fic: taokacha -134340-

ลำดับตอนที่ #1 : 134340. -PROLOGUE-

ถึง 134340

เราโคจรห่างออกจากกันไปทุกทีแล้ว

ครั้งนั้นคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราโคจรเข้าไปใกล้กันได้มากที่สุด

คุณมองเห็นความเวิ้งว้างข้างหน้าไหม

อีกไม่ไกล คงจะพบเจอหลุมดำขนาดพอดิบพอดี

หวังน้อยนิดให้คุณระลึกถึงกันบ้างเป็นครั้งคราว จดจำกันจนกว่าจะดับสูญ

ผมไม่ได้มีอะไรสำคัญเพียงพอจะกักขังคุณเอาไว้ได้หรอก

มีแค่แรงโน้มถ่วงจอมปลอมเท่านั้นเอง

คุณแค่เคยพึงใจจะอยู่

แค่เคย

ขอโทษด้วยที่ไม่ได้กล่าวเตือนด้วยเสียงที่ดังพอ

ไม่มีวันจะพบกันอีก

โลก.