คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #75 : SF :: 16 น้ำ [Part] Baby boy
[SF] 16 น้ำ
part BABY BOY
#ฟิคจทม
“วันนี้พี่เเปลกๆไปนะ”
“เเปลกหรอ ยังไง?”
“อา….อืม…เดี๋ยวครับ”
คนที่กำลังตั้งใจรุกจูบเเล้วก็เตรียมตัวมาพร้อมไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย ไหนๆก็ตั้งใจมาง้อเเล้วนี่
ริมฝีปากอิ่ม ทั้งนิ่ม ทั้งหวาน เเดงฉ่ำลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ชเวมินโฮไม่รีรอที่จะชิม เขาบดขยี้อย่างหื่นกระหาย วันนี้เขาไปรับเเทมินที่ทำงาน เเฟนผู้ใหญ่ยิ้มหวานมาตั้งเเต่หน้าบริษัท ภาพที่มักเห็นประจำคือเเฟนผู้ใหญ่ในชุดเสื้อเชิ้ตตามด้วยกระเป๋าโน๊ตบุ๊คเเละกระเป๋าเอกสาร บางครั้งเเทมินก็วิ่งลงมาข้างล่างพร้อมกับเเว่นสายตาพอเข้ามาในรถก็ทักทายด้วยการหอมเเก้มซ้ายขวาอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
เเต่วันนี้กระเป๋าเอกสารเเละกระเป๋าโน๊ตบุ้คถูกวางเเอ้งเเม้งไว้ที่เบาะหลัง วันศุกร์ที่เขาทั้งคู่รอมาทั้งสัปดาห์มาถึงอย่างเชื่องช้าเหลือเกินในความคิดของชเวมินโฮ ศุกร์นี้พวกเขาเริ่มต้นวันหยุดด้วยหนังโรเเมนติกหนึ่งเรื่อง เเละทุกอย่างก็เลยเถิดมาถึงกลางดึก กลางสวนสาธารณะเปลี่ยวๆเเห่งหนึ่งเเล้วก็เป็นเเทมินที่เริ่มก่อนด้วยการจูบ
“กว่าจะจัดการพี่ในรถได้เนี่ยโคตรลำบากเลย”
“ทำไม…?”
“โธ่ยาหยี จำไม่ได้หรอ วันนั้นใต้คอนโดผมขอพี่ พี่ยังไม่ให้เลย”
ร่างเล็กฟาดฝ่ามือใส่อกของเขาเเล้วก็เขินเอง อาการน่ารักของเเทมินที่มักจะเเสดงออกมาอยู่บ่อยๆ อยู่ในสายตาหนุ่มหล่อ
“จะให้ได้ยังไง ใต้คอนโดมีกล้องนะ”
“เราก็ถ่ายกันออกบ่อย รูปโป๊พี่ผมมีเต็มโทรศัพท์”
เเทมินหน้าเเดง เขินจนตัวร้อนไปหมดเเล้วเขาก็จับสัมผัสได้ถึงพยายามเเหย่ให้เขินอีก
“มานี่เดี๋ยวผมให้ดู”
“ไม่เอา….มินโฮ….”
พ่อหนุ่ม 16 น้ำไฟน์หาวีดีโอลับในสมาร์ทโฟนด้วยเวลาไม่ถึง 1 นาที ทั้งรูป ทั้งคลิป ทั้งเสียงที่บันทึกเอาไว้เเถมจัดหมวดหมู่ให้เรียบร้อย เเทมินหน้าร้อน มันไม่ใช่เรื่องเเปลกที่คู่รักจะชมคลิป 20+ด้วยกันในห้องโดยสารส่วนตัว เเถมยังเป็นคลิปที่เขาทั้งคู่เเสดงเอง มินโฮชมไม่ขาดปากว่าสีหน้าของเเทมินช่างเด็ดขาด เเละมุดที่เด็ดสุดคือสีหน้าถึงจุดสุดยอดของร่างบาง เเทมินเกร็งไปหมดทุกสัดส่วนเเม้เเต่ส่วนนี่เเน่นที่สุด สีหน้าของเเทมินช่างเซ็กซี่เเละน่าหลงใหล ตอนที่ร่างบางเร่งขยับอยู่บนตัวเขาเเละสุดท้ายก็เสร็จด้วยตัวเอง
“มาว่าผมหื่น พี่ด้วยต่างหาก คืนนั้นผมจะหยุดเเล้วเเท้ๆเเต่พี่งอเเงหาว่าผมไม่รัก”
ภาพประกอบเเละเสียงสมกับคำพูดของมินโฮ
ข่าวหนาหูว่าเเฟนเด็กของเเทมินมีคู่ขาไปทั่ว คบกันมาตั้งปีกว่าจะให้ปล่อยวางไม่ได้จริงๆหรอกนะ โทรศัพท์ของมินโฮมีสาวๆโทรผิดเข้ามาเป็นประจำ เเรกๆที่ยังไม่ไว้ใจกัน เเทมินก็มีเรื่องให้คิดมาก บางทีก็คิดน้อยใจไปคนเดียว คิดมากไปกับคำพูดเด็กๆที่เเสนใสซื่ออย่างชเวมินโฮ ข้อขัดใจเล็กๆในซุปเปอร์ตอนเลือกญี่ห้อกระดาษทิชชู่ ซีเรียล หรือเเม้กระทั่งน้ำอัดลม
รักมาก ก็เลยคิดมาก คุณเข้าใจลีเเทมินไหม?
“อา….ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้….”
“อืม…..”
ดวงตากลมจ้องหน้าจอสมาร์ทโฟนด้วยสีหน้าเดาไม่ถูก เสียงของมินโฮดังกระเส่าอยู่ข้างหู เเม้กระทั่งในโทรศัพท์ ร่างกายเปลือยๆของเขายิ่งเซ็กซี่ มันทำให้เเทมินใจสั่น พอเห็นเขาเปลื้องเสื้อผ้าก็อยากถูกเขาจัดการบนเตียงหรือที่ไหนก็ได้ เพื่อดับความคิดที่กำลังเตลิดของเเทมิน
“มีอารมณ์หรอครับ?”
“อืม”
“อย่าช้าครับ”
“ทำอะไรก่อนล่ะ”
“ถอดข้างล่างก็พอ ที่เหลือผมจัดการเอง”
การกระทำเป็นไปอย่างเชื่องช้า ผิดวิสัยคนรุกหนักอย่างชเวมินโฮ กางเกงเเสล็กสีดำถูกถอดเเล้วเหวี่ยงทิ้งไปด้านหลังของเบาะ คนสวยขยับตัวขึ้นเล็กน้อย เพื่อนั่งทับสัมผัสของเขาผ่านเนื้อผ้า ริมฝีปากอิ่มถูกจูบซ้ำเเล้วซ้ำเล่า ปลายลิ้นไล่ต้อนกันอย่างไม่ยอมเเพ้ ฝ่ามือของชายหนุ่มอ้อมไปด้านหลังลูบไล้ก้นอวบๆของคนรักอย่างมันมือ
“เด็ดจริงๆเลย เมียผมเนี่ย”
เขาเอ่ยชม พอจะปลดกางเกงในด่านสุดท้ายลงคนสวยกลับทำท่างองเเงไม่ยอมให้ซะได้ เเทมินจับมือของเขาไว้ทั้งสองมือ พอรู้ว่าคนสวยดื้อเพราะอะไร หนุ่มหล่อถึงได้ฉายยิ้มในใจก็ลุ้นระทึกรอเวลาที่คนสวยจะจัดการลิตเติ้ลมินโฮ
“ไม่รอให้เครื่องร้อนก่อนหรอ?”
รอยยิ้มของเเทมินน่ารักเอามากๆ สะโพกนิ่มถูเน้นๆอยู่บนตักของมินโฮ เขาครางอือเพราะความไม่สบายตัว ถ้าขืนยังชักช้าอยู่เเบบนี้ เห็นทีคนขี้เเกล้งนั่นเเหละที่จะเดินไม่ถนัด
“มินโฮ”
“ครับ?.....”
“ฉันจะบอกเรื่องน้อง….อื้อ…”
“ทำตัวไม่น่ารักเอาซะเลยพี่น่ะ อยู่กับผมยังพูดถึงคนอื่น”
“ไม่ใช่เเบบนั้น ที่จะบอกเนี่ย วันอาทิตย์นี้เขาจะมาเเล้วนะ”
“ก็เเล้วเเต่ ถ้าพี่ไม่ซีเรียสผมก็ไม่ซีเรียส”
“จริงหรอ?”
ร่างบางผละออกมามองหน้าหนุ่มหล่อ หน้าตาของเขาเคร่งขรึมเพราะข่างล่างยังถูกอุ่นเครื่อง เเละเเน่นอนเเทมินรู้ว่าเขาจะเชื่อฟังก็เเค่เวลาเเบบนี้ มันน่ากังวลใจจริงๆเลย เเละเเม่ก็ช่างส่งเด็กคนนั้นมาผิดเวลาคนไม่ซีเรียสที่ไหนจะเตรียมพร้อมได้ตั้งขนาดนี้
“บอกเเล้วนะ”
“น้องพี่ก็เหมือนน้องผม”
“โธ่….หยุดประชดได้เเล้วน่า”
“ผมพูดเเค่นี้ประชดหรอครับ น้ำเสียงผมดูจริงมากขนาดนั้นเลยหรอยาหยี”
เเทมินถอนหายใจ พลางดันมือเด็กดื้อที่กำลังวนมาป้วนเปี้ยนจับหน้าอกของเขา
“โอเคๆ ไม่ประชดหรอก ฟังดูเเล้วดูไม่ค่อยน่ายินดีเท่าไหร่ใช่มั้ย?”
“อาฮะ”
“ถามหน่อย ชเวมินโฮของฉันกังวลใจเรื่องอะไรเนี่ย”
“ให้ผมร่ายวันนี้ก็ไม่จบ”
“งั้นก็พูดมาสิ จะฟัง”
หนุ่มหล่อถอนหายใจ เเล้วก็ดึงคอยาหยีเข้ามาใกล้ดูดจนขึ้นสีให้หายหมั่นเขี้ยว เเทมินโวยวายเเต่ก็ยอมให้เขาจูบที่ปากเป็นลำดับต่อไป
“เราเคยอยู่กันสองคน ทำอะไรด้วยกันเเค่สองคน พี่ก็รู้ถ้าเราอยู่ด้วยกันสามคนจะเป็นยังไง ผมไว้ใจพี่เเต่ผมไม่ไว้ใจไอ้เด็กนั่น”
“โธ่….สุดหล่อของฉัน เขาเป็นเเค่น้องชายนะ”
“อย่างที่ผมบอกน้องชายน่ะตัวดีเลย ถ้าผมจะเซย์โนก็ไม่ทันเเล้ว เอางี้มั้ยให้มันไปค้างกับเพื่อนของผมกี่วันก็ได้ตามใจเลยครับ”
“ฉันเข้าใจนะมินโฮ เเต่เเม่ฝากเขาไว้กับฉัน เเค่ไม่กี่วันเองนะ…อดทนหน่อยสิกลัวไม่ได้กอดหรือไง?”
“ไม่กลัวครับเเค่กลัวเด็กจะสติเเตกเพราะเห็นอะไรเข้า”
ไม่รอให้ยาหยีเขินจนสติเเตกไปมากกว่านี้ เขาจัดการยาหยีบนตักโดยที่เขายังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าก็เเค่รูดซิบให้ลิตเติ้ลมินโฮออกมาสูดอากาศที่เหลือก็จะเป็นเเทมินของเขาที่รู้หน้าที่ในการจัดการเป็นอย่างดี
บรรยากาศฝนปรอยหมอกลงจัดเป็นใจอย่างไม่น่าเชื่อ เเทมินที่กำลังโยกขึ้นลงช้าๆปากเเดงก็ครางเรียกเขา ทั้งหวั่นใจกลัวใครจะมาเห็นเข้า นานๆทีจะมีรถขับผ่านมาสักคัน ยาหยีที่อารม์กำลังพุ่งพล่านเริ่มทรมานเเละบีบรัดเเน่นกว่าทุกที
“มินโฮ…”
“อา….ไม่ต้องกลัวครับ…ไม่มีใครเห็นเราหรอก”
“อ๊า….มัน….”
“มันอะไรครับ”
“ร้อน….”
“ร้อน?”
ภายในห้องโดยสารเเอร์เย็นฉ่ำ จนเกิดไอน้ำเกาะเต็มกระจก สองมือคนสวยเท้าไปกับเบาะ บ้างก็วกลงมาขอจูบ เวลาเเทมินรุกก็คล้ายกับนางเสือที่ค่อยๆย่องเข้าไปตระครุบเหยื่อ เพียงเเต่เเม่เสือสาวของเขาค่อนข้างเนิบนาบ เชื่องช้าเเล้วก็ร้อนอย่างปากว่า
ก็คงจะร้อนเอามากๆ นางเสือของเขาถึงได้กระโจนใส่เหยื่อขย้ำจนจมเขี้ยว
“อา!...เเน่นสุดๆเลยครับ…ยาหยี”
วันอาทิตย์เช้าๆแบบนี้ยาหยีของชเวมินโฮตื่นเร็วมาก ลุกจากเตียงเร็วซะจนเขาที่หาโอกาสอยู่บ่อยๆคว้าตัวไว้ไม่ทัน เขาไม่รู้ว่าแทมินเข้าห้องน้ำหรือทำอะไรนานเท่าไหร่ มาตื่นเอาตอนที่เสียงหวานมาปลุกข้างหูซะแล้ว
“พึ่งจะเก้าโมงเองครับ”
“นั่นแหละ ตื่นได้แล้วเดี๋ยวค่อยมานอนต่อนะ”
เสียงงัวเงียของพ่อหนุ่ม 16 น้ำที่ดื้อด้านยิ่งกว่าเด็กประถม เขาคลุมตัวเองด้วยผ้านวมหนาๆแล้วก็ขดตัวหลับต่อ แทมินที่กำลังรีบมากอยู่แล้วยังไงซะก็ต้องงัดเขาขึ้นมาเพราะวันนี้เขาสัญญาไว้แล้วว่าจะไปรับน้องด้วยกัน
“ตื่นเร็วๆมินโฮ เดี๋ยวจะสายนะ”
“เมื่อคืนผมนอนดึก”
“อืม….แล้วยังไงต่อ?”
“ผมก็ง่วงมาก”
“สรุปคือจะให้ฉันไปคนเดียวใช่มั้ย? จะเอายังไงว่ามาเลยชเวมินโฮ”
ยาหยีเสียงแข็งและแน่นอนว่าคนที่แคร์สุดที่รักอย่างชเวมินโฮพอได้ยินน้ำเสียงแบบนั้นจากปากยาหยี เขาถึงได้รีบดีดตัวผึงขึ้นมาจากที่นอนแล้วก็ดึงมือยาหยีให้ร่างบางหลุ่มตุบลงมาบนตัก ผ้านวมผืนใหญ่ตอนแรกที่ห่มเขาไว้แค่คนเดียวถูกคลุมแทมินไปด้วยอีกคน
“โธ่…พี่โกรธอีกแล้ว เห็นไหมยังไม่ทันเห็นหน้าค่าตากันไอ้หมอนั่นก็ทำให้ผมถูกลดความสำคัญซะแล้ว”
“มันไม่ใช่เรื่องที่ควรเอามาเป็นประเด็นได้เลยนะมินโฮ เมื่อวานนายสัญญากับฉันว่าจะไปรับเขาด้วยกัน พอฉันปลุกนายก็เห็นการนอนสำคัญกว่า ส่วนฉันถ้านายไม่ไปฉันก็ไปเป็นน่า สนามบินแค่นี้เอง”
หนุ่มหล่อหอมแก้มยาหยีซ้ายขวาแล้วก็พาลจะจูบแต่แทมินกลับใช้มือดันหัวเขาไว้ซะก่อน คืนวันศุกร์และเมื่อคืนนี้เขาก็ตามใจมินโฮไปแล้ว สาเหตุที่ชายหนุ่มบ่นง่วงนอนก็เพราะตัวเขาเองนั่นแหละ
“ไม่มีทาง ผมไม่มีทางให้พี่ไปคนเดียวแน่ สิบนาทีพี่รอผมได้เลย”
“อื้อ…รู้แล้ว”
พ่อหนุ่ม 16 น้ำรีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างไว เขาเดินเข้าห้องน้ำทั้งที่ยังโล่งโจ้ง แรกๆมันก็น่าอายปรับตัวยากสักหน่อยที่ใครก็ไม่รู้นอนตัวเปลือยกอดกัน พอตื่นเช้ามาก็อยู่ในชุดที่ถูกถอดเหมือนเมื่อคืน อาจจะเพราะความเคยชิน ความรัก ที่มีให้กันมากมาย มันจึงละเลยความอายเล็กน้อยเหล่านี้ไปซะหมด
แทมินคว้าสมาร์ทโฟนของเขาบนหัวเตียงแล้วก็สไลด์ดูอะไรเรื่อยเปื่อย ภาพวอลเปเปอร์ของเขาก็คือรูปสุดที่รักในภาพเปลือย ทั้งที่อายุป่านนี้ไม่ควรจะอายกับอะไรพวกนี้ แต่แทมินก็ไม่เคยชินสักที เขินไปซะทุกอย่าง
แล้วก็ไม่เว้นแม้แต่คลิปลับและภาพลับที่เขาคุยโวว่ามีอยู่เต็มโทรศัพท์ ปลายนิ้วก็สไลด์ไปเรื่อย ทั้งที่ปากบอกว่าน่าเกลียดแต่ก็ยังจ้องทุกรูปที่ผ่านมืออย่างไม่วางตา
“วันศุกร์ยังดูไม่พอหรอครับ?”
“มินโฮ!”
“ทำไมมาเงียบๆแบบนี้ล่ะ”
“ผมมาเงียบที่ไหน พี่เองต่างหากที่มัวแต่สนใจโทรศัพท์มากกว่าผม”
“ก็…..”
“ก็อะไรครับ อยากดูก็บอกผมดีๆก็ได้ ไม่ต้องแอบดูหรอก”
ชายหนุ่มไล่ต้อนแฟนผู้ใหญ่ให้จนมุม พอเห็นสีหน้าเลิ่กลั่กของแทมินแบบทำอะไรไม่ถูกทั้งที่หน้าตาก็แดงราวกับผลเชอรี่
“9 โมงจะครึ่งแล้ว ไปเดี่ยวนี้เลย!”
“เขินก็บอกเถอะ อย่ามาเปลี่ยนเรื่องเลยยาหยี”
“หยุดพูดนะ!”
“ผมรู้น่า พี่เห็นตัวเองในคลิปก็เลยเขินใช่ไหม”
“หยุดพูดได้แล้ว”
“เห็นไหมผมบอกแล้ว ถ้าพี่เป็นผมแล้วเห็นตอนตัวเองเขินนะ ผมจะไม่อดทนอะไรทั้งนั้นจะจัดการพี่จนร้องขอชีวิตเลย”
“ไม่เอาแล้ว หยุดพูดเลย”
แทมินพยายามเปลี่ยนประเด็นเรื่องของตัวเองเพราะถูกเด็กหนุ่มล้อให้เขินตั้งแต่อยู่ในห้อง จนตอนนี้อยู่ในรถเขายิ่งไม่เว้น กระเป๋าโน๊ตบุ้คและเอกสารที่ถูกวางอยู่เบาะหลังและนั่น!......
กาง เกง ใน ของแทมิน!
แทมินจำได้ว่าคืนวันศุกร์พวกเขาสุดเหวี่ยงกันอยู่ในนี้และชเวมินโฮก็เป็นคนถอดและโยนมันไว้ข้างหลังแทน แทมินลืมไปเลยจนมาเห็นมันในเช้านี้
“เก็บ! เก็บไปเดี๋ยวนี้เลย!”
แทมินโวยวายใส่เขาและก็ว่าเขาสารพัดที่ไม่ระวังเอาซะเลย ซึ่งความจริงมันไม่ใช่ความผิดของมินโฮเลย อารมณ์พาไปล้วนๆและควรเป็นแทมินไม่ใช่หรอที่ต้องจัดการของตัวเองให้เรียบร้อยน่ะ แต่พ่อหนุ่มน้อยของแทมินไม่เถียงสักแอะ เขารับกางเกงในสีขาวของแทมินที่เจ้าตัวโยนมาวางแหมะบนตักเก็บใส่ในกระเป๋าตัวเอง
“ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้น่า”
“ต้องเรื่องใหญ่สิ ถ้าใครมาเห็นเข้า โอ้ยตายๆ ดีนะที่ฉันเห็นก่อนไม่ใช่คนอื่นน่ะ”
“เราก็ทำกันในนี้ออกบ่อย พี่ไม่ใส่กางเกงเลยเราก็เคยมาแล้ว แค่นี้พี่จะซีเรียสทำไมครับ”
“ชเวมินโฮฟังอีกครั้งนะ แค่เราสองคนน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่น้องน่ะไม่คิดอะไรแบบนี้แน่ๆ”
“โอเคครับ ผมแพ้พี่อีกแล้ว ตามใจพี่เลยครับจะเก็บกวาดจะทำอะไรก็ทำ ผมจะไม่เถียงไม่อะไรทั้งนั้น”
“มันใช่เวลาประชดหรอ?”
“ผมปล่าว ก็ถ้าพี่ห่วงความรู้สึกของน้องพี่มากขนาดนั้นผมก็จะไม่เถียง”
แทมินเงียบเพราะรู้ว่าตัวเองเผลอจริงจังกับเขามากแค่ไหน ชเวมินโฮไม่ชอบใจและแทมินไม่ควรจะหาข้ออ้างใดๆมาต่อว่าเขาอีก พ่อหนุ่ม 16 น้ำที่พึ่งหายสับสนพอกลับมาอยู่บ้านก็ต้องเจอข่าวร้ายเรื่องน้องชายของแทมินอีก แบบนี้คนเป็นแฟนอย่างเขาทำใจโคตรยาก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ครึ่งเเรก 50%
#ทีม16น้ำ vs #ทีมเด็กข้างบ้าน
รอเเปปนะจ๊ะ~
ความคิดเห็น