`LAMBY ; free reborn.

ลำดับตอนที่ #168 : Reborn CH 305 [Thai]

หน้า 1

เขาจะทำลายความภาคภูมิใจของตัวเอง และเมื่อถึงทีของเขา ดวงตะวันก็จะทำลายคู่ต่อสู้

ทาร์เก็ต 305 : วองโกเล่เกียร์แห่งตะวัน



หน้า 2
โคโย : เรียวเฮ!!

เรียวเฮซ่อนอะไรไว้
หมัดแห่งการฟื้นฟู ?!

โคโย : ถ้าฉันไม่ได้เข้าใจผิด
โคโย : ฉันได้ยินนายพูดว่า “ขอโทษที่ทำให้นายรอ”?
รีบอร์น : (คิด) ... ไฟสามดวงที่ลุกโชนอยู่ที่กำไลของเจ้านั่นมันอะไรกัน?
โคโย : (คิด) เจ้าโง่ที่น่าสงสาร!



หน้า 3
โคโย : (คิด) ฉันรู้หรอกน่าว่านายจะทำอะไร
โคโย : (คิด) สวนกลับ! ฉันกะอยู่แล้ว!
โคโย : (คิด) ที่ฉันต้องทำ ก็แค่กันมันเอาไว้!!
เรียวเฮ : ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!*

(มันควรจะเป็น อ๊ากกกกกก แต่ย๊ากกก มันเหมือนกับกำลังปล่อยพลังมากกว่าน่ะ)



หน้า 4-5

เคานท์เตอร์!!! ซันไชน์



หน้า 6
รีบอร์น : !!
แลมโบ้ : กุปิ๊!! (ตกลงเอ็งเป็นโรลจังของน้องซึนเรอะ)
สึนะ : อ๊าาาาา!
ก๊กจัง : อะไรกัน?!



หน้า 7
รีบอร์น : หมัดนี่แตกต่างจาก แม็กซิมั่ม แคนนอน
รีบอร์น : เขาไม่ได้แสดงให้เห็นเลยว่ากำลังรวบรวมพลังไฟก่อนที่จะชกออกไป
สึนะ : ใช่...
สึนะ : เหมือนกับว่าเขามีพลังทั้งหมดนั่นอยู่แล้ว...
โคโย : นายพูดถูก
โคโย : ไฟที่แข็งแกร่งในระดับนี้ไม่สามารถรวบรวมได้เร็วขนาดนั้นหรอก
โคโย : ถ้าให้เดาล่ะก็
โคโย : ก็คงจะเป็นพลังใหม่ของวองโกเล่เกียร์ของนายใช่มั้ย?
เรียวเฮ : ถูกแล้ว
เรียวเฮ : จากวองโกเล่เกียร์แห่งตะวันของฉัน
เรียวเฮ : ยิ่งฉันได้รับการโจมตีมากเท่าไหร่
เรียวเฮ : ก็จะยิ่งได้รับพลังงานมากขึ้นเท่านั้น!!
โคโย : !!
สึนะ : เอ๋?!
ก๊กจัง : ห๊ะ?!



หน้า 8
เรียวเฮ : ยิ่งร่างกายถูกซัดมากเท่าไหร่ ไฟที่กำไลของฉันก็จะเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น
เรียวเฮ : เมื่อไหร่ที่ไฟจุดขึ้นครบสิบแล้วกลายเป็นรูปพระอาทิตย์ นั่นหมายความว่ามันชาร์ตพลังเต็มแล้ว
(แล้วจะบอกเขาเพื่ออะไรครับคุณเพ่...)
เรียวเฮ : นั่นหมายความว่าที่ฉันชกไปเมื่อกี้ มันแค่ 30% ของพลังที่แท้จริงทั้งหมดเท่านั้น
ก๊กจัง : แค่...
ก๊กจัง : 30% ?
สึนะ : ไม่มีทาง...
สึนะ : ถ้างั้น ถ้าเขาใช้พลังทั้งหมดล่ะ...?
รีบอร์น : แต่
รีบอร์น : นี่มันยังเร็วไปที่จะดีใจนะ
โคโย : ฮ่าๆๆๆๆๆ!!
โคโย : สุดท้ายแล้ว นายมันก็แค่ไอ้โง่ เรียวเฮ!!
เรียวเฮ : !!
(กล้าด่าโอนิซามะว่าโง่เรอะหนุ่มแว่น -*-)
โคโย : มองตัวเองซะก่อนสิ!!



หน้า 9
โคโย : เพื่อพลังแค่ 30% นายต้องสละจมูกกับซี่โครง
โคโย : นี่ยังไม่ได้รวมความเสียหายอื่นๆบนร่างกายนายนะ นายถูกอัดไปเยอะ ที่ยังทนยืนอยู่ได้นี่ก็นับว่าปาฏิหาริย์แล้ว!!
โคโย : ถ้านายยังพยายามจะรวบรวมพลังอีก 30%
โคโย : ร่างกายของนายจะถูกขยี้จนแหลกเป็นชิ้นๆ อย่างไม่ต้องสงสัย
สึนะ : ไม่นะ!!
ก๊กจัง : เขาพูดถูก ความเสียหายมันรุนแรงเกินไป
โคโย : และตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่า มันทำงานยังไง
โคโย : ฉันสามารถหลบการโจมตีของนายด้วยการเพิ่มพลังไฟ และค่อยสวนกลับ
โคโย : พูดง่ายๆ การโจมตีของนายเมื่อกี้คือโอกาสสุดท้ายของนาย!!
โคโย : นายหมดหวังที่จะชนะแล้ว!!



หน้า 10
เรียวเฮ : นายคิดว่า ฉันจะมาไกลขนาดนี้ได้ไงถ้าไม่มั่นใจว่าตัวเองจะชนะน่ะ?
เรียวเฮ : ตอนนี้ฉันก็แสดงให้นายเห็นหมดแล้ว ฉันสามารถสู้ได้โดยไม่ต้องยั้งแล้วล่ะ
เรียวเฮ : นั่น คือมวยในแบบของฉัน!!
สึนะ : คุณพี่!!
รีบอร์น : เจ้าเรียวเฮดูจะมั่นใจมากนะ
ก๊กจัง : ยังไงก็ตาม จนถึงตอนนี้เจ้านั่นก็ยังโดนอัดอยู่ฝ่ายเดียว



หน้า 11
โคโย : นายยังไม่เข้าใจ ใช่มั้ย?
สึนะ : (คิด) เขาเริ่มโจมตีแล้ว!
ก๊กจัง : เจ้าหัวสนามหญ้าเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!!
โคโย : ไอ้โง่
(คำก็โง่ สองคำก็โง่ เดี๋ยวแม่จับเจี๋ยนซะดีมะเนี่ย)



หน้า 12
สึนะ : เขาหลบได้!!
โคโย : !!
โคโย : ฮึ้ย!!



หน้า 13
เรียวเฮ : ร่างกายของนายยังไม่ลืม
เรียวเฮ : การโจมตีแบบเดิมๆ
สึนะ : การเคลื่อนไหวของเรียวเฮมันเร็วขึ้นแล้ว!!
ก๊กจัง : เขากำลังอ่านการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้!!
ก๊กจัง : เกือบไป!!
โคโย : นายยังหลบได้ไม่ดีพอ!!
ก๊กจัง : นายทำอะไรอยู่น่ะ เจ้าหัวสนามหญ้า?!
ก๊กจัง : ถ้านายเอาแต่หลบหมัดเจ้านั่นครึ่งๆกลางๆแบบนี้ นายเสร็จมันแน่!!
รีบอร์น : ตรงกันข้ามเลยล่ะ



หน้า 14
สึนะ : เอ๋?
ก๊กจัง : ตรงกันข้าม?
รีบอร์น : เรียวเฮน่ะหลบการโจมตีแค่นิดหน่อย
รีบอร์น : ไฟจะเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่หมัดพวกนั้นเฉียดเขาไป
สึนะ : ไฟลุกขึ้นมาแล้ว!!
ก๊กจัง : เจ้าบ้านั่น!
โคโย : นายกำลังเล่นตลกกับฉันหรือไง?!



หน้า 15

ซันไชน์ อัพเปอร์คัต!!!

(แปลว่าหมัดสอยดาว แปลชื่อท่าแล้วมันเสื่อมๆไงไม่รู้อย่าแปลเลยเนอะ - -“)



หน้า 16

เรียวเฮ : ฉันขอชมนายสำหรับปฏิกิริยา*นั่น แต่ฉันมองเห็นการเคลื่อนไหวของนายหมดแล้วโคโย
(หมายถึงที่หนุ่มแว่นแกกลับตัวกลางอากาศได้น่ะ)
เรียวเฮ : ตอนนี้ฉันสามารถชาร์ตพลังไฟโดยไม่ได่รับความเสียหายที่รุนแรง
โคโย : ......
เรียวเฮ : และตัดสินจากความจริงที่ว่า นายไม่ได้ถอดแว่นออก นายสู้โดยไม่มีมันไม่ได้ใช่มั้ย?
(หนุ่มแว่นโดนต่อยแว่นหลุด O[]O)
เรียวเฮ : นั่นคือชัยชนะของฉัน
โคโย : เห...นายมันไม่รู้อะไรเลย เจ้าไง่
โคโย : สุดท้ายแล้ว



หน้า 17
โคโย : นายจะต้องเสียใจ...
โคโย : ที่ทำให้ฉันต้องเอาจริงขึ้นมา
(หนุ่มแว่นที่ไม่มีแว่น ... หล่อดาร์ค *Q*)


จะเกิดอะไรขึ้นถ้าโคโยเกิดเอาจริงขึ้นมา?! พบได้ในตอนหน้า ผู้พิทักษ์แห่งพงไพร

(เสี่ยวอะ...เหมือนจะแปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายไรงี้เลย ฮาาาา)

เรียวเฮ : ?
แลมโบ้ : กุปย้า!! เจ้าตัวประหลาดใส่แว่น!!
แลมโบ้ : แว่นนี่...มืดสุดยอด! ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย!!
สึนะ : เอ๋?!
เรียวเฮ : !?


Thank Theme : "NIGHT'KNIGHT"
เครดิต : http://reborntfc.freeforums.org/reborn-ch-305-t9460.html