ฤทธิ์รักคนเถื่อน ผ่านพิจารนาสำนักพิมพ์ แสนรัก (ไลต์ออฟเลิฟ)

ลำดับตอนที่ #30 : ตอนที่ 30 RENEW

◊ SQWEEZ า

 

ด้านเจมส์เมื่อเขาจัดการยกเลิกนัดของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงหันกลับมาหาหญิงสาวที่ยืนหน้าจ๋อยอยู่ที่เดิม เท้าใหญ่ก้าวเข้ามาหา เมื่อสบตาอันคมปลาบที่เธอเห็นแล้วไม่ชอบเอาเสียเลยมันมักทำให้เธออ่อนยวบยาบได้ราวกับขี้ผึ้งลนไฟ

“เจมส์ คือว่าฉันอยากลงไปว่ายน้ำ วันนี้อากาศร้อน” เธอพยายามโน้มน้าวให้เขาเปลี่ยนใจจากสิ่งที่คิดจะทำ

“อืม..นั่นสินะ วันนี้อากาศร้อนจริงๆ” เสียงทุ้มใหญ่เอ่ยเหมือนคล้อยตาม พลางขยับคอเสื้อ ก่อนที่ดวงตาอันคมกริบจะหรี่ลงอย่างมีความหมาย “ถ้าอย่างนั้น เราไปอาบน้ำกันเถอะ” เธอครางเสียงอ่อยจากนั้นก็ถูกเขาลากเข้าห้องน้ำจนได้

เสียงน้ำไหลเอื่อยผ่านก๊อกน้ำลงไปยังอ่างจากุดชี่ขนาดใหญ่บวกกับแรงดันที่อยู่ใต้น้ำส่งผลให้อ่างกลายเป็นน้ำวน เจมส์จัดการทศสอบดูว่ามันอุ่นพอหรือไม่ เมื่อเห็นว่าได้ที่จึงหันมาหากายเล็ก จัดการถอดชุดคลุมที่ดูแล้วรกหูรกตาออกโยนมันลงพื้นอย่างไม่ใยดี เธอก็อยากจะขัดขืนอยู่เหมือนกัน เพราะผนังด้านหลังเป็นกระจกใส เกรงว่าจะมีคนมองเข้ามาเห็น แต่พอนึกขึ้นได้ว่านี่มันชั้นบนสุด จากนั้นไม่นานส่วนของเขาก็ปลิวตามไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงกายกำยำที่ไร้สิ่งปกปิด แผงอกแข็งแรงที่เต็มไปด้วยไรขนดูแล้วเซ็กซี่จั๊กจี้เล็กๆ เธอพยายามที่จะไม่มองต่ำลงกว่านั้น ก่อนจะเมินหน้าหนีไปทางอื่นอย่างขวยเขิน

“หันหน้าหนีทำไม มองผมสิ” คนตัวสูงสั่งเสียงทุ้ม

“ไม่..ฉัน” เธอพูดแบบตะกุกตะกักแบบไม่เต็มเสียง แม้ว่าจะเคยเห็นมันจนเต็มตามาแล้วก็ตาม และเหมือนอีกฝ่ายจะได้ใจ จงใจเบียดกายเข้าหา พร้อมกับมือหนาประคองเอวคอดเอาไว้อย่างมั่นเหมาะ “เจมส์ อย่าเล่นสิ” ปรามเสียงอ่อยเมื่อเขาขยับช่วงล่างอย่างหยอกเย้า

“คุณก็หันมามองหน้าผมสิ ไม่อย่างงั้นผมจะแกล้งคุณแบบนี้แหล่ะ”

“คนลามก” น้ำเสียงเขียวขุ่นแกมตำหนิ แต่คนฟังกลับหัวเราะร่า จากนั้นร่างเธอจึงปลิวขึ้นไปอยู่ในอ้อนแขนเขาอย่างง่ายดาย ก่อนจะพาเธอลงไปในอ่าง อุณหภูมิของน้ำกำลังพอเหมาะ หากแต่ของคนกลับพุ่งราวกับน้ำเดือดเมื่อสองกายนั่งเกยก่ายกระชับแนบชิด ปล่อยให้น้ำวนหมุนลัดเลาะเรือนกาย โดยที่เธอนั่งอยู่บนตักแกร่ง สัมผัสได้ว่าตัวตนของเขามันคอยแต่ดุนดันอยากจะรุกเร้า แต่เธอกลับคอยฝืนไม่ยอมรับเขาเข้ามา แม้แรงปรารถนาที่กำลังรุมเร้ามันทำให้เจ้าของร่างบางทรมานอย่างที่สุด แต่ใจอีกส่วนหนึ่งก็คอยบอกตัวเองว่าเธอจะยอมให้มันเกิดขึ้นอีกงั้นหรือ ถ้านี่คือค่าตอบแทนที่เขาควรจะได้ แล้วเมื่อไหร่เขาถึงจะพอ และเป็นอีกครั้งที่ปฏิเสธไม่ได้อีกตามเคย กายระหงสั่นสะท้านเมื่อโดนปั่นป่วนจากคนเอาแต่ใจ เธอช่างไม่ต่างจากผู้หญิงใจง่าย ไร้ยางอาย ยอมให้เขากอบโกยเอาจากกายสาวซ้ำแล้วซ้ำ โดยที่เธอเป็นคนอำนวยช่องเปิดทางเสียเอง ร่วมเสพสุขที่ไร้ซึ่งความรัก มีเพียงราคะที่โหมกระหน่ำ “เจมส์ ฉันไม่...อ๊ะ” เธอจะห้ามแต่ไม่ทัน เมื่อกายแกร่งแทรกเข้ามา พร้อมกับเรียวลิ้นร้อนดุนเข้ามาในโพรงปากอันแสนหวาน เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็ก ลากไล้ไปตามใบหน้า ซอกคอขาวผ่อง เลื่อนต่ำลงมาหยอกเอินไปตามเนินอวบอิ่ม

“คุณสวยมากนะที่รัก” เสียงแหบพร่าของคนร่างใหญ่เอ่ยชมไม่ขาดปาก ลมหายใจอุ่นร้อนลัดเลาะริมใบหู หากแต่คนฟังกลับเศร้าใจยิ่งนัก เธอจะเป็นที่รักของเขาก็เฉพาะเวลาแบบนี้แหล่ะ ที่รักที่มีค่าอยู่แค่บนเตียง หรือตรงไหนก็ได้ที่เขาต้องการที่จะปล่อยอารมณ์รัก แม้กระนั้นก็ต้องยอมรับใจตัวเองว่า เธอก็ต้องการเขาเช่นกัน แรงดึงดูดจากฝ่ายตรงข้ามมันทำให้เธอละทิ้งศักดิ์ศรีและความอายอีกครั้งเมื่อเสียงแว่วหวานครวญแผ่ว

“อา..เจมส์” เมื่อร่างกายถูกกระตุ้นให้หลั่งสารฟีโรโมนส์ออกมา สมองถูกลบเลือนไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป นอกจากสิ่งยวนใจที่อีกฝ่ายประเคนให้ไม่หยุดหย่อน ร่างกายที่ขับเคลื่อนไปตามแรงปรารถนา มือบางโอบรัดรอบคอโดยที่อีกคนพอใจกับการตอบรับของเธอเป็นอย่างยิ่ง พอใจที่สามารถทำให้เธอมีความสุขจนพร่ำมันมันออก เสียงเล็กที่แสนแผ่ว แต่มันเร่งเร้าสัญชาติญาณหนุ่มให้ลุกฮือขึ้นมาได้เป็นอย่างดี ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขารู้สึกดีเท่านี้มาก่อน และมันทำให้เขาอิ่มเอมจนไม่อยากจะไปต่อ พอใจที่ทำให้หญิงสาวที่แสนพยศคนนี้ยอมสยบอยู่ในอ้อมแขน พอใจที่ได้เป็นคนควบคุมให้เธอยอมทำตามเขา ยอมโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ เมื่อความต้องการที่ตรงกันเหมือนเป็นแรงผลักดันให้เธอยอมศิโรราบอย่างไม่มีข้อแม้