คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : -เสียงเรียกที่ไม่ได้ยิน 20% -
หนีเท่าไหร่ก็คงหนี้ไม่พ้นอยู่ดี
เขาหลอกตัวเองเพื่อความสบายใจได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น
ไม่ว่ายังไงสุดท้ายถ้ายังทำแบบนี้คนที่จะเสียใจก็คือคุณแม่
คิดได้แบบนั้นเจ้าตัวถึงตัดสินใจมาโรงเรียนอีกครั้ง หลังจากโดดเรียนไปเมื่อวาน
“เมื่อวานไปไหนมาเหรอ
ชานยอล.”
แบคฮยอนเพื่อนตัวเล็กทักทายหลังจากที่เขาวางกระเป๋าลงบนเก้าอี้
ร่างโปร่งยิ้มบางทว่าหากสังเหตุคงเห็นแววเศร้าเจืออยู่ในนั้น
“ไม่สบายนิดหน่อยน่ะ
ว่าแต่มีงานอะไรบ้างเหรอตอนที่เราไม่อยู่”
คาบเช้าเป็นไปอย่างสงบ
นักเรียนคนอื่นๆคงอยากให้ถึงช่วงพักเที่ยงเร็วแต่จะมีใครรู้บ้างว่า มีชานยอลคนนึงล่ะที่อยากจะยืดเวลาให้ยาวออกไป
เพื่อที่จะเลี่ยงเจอคน
คนนั้น…..
“อ่อ ชานยอล
เมื่อวานมีรุ่นพี่คนนึงมาถามหานาย ไม่ยักรู้ว่านายรู้จักกับคนแบบนั้น”
ชาวาบไปหมดทั้งตัว
ชานยอลบังคับมือไม่ให้สั่นเทาหลังจากได้ยินจากเพื่อน ระหว่างที่เดินไปโรงอาหาร
“เหรอ..... เอ่อ ใครอ่ะ
“
“ก็หัวหน้าแก๊งเด็กเลว
อู๋อี้ฟานนั่นไงล่ะ”
มือบางจู่ๆก็เริ่มสั่นเทาขึ้นมาอย่างปิดไม่มิด
20%
ความคิดเห็น