ลำดับตอนที่ #73
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #73 : [Black Butler] การทำงานเป็นยมทูตประกอบด้วย...[ทดลอง + แต่งเล่น]
Pairing : None
Theme : เทรนด์ would include... จากเว็บ Tumblr
..........................................................................................................................................................................................................................................................................................
การทำงานเป็นยมทูตประกอบด้วย...
- คุณมีโต๊ะทำงานส่วนตัวในห้องออฟฟิศเดียวกับวิลเลียม เกรล และโรนัลด์
- แน่นอนว่าคุณซี้กับทั้งสามคนมาก
- อืม...คิดดูดีๆแล้วอาจจะมีแค่สองคนหลังที่เรียกได้ว่าซี้จริงๆ
- ทุกวันทำงานภาคประจำคือความบันเทิงทุกครั้งที่เกรลเริ่มทำตัวเป็นสาวเจ้าเสน่ห์ใส่วิลเลียม
" นี่วิล คืนนี้เราไปหาร้านบรรยากาศโรแมนติกเที่ยวด้วยกันเถอะน้า~"
" ขอผ่าน "
" ไม่เอาน่า!~ ดื่มกันสักนิดก่อนกลับก็ยังดี"
" กลับไปทำงานได้แล้ว เจ้าหน้าที่เกรล ซาโตคลิฟฟ์ "
- หรือตอนที่โรนัลด์จู่ๆก็โปรยมุกตลกๆใส่คุณ
" (...)วันนี้ฉันมีขนมมาฝากเธอด้วยนะ สนใจหรือเปล่า? "
" ขนมอะไรล่ะ? "
เขามองมาด้วยนัยน์ตาขี้เล่นดูทะเล้น
" 'ขนมจีบ'น่ะ~มีตั้งหลายแบบ อยากได้จีบแบบไหนล่ะ?~"
- เกรลเป็นเสมือนพื่อนสาวคู่ทุกข์คู่ยากชวนเสียทรัพย์...
" เห็นไหม ฉันบอกแล้วว่ามันเหมาะกับเธอ "
" แหงสิ...ใครล่ะยุให้ฉันซื้อรองเท้าคู่ละเกือบร้อยปอนด์ "
" แหม! เธอเองก็เคยบิ๊วให้ฉันซื้อหมวกงานเลี้ยงเหมือนกันนี่นา "
" ฉันแค่บอกว่ามันสีสวย แล้วนายก็พุ่งเข้าไปสอยเลย "
- ซึ่งทั้งหมดจะเปลี่ยนเป็นตรงกันข้ามทันทีเมื่อมีเรื่องสุภาพบุรุษเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสุภาพบุรุษผู้นั้นคือปีศาจชื่อเซบาสเตียน...
" (...)! อย่าแตะต้องเซบาสจังของฉันนะยะ! เดธไซส์ของเธอทำแขนกล้ามงามๆเขาเลือดไหลแล้ว! "
" โอ๊ย! ปีศาจอย่างหมอนี่แป๊ปเดียวก็หาย อย่าอาลัยอาวรณ์นักเลยน่า! รีบทำงานเร็วเข้า! "
เลื่อยไฟฟ้าพุ่งเฉียดหัวคุณไปเพียงไม่กี่เซนก่อนจะไปปักอยู่กับต้นไม้ นั่นล่ะคือตอนที่สงครามขนาดย่อมได้บังเกิดขึ้นระหว่างคุณสองคน
- ด้วยเหตุนี้...วิลเลี่ยมจึงต้องคอยแวะเวียนมาเป็นฝ่ายแยกศึกบ้างเป็นบางครั้ง(แบะแน่นอนว่าเป็นอะไรที่เขาไม่อภิรมย์เลย)
- ถ้าตัดความบันเทิงก่อนหน้านี้ออกไป...บรรยากาศที่เหลือก็เหมือนชีวิตมนุษย์เงินเดือนออฟฟิศแมนปกติที่มีความน่าเบื่อปะปนมาด้วย(เชื่อเถอะ...ส่วนใหญ่เปอร์เซ็นความน่าเบื่อน่ะเยอะกว่า...)
- ประโยคที่ทุกคนไม่อยากได้ยินและเกลียดสุดๆโดยเฉพาะวิลเลี่ยม คือ "ทำงานล่วงเวลา"
- คนที่เจ้าระเบียบเฮี้ยบที่สุดในออฟฟิศคือวิลเลี่ยม
- ความเนี้ยบของเขาอยู่ในระดับเลเวลขนาดที่เขาสามารถชี้บอกได้ว่ามีใครมายุ่งยิ่งกับโต๊ะจากการเห็นปากกาเพียงแท่งเดียวหมุนหัวไปทางตรงข้ามกับที่เขาวางไว้ในตอนแรก
- แต่การเป็นคนเจ้าระเบียบไม่ได้หมายความว่าต้องกระด้างเสมอไป
- เพราะบางครั้ง วิลเลี่ยมก็แสดงด้านอ่อนโยนออกมาให้ทุกคนได้เห็น
- อย่างเช่นตอนที่เขาอาสาอยู่ช่วยคุณเคลียร์เอกสารจนถึงเที่ยงคืนเมื่อเห็นคุณแทบจะโดนกองเอกสารทับตายคาโต๊ะในวันนรกวันหนึ่ง
- หรือตอนที่เขาช่วยเขียนโกหกลงไปในรายงานความประพฤติแก้ต่างให้เกรลกับโรนัลด์ในตอนที่พวกเขาพลาดท่าให้ปีศาจตนหนึ่งขโมยกินดวงวิญญาณไปได้
- ทุกคืนวันศุกร์คือนาทีทองแห่งการปาร์ตี้
- ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้เริ่มประเพณีนี้คือโรนัลด์ และเขาก็ทำออกมาได้เจ๋งสุดๆ
- ปาร์ตี้ในสไตล์พวกคุณคือหาร้านบรรยากาศดีๆแล้วนั่งกินดื่มสังสรรค์กันเต็มที่
- แม้กระทั่งคนเครียดๆอย่างวิลเลี่ยมยังมาร่วมแจมในบางครั้ง...แม้เขาจะแค่นั่งจิบน้ำชาแล้วเป็นฝ่ายฟังเพื่อนๆจ้อล้อกันเป็นต่อยหอยซะส่วนใหญ่ก็เถอะ
- แต่นั่นเป็นเพราะทุกคน(รวมเจ้าตัว)รู้กันว่าวิลเลี่ยมตอนมึนเมาน่ะเป็นอะไรที่เละเทะสุดๆ
- ปาร์ตี้จบลงด้วยการหมดสภาพบนเตียงตอนตีสองแล้วตื่นอีกทีตอนสิบโมงในวันเสาร์
- สนุกสนานกับชีวิตวันหยุดอย่างเต็มที่
- ยกเว้นว่าวันไหนมีงานเข้าด่วน จากวันหยุดจะเปลี่ยนเป็นวันนรกทันที
- หลังวันอาทิตย์ผ่านพ้นไป วงจรกิจวัตรคุณก็กลับมาวนลูปเหมือนเดิม
- แต่ลึกๆแล้ว...มันก็มีสีสันดีนะ
..........................................................................................................................................................................................................................................................................................
ป.ล.1 ไรต์เกิดห้าวเขียนแนวนี้ขึ้นมาหลังจากท่องเที่ยวอยู่ในเว็บทัมเบลอร์มาเป็นปีแล้วนึกอยากทดลองว่าถ้าเขียนเป็นภาษาไทยแล้วจะเป็นยังไง คือเทรนด์นี้ในเว็บทัมเป็นอะไรที่ฮิตกันมาก แต่จนป่านนี้ไรต์ก็ยังไม่สามารถหานิยามจริงๆได้ว่ามันเคืออะไรแต่จะพยายามอธิบายตามความเข้าใจตัวเองละกัน...
คือเจ้าเทรนด์เนี้ย คนในนั้นเขาจะเรียกว่า "...Would include..." แปลไทยออกมาก็ประมาณว่า "...ประกอบด้วย...." อารมณ์ก็คล้ายๆฟิคทั่วไปแต่จะแตกต่างกันตรงที่ว่าเจ้านี่จะมีธีมหรือหัวเรื่องหลักแค่หนึ่งอย่างแล้วเขียนออกมาในแบบลำดับขั้นหรือเป็นข้อๆ มีการเขียนพรรณนาบรรยายน้อยมากจ้า
(ตัวอย่าง : https://ofmoonlightandstardust.tumblr.com/post/169420827360/living-with-the-avengers-would-includepart-2
https://www.wattpad.com/537058966-harry-potter-preferences-dating-severus-snape )
ป.ล.2 พอลองเขียนดูแล้วไรต์รู้สึกว่ามันแอบยากกว่าที่คิดเพราะต้องคิดถึงบุคลิกนิสัยตัวละครในหลายๆด้านว่าถ้าอยู่ในสถานการณ์นี้เขาจะทำยังไง ตอบโต้ยังไง พอได้แล้วก็เอามาตัดแบ่งเป็นข้อๆ ยากที่สุดคือพยายามประคองไม่ให้หลุดธีมนี่แหละ
ป.ล.3 จากการทดลอง...ส่วนตัวไรต์คิดว่าคงจะเขียนคล้ายๆแดรบเบิ้ล คือแค่แต่งเล่นๆลงคั่นเวลา แต่คงไม่เอาเทรนด์นี้มาแต่งรีเควสหรือแต่งตอนปกติเพราะด้วยความที่รูปแบบเขียนเป็นข้อๆไรต์เลยรู้สึกว่าความฟินความอินอะไรมันลดลงกว่าปกติเพราะมันมีการบรรยายน้อยเลยจะติดๆขัดๆ เหมือนอารมณ์มาไม่สุดอ่ะนะ.. แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ถ้ารี้ดชอบไรต์อาจจะเอามาเขียนในตอนปกติเน้อ
ป.ล.4 อย่าถือสาความชอบทดลองของไรต์เลยเน้อ...นี่แหละนิสัยประจำตัวไรต์ผู้นี้ อะไรที่มันแปลกๆแหวกแนวล่ะชอบนักแล...
ป.ล.สุดท้าย คิวรีเควสตามเดิมจ้า ของอาทิตย์นี้คือหนุ่มน่ารักตาสองสีจูโกะคุง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น