คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 4th STEP : Just one kiss.. ♡
4th STEP
Just one kiss..
ห้อ 401 ั้น 4 โรพยาบาล H
“ุหมอปาร์ะ
รส่วนาไ้รับบาเ็บเล็น้อยแ่มีส่วนร้าวไปถึระู
อาะ้อให้พัฟื้นสัระยะ และรอูอาหาร ระหว่านี้อย่าใหุ้แบฮยอนเินเอนะะ”
“อบุมารับุพยาบาล”
พยาบาลสาวที่เินเ้ามา้าๆ
านยอลเมื่อสัรู่เพื่อมาสรุปผลารรวและารรัษาทั้หมอแบฮยอน
านยอลมอแบฮยอน้วยสีหน้าที่เาไม่ออ ทั้เสียใทั้อยาะโทษัวเอ
แ่ทั้หมมันืออุบัิเหุ เาไม่ไ้มีส่วนเี่ยว้อเลยแม้แ่น้อย
“อือ”
ู่ๆ แบฮยอนที่นอนไม่ไ้สิไปสัพั็ลืมา้าๆ ึ้นมา
แล้ววาสายามอไปรอบๆ
อา…ลิ่นยา เพานสีาว พี่หมอ…
เี๋ยวนะ! พี่หมอ
ฟึ่บ !!!
แบฮยอนที่ใสุัว รีบเ้ัวึ้นมาาเีย
แ่ลืมไปว่าาเ็บอยู่ เา็แทบะเบะปาร้อไห้ออมาเป็นภาษาอิาลี มันเ็บมา
เ็บสะท้านไปทั้าเลย าินี้ะไ้ลับไปเินไหมเนี่ย
“ยัไละ อย่าพยายามลุเลยนะ
ยัไเรา็้อนอนแบบนี้ไปเรื่อยๆ อีนานเลยละ”
“แย่แน่ๆ แบบนี้ีวิะ้อลำบามาึ้นแน่ๆ เลย ฮือ”
แบฮยอนโอรวไ้เพียแ่แวบเียว็โนำพูอานยอลที่นิ่ๆ
แ่ทำให้ใอแบฮยอนแทบะวิ่ออมาเ้นระบำฝรั่เศส
“นี่ไ เราไ้เป็นนไ้พี่ สมใแล้วนะ”
อย่ามายิ้มละมุนแบบนั้นเียวนะ
ไหนะแววาที่ทอประายแสในวา โอ้ย…แบฮยอนใะละลายายห่าาห้อพยาบาลแล้วรับ
“อย่าหาว่าผมแรเลยนะ แ่ผมอะ”
แบฮยอน้อหน้าานยอลแบบรๆ ่อนะ้อหลบสายาเบือนหนีไปไล “อ…เอ่อ”
“ทำไมเหรอ”
ู่ๆ านยอล็รุร้ำพื้นที่อแบฮยอนเ้ามาเรื่อยๆ
พลายับัวให้เ้าไปประิัวแบฮยอนมายิ่ึ้น
ในใอแบฮยอนเิำถามและวามื่นเ้นมามายอยู่ในหัวและหัวใผสมปนเปันไป
นทำให้เาแทบะไม่มีสิเรียหาอะไรมาไ้อีแล้ว
“มีอะไระบอพี่เหรอ หืม?”
พูบานยอล็ยื่นหน้าเ้ามาใล้แบฮยอนที่ัวสั่น
หน้าแ เหื่อแบบไม่เยเป็นมา่อน านยอลใ้มืออัวเอออมาาเสื้อาวน์สีาวอัวเอแล้วใ้มันปัเอาเหื่อที่เปียบนหน้าและผมที่ปรอยู่บนหน้าอแบฮยอน
แบฮยอยแทบอยาะหยุหายใเมื่อานยอลทำท่าเหมือนะยื่นหน้าเ้ามาหาใล้ว่าเิม
แบฮยอนหลับาปี๋และไม่ล้าพบเอับอะไรทั้สิ้น อยาะหยุหายใไปเลยในอนนี้
ไอ้บ้าเอ้ย!
โป๊!
แบฮยอนร้อโอ้ยออมาหลัารู้สึไ้ถึอแ็เ่นหนัสือถูระแทมาที่หัวอัวเอ
แบฮยอนเยหน้าึ้นไปมอานยอลอย่าเอาเรื่อ
ส่วนานยอล็ลุึ้นมาาเียแบฮยอนแล้วหยิบลูอมินเ้าปาหน้าาเย
“พี่ะทำอะไรันแน่เนี่ย!”
“นึว่าพี่ะทำอะไรั้นเหรอ?”
อีพี่านยอลอีหมอหื่น นับ้ามาถามูรๆ
แบบนีู้ะอบว่ามึะปล้ำู็ไม่ใ่เพราะแู่บมันยัไม่ทำเลย
“..็เอ่อ”
“ูบละสิ”
แบฮยอนหันวับไปหาานยอล
ส่วนานยอล็ยิ้มละมุนลับมาหาแบฮยอน
นั่นทำให้แบฮยอนเือบะหยุหายใไปเพราะไ้เอพี่หมอใล้นานี้ อยู่ๆ
็ยื่นหน้าเ้ามาอนไหน็ไม่รู้ ไอ้บ้า!
“อยาลอูบแบบไม่ืนใูไหม”
“อ..อือ” แบฮยอนอบรับ้าๆ
านยอลไ้ยินแบบนั้น็ยื่นหน้าเ้ามาใล้แล้ว่อยๆ
เลื่อนหน้าเ้าไปใล้แบฮยอน แบฮยอนหลับาพริ้ม รอูบาเ้าายในฝันรหน้า
ไม่ิเลยว่าะไู้บแบบเอ็์ลูีฟนานี้
านยอลเอาม่านสีาวมาเลื่อนให้สุเพื่อไม่ให้ผู้อื่นเ้ามารบวนและพบเห็นไ้
านยอลประทับริมฝีปาสีมพูอ่อนๆ
อัวเอลไปประทับับริมฝีปาไ้รูปสวย สีแเือบสอแบฮยอน านยอล่อยๆ
ละเลียรสหวานอริมฝีปาแบฮยอน นั่นทำให้แบฮยอนแทบะทนไม่ไหว
น้อหอบหายใออมา อนแรที่านยอลประทับลมามันไม่ไ้ะหวานละเอียอ่อน่อนเลย
มันเร่าร้อนและแทบะทำให้แบฮยอนละลายทั้เป็น
แ่เมื่อูบผ่านไปเป็นเวลาสัพัวามหวาน็่อยๆ แผ่่านเ้าไปเ็มปา
านยอลเริ่มทนไม่ไหว เอาลิ้นสอเ้าไปในโพรปาอแบฮยอน
ส่วนแบฮยอน็รับรู้ไ้ถึวามรู้สึที่เริ่มสะท้านไปทั้ัว
ยัไ็ยัไม่ถูับารูบแบบสอลิ้นันไปมาอยู่ี TT’
“อ…อา…พ..พี่านยอล”
แบฮยอนที่โนายยอลถอนูบไป็แทบะทนไม่ไหว
แบฮยอนเอานิ้วี้อัวเอูไปในปา แล้ว่อยๆ
เอาออมา มันเป็นภาพที่เอ็์มา
สีหน้าอแบฮยอนแทบะวนให้านยอลเ้าไปผลัแล้วปล้ำให้รู้แล้วรู้รอ
เสื้อผ้าที่สภาพ่อนหน้านี้ยัีอยู่ อนนี้มันเผยไหล่าวเนียนอแบฮยอน
ึ่นั่นทำให้านยอลแทบลั่
“พี่หมอ” แบฮยอน่อยๆ เรียานยอล้าๆ
และเรีย้วยื่อเล่นที่อบใ้เรียในวัยเ็ แล้ว่อยๆ
ืบลานไปหาานยอลที่หันไปยืนอยู่ปลายเียอย่า้าๆ
“อ..อะไรรับ”
แบฮยอนพยายามะอานยอลให้่ำลแล้วพูระิบเบาๆ
ที่้าหูอานยอล
“ผมอบพี่หมอนะ”
แบฮยอนึัวลับมาที่เิมแล้วล้มลไปนอนพลาเอาผ้าห่มมาลุมแล้วหลับาพริ้ม
“ถ้าพี่หมออบผมเหมือนที่ผมอบพี่มัน็ีเนอะ”
านยอลเหมือนโนบ้วยมือยัษ์นาให่มันทั้เ็บ
ทั้า ที่เาไม่ล้าบอวามรู้สึอัวเอไปรๆ ไ้
านยอลหันไปมอแบฮยอนที่ทำท่าเหมือนนอนหลับแ่แอบยิ้มมุมปาน้อยๆ
“พี่เลวร้ายว่าที่น้อิเยอะ
พี่ไม่อยาให้แบฮยอน้อมามับนแบบพี่”
านยอลพูบ็เลื่อนม่านสีาวลับไปที่เิม พอเห็นว่าแบฮยอนน่าะหลับริ
เลยเินเ้าไปหัวเียแล้วุมพิไปที่หน้าผาอแบฮยอน “ฝันีนะรับ
น้อแบฮยอนอพี่:)”
ำพูที่วนุน ทำให้แบฮยอนแทบะหลับาไม่ล..
หลัานั้น 3 วัน
ทารอบรัวอแบฮยอน็มารับแบฮยอนลับบ้านทั้อบุรอบรัวอานยอลันยให่
แบฮยอนหน้าูีลว่าอนถูรถนมา เพราะเหมือนะไม่สบายทั้ายและใ
หลัาที่านยอลมาพูวันนั้น็นึว่าะไ้เป็นนไ้ริๆ ที่มาูแลเา ที่ไหนไ้
เาลับส่หมอนอื่นมาูแลแถมยัทำัวเหมือนหลบหน้าแบฮยอนอยู่ลอเวลา
“แบฮยอน ทำไมลููเหมือนอาารไม่ีึ้นเลย
แม่ะให้ลูหยุไปเรียน่อนสัสามวันแล้วันนะ”
แบฮยอนที่นั่อยู่ทา้านเบาะหลัอรถันหรูอรอบรัวพร้อมับุแม่
็ไ้แ่เหม่อมอออไปนอหน้า่าไม่รู้ประสาอะไรสัอย่า
ในหัววามิมันสับสนีันวนไปวนมาไปหมแล้ว
“แบฮยอนไ้ยินที่แม่พูหรือเปล่า”
“อะ…เอ่อ รับ ไ้รับผม็รู้สึเหนื่อยๆ ยัไไม่รู้”
“อย่าิมานะลู
ยัไไม่ว่าเรื่อีเรื่อร้ายมันะ้อผ่านไป้วยี”
แบฮยอนหันไปพยัหน้ารับ้าๆ
ให้ับแม่สุที่รั่อนะเอนัวและหัวล้าๆ แล้ว่อยๆ
ปล่อยให้วามิและวามเหนื่อยไหลไปพร้อมับวาม่ว
บ้านอแบฮยอน
รื
แบฮยอนที่ำลัะเินเ้าไปในห้ออัวเอ็้อสะุเพราะโทรศัพท์ัึ้น
เา่อยๆ หยิบไอโฟนห้าเอสออมา้าๆ แล้วมอื่อารสนทนา้วยสายาเรียบเย
‘????ฮุน’
แบฮยอนเลื่อนรับสาย้าๆ
‘โอ้ยยยยย อีแบว่าะรับสายูไ้นะ
นี่มึรู้หรือเปล่าว่ามี่าว่วนและมันร้ายมา แบบมาๆ เี่ยวับพี่หมออมึ!!’
แบฮยอนพอไ้ยินำว่า ‘พี่หมอ’
็แอบใสั่นเล็ๆ ่อนะวิ่เ้าห้อแล้วปิประูเสียั้วยวามื่นเ้น
“มันือ่าวอะไรวะ”
‘แฟนเ่าอพี่หมออะิ พี่ ‘ยอู’ อะมึ้!!
พี่เาลับมาา่าประเทศแล้วนะเว้ย’
…ยอู
แฟนเ่าที่เรียนะรัศาสร์แล้วไ้ทุนารศึษาไปเรียน่อที่เมือนอสามปี อนนี้…พี่เาลับมาแล้ว แบฮยอนไ้ยินแบบนั้น็แทบะไม่ปริปาพูอะไรสัำ
นอาายอนแล้วยัมีพี่ยอมาเป็นศัรูู่หมายใอี้วยเหรอเนี่ย
‘ูไ้่าวว่า พอพี่ยอลับมานะ พี่านมึอะ
รีบไปรับที่สนามบินเลยนะเว้ย
แล้วยัไปิน้าว่อันอยู่้วยันหลัาที่เาไปรวมึอะ’
ฟุ่บ!!!
แบฮยอนที่ไ้ยินแบบนั้น็เ่าอ่อนแทบทรุ
แล้วยัปล่อยไอโฟนามือให้ร่วลพื้น ภาพทุอย่าู้าไปหม
ในหัวมันปวึ้นมาเหมือนับหัวใที่แสลาย ทำไมไม่รู้เหมือนโนปิเสธแบบไม่้อพูอะไรเลยสัำ
เาทิ้นไ้เพื่อไปหา ‘นสำั’ มาๆ
อเา ็แน่ละ ที่เาเลิันมันเป็นเพราะพี่ยอ้อไปเรียน่อ่าประเทศ
เพื่อไม่ให้รู้สึเหนี่ยวรั้็เลยบอเลิัน แ่ริๆ
แล้วพวเาโหใัวเอหมเลย เายัรัันอยู่ ยัิ่อันเสมอ เวลาพี่านว่าๆ
แบฮยอน็สัเว่าเาแอบไปโทรศัพท์หรือส่าเาหาพี่ยอูบ่อยๆ
‘อ้าว เี่ยแบมึ็อไปแล้วเหรอวะ’
“…แ่นี้นะมึ”
แบฮยอนรีบวิ่ไปที่เียแล้วหยิบหมอน้าใบโปรเ้ามาุ้าๆ
ัวเอ แล้ว่อยๆ ปล่อยน้ำาให้ไหลออมา
ทำไมเาถึไม่เื่อำพูอานยอลนะ พี่มันโ่มันเ่า
นที่แอบอบมาั้แ่เ็ๆ ที่แอบรัมาั้แ่เ็ๆ
อยูแลอยสัเไม่ห่ามันือเา่าหา เลือแบฮยอนไม่ไ้เหรอไ?
วามิมา ี้น้อยใมันถาถม ทำให้น้ำายิ่ไหลมาไม่หยุ
ถึพ่อะเยสอนบ่อยๆ ว่าเป็นลูผู้ายอย่าเสียน้ำา่ายๆ แ่รั้นี้มันมาเินไป
มันอัอั้นไว้ไม่อยู่แล้วริๆ
่อให้แบฮยอนะแระี้อ่อยมานาไหน็สู้นในใอย่าีโอไม่ไ้หรอ
(ื่ออีื่ออยอูือีโอนะัวอย่าลืมันละ )
แบฮยอนปล่อยให้น้ำามันไหลไป้าๆ
เปื้อนไปับหมอน้าสีาวบริสุทธิ์
แ่ใระอใไหว อเปิเฟบุู้หน่อยแล้วัน
นมันะเ็บปว็อเ็บปวให้ถึที่สุ เอาให้ใแหลไป้า!!
แบฮยอนเลื่อนัวไปหยิบไอโฟนที่พื้นแล้วเลื่อนเ้าเฟบุ้เสิร์หาื่อ
‘Park Pcy’
อย่า้าๆ
เี๋ยวนะทำไมเฟน้อัลมีสออันแล้วรูปมันนละอัน..
่ามันเถอะไม่ใ่ประเ็น
(ไรท์:เ้าทำผิเอ เ้าอโทษTT555555)
..แบบนี้ัเนพอที่ะทำให้เราัใไหมวะเนี่ย…
END Chapter
โอ้ววววว แม่สาวน้อยยยยยย
ในที่สุ็มาอัพ อโทษที่ีเลย์ไปหนึ่วันนะะ TT เี๋ยวพรุ่นี้ะมาอัพ่อ
ะพยายามอัพน้า อาทิย์หน้าสอบแล้วววว อน่อไปนี้ะเริ่มุเือเ็เผ็มันส์
ระหว่าว่าที่เมียับเมียเ่านะะ 555555555
อบอเลยว่า ไรท์แ่้วยวามสะใ้วยส่วนหนึ่ 555555 หมั่นไส้นัอ้วนแบ ืออ
1 อมเม้นท์ = 1 ล้านำลัใ
อมเม้นท์วันละนิ ไรท์ะเอาำลัใไปทำ้อสอบ 5555
ความคิดเห็น