ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    All + Reader ตัวละครแสนรัก [ปิดรับรีเควสชั่วคราวจ้า]

    ลำดับตอนที่ #41 : [Yu-Gi-Oh!] Pharaoh Atem x Reader : The Crown [Request]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.05K
      70
      16 ก.ย. 61

    Pairing : Pharaoh Atem x Reader
    Theme : Ancient Egypt
    Summary : คำสัญญาของฟาโรห์




    ...................................................................................................................................................................................................................



            สีฟ้าเข้มใสของลุ่มแม่น้ำไนล์ตัดกันได้ดีกับสีโทนส้มเหลืองจากภูมิทัศน์โดยรอบของประเทศอียิปต์ สายลมอ่อนๆปลิวไสวพัดเอาฝุ่นทรายจากพื้นดินปลิวว่อนในอากาศสะท้อนแสงอาทิตย์แลดูคล้ายกับผงทองคำระยิบระยับลอยฟุ้งไปมา

            เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังก้องมาจากริมฝั่งฝากหนึ่งที่มีร่างเล็กๆของเด็กสองคนกำลังเล่นน้ำกันดังจ๋อมแจ๋มอย่างสนุกสนาน ตรงกลางพุ่มไม้กอใกล้ๆบริเวณนั้นมีรองเท้าสาน เสื้อคลุม หมวกคลุมผมกับเครื่องประดับต่างๆวางกองสุมกันอยู่

    ซ่า!

            น้ำเย็นตูมใหญ่ถูกวักขึ้นมาสาดโถมเข้าตัวคุณเต็มๆจากฝีมือของเด็กชายผู้ที่ได้ชื่อว่าฟาโรห์น้อย อาเทมฉีกยิ้มหวานจนตาหยีขณะพุ่งหลาวลงไปในน้ำหลบการโจมตีกลับของคุณ ฟองอากาศลอยฟอดๆเหนือผิวน้ำจากการที่เขาปล่อยลมหายใจอยู่ข้างใต้พร้อมดำผุดดำว่ายไม่ยอมแหงนหน้าขึ้นมากว้างๆ คุณถือโอกาสนั้นค่อยๆแอบว่ายไปหลบอยู่หลังกอต้นกก สักพักหนึ่งคุณก็เห็นศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำขอบม่วง โผล่ขึ้นมาพ้นผิวน้ำ เส้นผมลู่น้ำลอยส่ายไปส่ายมาระหว่างที่เจ้าตัวหันซ้ายขวามองหาเพื่อน คุณได้โอกาสเหมาะจึงจัดการวักน้ำขึ้นมาเต็มสองมือแล้วราดใส่คนตรงหน้าเต็มแรงแถมไม่รอช้าที่จะรีบวักสาดใส่ติดต่อกันไปอีกชุดจนกระทั่งเขาต้องชูแขนขึ้นเป็นเชิงยอมแพ้พร้อมกับใบหน้าเปียกโชกที่เปื้อนยิ้มจากการหัวเราะ

            " เป็นไงล่ะ ตะกี้แกล้งฉันดีนัก "

            คุณช่วยเขาปัดปอยผมที่เปียกโชกออกไปให้พ้นใบหน้า เด็กชายสะบัดศีรษะไล่หยดน้ำออกไปจากเส้นผมก่อนพวกคุณทั้งคู่จะพากันขึ้นมาบนฝั่ง คุณรู้สึกถึงความอบอุ่นของอุณหภูมิจากแสงแดดที่ค่อยๆคืบคลานแผ่ซ่านไปตามร่างกายแทนที่ความเย็นจากน้ำในแม่น้ำ อาเทมนั่งเหยียดขายืดออกไปข้างหน้าพลางแหงนหน้ามองท้องฟ้าเบื้องบน

    " เอ๋...เราเล่นกันนานขนาดนี้แล้วเหรอ...เวลาผ่านไปเร็วจังนะ "

            เขาพึมพำเบาๆ ประโยคนั้นฉุกให้คุณคิ้วขมวดด้วยความสงสัยพลางเงยหน้าขึ้นมองตาม บัดนี้ท้องฟ้าเริ่มมีสีส้มอ่อนผสมผสานเจือจางแสดงว่าขณะนี้เป็นเวลาบ่ายสายๆแล้ว
     
            " เธอต้องกลับกี่โมง? "
    คนข้างๆเอ่ยถามเบาๆ
            " พ่อบอกว่ากลับตอนไหนก็ได้ก่อนมืด แต่แม่อยากให้กลับเร็วก่อนหน้านั้นเพราะอยากให้ฉันช่วยเตรียมอาหาร "
    คุณพูดด้วยเสียงเซ็งๆในประโยคหลัง
            " แล้วเธอคิดว่าไง? "
    องค์ชายน้อยถาม คุณทำหน้ามุ่ยพลางคว้าใบกกที่ร่วงหล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาเล่น
            " เล่นน้ำสนุกกว่างานบ้านตั้งเยอะ...แต่ก็กลัวโดนแม่เอ็ดเหมือนคราวก่อน "

            ริมฝีปากของเด็กชายบิดเบี้ยวหยักขึ้นเป็นรอยยิ้ม เขากำลังนึกถึงครั้งที่แล้วที่พวกคุณพากันไปต่อแพไม้พายเล่นกันจนมืดค่ำแล้วกลับมาที่วังด้วยการเจอองค์ฟาโรห์และราชินีหรือพ่อกับแม่ของอาเทมกำลังยืนรอรับพวกเขาด้วยสีหน้าถมึงทึง คนที่ยืนข้างๆห่างออกมาจากทั้งสองคือภริยาของทหารองครักษ์ผู้หนึ่งในวังซึ่งเป็นแม่ของ(...)ผู้มีสีหน้าไม่ต่างอะไรกับกษัตริย์ทั้งสองพระองค์ วันต่อมาพวกคุณก็เลยไม่ได้ออกมาเล่นด้วยกันเป็นบทลงโทษสำหรับการไม่รักษาเวลา

    " อย่างน้อยรอให้ตัวแห้งก่อนค่อยกลับละกัน "
    " อื้อ~ "
    คุณยิ้มพร้อมกับหันไปพยักหน้าให้เขา
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
            สายลมที่พัดผ่านเบาๆริมแม่น้ำควรจะทำให้ผู้ที่นั่งพักผ่อนอยู่บริเวณนั้นรู้สึกเย็นสบาย แต่มันใช้ไม่ได้ผลกับเด็กสองคนที่อยู่ในวัยกำลังซน

            " นั่งเฉยๆนี่น่าเบื่อจัง..."
    คุณเริ่มบ่น กระเถิบตัวไปข้างหน้าพร้อมกับหย่อนขาส่วนหนึ่งลงน้ำแล้วแกว่งเล่น อาเทมทำตาม
            " หรือเราจะกลับไปหาอะไรเล่นในวัง กว่าจะไปถึงตัวเราก็แห้งพอดี "
    คุณเอียงคอขณะครุ่นคิด
            " ในนั้นมันมีอะไรให้เล่นบ้างล่ะ ส่วนใหญ่ฉันได้อยู่แค่โซนของพวกผู้หญิง "
    เขานิ่งไปสักพักหนึ่ง
            " มีไหดินโบราณใบเบ้อเร่ออยู่ในโถงทางเดินกับผนังโล่งๆแถวหนึ่งที่ท่านแม่ยังเขียนภาพไม่เสร็จ "
    นัยน์ตาสี(...)กะพริบปริบๆ ที่เขาเสนอมาทั้งหมดนี่มันเป็นของที่มีแววว่าจะพาเดือดร้อนแน่ๆถ้าไปยุ่งยิ่งกับมันเข้า
            " ฉันว่าอย่าดีกว่า..."

            ยังไม่ทันที่เข่จะอ้าปากพูดอะไร อะไรบางอย่างที่เข้ามาแวบๆจากทางหางตาชักชวนให้พวกคถณหันขวับไปมอง ชายคนหนึ่งกำลังพายเรือผ่านมาข้างหน้า ร่างกายท่อนบนที่ไร้เสื้อผ้าของเขานั้นเป็นมัดกล้ามและมีเหงื่อผุดพรายเป็นเม็ดๆแสดงให้เห็นถึงการใช้งานหนักหน่วง สิ่งที่ดึงดูดสายตาของพวกคุณคือเชือกที่ถูกถักไขว้กันเป็นตารางคล้ายถุงขนาดใหญ่ที่ชายคนนั้นหว่านลงมาจากเรือ

    พวกคุณทั้งสองหันมองหน้ากันอัตโนมัติอย่างรู้กันก่อนอาเทมจะเริ่มแหกปากตะโกนถาม

            " ทำอะไรอยู่เหรอครับ!? "
    ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมามองต้นเสียง
            " จับปลาไงไอ้หนู! "
    เขาตอบกลับมา ทำเอาพวกคุณตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นสนใจยิ่งกว่าเดิม
            " แล้วนั่นคืออะไรครับ!? "
    มือของคนถามชี้ตรงไปยัง
            " นี่เรียกว่าแพดัก--เอาไว้จับปลาไงล่ะ! "

            อาเทมร้องอุทานออกมาด้วยความทึ่งพร้อมกับชะโงกใบหน้ายื่นออกไปหวังจะดูให้ชัดๆจนเกือบหน้าทิ่มลงไปในน้ำแล้วถ้าคุณคว้าตัวเขาไว้ไม่ทัน ชายคนนั้นหัวเราะร่วนขำขันกับท่าทีนั้น

    " สนใจลองดูไหมล่ะถ้าพวกหนูว่างอยู่!? "

            เขาถามกลับมาพร้อมกวักมือข้างที่ว่างเป็นเชิงชักชวน...กว่าจะรู้สึกตัวอีกที...ครึ่งตัวของพวกคุณก็กลับเปียกโชกอยู่บนเรือของชายคนนั้นเรียบร้อย แล้วตอนนี้ก็กำลังมองเขาสาวแหดักปลาขึ้นมาจากน้ำ ในนั้นมีปลาฝูงย่อมๆดิ้นบิดไปมา เขาจับปากแหออกแล้วเทพรวดออกมาทำให้ปลาทั้งหมดไหลกองระเนระนาดไปตามพื้นไม้ของเรือ คุณร้องว้าวในขณะที่อาเทมนั่งยองๆสำรวจปลาตัวหนึ่งที่ดิ้นกระโดดอยู่ใกล้ๆด้วยความอยากรู้ ชายเจ้าของเรือหัวเราะชอบใจพลางยกแหขึ้นพาดบนขอบเรือเตรียมพร้อมจะเหวี่ยงอีกรอบ

            " พร้อมแล้วใช่ไหม? ดูนะ "

            เขาเอ่ยเมื่อเห็นสายตาสองคู่เปลี่ยนเป้าหมายเบนจากปลา คุณทั้งคู่พยักหน้าหงึกหงักพร้อมจ้องมองอย่างใจจดใจจ่อ เขาจับแหอย่างมั่นคงแล้ววาดวงแขนไป เกิดเสียงดังซ่ายามเมื่อเจ้าอุปกรณ์ตกกระทบกับผิวน้ำ

            " เอาล่ะ ทีนี้ก็ทิ้งไว้ครู่หนึ่งล่ะนะ "

            เขาเอ่ยพลางทิ้งตัวลงนักพักท่ามกลางปลาที่จับได้มาก่อนหน้า แน่นอนว่าคุณและอาเทมนั้นกำลังตื่นเต้นมากกว่าจะมีอารมณ์นั่งพัก คุณทั้งคู่ก็เลยเกาะขอบเรือชะโงกจ้องผิวน้ำเบื้องล่างอย่างใจจดใจจ่อ นานๆทีก็มีแอบจุ่มนิ้วหรือเอาแขนกวนน้ำเล่นเพราะความใจร้อน จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีกพัก ชายคนนั้นค่อยลุกขึ้นมา

            " พวกเธออยากลองสาวมันขึ้นมาไหม? "
    เขาถาม พวกคุณไม่รีรอที่จะตอบตกลง เขาหัวเราะอีกครั้งพลางส่งเชือกเส้นหนาให้พวกคุณจับคนละด้าน
            " ดึงพร้อมๆกันนะ เอ้า! ลุยเลย"

            ทันทีที่เขาให้สัญญาณ คุณก็ออกแรงดึงสุดพละกำลังพร้อมกับอีกคนหนึ่ง ระหว่างที่ช่วยกันออกแรงไปเรื่อย คุณก็รู้สึกว่าร่างกายในตอนนี้ไม่ได้เปียกแค่น้ำจากแม่น้ำ แต่มันเปียกจากหยดเหงื่อที่เริ่มผุดพรายแทรกแซงขึ้นมาจากการออกแรงหนักๆ จนในที่สุด ถุงขนาดใหญ่ที่กอบโกยปลามาได้อีกฝูงก็ถูกยกขึ้นมาอยู่บนเรือได้เสียที

            " โห้ ทำได้ไม่เลวเลย เธอนี่เก่งมากเลยนะ "
    ชายเจ้าของเรือออกปากชมพร้อมยกมือขึ้นขยี้ผมเผ้าคุณอย่างเอ็นดูเป็นมิตร
            " เธอก็ด้วย เจ้าหนู--แรงเยอะแบบนี้โตขึ้นจะเป็นอะไรดีล่ะหืม? "
    อาเทมยิ้มแฉ่งก่อนจะตอบเสียงดังด้วยความมั่นใจ
            " ฟาโรห์ฮะ! "
    คนถามถึงกับหลุดขำจนเกือบทำแหหลุดมือ
            " ทำไมเขาดูไม่ค่อยเชื่อฉันเลย? "
    เขาแอบกระซิบถามคุณ คิ้วสีเข้มผูกปมขมวดหากันด้วยความสงสัย
            " ก็ตอนนี้นายไม่ได้ใส่เครื่องประดับอะไรเลยเขาก็ไม่รู้สิ "
    คุณกระซิบตอบ เขาห่อปากขยับเป็นคำว่า 'อ้อ'แล้วก็ทำหน้ามุ่ยก่อนจะเดินตามคุณไปดูการแล่ปลา
            " ถ้าสมมติเขาได้เป็นฟาโรห์ แล้วเธอล่ะสาวน้อย "
    ยังไม่ทันที่คุณจะได้ตอบ คนข้างๆก็ชิงพูดขึ้นมาซะก่อน
            " เขาจะเป็นราชินีของผมฮะ "

            คำตอบของเขาทำเอาทุกคนหยุดชะงักไปด้วยความอึ้งและทึ่งก่อนที่ชาวประมงจะหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะจัดการปลาต่อ คุณแอบเอาศอกกระทุ้งถองสีข้างเขา

            " พูดอะไรของนายเนี่ย... "
    เขาไม่ตอบอะไรเพียงแต่อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่แบบนั้น
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
            เวลาผ่านไปนานพอสมควรเมื่อชายชาวประมงทักขึ้นมาเมื่อแหงนมองท้องฟ้า ณ ตอนนั้นคุณกับอาเทมยังสนุกสนานกับการเหวี่ยงแหตกปลาเล่นอยู่เลย

            " เอ้อ...นี่มันใกล้จะค่ำมืดแล้วนา พวกเธอต้องกลับบ้านกันกี่โมง? "

            คุณกะพริบตาปริบๆอย่างงงๆ ตอนนั้นเองที่คุณเพิ่งรู้สึกว่ามันเป็นเวลาบ่ายแก่จัดแล้ว คุณตวัดมองหน้ากับเพื่อนข้างกายกันเลิกลั่ก แล้วในไม่กี่นาทีต่อมา...พวกคุณก็พากันว่ายน้ำตาลีตาเหลือกกลับมาถึงชายฝั่ง คุณต้องช่วยอาเทมจัดการใส่สารพัดเครื่องตกแต่งกายเข้าไปเหมือนเดิมเพราะถ้าขืนปล่อยเจ้าตัวจัดการเองล่ะก็...พวกคุณได้กลับถึงวังไม่ต่ำกว่าสองทุ่มแน่ๆ...

            ขาสองคู่พากันจ้ำอ้าววิ่งเร็วสุดชีวิตผ่านทะเลทรายและทุ่งโล่งตรงปรี่มาเรื่อยๆจนกระทั่งฝ่าเข้ามาในเขตเมืองแล้วลัดเลาะผ่านตรอกซอกซอยมาเรื่อยๆจนเข้าไปถึงเขตราชวังของกษัตริย์ในที่สุด

            พวกคุณทิ้งตัวลงนั่งตรงม้านั่งในสวนด้านหลังพลางหอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย วิสัยทัศน์ของคุณตอนนี้มันหมุนติ้ววูบวาบไปหมด หัวใจของคุณเต้นแรงตุบๆเสียจนคุณแอบเกรงว่ามันจะพุ่งทะลุออกมา ตัวของคุณตอนนี้คือความผสมผสานระหว่างกลิ่นชื้นแฉะของแม่น้ำและกลิ่นคาวจากปลาคลุ้งเคล้ากับกลิ่นชื้นเหงื่อ

    เมื่อพักจนหายเหนื่อยพอแล้ว คุณทั้งคู่ก็ช่วยกันหยัดตัวลุกขึ้น เตรียมแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตน

            " เดี๋ยวเธอต้องไปช่วยแม่เตรียมอาหารแล้วสิ งั้นเจอกันตอนกินข้าว "
    คุณยิ้มหน่ายๆ พยักหน้า
            " อย่าลืมอาบน้ำให้สะอาดก่อนด้วยล่ะ...ตอนนี้ตัวนายเหม็นกลิ่นคาวปลาชะมัดเลย "
    เขาขยับที่คาดศีรษะทองคำให้เข้าที่ก่อนจะโค้งคำนับให้คุณ
            " รู้แล้วขอรับ แม่นางคลีโอพัตรา "
            " เอ๊! นายนี่! "
    จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะร่วนมีความสุขของคุณทั้งสองสะท้อนก้องกังวานไปทั่วบริเวณ
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
            วิวทิวทัศน์สีส้มทองอร่ามสวยของอียิปต์ดูงดงามยิ่งกว่าเดิมเมื่อมองจากมุมสูงบนระเบียงพื้นที่กว้างขว้างโอฬาร ร่างสองร่างของชายและหญิงกำลังยืนอยู่เคียงข้างกันเหมือนเช่นยามที่ยังเป็นวัยเยาว์ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปคือบัดนี้ทั้งสองไม่ใช่เด็กน้อยอีกต่อไปแล้ว หากแต่เป็นฟาโรห์และคู่ชีวิตอันงามสง่าเหมาะสมกัน มือข้างหนึ่งของทั้งคู่จับจูงประสานนิ้วกันมั่นคงด้วยความรักที่สั่งสมมาตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา

            " สุดท้ายก็ทำจริงๆด้วยนะ คำสัญญาที่แม่น้ำตอนนั้นน่ะ "

            เรือนร่างในชุดกระโปรงยาวตัดจากผ้าฝ้ายสีขาวบริสุทธ์หันไปประจันหน้ากับคู่ชีวิต คุณจัดรัดเกล้าทองคำแวววับที่เปรียบเสมือนมงกุฎบนศีรษะให้เข้าที่ ริมฝีปากคมของอาเทมหยักขึ้นเป็นรอยยิ้ม เขายกมือขึ้นลูบไล้คลอเคลียเรือนผมสี(...)ก่อนจะเปลี่ยนมาจับคางคุณเชยขึ้นให้สบตาเขา ริมฝีปากของฟาโรห์หนุ่มคลี่ยิ้มออกมาอีกครั้งก่อนจะบรรจงนาบทับประกบกับริมฝีปากทรงสวยของคุณท่ามกลางอาทิตย์อัสดงที่สาดแสงสีทองอยู่เบื้องหลัง





    ...................................................................................................................................................................................................................
    ป.ล. คิวรีเควสจ้า
          1. Doctor Strange [Doctor Strange]
          2. Rikuo Nura [Nurarihyon no Mago] 
          3. Lavi [D.Gray-man]
          4. Yukimura Tooru [Aoharu x Kikanjuu]
          5. The Shape [Dead By Daylight]
          6. Nura Rihan [Nurarihyon no Mago]
          7. Nurarihyon [Nurarihyon no Mago]
          8. Kageyama Tobio [Haikyuu!!]
          9. Eyeless Jack [Creepypasta]
          10. Yamamoto Takeshi [Katekyo Hitman Reborn]
          11. Ferid Bathory [Owari no Seraph]
          12. Ciel Phantomhive [Black Butler]
          13. Atsushi Nakajima [Bungo Stray Dogs]
          14. Dazai Osamu [Bungo Stray Dogs]
          15. Jason Voorhees [Friday the 13th]
          16. Asuramaru [Owari no Seraph]
          17. L [Death Note]
          18. Ben Tennyson [Ben 10]






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×