ความหวัง

ชินกับความผิดหวังแล้ว

เคยตั้งความหวังไว้ แล้วก็ผิดหวังเสียบ่อยครั้ง มันคงเกินความสามารถเราแล้วกระมัง ผมได้แต่ยอมรับชะตากรรมที่มาพร้อมความสิ้นหวัง

ทุกครั้งเวลาผมจะทำอะไร ก็มักคาดไว้ก่อนเลยว่าคงจะไม่สมหวัง และมันก็จริงเช่นนั้น แต่ผมก็ไม่เจ็บปวดอะไร เพราะคาดไว้แล้ว

มีหลายครั้งที่ผมลองตั้งความหวัง ทว่าผมกลับไม่ผิดหวังในทันที ดูเหมือนจะสมหวัง แค่นั้นแหละ ความผิดหวังก็แล่นเข้ามา





อ่านไดอารี่นี้แล้วรู้สึกว่า ดีใจจังนะ ที่มีอย่างน้อยก็มีคนที่ผิดหวังบ่อยเหมือนกับเรา
 
ดีใจจริงๆ  ถึงแม้มันจะไม่ควรจะดีใจที่มีคนทุกข์แบบที่เราเคยเจอมาบ่อยครั้งแล้วก็ตาม

แต่อย่างน้อยก็เหมือนรู้สึกว่าไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความผิดหวังคนเดียว

อ่านแล้วโดนทุกบรรทัดเลยจริงๆ


โดนความผิดหวังเล่นงานบ่อยครั้ง จนตอนนี้กลายเป็นคนที่เย็นชาไม่รู้สึกรู้สากับอะไรเท่าไรแล้ว

บางทีเกิดเรื่องไม่ดี ทั้งๆที่เป็นเรื่องของเราเอง คนรอบข้างมันตกอกตกใจเป็นเดือดร้อนแทนแต่เรากลับแ

หวังแล้ว.......ผิดหวัง
เป็นเรื่องธรรมดา บนโลกใบนี้...
ใคร..ไม่เคยผิดหวัง..เป็นไปไม่ได้หรอก

เราเอง...ก็เคยหวัง
แล้วต้องผิดหวัง บ่อยไป

ไม่สิ ค่อยข้างจะเป็นประจำเลย แฮๆ
แต่ว่า ก็ คิดที่จะหวังต่อนั่นแหละ

ถึงผิดหวัง มันก็ทำให้เราเข็มแข็งขึ้นเยอะเลย

ฉะนั้น เราจะบอกคุณว่า อย่าไปคิดว่า ตัวเอง อ่อนแอเลยนะ
แค่ ความผิดหวัง มันผ่านเข้ามาในชีวิตเราเท่านั้นเอง
มันอาจทำให้เรา รู้สึก เจ็บปวด  ทุกข์ทรมาน แทบขาดใจ ก็ตาม

แต่ไม่ได้หมายความว่า ถ้าได้พบกับความผิดหวังแล้ว
คุณจะ ไม่ได้พบกับความสมหวังอีกเลย

มันก็ต้องมีสักวันหนึ่งล่ะค่ะ ที่คุณ จะได้ลิ้มรสความหอมหวาน
รสชาติที่ อิ่มเอิบเต็มไปด้วยความสุข ของ ความสมหวัง

อย่าไปคิดว่า คุณจะไม่สามารถตั้งความหวังได้อีกต่อไป
อย่างที่คุณคิดน่ะ ไม่ถูกแล้วนะ

ฉะนั้น เราอยากให้คุณคิด ตั้งความหวังต่อไปเถอะค่ะ ต้องมีสักวันนึงแน่
คุณจะต้อง สมหวังแน่นอน

สู้ๆๆๆๆๆ อนาคตยังอีกไกล  แต่กว่าจะไปถึงความสำเร็จ ที่หวังไว้
ต้องผ่าน อุปสรรค ขวากห

เอ่อ.. ลืมบอกไปอีกอย่าง

ถ้าคุณมั่วขังตัวเองในห้อง(แถมล๊อคประตู) ที่มีแต่ความสินหวังล่ะก็

เดี๋ยวเรา เอาซุปเปอร์ค้อนบิ๊กบิ๊กส์(ค้อนยักษ์ นั่นแหละ แฮๆ)
ทุบ ประตู ให้พัง กระจาย...
เข้าห้องไปไล่กระทืบ ความสินหวังที่ว่านี่ ให้เอง

เหอๆ 
จงสู้ต่อไป.... ทาคเชิ (เกี่ยวไหมเนี่ย-*-)

แล้วจะติดตาม ต่อไป

อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ..~
 
อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้า ไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย อ้าย น้ำตาที่ไหล ย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวด ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
 
นี่แหละ ชีวิต บางทีโลกมันก็โหดร้ายจนเหมือนไม่มีที่ให้เรายืน
 
ถ้าต้องอยู่คนเดียวในมุมแคบๆ สู้เปิดใจสู่โลกกว้างดีกว่า~
 
มันยังมีอะไรที่รอให้เราไขว่คว้า มีอะไรที่รอให้เราตามหา
ถึงจะยังไม่ใช่ตอนนี้
แต่ต้องมีซักวันที่เป็นของเรา

เราก็เคยผิดหวัง จนแทบไม่อยากจะอยู่ ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่เรามองข้าม ก็คือ การอยู่เพื่อตัวเอง (ฟังๆ Mad pack it 55)

ไม่มีใครผิดหวังไปซะทุกเรื่องหรอกค่ะ

แค่ความสมหวังมันยังไม่มาให้เห็นเท่านั้นเอง

เป็นกำลังใจให้

ขอให้เจอกับความสมหวังนั้นเร้วๆ