Page 1:
Titled: หลุมพราง C2 !
Side Text : มังกรขนาดมหึมาจากจักระ C2.... มันคืออะไรกันแน่ !?
โทบิ : พวกเราจะใช้ "ไอนั่น" แล้วใช่ม๊า !
เดอิดาระ : ใช่แล้ว ! พร้อมใช่ไหม โทบิ อืมม์
Side Text : และนี่คือวิชาอะไร !?
Page 2:
เดอิดาระ : จัดการเลย โทบิ!
โทบิ : คร๊าบ !
ซาสึเกะ : ( มังกรนั่นผลิตวัตถุระเบิดได้หรอกหรอ ? )
ซาสึเกะ : ( ถ้าอย่างงั้นหมอนั่นก็คงจะใช้การโจมตีจากข้างบน... )
ซาสึเกะ : มาเลยสิ
Page 3:
โทบิ : เขามาแล้ว !
โทบิ : โชว์พลังศิลปะแห่งการระเบิดของคุณให้เขาเห็นเต็มตาไปเลย รุ่นพี่ !!
เดอิดาระ : ระเบิดธรรมดามันเบาไปมั้ง !
เดอิดาระ : อย่างชั้นมันต้องขั้นระเบิดขีปนาวุธ!
Page 4:
ซาสึเกะ : ( ครั้งนี้แรงระเบิดต่างจากครั้งก่อนๆที่ผ่านมา... เหมือนว่าเขาา... )
ซาสึเกะ : ( อีกคนหายไปแล้ว... )
Page 5:
ซาสึเกะ : ( ยังไงก็ตาม เราต้องจัดการเจ้านั่นก่อนให้ได้ )
เดอิดาระ : นั่นมันคล้ายการโจมตีของคาคาชิเลยนี่ ! ใช้การแปลงลักษณะให้ยืดความยาวมันมาเรื่อยๆ ช่างคิดจริง !
เดอิดาระ : ( เจ้าเด็กนั่นยืดความยาวได้แค่ 5 เมตร... )
Page 6:
ซาสึเกะ : ( หมอนั่นเป็นพวกต่อสู้ระยะไกล... และดูท่าว่าจะวิเคราะห์ขอบเขตการโจมตีของเราออกแล้ว... )
เดอิดาระ : ครั้งนี้จะต้องเอาจริงซะหน่อยละ
เดอิดาระ : ชั้นไม่สนหรอกนะว่านายจะแข็งแกร่งซักแค่ไหน แต่ครั้งนี้น่ะ นายได้ลอยแน่ๆ อืมม์ !
Page 7:
เดอิดาระ : ( บ้าจริง เร็วชะมัด... )
เดอิดาระ : ( เสร็จชั้นละ อืมม์ ! )
Page 8:
เดอิดาระ : ชนะรึยังนะ... !?
Page 9:
เดอิดาระ : ( อักขระของโอโรจิมารุ... กลายเป็นมีปีกแล้วสิ... )
เดอิดาระ : ( เด็กนั่นจะต้องหลบหลีกโดยการบินขึ้นมาแน่ )
โทบิ : รุ่นพี่ ! ผมวางหลุมพรางระเบิดดินเหนียวเสร็จแล้วคร๊าบ ! ทุกอย่างพร้อมแล้ว !
เดอิดาระ : ดีมาก โทบิ ออกไปจากตรงนั้น
โทบิ : คร๊าบ !
ซาสึเกะ : ( ปาระเบิดจากข้างบนกับ และ ดักระเบิดที่พื้นงั้นหรอ... )
เดอิดาระ : C2 ของชั้นจะหยุดนายด้วยหลุมพรางระเบิด และเล็งเป้าหมายจากบนอากาศเพื่อจัดการนาย คอมโบระเบิดแบบนี้ช่างสวยงามซะจริง
เดอิดาระ : ตอนนี้นายน่ะ ล้อมรอบไปด้วยหลุมพรางระเบิดหมดแล้ว ถ้าก้าวผิดซักนิดเดียวละก็ นายได้ปลิวสูงขึ้นเฉียดฟ้าแน่
Page 10:
ซาสึเกะ : ( หมอนั่นพยายามจะบอกเราว่ามันสามารถระเบิดชั้นได้ทุกเมื่อ... )
ซาสึเกะ : ( และตอนนี้มันก็บินอยู่นอกขอบเขตการโจมตีของชั้น )
เดอิดาระ : คิดสิ ว่านายจะหนีจากการโจมตีจากบนอากาศได้ยังไง ? อืมม์ ?
เดอิดาระ : นี่ล่ะอย่างเบิ้ม อืมม์ !
Page 11:
เดอิดาระ : ชั้นจะตัดปีกแกเดี๋ยวนี่แหละ ไอเด็กเวรเอ้ย !
Page 12:
เดอิดาระ : จากที่นายใช้ปีกนั่นป้องกันตัวเอาไว้...
เดอิดาระ : ทีนี้ก็คงจะบินไปไหนมาไหนกับปีกข้างเดียวนั่นไม่ได้แล้วล่ะ... หึหึหึ...
เดอิดาระ : จบซักทีเถอะ... อืมม์
Page 13:
เดอิดาระ : ใช้การโจมตีแบบเด็กๆอย่างนั้นกับชั้น ! ดูถูกชั้นเกินไปนะเฟ้ย !
เดอิดาระ : ด้านข้าง ?
เดอิดาระ : หึหึ... จะไปไหนก็เปล่าประโยชน์ ! เพราะมันเต็มไปด้วยหลุมพรางระเบิดทั้งนั้นแหละ !
เดอิดาระ : ยังไงมันก็ต้องโดนระเบิดเข้าเต็มๆซักที่น่ะแหละ !
Page 14:
เดอิดาระ : เอ๋ !?
เดอิดาระ : ( ดาบนั่น...!? )
Page 15:
เดอิดาระ : ( เด็กนั่นจงใจปล่อยให้ดาบหลุดจากมือตอนโดนระเบิดงั้นหรอ !? )
เดอิดาระ : ( เพื่อที่จะได้เช็คตำแหน่งหลุมพรางระเบิดเพื่อที่มันจะได้ก้าวเท้าอย่างปลอดภัย ! )
เดอิดาระ : ( อะไรกัน !? )
เดอิดาระ : ยืดมาถึงแล้ว...!?
Page 16:
โทบิ : มันควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว !!
เดอิดาระ : ( มันใช้ดาบเป็นจุดกระโดด แล้วใช้ปีกเพิ่มแรงดีดตัว... )
เดอิดาระ : นั่นมัน !
เดอิดาระ : ( อย่างนี้นี่เอง ! )
เดอิดาระ : ( เข้าใจแล้ว ! มันใช้การโจมตีเป็นนกต่อล่อให้เราไม่สนใจดาบนั่น... เพราะมันจำเป็นต้องใช้ดาบเพื่อยืดระยะจักระมาถึงเราได้ )
Page 17:
เดอิดาระ : ( ไอเด็กเวรนั่น.... ! )
เดอิดาระ : อั่ก !!
เดอิดาระ : อุบ ขยับไม่ได้เลย !!
เดอิดาระ : ( นี่มันดาวกระจายอันเดียวกับที่มันปาครั้งก่อนนี่นา...!? )
เดอิดาระ : ( แย่ละ ! นั่นมันจุดที่มีหลุมพรางระเบิดนี่... !! )
Side-Text : การต่อสู้อย่างกล้าหาญของซาสึเกะเอาชนะเดอิดาระผู้น่าเกรงขาม ! การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้วหรอ !?
Bottom-Text : การโจมตีของซาสึเกะสำเร็จ , ตอนต่อไป : "อวสานของศิลปิน"
ความคิดเห็น