
“= =...” ผมไม่ขอสาธยายอะไรมาก พาไอ้หมีมันเข้าบ้าน แล้วมานั่งที่โต๊ะกินข้าว “รอตรงนี้แหละเดี๋ยวเอาน้ำมาให้” พูดจบผมก็เดินไปที่ตู้เย็นแล้วจัดแจงเอาแก้วน้ำออกมาวาง โดยที่มีสายตาหื่นๆมองมาอยู่ตลอด...รู้นะเว้ยคิดไรอยู่= =^
“แจจุงไม่อยากกินน้ำอ่ะ...” แล้วจะกินไรฟร่ะ เรื่องมากจริง!!ผมไม่ถีบหัวส่งตั้งแต่เห็นเสื้อก็บุญแล้ว!!
“แล้วอยากกินไร อย่าบอกนะว่าอยากกิน...= =”
“อืม อยากกินแจ^^” เดาไม่ผิด!!วันๆมันคิดแต่เรื่องใต้สะดือใช่ม่ะ!! เมื่อเห็นเค้าลางไม่ค่อยดีขายาวๆของอิหมีก็เข้ามาใกล้ตัวผมขึ้นเรื่อยๆ “ขอกินตรงนี้เลยได้ม่ะอ่ะ~”
“ไม่ได้!!ไม่เอาตรงนี้!!”
“งั้นไม่เอาตรงนี้ก็เอาที่เตียงละกัน” จบคำผมรู้สึกเหมือนตัวลอยละลิ่ว ร่างอันแสนบอบบางของผมถูกห้อยกระเตงไปยังห้องนอนของผมเอง...โอ้วโนวววT^T
ตุ้บ!!
ร่างเล็กของแจจุงถูกวางไว้บนเตียง พร้อมกับที่คนข้างบนเข้ามาคล่อมอย่างแน่นหนาไม่ให้ดิ้นหลุดไปไหน...งานเข้า= = “ดะ..เดี๋ยว ยุนโฮ~ รอก่อนได้มั้ย~” พยายามใช้เสียงออดอ้อนสุดฤทธิ์ แต่คนตรงหน้ากลับไม่เล่นด้วยซะงั้น มือหนาข้างหนึ่งตรึงแขนทั้งสองข้างของแจจุงเอาไว้ ส่วนอีกมือเริ่มแกะกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด เหงื่อเย็นเริ่มไหลลงมาตามใบหน้าสวย เมื่อแรงที่มีไม่อาจจะสู้คนข้างบนได้เลย
“ไม่เป็นไรหรอกแจจุง ฉันจะทำเบาๆนะ” ...จะเบาหรือแรงไม่เกี่ยว!!แต่ปล่อยกรูไปเถ๊อะ!!! “ไม่เอา!!ปล่อยนะยุนโฮ อะ
” เมื่อปลดกระดุมได้สำเร็จ เสื้อก็เปิดเผยให้แผ่นอกขาวผ่องออกมาประจันสายตาของยุนโฮ ริมฝีปากเรียวยิ้มกริ่มอย่างถูกใจ แล้วเริ่มลิ้มรสยอดทับทิมที่ชูชันอย่างน่ารัก
“อือ อืมมม ไม่...” ลิ้นร้อนไล้ไปทั่วตุ่มแดงนั่น พร้อมทั้งใช้ฟันขบเบาๆสร้างความเสียซ่านให้กับคนตัวเล็กที่ไม่เคยถูกสัมผัสมาก่อนได้ดียิ่งขึ้น แต่ถึงจะปลุกอารมณ์คนข้างล่างยังไง ถ้าไม่ยอมก็คือไม่ยอม!!
ผัวะ!!!
ขาเรียวที่ไม่ได้ถูกพันธนาการเอาไว้แสดงการต่อต้านด้วยการเตะจุดยุทธศาสตร์ต้นกำเนิดการสืบพันธุ์จนทำให้ยุนโฮถึงกับ...พูดไม่ออก “อุ้บ...”
“ก็บอกแล้วว่า ไม่!สมน้ำหน้า” พอเห็นภาพหน้าเขียวหน้าคล้ำของไอ้หมีก็ทำให้ผมอดยกย่องตัวเองไม่ได้ ผมรีบลุกตัวขึ้นมาระหว่างที่ยุนโฮเอามือไปกุมของรักของหวงเขานั่นแหละ...แต่...ไม่รอดT_T
“จะไปไหนแจจุง” ยุนโฮพยายามดิ้นรนกระเสือกกระสนเอาชีวิตรอดจากแม่น้ำกั้นระหว่างโลกนี้กับโลกหน้าได้อย่างฉิวเฉียด รีบจับแขนข้างหนึ่งของคนรักเอาไว้ เวรกรรม!!อะไรจะอึดได้ขนาดนี้ว่ะเนี่ย นั่นเตะเต็มแรงเลยนะ!!O_O!!
“ปะ..ปล่อย!!ฉันไม่ยอมนายแล้ว!!”
“ทำไมล่ะแจจุง นายชวนฉันมาบ้านวันนี้เพราะนายจะให้ฉันจับกดไม่ใช่เหรอ?” ดูมันพูดเขา= =จะใช้คำที่มันดีกว่านี้หน่อยก็ได้นะ ไม่ต้องบอกเจตนารมณ์อันแรงกล้าให้ฟังได้อย่างโจ่งแจ้งหรอก
“มันก็ใช่แต่...ทำไมนายไม่ยอมฟังฉันบ้างเลย!!นี่มันครั้งแรกของฉันนะ!!นายเอาแต่จะหื่นใส่ท่าเดียว ฉันกลัวนะรู้มั้ย!!” น้ำตาใสเริ่มไหลลงมาอีกครั้ง ทำให้ยุนโฮต้องรีบเข้ามาปลอบประโลม ...เขาทำผิดไปซะแล้ว
“ขอโทษ..ฉันขอโทษที่หื่นใส่นายมากเกินไป ฉันจะหื่นให้น้อยลงเอาเป็น2วันครั้งนะ” ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นโว้ย!!>[]<^^ หน้าเหมือนหมีแล้วสมองยังเหมือนหมีอีกเหรอเนี่ย!!
“นาย= =^^”
“โอ๋~ฉันล้อเล่นให้นายหยุดร้องต่างหาก นี่ไงหยุดแล้ว^^” มืออุ่นประคองใบหน้าหวานสวยแล้วค่อยๆโน้มใบหน้าเพื่อลิ้มรสความหวานล้ำของคนรัก แจจุงก็หลับตาเพื่อรอสัมผัสที่อ่อนโยนนั่นเหมือนกัน...”อืมม”
ทั้งสองแลกจูบกันเนิ่นนาน จนแจจุงแทบจะขาดใจตายแล้วร่างสูงถึงจะยอมปล่อย “ถามจริงนะ..แจจุงไม่รักยุนโฮแล้วเหรอ?”
“ไม่ใช่ไม่รัก แต่ฉันกลัว...” น้ำเสียงสั่นเครือทำเอายุนโฮต้องกอดตอบเบาๆ ดวงตากลมโตมองปฏิกิริยาคนตรงหน้าแล้วรู้สึกอบอุ่นจนไม่อยากออกจากอ้อมกอดนี่เลย
“แจจุง แต่ฉันต้องการนายมากนี่นา..ฉันกลัวว่าถ้าไม่ได้ผูกมัดนายเอาไว้แล้วนายจะหายไป...” หนอย!!คนกำลังซึ้งไหงพูดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอ่ะ!! “นายคิดว่าฉันใจง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ!?”
“ก็ไม่ใช่แต่ฉัน....กังวลนี่นาT-T”
“งั้น...รอสามเดือน!!แล้วฉันจะยอมให้นายกอดเอง” ช่วยไม่ได้!!สงสัยช่วงต่อมานี้เราต้องไปศึกษาให้มากขึ้นแล้วพยายามข่มใจไม่ให้ฃ็อคตาตั้งไปซะก่อน “สัญญาแล้วนะ!!”
“เออ= = “ เห็นหน้าหมีดีใจแล้วก็ปลื้มแฮะ เวลาที่ยุนโฮยิ้มร่าเริงแล้วมันก็น่าจับกดจริงๆนะแหละ..เอ้า!!ก็บอกแล้วว่าถึงจะตกลงเป็นเคะให้กับยุนโฮแต่ของอย่างนี้มันก็ต้องมีบ้าง~
ระหว่างที่ผมกำลังยิ้มในใจนั้น ก็รู้สึกแปลกๆทำไม...ทำไม=_=;; มือกับขาของเราถึง...ถูกมัดเป็นแหนมป้าย่นแบบเนี่ยอ่ะ!?O_O!! “ยุนโฮนี่อะไรเนี่ย!?”
“ไม่รู้เหรอ ก็เชือกไงล่ะ^^” เออกรูรู้ว่ามันคือเชือก!! แต่ทำไมต้องมามัดกันด้วย!!อยากเล่นsmหรือไง!? “ไหนนายสัญญาว่าอีกสามเดือนไง”
“นายไม่ได้บอกนี่ว่าสามเดือนเริ่มจากเดือนไหน? ก็นายบอกสามเดือนจะมายอมฉันใช่มั้ย?ตอนนั้นนายก็มาสิ แต่ตอนนี้ขอ....” เฮ้ย!เฮ้ย!ไอ้หมี...เจ้าเล่ห์!!มาฉลาดไม่เข้าเรื่องนะ!!T^T โดนมัดแบบนี้จะดิ้นจะถีบก็ไม่ได้ เออ!!ถ้างั้นแผนบีบน้ำตา
“ไม่เอา...ยุนโฮฉันกลัว ปล่อยไปเถอะน้า” ปกติพอผมร้องไห้เขาก็ต้องเข้ามาตลอดอ่ะ บอกแล้วน้ำตาคนสวยอย่างผมคนมักอดทนไม่ได้><~ แต่!!เหนือความคาดดดดดดดดดดดดหมาย!!!
“ไม่ต้องกลัวหรอก เบบี๋~ฉันจะทำให้นายรู้สึกดีลืมความกลัวไปเลย” แกว๊กกก !!!OTTO!! โอ้ว..พระเจ้าในที่สุดวันนี้ผม...ก็ต้อง....
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
สุดท้ายก็เสร็จหมี.........
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบตอนที่สอง><~part แจ เบื้องหลังหลายๆอย่าง>< โอ๊ะ!!ที่ตอนนี้กล่าวถึงอาซินไปด้วย ก็ขออนุญาตนะค่า= =
คุคุ ตอนแรกก็คิดๆอยู่ว่าจะใส่NCดีมั้ยแต่...ไม่ใส่ดีกว่า...ให้ตอนนี้มีอะไรกันแบบไม่เห็นไปก่อง
กะจะใส่NCตอนหลัง><~(เพราะอยากใส่ลูกเล่น(?)เยอะๆ)
ตอนหน้าเข้าโหมด...กึ่งเครียด กึ่งไม่เครียด (ง่ายๆ ..คือกลางๆ=_=)
ปล.ก็บอกแล้ว~ว่ารักคนอ่าน และอยากจุ้บคนเม้น>3<(ไม่มีใครอยากได้==)
ความคิดเห็น