คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เด็กธรรมดา 002 : ปฐมบทจากเด็กที่ชื่อสายรุ้ง 20%
เด็กธรรมดา 002 : ปฐมบทจากเด็กที่ชื่อสายรุ้ง
สายรุ้งเด็กสาวผู้สอบชิงทุนได้คนนี้บัดนี้ได้บินลัดฟ้ามาลงที่สหรัฐอเมริกาในเมืองชนบทแห่งหนึ่งเธอเริ่มใช้ชีวิตกับเพื่อนชาวอเมริกันและโฮสแฟมมิลี่ของเธอชีวิตประจำวันของเด็กธรรมดาดำเนินไปอย่างธรรมดามากบ้านไปโรงเรียนกลับบ้านทำอยู่อย่างนี้ จนนานวันเข้าเธอรู้สึกเหงาจะคุยกับเพื่อนที่นี่ก็ลำบากเหลือเกินพูดก็ไม่ค่อยทันใครเขา แม้ว่าเธอจะมีความสามารถพอที่สอบชิงทุนมาได้แต่ก็ไม่มีใครรับประกันนี่ว่าเอจะสามารถพุดคุยกับคนที่นี่ได้ทันจริงไหม?
“เบื่อเบื่อจัง เบื่อที่สุด เบื่อ เบื่อ เบื่อ คุ้ยก็ไม่ทันเขา โว้ะโว้ะ” ฉันสายรุ้งสวัสดีค่ะตอนนี้อยู่อเมริกาตกอับอย่างแรงคนมาคุยเยอะมากหน้าตาดีๆทั้งนั้นแต่ติดที่ว่าคุยไม่ทันเนี่ยสิเสียดายจริงได้แต่ฉีกยิ้มคิดแล้วหงุดหงิดเหลือเกิน แต่บ่นไปแล้วเราจะได้อะไรขึ้นมาล่ะ อืม หรือว่าเราควรหาอะไรทำกันนะ จะคุยกับเพื่อนที่ไทยเวลาก็ตรงกันแบบสุดๆ ตรงยังไงน่ะเหรอเวลาที่ฉันอยู่บ้านพวกมันไปเรียนไงแล้วเวลาที่มันอยู่บ้านฉันก็ไปเรียนไง!
ถ้อยคำและความคิดที่สายรุ้งถ่ายทอดมาผ่านฉันยามที่เรานั่งคุยกันถึงเรื่องราวเหล่านี้ทางออกของปัญหายามเหงาของเธอยามที่อยู่ต่างแดนแบบนี้ก็คงไม่พ้นการหาเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตและเธอเลือกที่จะ’เล่นเกม’เกมที่เลือกก็เป็นเกมออนไลน์ขนาดไม่ใหญ่มากแนว MMORPG คล้ายๆกับแร็คนาร็อคนั้นแหละคุณพอจะนึกออกไหมเกมที่เธอเลือกมาเล่นยามเหงานี้ก็ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นเกมที่ฉันคนนี้ชักชวนให้เธอได้มาลองเล่นเอง แต่ทว่าในตอนนั้นฉันก็ไม่ได้เล่นเกมนั้นแล้วเพราะติดภารกิจทางด้านการเรียนและกิจกรรมที่ถาโถมตามภาระหน้าที่ที่เราได้รับ
เธอกลายเป็นคนติดเกมเพราะเกมเป็นเหมือนโลกแห่งใหม่ที่เธอจะได้เป็นตัวเองอีกครั้งมีผู้คนคอยพูดคุยกับเธอได้เป็นตัวของตัวเองอย่างสบายใจสามารถเล่าเรื่องราวปรับทุกข์บำรุงสุขให้แก่คนที่พร้อมจะรับฟังเรื่องราวของเธอตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่เรื่องราวที่เราไม่เคยว่างฟังแม้สักครั้ง...
ความคิดเห็น