ก็ขนาดงานบั้งไฟยโสธรที่เค้าแสนจะโด่งดัง เจ้าเบ็นยังไม่คิดจะไปดูให้เห็นกะตาเลยนี่นิ ... แล้วนับประสาอะไรกะงานบั้งไฟอ. ห้วยเม็ก ... หุหุ ไม่เคยได้ยินกันล่ะซี้ มันเป็นอำเภอเล็กๆ อยู่ในกาฬสินธ์น่ะค่ะ พอดีว่าคงทำบุญร่วมกันกะชาวบ้านแถบนั้นมาแต่ปางก่อน เจ้าเบ็นเลยมีอันจะต้องไปดูงานที่นั่นซะงั้น ... (ทำไมหวยไม่ไปออกที่ยโสธรหนอนี่... )
แต่ถึงไม่ได้ไปงานที่ใหญ่ที่สุด เจ้าเบ็นก็หาความสนุกกับงานนี้ได้อยู่ดีค่ะ ขอบอกว่างานพื้นบ้านมากๆ มากแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน (ก็จะเห็นก่อนได้งัย ไม่เคยไปดูซักงาน .. 555) เจ้าเบ็นว่ามันดิบ จริงใจ เป็นธรรมชาติดีนะคะ แต่ว่าก็ต้องระวังตัว ระวังหัวกันเอานิ๊โหน่ยล่ะค่า ... บอกแล้วว่าภูมิปัญญาพื้นบ้าน บั้งไฟมันเลยมีความคิดเป็นอิสระค่ะ จะพุ่งไปทางที่คนจุดอยากจะให้พุ่งหรือเปล่าเราก็ไม่อาจจะรู้ได้ แห่ะ .. ถ้าพุ่งผิดทาง หลบกันไม่ทันก็นะ ... หัวบิดังที่เห็นข่าวที่สกลนครน่ะค่า (เหอเหอ .. มีข่าววันก่อนเดินทางพอดี แหม๊... เป็นขวัญและกำลังใจให้มือใหม่หัดดูบั้งไฟอย่างเจ้าเบ็นมากมาย.... ให้บั้งไฟพุ่งสู่แถนซิ... แถน หรือพระยาแถนคือเทพที่เค้าจุดบั้งไฟถวายเพื่อขอฝนน่ะค่ะ ... ทราบกันไหมเอ่ย)
โอ๊ะ ... งานเข้า ... ต้องไปก่อนนะคะ เด๋วค่ำๆ จะมาเล่าต่อค่า
หรือถ้าจะไม่รอ.... ก็เดินไปตามคันนาเนี่ยค่่า ... รับรองว่าได้เจอกัน ... เห็นงานปล่อยบั้งไฟไหมคะ ลิบๆ โน๊นน่ะค่า ... เอ้า ฮุยเล่ฮุย... ฮึดค่าฮึด เด๋วไม่ทันบั้งไฟล้านไม่รู้นะเออ
มาต่อแว๊วค่า ...
งานนี้เจ้าเบ็นไปเริ่มต้นที่อุดรค่ะ เพราะว่าจริงๆ แล้วจะต้องไปทำงานที่นั่น ก็เลยได้ไปพบรักกะน้องยักษ์ ณ โรงแรมที่พัก (ย้ำว่าเป็นน้องยักษ์ เพราะตัวเล็กกว่าเจ้าเบ็นที่ว่าเล็กแล้วซะอีก เค้าคงเป็นลูกยักษ์น่ะค่ะ ยังไม่โตดี 555) แอบแชะภาพมาให้ยลกันค่า ... รูปปั้นประดับสวนที่นี่น่ารักมากๆ เลยเน้อ...
จากมุมน้องยักษ์ ก็ไปเจอน้องช้าง ... น่าร๊ากเป็นช้างกางร่มค่า
ตอนที่พบกันยังเช้าอยู่ เลยยังไม่มีใครเอาร่มมาฝากน้องช้างถือค่ะ ... หุหุ ที่ปักร่มโรงแรมนี้หน้าตาแบบนี้หมดเลย ช้างอุดรนี่ทำงานเบาเชียวเนอะ กางร่มชมสวน แหม๊ .. แสนสำราญจริงๆ ว่าแล้วเจ้าเบ็นก็เลยขอเช่าน้องช้างมาเป็น taxi ... พาไปทัวร์กาฬสินธ์หน่อยน้า ... น้องช้างบอกว่า ... ไปกันโลด ... 555
งานที่่เจ้าเบ็นได้ไปดูคืองานวันปล่อยบั้งไฟค่ะ ... ไม่ใช่งานแห่ ... เพื่อนๆ ทราบกันไหมคะว่าบั้งไฟมี 2 แบบนะคะ คือ "บั้งไฟเอ้" หรือบั้งไฟสวยงามแบบที่เราเห็นกันในภาพงานแห่บั้งไฟที่ยโสธรน่ะค่ะ กับ "บั้งไฟ" ที่จะจุดนะคะ ที่เค้าเอามาแข่งกันว่าปล่อยแล้วใครจะขึ้นได้สูงกว่ากันน่ะค่ะ
การแห่บั้งไฟเอ้นี้จะแห่ก่อนวันปล่อย (หรือวันจุด) 1 วันค่ะ ก็จะมีขบวนเซิ้งอะไรกันไป ... สวยงาม แตร่.. เจ้าเบ็นไม่ได้ดู (เฮ้อ..) อันนี้จะแห่กันในเมือง ในชุมชนที่คนเยอะๆ น่ะค่ะ ให้ชาวบ้านร้านตลาดได้ชื่นชมกันใกล้ๆ เลยทีเดียวเชียว...
วันต่อมาชาวบ้านก็จะมารวมตัวกันที่ท้องทุ่งโล่ง .... ย้ำว่าต้องโล่ง และห่างไกลชุมชนนะเจ้าคะ เพราะอย่างที่บอกง่ะค่ะว่าเราไม่สามารถบังคับจิตใจพี่บั้งไฟเค้าได้ อีตอนจุดว่าคุมไม่ได้แล้ว ไอ้ตอนตกน่ะหนักยิ่งกว่านะเจ้าคะ เพราะมัน free will ... free drop ของแท้ ขืนจุดใกล้บ้านใครเรือนใคร ก็คงได้สร้างหมู่บ้านกันใหม่แน่ๆ เชียว (ขนาดปล่อยจรวดของเมืองนอกเมืองนายังต้องไปปล่อยกันไกลโพ้นในทะเลทรายโน่นเลยนี่เน๊าะ) ... เจ้าเบ็นก็เลยต้องบุกดิน ย่ำโคลนไปดูเค้าปล่อยกันที่กลางนาโน๊นนนนนนนนนนนนนนนแน่ะค่า ... ไกลมากๆ ขอบอก ..
แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ นี่เป็นงานบุญรื่นเริงประจำท้องถิ่น และงานที่เจ้าเบ็นไปก็เป็นงานระดับอำเภอค่ะ ... คนตามแห่มาดู มาลุ้นบั้งไฟกันมืดฟ้ามัวดินทีเดียวเชียว ...
งานนี้เป็นงานใหญ่ประจำปีของชุมชนน่ะค่ะ ทุกคนประมาณว่ามา picnic กันที่ท้องทุ่งบางกะปิแห่งนี้ ... 555 ไม่ช่าย มันเป็นงานพบปะสังสรรค์ รวมญาติประมาณนั้นเลยค่ะ พ่อแม่ก็หอบลูกจูงหลานมานั่งกินข้าว ดูบั้งไฟกันอย่างที่เห็นนี้แล...
ก็เลยมีกิจกรรมมากมายให้คนทุกรุ่นทุกวัยได้ enjoy ... ไอ้ที่ลุ้นบั้งไฟก็ลุ้นกันไป ... ระหว่างรอติดตั้งบั้งไฟ (คือมันมีฐานจุดฐานเดียวค่ะ ยิงได้ทีละบั้ง ... กว่าจะติดบั้งใหม่เสร็จก็กินเวลาโขอยู่) เค้าก็เลยมีหมอลำให้ดูกันด้วย คณะที่เจ้าเบ็นได้ดูชื่อคณะ "ปลาไหลทอง" ... อืม ... จุดขายคือรัยว้าเนี่ย ชื่อเนี้ย เจ้าเบ็นไม่เข้าใจ แต่ชาวบ้านคงจะเข้าใจแหละค่ะ ... เค้าก็เซิ้งกันให้ครึกครื้นไป
ที่เห็นเลอะเทอะกันนั้นไม่ใช่ Fashion ใหม่นะคะ แต่เป็นเพราะบั้งไฟของพี่ๆ เค้าแพ้เดิมพันน่ะค่ะ คือว่าการจุดบั้งไฟนี่น่ะเค้าจะมีที่จุดโชว์เป็น Hi-light ของแต่ละหมู่บ้าน แต่ละชุมชนนะคะ อันนั้นมีไม่เยอะค่ะจะแบ่งเป็นบั้งไฟหมื่น แสน ล้าน ตามขนาดค่ะ คนเค้าจะมารอดูบั้งไฟล้านกันนะคะ เพราะมันหย่ายมาก .. ก็มาลุ้นกันว่ามันจะขึ้นไหม และขึ้นได้สูงแค่ไหน นานเท่าไหร่...ยิ่งสูงมาก นานมากเจ้าของก็จะได้รับคำชื่นชมมากๆ ว่าบั้งไฟบ้านนี้ ชุมชนนี้เจ๋งง่ะค่ะ (ซึ่งก็มักจะเป็นท่านนายกฯ หรือนักการเมืองในท้องถิ่นนั้นๆ จัดมาเป็นของท้องถิ่นน่ะแหละค่ะ ... )
แต่ที่มีเยอะๆ คือบั้งไฟที่จุดแข่งกัน บางชุมชนมีเป็นร้อยๆ เลยนะคะ เจ้าของจะมาจับคู่กัน ยิงแข่งกัน เอาชนะกันที่เวลาค่ะ ว่าใครจะอยู่ได้นานมากกว่ากัน ใครแพ้ก็..นะ ... เละค่า ทั้งเสียเดิมพัน (อ่ะ .. มันต้องมีอ่ะนะ) เสียหน้า และเสียฟามสะอาด ต้องโดนโยนลงโคลนจนเละแบบนี้ค่า ...
เอ่อ... ชักจะยาว ... เด๋วเรามาต่อตอนต่อไปกันเนอะ ... เจ้าเบ็นได้ดูบั้งไฟล้านของอำเภอบ้านเม็กด้วยล่ะค่ะ เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังกันต่อนะคะ ว่ามันลุ้น ... ระทึก .. แค่หนาย... ตอนนี้ขอไปเซิ้งกะวง "ปลาไหลทอง" ให้ม่วนใจ๋ก่อนค่า ...
ความคิดเห็น
กรี๊ดดดดดดดดดด น่าอิจฉาจัง ....หนูเคยอ่านแต่ในหนังสือมานะมานีอ่ะค่ะพี่ (อุ้ย แบบว่ายืมห้องสมุดมาอ่านนิคิ แบบว่าเกิดไม่ทันได้เรียนจริงๆ 555 บอกแล้วหนูเพิ่งสิบเจ็ดหยกๆ) ดีจังที่พี่ได้เห็นบรรยากาศจริง ท่าทางจะสนุกสนาน่าดู
อ้อ......ส่วนน้องยักษ์ของพี่นั้นช่างยักษ์ใจดีร่าเริ่งอะไรอย่างนี้
ขอบคุณค่าที่คอยเล่าเรื่องสนุกให้ฟัง รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะพี่ รักษาสุขภาพค่า
อิจฉามากกกกกกกกกกกกกเลยค่ะ
อยากไปดูเค้าปล่อยบั้งไฟบ้างจัง น่าสนุกดีค่ะ
อยากดูมากๆตอนทีเค้าลากทีมแพ้ไปลงโคลน คงฮาได้ใจดีจริงๆ
รอพี่เบ็นเล่าตอนต่อไปนะคะ
คิดถึงพี่ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
เมื่อช่วงสงกรานต์ใหม่ก็ว่าจะไปอุดรเหมือนกันค่ะ ตั้งใจจะไปอยู่ที่วัดป่าบ้านตาดซัก 3 วันแต่ไปๆมาๆงานเข้าอดกลับไทย แต่ช่วงนั้นที่ไทยก็ยุ่งๆเหมือนกัน ไม่ได้กลับก็ไม่เป็นไร
แต่ใหม่ว่างานเล็กๆยังงี๊น่าจะสนุกกว่างานที่ยโสธรนะคะ ใหม่เคยไปดูทีนึง มีแต่การพนัน มันก็เลยไม่สนุก
ปล. สงสารน้องช้างมั่งไม๊คะพี่เบ็น 555
555 ไอ้ตอนกลับมาเล่า มีภาพสวยๆ ฮาๆ มาให้ดูกันมันก็สนุกง่ะนะคะน้องอิน หนูนวล น้องใหม่ แตร่ว่าจริงๆ แล้วนั้นร้อนมากมาย จนตัวจะระเหิดระเหยไปกลางนานั่นอยู่แล้วค่ะ แต่ว่าก็สนุกจริงๆ น่ะแหละ ถ้าเรามองโลกผ่านเลนส์สนุกสนานมันก็สนุกค่ะ จริงๆ มันก็มีอะไรที่เราไม่ชอบแบบที่น้องใหม่ว่าน่ะค่ะ แต่ว่าเราก็มองผ่านมันไป เพราะมันเป็นวิถีชุมชนนะคะ เค้าไม่ได้ทำแบบนี้ทั้งปี มันเหมือนเป็นเทศกาลของเค้า เป็นวัฒนธรรมประเพณีพื้นถิ่นน่ะค่ะ
อีกอย่างที่สาวๆ อาจจะตกใจก็คือคนเมานั้น เมามากๆ จริงๆ ค่ะ ... แล้วเมาแบบดิบมากๆ น่ะค่ะ ไม่เหมือนที่เราเห็นในกรุงเทพฯ เราก็ต้องระวังตัวนิดนึง รู้ว่าตรงไหนเราควรจะอยู่ คือใส่ความเข้าใจลงไปในหัวใจเยอะๆ เราก็จะสนุก และสบายหัวใจกับทุกๆ อย่างได้นะคะ
เสียใจด้วยนะคะน้องใหม่ที่ไม่ได้มา เอาเป็นว่าโอกาสหน้าฟ้าใหม่เน๊าะ ... ขอให้งานโปร่งๆ น้าน้องนะ