ลำดับตอนที่ #74
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #74 : [Nanbaka] Jyugo x Reader : Sneak out [Request]
Pairing : Jyugo X reader
Theme : หนีเที่ยว
Summary : ทริปแหกคุกขโมยสเบียงเมื่อท้องหิวยามดึก
..........................................................................................................................................................................................................................................................................................
เสียงลมหายใจดังขึ้นมาโดดเด่นท่ามกลางความเงียบสงบของห้องขังมืดๆห้องหนึ่ง บนเตียงเดี่ยวเล็กๆบริเวณในสุดของห้องมีร่างของคนๆหนึ่งกำลังขดตัวหลับสบายซึ่งเป็นที่มาของเสียงลมหายใจดังกล่าว เรือนผมสี(...)ของคุณที่แผ่เต็มหมอนอย่างยุ่งเหยิงจากการนอนมาได้สักพักใหญ่ การหันหลังให้ประตูทำให้คุณไม่รู้สึกถึงเงาดำวูบไหวที่ค่อยๆคืบคลานอย่างเชื่องช้าอยู่หน้าห้องขังจากการที่เจ้าของร่างเงาในชุดลายทางขาวดำโดดเด่นนั้นกำลังทำการงัดแงะแกะเกายุ่งกับแม่กุญแจและตัวล็อกบนบานประตูไม่สนใจขิงข่ารอบข้างใดๆว่าจะมีผู้คุมหรือใครผ่านมาเจอ
ใช้เวลาเล่นกลไม่นาน แม่กุญแจก็หล่นลงพื้นส่งเสียงเกร๊งกรั๊งจนเจ้าตัวรีบหันขวับไปยังทางเดินมืดๆแล้วรีบไสตัวเข้ามาข้างในก่อนจะมีใครมาพบ เขาเดินเข้ามาข้างในจนถึงเตียงที่คุณกำลังหลับอยู่แล้วย่อตัวลงในระดับเดียวกับคุณ มือใหญ่บรรจงเขย่าหัวไหล่อีกฝ่ายเบาๆจนกระทั่งนัยน์ตาสี(...)ค่อยๆปรือเปิดขึ้นมาสบกับตาสองสีของตนเอง
คุณขยี้ตาแล้วบิดขี้เกียจ หยัดตัวลุกขึ้นมาในท่านั่งแล้วอ้าปากหาวหวอดหวังจะไล่ความง่วงออกไป
" มีอะไร? นายทำตัวดีน่ารักๆสักคืนนึงก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ..."
คุณบ่น ในใจยังคงรู้สึกมีอารมณ์หงุดหงิดคุกรุ่นจากการโดนปลุก จูโกะเอานิ้วจุ๊ปากให้คุณลดระดับเสียงลงมาก่อนจะจับแขนคุณกระตุกนิดๆเป็นเชิงให้ลุก
" ไปเอาของว่างรอบดึกกัน "
เขาชวน นัยน์ตาสองสีเต็มไปด้วยประกายความท้าทายตื่นเต้น
" แล้วผู้คุมที่รักของเราล่ะ? "
จูโกะยักไหล่แบบไม่แยแส
" คงแอบเล่นหมากรุกหรือไม่ก็ไปเข้าเวรแทนคนอื่น ที่แน่ๆเขาไม่ได้อยู่จุดประจำ เพราะงั้น-- "
เขาตบมือแปะๆ
" --เวลาสนุกสนานเหลือเฟือ "
คุณชะโงกหน้าแง้มประตูลูกกรงโผล่ดูอย่างระแวดระวัง
" พวกเขาเพิ่งเพิ่มระบบเซ็นเซอร์มาใหม่แล้วจะออกไปยังไง? "
คุณเอ่ย สายตาแหงนมองแสงสีแดงเส้นเล็กๆพาดไปมาตรงปากทางถี่ยิบจนดูเหมือนมีใครทอผ้าผืนใหญ่กางปิดไว้
" แอบไปทางหน้าต่างห้องนี้ไง "
เขาพูดสบายๆ ชี้นิ้วไปที่หน้าต่างลูกกรงในห้องขังคุณที่มีขนาดใหญ่พอจะให้คนมุดลอดออกไปได้
" ภาพลักษณ์ฉันเสียแน่ถ้าความแตกขึ้นมา..."
คุณบ่น น้ำเสียงแสดงความลังเลข้องใจอย่างชัดเจน ในบรรดานักโทษกลุ่มสิบสามนั้นมีแค่ห้องขังของคุณเพียงห้องเดียวที่ได้รับอนุญาตให้มีหน้าต่างเป็นกรณีพิเศษตอบแทนความสงบเสงี่ยมเรียบร้อยจอมปลอมของคุณที่ตบตาหลอกพวกผู้คุมได้อย่างแนบเนียนจนตอนนี้พวกเขาก็ไม่ได้รู้เลยว่าหน้าต่างบานนั้นแหละคือประตูสวรรค์ทรงโปรดที่ช่วยอำนวยความสะดวกให้คุณหนีออกไปทำกิจกรรมต่างๆตามอำเภอใจตั้งแต่เดินเที่ยวเล่นข้างนอก หรืออกไปจิ๊กของกินเพิ่มเวลาหิว บางครั้งก็แอบก่อกวนเล็กๆน้อยๆเวลาเบื่ออย่างเช่นสร้างงานศิลปะวาดรูปตามกำแพงโถงทางเดินให้พวกผู้คุมหัวเสียเล่น
คุณกวาดสายตาพินิจพิจารณาใบหน้าหล่อคมฉายแววมั่นใจของอีกฝ่ายด้วยคิ้วเลิกขึ้นสูงอย่างเคลือบแคลง
" เออก็ได้...อย่าทำเสียเรื่องล่ะ "
เขาดีดนิ้วดังเป๊าะ ท่าทางคึกคักขึ้นมาทันที
" การันตีไม่ผิดหวัง "
แล้วเขาก็รื้อผ้าห่มหมอนเครื่องนอนของคุณออกจนเกลี้ยง ยกเบาะนอนขึ้นเผยให้เห็นสารพัดอุปกรณ์เครื่องมือช่างทั้งแบบธรรมดาและแบบไฮเทคล้ำเทคโนโลยีที่คุณซุกเอาไว้ข้างใต้ อย่าถามว่าคุณไปเอาพวกมันมาได้ยังไง ก็จิ๊กมาทั้งหมดน่ะแหละ...
" แล้วตัวแสบใต้คราบเด็กดีแนะนำอะไร? "
คุณหยิบปากกาเลเซอร์ไร้เสียงที่แอบฉกมาจากกางเกงของผู้คุมบล็อคสิบสอง
" อย่าดูถูกมันนะ เห็นเล็กๆงี้ตัดเหล็กทีเดียวขาด "
คุณกดปุ่มแล้วหวดมันผ่านซี่ลูกกรงซี่หนึ่งก่อนจะเอามืออีกข้างรองรับมันเอาไว้ก่อนมันจะตกพื้นส่งเสียงดัง คุณโยนซี่กรงไปบนเตียงแล้วค่อยจัดการซี่ที่เหลืออย่างง่ายดายสบายๆเหมือนหั่นผักตอนทำกับข้าว
" เชิญสุภาพสตรีก่อนเลย "
จูโกะเอ่ย ผายมือไปยังเป้าหมาย คุณพยักหน้าแล้วถอยมาตั้งหลักก่อนจะออกวิ่งเป็นเส้นตรงแล้วกระโดดม้วนตัวพุ่งหลาวออกไปลงจอดด้วยลีลาสวยงามราวนักกีฬายิมนาสติก ไม่นานนักชายหนุ่มร่างสูงเพรียวลมก็โดดตามมา
คุณรีบคว้าตัวจูโกะไว้ก่อนเมื่อเห็นเจ้าตัวตั้งท่าจะออกเดินทันทีที่ลงจอดได้
" อะไร? โรงครัวไปทางนี้ไม่ใช่หรือไง? "
เขาเลิกคิ้วขึ้นสูง
" ก็ใช่...แต่เราจะไม่เดินไปโท่งๆแบบนี้ เราจะไปบนนี้ "
คุณชี้นิ้วขึ้นบนไปที่ฝาท่อระบายอากาศบนเพดาน เขาแหงนหนามองตามนิ้วคุณแล้วกะพริบตาปริบแลดูอึ้ง
" ท่อระบายอากาศบนฝ้าเนี่ยนะ? "
เขาเอ่ยเบาๆด้วยน้ำเสียงแสดงความเคลือบแคลงสงสัยชัดเจน คุณกลอกตายกมือขึ้นกอดอก
" ถามจริง คิดว่าทำไมพวกผู้คุมถึงไม่เคยจับพิรุธฉันได้สักที ก็เพราะฉันไม่ใช้วิธีโฉ่งฉ่างออกมาเดินย่องเบาเด่นเป็นสง่าเหมือนพวกนายไง "
คุณเหน็บแล้วกระโดดขึ้นจับฝาท่อเปิดออกแล้วมุดตัวเข้าไปข้างใน โผล่ศีรษะออกมาหาอีกคนที่ยังอยู่ข้างล่างแล้วเลิกคิ้วทำสีหน้า 'จะมาไหม?' ยิงไปให้คนที่ยังอยู่ข้างล่าง จูโกะเอานิ้วเล่นปอยผมสองสีของตนเองขณะครุ่นคิดก่อนจะยืดตัวขึ้นกระโดดเกาะขอบฝ้าปีนตัวเข้ามาในท่อกับคุณโดยไม่ลืมปิดฝาท่อกลับเหมือนเดิมเพื่อความแนบเนียน
คุณสองคนคลานตามท่อมาเรื่อยๆจนกระทั่งมาหยุดแวะอยู่ตรงทางแยกหนึ่งที่ทางซ้ายมีฝาที่สามารถเห็นห้องขังของพวกนักโทษกลุ่มหนึ่งที่ทุกคนล้วนมีขนาดตัวใหญ่เบิ้มล่ำสันและกำลังนอนกรนสนั่นหวั่นไหว
ตอนนั้นเองที่คุณนึกสนุกขึ้นมา คุณล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบหมากฝรั่งสองชิ้นขึ้นมากินพร้อมกันในคำเดียว เคี้ยวไปๆมาๆแล้วทำการเล็งเป้าหมายอยู่สักพักก่อนจะพ่นลูกบอลยู่ยี่เล็กๆเหนียวหนืดไปติดหนึบอยู่บนหัวโล้นๆของนักโทษคนหนึ่งที่ตัวใหญ่และดูเอาเรื่องที่สุดในกลุ่ม
" หมอนั่นแย่งเอาพุดดิ้งกับกุ้งทอดของฉันไปตอนมื้อกลางวันน่ะ "
คุณอธิบายคลายคามสงสัยให้จูโกะที่มองมาแบบทึ่งๆระคนตกใจ
" ร้ายกาจ แสบจริงๆ "
เขาพึมพำเบาๆ แต่ในน้ำเสียงกลับฟังดูยกย่องนับถือมากกว่าตำหนิ คุณยิ้มกว้างยิงฟันให้แล้วมุ่งหน้าต่อ
.
.
.
.
.
.
.
.
กลิ่นหวานและกลิ่นอบอุ่นของอาหารที่ลอยทะลุร่องผนังท่อหอมฉุยอวลอยู่ทั่วเพดานบ่งบอกให้คุณรู้ว่าถึงจุดหมายแล้ว คุณแงะฝาท่อขึ้นมาอย่างเบามือค่อยๆยกมันขึ้นมาทิ้งไว้ข้างๆแล้วถึงจะห้อยหัวชะโงกดูต้นทาง โรงครัวสะอาดสะอ้านเงียบกริบมีเพียงไฟเปิดไว้พอสลัวๆนับว่าเป็นโอกาสเหมาะเจาะมากที่จะจัดปาร์ตี้เติมพลัง
คุณเอี้ยวตัวไปกวักมือส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มร่างเปรียวลมก่อนจะโหนตัวลงมาสู่พื้นกระเบื้องเย็นเยียบของส่วนพื้นที่สำหรับทำอาหาร
" พอจะรู้แล้วว่าทำไมพวกเขาไม่เคยจับเธอได้เลย "
จูโกะพึมพำ มือใหญ่ไม่รอช้าเปิดตู้เย็นที่อยู่ใกล้สุดแล้วเริ่มทำการรื้อค้นอย่างรวดเร็วในระหว่างที่คุณจัดการกับตู้กับข้าวใกล้ๆกัน
" ไอ้นี่เป็นไง...น่าอร่อยดีนะ ร็อคน่าจะชอบ "
คุณส่ายหัวเมื่อเห็นอาหารแช่แข็งเกรดดีน่าตาน่ากินในมือของอีกฝ่าย
" พยายามเอาอะไรที่มันไม่ต้องผ่านกระบวนการเพิ่มดีกว่า นายคิดว่าร็อคจะไปเอาไมโครเวฟมาจากไหนกัน? "
คุณหันไปหาอีกฝ่าย จูโกะเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งดูมีเลศนัย นัยน์ตาสองสีเป็นประกายฉายความเจ้าเล่ห์ก่อนจะยัดกล่องอาหารนั้นเข้าไปไว้ข้างในไมโครเวฟไร้สายเครื่องหนึ่ง
" เขาได้แน่ถ้าเรา 'เอา' ไปให้ "
เขาเน้นเสียงหนักตรงคำว่า'เอา'ซึ่งคุณรู้กันว่าในที่นี้ก็ความหมายเดียวกับ'ขโมย'นั่นแหละ...
" โดนจับได้ขึ้นมาฉันจะโบ้ยนายละกัน "
คุณพูดดักทาง...กวาดสายตามองตามร่างสูงที่หิ้วเอาไมโครเวฟทั้งเครื่องขึ้นไปซ่อนไว้ในท่อระบายอากาศแล้วกลับลงมาทำภารกิจต่อ ผ่านไปอีกพักหนึ่งกว่าพวกคุณจะได้กองถุงขนมจุกจิกและของว่างต่างๆมาในครอบครอง
" พอรึยัง? ฉันจะเริ่มขนแล้วนะ "
คุณถามร่างสูงในชุดลายทางที่จับคางครุ่นคิดมองดูกองของกินย่อมๆตรงหน้า
" จริงๆอยากได้ข้าวเกรียบโรยผงสาหร่ายมาอีกถุงแต่ช่างมันเถอะ...แค่นี้ก็พอถมเถสำหรับทุกคนละ "
เมื่อได้ยินเช่นนั้น คุณก็เริ่มทำการขนสเบียงทั้งหลายขึ้นไปไว้ข้างบน แต่แล้ว...ในขณะที่พวกคุณกำลังขนอย่างเมามันส์อยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าที่ฟังดูมีมากกว่าหนึ่งคนแว่วๆมาจากข้างนอกก่อนประตูห้องจะส่งเสียงกร๊อกแกร๊กเหมือนพวกเขากำลังจะเข้ามา
คุณรีบวางมือจากทุกอย่างแล้วพากันมานั่งขดตัวลีบหลบอยู่หลังเคาน์เตอร์สำหรับเสิร์ฟอาหาร มองจากทางหางตา...คุณเห็นผู้คุมประมาณสี่ห้าคนเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง โชคดีที่เป็นโต๊ะกลางห้องจึงทำให้พวกเขาไม่เห็นคุณ
" ไหนบอกทางสะดวก? "
ตาสองสีของจูโกะหันมาจ้องคุณอย่างใส่ความ คุณจ้องกลับเขม็งไม่ยอมแพ้
" ก็ตอนแรกมันไม่เป็นงี้นี่ "
เขาเอามือลูบปอยผมสีโทนแดงโดดเด่นขณะประมวลสถานการณ์
" ฉันว่าพวกเขาท่าจะอยู่อีกนาน "
เขาชี้ให้คุณดูกลุ่มแขกไม่ได้รับเชิญที่เริ่มหยิบขวดน้ำอัดลมและถุงอาหารที่มีตราของร้านเดลิเวอร์รี่หลากหลายเจ้าขึ้นมากองบนโต๊ะ
" ทำไงดีล่ะ? "
คุณถาม เขาหันซ้ายหันขวาดูลาดเลา
" หาเส้นทางเหมาะๆแล้ววิ่ง-- "
" --ไม่ ตาบ๊อง วิ่งก็ความแตกพอดี ซ่อนก่อนสิ "
คุณขัด ยื้อยุดฉุดกระชากรั้งตัวร่างสูงไม่ให้ออกวิ่ง นี่ล่ะคือสิ่งที่คุณเบื่อเจ้าเพื่อนแสบกลุ่มนี้ มีงานเข้าที่ไหนก็จะติดสปีดโกยอ้าวท่าเดียวไม่สนฟ้าดินอะไรทั้งนั้น
" ที่ไหนล่ะ? "
เขาถาม น้ำเสียงมีความรีบร้อนปะปน คุณชี้ไปยังประตูเหล็กเล็กๆที่ดูเหมือนเป็นห้องอะไรสักอย่าง
" (...)ฉันไม่คิดว่านั่นจะ--"
จูโกะถูกจัดจังหวะโดยเสียงฝีเท้าหนักๆดังใกล้ขึ้นทุกวินาที ตอนนั้นเองที่คุณรีบกระชากคว้าตัวอีกฝ่ายแล้วสไลด์ตัวไสเสือกหายเข้าไปหลังบานประตูเป้าหมายได้ทันท่วงทีก่อนผู้คุมคนไหนจะทันหันมาเจอ
" เห็นไหม เนียนกริ๊บ ดีกว่าวิ่งตั้งหลายเท่า "
คุณหันหน้าไปกระซิบบอกจูโกะอย่างมีชัยขณะพวกคุณแอบดูพวกผู้คุมกำลังยืนงงสงสัยว่าสเบียงปริศนาที่กองอยู่บนพื้นมันมาจากไหนผ่านทางรูกุญแจ เขาถอนหายใจยาวโล่งอกชุดใหญ่แล้วผละออกไปนั่งพักตรงมุมหนึ่งในท่าชันเข่าก่อนคุณจะตามมาสมทบบ้าง
" (...)ในนี้มันหนาวแปลกๆเธอว่าไหม?..."
จูโกะเอ่ยถามขึ้นมาหลังจากนั้นไม่นาน แขนผอมๆใต้เสื้อตัวบางโอบกอดขาของตนเองลูบขึ้นลงน้อยๆให้ความอบอุ่น
" ฉันก็ว่างั้น...ตอนแรกนึกว่าคิดไปเองซะอีก "
คุณตอบ ยกมือขึ้นหมายจะลูบหัวไหล่และต้นแขนคลายความหนาวบ้าง แต่เมื่อมือสัมผัสโดนผิวกาย...คุณก็สะดุ้งน้อยๆเพราะมือนั้นเย็นเฉียบ
" เราเอาตัวเองมาอยู่ที่ไหนเนี่ย... "
คุณล้วงกระบอกไฟฉายอันจิ๋วออกมาส่องไปรอบๆห้อง ชั้นวางเหล็กเรียงรายเป็นแถวที่มีผักผลไม้ต่างๆวางเรียงรายจัดแยกประเภทเป็นระเบียบละลานตา คุณชะงักค้างกับภาพตรงหน้า
อย่าบอกนะ...
" (...)...ฉันว่าเราอยู่ในตู้เย็น..."
จูโกะเฉลยคำตอบที่คุณอยากได้ยินเป็นตัวเลือกสุดท้าย คุณปิดไฟฉายแล้วทิ้งตัวลงนั่งหมดอาลัยตายอยากบนพื้น
" เอาน่า อย่างน้อยติดอยู่ในตู้แช่ผลไม้กับผักก็ยังดีกว่าตู้แช่เนื้อกับปลา "
เขาเอ่ย หย่อนตัวลงข้างๆคุณ คุณตวัดสายตามุ่งร้ายไปให้
" ดูไม่ออกเลยว่านายประชดหรือแค่พูดปลอบใจ "
ชายหนุ่มหัวเราะเจื่อนๆแล้วยกมือเสยผมแฟชั่น เขาชะโงกดูวิวข้างนอกผ่านรูกุญแจที่เดิมแล้วถอนหายใจยาว
" มาภาวนาให้พวกเขารีบๆอิ่มแล้วรีบออกไปทีเถอะ "
เขาว่าแล้วกอดเข่าขดตัวเข้าหากันชิดกว่าเดิม ส่วนคุณก็กระเถิบตัวไปติดกับเขาหาความอุ่นเพิ่มให้ร่างกาย
.
.
.
.
.
.
.
.
มันไม่ง่ายอย่างที่จูโกะบอกเลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งพวกคุณอยู่ในนี้นานเท่าไหร่ก็ยิ่งทวีคูณความหนาวเย็นมากขึ้นเท่านั้น ตอนนี้ตัวคุณสั่นเทาเหมือนกับลูกนกเปียกฝนในขณะที่อีกคนก็สีปากซีดจางราวกับว่าเขาเพิ่งกินไอศกรีมติดต่อกันสิบแท่ง
" ม-ไม่ไหวแล้ว...ท-ทำไมไม่-อ-ออกไปกันสักที..."
คุณพยายามพูดผ่านริมฝีปากกระทบกันกึกๆ จูโกะหายใจออกมาเป็นไอเย็นบางๆสีขาวออกมา
" ก-กอดกัน-ม-ไหม-ล่ะ? "
เขาเอ่ยขึ้นเบาๆด้วยเสียงเจือจางเพราะความหนาว คุณรู้สึกถึงเลือดสูบฉีดพุ่งปรี๊ดขึ้นมาจุกกันอยู่บริเวณแก้ม
" ห๊ะ ต-ตลกละ-พ-พูดอะไรก็ม-ไม่-ร-รู้ "
คุณโต้กลับตะดุกตะกักไม่ใช่เพราะอากาศหนาวแต่เป็นเพราะความเขินอาย ส่วนชายหนุ่มในชุดลายทางนั้นกลับเหยียดยิ้มจางๆแล้วอ้าแขนกางออกเล็กน้อย คุณนิ่งสนิทสองจิตสองใจลังเลชั่วขณะหนึ่งถึงจะค่อยๆเขยิบเอาตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของร่างสูงโปรงแบบกล้าๆกลัวๆ จูโกะโอบวงแขนกระขับให้คุณเข้ามาใกล้พร้อมเอาคางเกยบนเรือนผมสี(...)แล้วหลังจากนั้นไม่นานทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้น ร่างกายของคุณเลิกสั่นเทิ้มและนิ่งสงบลง สีเลือดฝาดเริ่มกลับขึ้นมาระเรื่อบนริมฝีปากของจูโกะและผิวของพวกคุณก็เริ่มมีความอุ่นร้อนแทรกขึ้นมาแทนความหนาวเย็น คุณเอนหลังผิงหัวกับอกของจูโกะก่อนจะสูดหายใจยาวด้วยความสบายตัว กลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่อาบน้ำและกลิ่นหอมเย็นอ่อนๆลอยขึ้นมาประปรายปนกับอากาศ
ตัวเขาหอมจัง...
คุณคิดในใจ คว้าลำแขนผอมแต่แข็งแรงของอีกฝ่ายกระชับขึ้นมาแทนผ้าห่มแล้วปล่อยตัวไปตามสบาย
ในที่สุด...หลังจากผ่านไปนานันศตวรรษในความรู้สึกของพวกคุณ เสียงจ้อกแจ้กจอแจข้างนอกก็เงียบกริบลง จูโกะคลายวงแขนออกให้คุณลุกออกมาก่อนเจ้าตัวจะตามมาทีหลัง คุณแอบรู้สึกผิดหวังนิดหน่อยเพราะความหนาวเย็นทำท่าเริ่มกัดแซะแทรกเซลล์ผิวคุณเข้ามาอีกแล้ว
" เดี๋ยวฉันจะสะเดาะกลอนประตูออก รอแป๊ปนึงนะ--เอ้อ--ใส่นี่ไปก่อนด้วย ฉันไม่อยากให้เธอเป็นหวัด "
ว่าแล้วเขาก็จัดการถอดเสื้อลายทางของตัวเองออกคลุมตัวให้คุณโดยไม่ลังเล คุณอึ้งผงะไประหว่างสายตาถูกดึงดูดอยู่กับร่างสูงท่อนบนเปลือยเปล่าที่กำลังงัดแงะรูกุญแจ แน่นอนว่าไม่ได้มองเทคนิคที่เขาแงะกุญแจแน่นอน ที่คุณมองน่ะคือกล้ามเนื้อผิวนวลรูปสวยของเขาต่างหาก...
ให้ตายสิ...เห็นผอมๆแบบนั้นแต่ข้างในนี่แอบซ่อนรูปนะเนี่ย...
" ไปกัน...แต่...ขอเสื้อคืนด้วยนะ.. "
เขาเรียกให้คุณหายเหม่อ คุณสะบัดหัวเรียกสติแล้วรีบส่งเสื้อคืนให้เจ้าของอย่างไวแล้วเบนหน้าหนีแก้เขิน
กองสเบียงที่เหลืออยู่แน่นอนว่ามันได้อันตรธานหายไปแล้ว พวกคุณสันนิฐานว่าพวกผู้คุมคงจะเอาไปกินหรือไม่ก็เอาไปเก็บคืนที่เดิมแล้ว ซึ่งพวกคุณทำการตกลงยุติภารกิจในวันนี้กันแค่นี้ก่อนเนื่องจากเหตุการณ์สุดเซอร์ไพรส์ไม่คาดฝัน...
.
.
.
.
.
.
.
.
คุณเขย่าซี่ลูกกรุงซี่สุดท้ายทดสอบความแข็งแรงหลังหยอดกาวชนิดพิเศษเชื่อมมันกลับเหมือนเดิมก่อนจะหันมาหาจูโกะที่นอนไขว้ขาเอกเขนกอยู่บนเตียง
" เป็นไง? "
เขาหยักยิ้ม
" ร็อคชอบมันมาก..เขาเขมือบไส้กรอกหมดไปแล้วห่อนึงก่อนฉันจะออกมา "
คุณหัวเราะคิกคัก
" นายเองก็ควรออกแล้วเหมือนกันนะ จะตีหนึ่งแล้ว "
เขาอ้าปากหาว
" เหรอ...มิน่าล่ะทำไมเริ่มรู้สึกง่วงๆ "
เขาเด้งตัวลุกขึ้นมุ่งไปยังประตู
" ราตรีสวัสดิ์นะ(...)"
แล้วจูโกะก็เดินหายลับไป แต่เขาก็เดินกลับมาอีกตอนคุณกำลังจะปิดประตูพอดี
" เอ่อ...ฉันคิดว่าหลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้เธออาจจะหนาวก็เลย..."
เขายื่นผ้าห่มมาให้ คุณจำได้ว่านั่นเป็นผ้าห่มจากห้องของเขาเอง
" ฝันดีนะ... "
โดยไม่ทันตั้งตัว...แก้มขวาของคุณก็ถูกริมฝีปากของอีกคนประทับตราจุ๊บลงไปก่อนเจ้าตัวจะรีบเดินจ้ำๆหนีไป...แต่ไม่ไวพอให้คุณสังเกตว่าแนวแก้มของเขาขึ้นสีโทนกุหลาบเกือบจะเท่ากับสีปอยผมของเขาเลย
..........................................................................................................................................................................................................................................................................................
ป.ล. คิวรีเควสจ้า
1. Reborn [Katekyo Hitman Reborn]--Coming soon
2. Saitama [One-Punch Man]
3. Bruce Wayne [Batman]
4. Jason Todd [Batman]
5. Venom/Eddie Brock [Marvel : Venom]
6. Amamiya Hibiya [Kagerou Daze]
7. Lelouch Lamperouge [Code Geass]
8. Sonic [Sonic The Hedgehog]
9. Kujou Tenn [Idolish7]
10. Ferid Bathory [Owari no Seraph]
11. Newt Scamander [Fantastic Beasts]
12. Gellert Grindelwald [Fantastic Beasts]
13. Tom Marvolo Riddle [Harry Potter]
14. All Might [Boku no Hero Academia]
15. Hiei [Yu Yu Hakusho]
16. Gavin Reed [Detroit Become Human]
17. Charles Grey [Black Butler]
18. Akashi Seijuro [Kuroko no Basuke]
19. Shoto Todoroki [Boku no Hero Academia]
20. Kuroko Tetsuya [Kuroko no Basuke]
21. The Legion [Dead By Daylight]
22. Levi Ackerman [Attack on Titan]
23. Cedric Diggory [Harry Potter]
24. Matsuoka Rin [Free!]
25. Giant [The Iron Giant]
26. Theseus Scamander [Fantastic Beast]
27. Akaashi Keiji [Haikyuu!!]
28. Tsukishima Kei [Haikyuu!!]
29. Mukami Yuma [Diabolik Lovers]
30. Akai Shuichi [Detective Conan]
31. Okiya Subaru [Detective Conan]
32. Bakugo Katsuki [Boku no Hero Academia]
33. Akabane Karma [Assassination Classroom]
34. Killua Zoldyck [Hunter x Hunter]
35 . Pharaoh Atem [Yu-Gi-Oh!]
36. Connor RK800 [Detroit Become Human]
37. Saiki Kusuo [The Disastrous Life of Saiki K.]
38. Uchiha Shisui [Naruto]
39. Trafalgar D. Water Law [One Piece]
40. Kuroo Tetsuro [Haikyuu!]
41. Nara Shikamaru [Naruto]
42. Belphegor [Katekyo Hitman Reborn]
43. Kagami Taiga [Kuroko no Basuke]
44. Leon Kennedy [Resident Evil]
45. Ray [The Promised Neverland]
46. Norman [The Promised Neverland]
47. Giotto [Katekyo Hitman Reborn]
48. Eddie Gluskin [Outlast]
49. Captain America [Marvel]
50. Okumura Rin [Blue exorcist]
51. Kris [Seven Night]
52. Gon Fleece [Hunter x Hunter]
53. Kise Ryouta [Kuroko no Basuke]
54. Takao Kazunari [Kuroko no Basuke]
55. Izuki Shun [Kuroko no Basuke]
56. Michael Meyer [Halloween]
57. Jonathan Kent [DC-Super Sons]
58. Jotaro Kujo [JoJo's Bizarre]
59. Kira Yoshikage [JoJo's Bizarre]
60. Bumblebee [Transformer]
61. Wen Ning [Mo Dao Zu Shi]
62. Vergil [Devil May Cry]
63. Star-Lord [Marvel]
64. Thor [Marvel]
65. Wei Wuxian [Mo Dao Zu Shi]
66. Lan Wangji [Mo Dao Zu Shi]
67. Jafar [Magi]
68. Erwin Smith [Attack on Titan]
69. Aizen Sosuke [Bleach]
70. Yoshida Shouyou/Utsuro [Gintama]
71. Ryan Clayton [Beyond: Two Souls]
72. Black Hat [Villainous]
73. Kiji Mitsuba [Nanbaka]
74. Tsunayashiro Tokinada [Bleach: Can't fear your own world]
75. Ichimaru Gin [Bleach]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น