เหนื่อย

เหนื่อยจัง
เหนื่อยทั้งๆที่ไม่ได้ขยับตัวไปไหน
ไม่ได้ทำอะไรเลย
แค่นั่งเฉยๆก็เหนื่อยแล้ว

เกลียดแคล เกลียดวิทย์คณิต
เมื่อไหร่จะไปให้พ้นๆกันซะที
ท้อกับแคลมาก
เรียนไม่รู้เรื่องเลย
คะแนนเก็บน้อยมาก กลัวโดนเอฟที่สุด
ตัวเราเองโดนเอฟ เราคิดว่าไม่เป็นไรนะ คนเรามันต้องมีล้มกันบ้าง
แต่เราจะบอกที่บ้านว่ายังไง
เราติดเอฟแคลนะ... ไม่กล้าบอกหรอก
พูดไม่ได้เลย
เคมีเราก็เลือกที่จะไม่อ่านเอง...
คะแนนเก็บมันเลยน้อยมาก
พรุ่งนี้ป้าจะไปมอ ไปคุยกับอาจารย์สอนเคมี
ไปดูคะแนนเรา ไปพูดคุยว่าเราเป็นยังไงบ้าง...
ไม่อยากให้ไปเลย...

กลัวโดนว่า
มันไม่รู้จะตอบยังไง
ทำสีหน้ายังไงเวลาโดนว่าแบบนั้นกลับมาทุกทีเลย

มาอยู่บ้านคนอื่นเค้า ห่างจากพ่อแม่ก็ต้องเป็นแบบนี้สินะ
เค้าต้องคอยดูลเราแทนพ่อกับแม่
แต่ให้ทำยังไงมันก็ไม่สนิทใจกันได้เลย

อึดอัด...
อยากอยู่คนเดียว

อยากไปไกลๆจากที่นี่
ไปที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา
ไม่มีใครคอยเฝ้า คอยมอง
คอยว่าเรา

...

บาย

เหนื่อย

ความคิดเห็น