คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : To secretly love somebody♡ (Special)
Special
parts
"เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!!
คยองซูกูฝากชีทก่อนนะเดี๋ยวมา"
ผมพูดพร้อมกับฟาดชีทใส่อกเพื่อนตัวเตี้ยทันที
"เดี๋ยวๆๆ!
อะไรของมึง? เกิดเรื่องใหญ่บ้าบออะไรของมึง"
"เดี๋ยวค่อยกลับมาเล่าให้ฟัง
ว่าแต่มึงดมปากกูทีว่ากลิ่นเหล้ายังมีอยู่ไหม"
"ไอ้สั้ด!!
ถึงกูจะสนิทกับมึงมากแต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามึงจะเป่าลมปากที่มีหมาเน่าอยู่ในนั้นใส่หน้ากูยังไงก็ได้นะห่า"
"มึงหลอกด่ากู? เออช่างก่อนๆไม่มีกลิ่นเหล้าใช่ไหมละเดี๋ยวกลับมา" ก็จะอะไรซะอีกล่ะถ้าไม่ใช่ว่าเมื่อวานผมไปนั่งดื่มกับพวกเพื่อนๆในกลุ่มมา ละ
พอตอนจะกลับ ก็ดันบังเอิญหันไปเจอพวกไอ่เด็กเซฮุนเพื่อนสนิทของเจ้าตัวเล็กนี่ซะก่อนแต่ความซวยมันอยู่ตรงที่ผมไม่ได้บอกคนตัวเล็กว่าจะไปดื่ม
แต่บอกว่าไปช่วยพวกแทยงทำโปรเจคแล้วคงจะยุ่งมากน่าจะไม่มีเวลาตอบ..เวรแท้
แล้วผมก็เดาไม่ผิดว่าเวลานี้เขาต้องนั่งอยู่ที่สวนหน้าคณะของเขาแน่นอนผมรีบพุ่งตัวไปหาคนตัวเตี้ยที่ตอนนี้กลายเป็นคน
ตัวเล็กของผมไปแล้วด้วยความเร็วเเสง..แน่นอนว่าผมต้องเร็วอยู่แล้ว
"แบคฮยอนนนนนนนนอย่าเพิ่งลุกกกๆๆ
ฟังพี่ก่อนน๊า" ถึงจะเกลียดเสียงสองของตัวเองขนาดไหนแต่ตอนนี้เพื่อความอยู่รอดผมก็ต้องทำไว้ก่อนละหน่า
"ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคนขี้โกหกขี้หลอกลวงขี้เจ้าเล่ห์ขี้.."
"โอเคพอก่อนแบคพูดจนพี่เริ่มปวดขะ.."
"หุบปากนะพี่ชานยอล!ผมเพิ่งกินข้าวมา!แต่นั่นมันไม่ใช่ประเด็น
ตอนนี้ผมไม่อยากคุยกับพี่!"
"โธ่แบคคคอย่างน้อยๆฟังพี่พูดนิดนึงก็ยังดี..น๊า"
ผมพูดพร้อมๆกับที่เริ่มเอามือสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบอะไรบางอย่างออกมา
"เอ้ย!
อะไรอะ"
"ไส้กรอก
วันนี้ยังไม่ได้กินใช่มั้ย?" ผมถามพร้อมใช้รอยยิ้มที่เขาไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่ให้เขาเพราะมันจะทำให้เขาพ่ายแพ้ผม
"อย่าเอาของโปรดผมมาล่อนะ!พี่คิดว่าผมเห็นแก่กินมากเลยหรอ!"
"มันไม่ใช่แบบนั้นนพี่แค่อยากให้แบคอารมณ์ดีได้โปรดเถอะฟังก่อนนะ"
"เหอะ!!
ผมให้เวลาพี่ไม่เกิน3นาทีว่ามา" ใจดีมากเลยน๊าเด็กคนนี้
"โอเค!
อย่างแรกพี่ยอมรับผิดทุกอย่างเลย.."
"อะไรคือทุกอย่างผมขอความชัดเจนด้วย" หึ่ยยตัวก็แค่เนี้ยยะทำมาเป็นดุนักดุหนาน่ากลัวตายยแหละ
"พี่ขอโทษที่โกหกว่าจะไปทำงานแต่ที่จริงไปดื่ม..พี่แค่ไม่อยากให้เราคิดมากแต่พี่ก็ไม่อยากปฏิเสธเพื่อนอะพี่ผลัดพวกมันมาบ่อยมากเลย" ใช่ละ
ผมจะกล้ากับเขาได้ไงตั้งแต่เริ่มคุยกันมาผมแทบไม่กล้ากระดิกตัวทำอะไรเลย
"ในสายตาพี่ชานยอลผมดูเป็นคนยังไงหรอครับ?"
อ่าผมชอบนะที่เขาเปลี่ยนมาเรียกผมแบบนี้แล้ว
แต่ต้องไม่ใช่ในสถานการณ์แบบนี้สิ
"อะไรนะ
แบคหมายถึงอะไร"
"เท่าที่ฟังทำไมผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนชอบบังคับคนอื่น
ชอบก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวพี่เลยล่ะครับ?"
"มันไม่ใช่แบบนั้นนะแบคคือพี่.."
อ่าให้ตายยยย
"ครับเข้าใจแล้ว..งั้นผมจะพูดให้เคลียร์วันนี้"
"เอ่อไม่ใช่สิเราเข้าใจอะไรอะฟังพี่กะ.."
"ผมไม่ใช่เจ้าชีวิตของพี่เพราะงั้นพี่อยากจะทำอะไรพี่ก็ทำได้เลยไม่ต้องมาขอผม"
"แบค" เขาประชดผมหรอ._.
"ผมไม่อยากทำให้พี่รู้สึกอึดอัด..คนเราจะรักกันได้ก็ต้องเข้าใจกันและกันไม่ใช่หรอครับ ผมไม่เคยว่าเลยนะถ้าพี่อยากจะทำอย่างที่เคยทำ ผมเข้าใจว่า
พี่เกรงใจผมถึงแม้ตอนนี้เราจะยังไม่ได้เป็นอะไรกันก็ตามผมรู้ว่าพี่อยากทำให้ผมสบายใจแต่มันไม่ได้มีแต่คำพูดนะครับ แค่พี่แสดงให้ผมเห็นมันก็ดี
มากแล้วสำหรับพวกเราตอนนี้"
....เขาไม่ได้ประชดผมนี่
"แบคฮยอน"
"ผมอะพร้อมที่จะเปิดใจรับรู้สิ่งที่พี่อยากทำหรือชอบทำอยู่แล้ว..แต่ให้ตายเถอะพี่ชานยอลผมเองก็เพิ่งได้รู้ตอนนี้ว่าพี่คิดกับผมแบบนี้"
ทำไมถึงยังไม่หยุดอีกนะ..
"บยอน
แบคฮยอน"
"ผมเสียใจนะที่พี่เลือกที่จะโกหกผมแทนที่จะบอกแต่เสียใจกว่าที่ผมได้รู้ความจริงจากคนอื่น
ทำไมอะหรือผมเคยกดดันอะไรพี่หรอทะ.."
ทำไมถึงยังไม่หยุดน่ารักอีกนะ
จุ้บ!
"!!!!" ก็เพราะเป็นแบบนี้ไงผมถึงห้ามใจตัวเองแบบเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว
"เงียบได้สักทีให้ตายเถอะชอบแบบในซีรีย์สินะต้องจุ้บสินะถึงจะหยุด"
"พี่.."
เพราะเขาน่ะน่ารักขึ้นทุกวันจนผมอยากจะบ้าตายวันละล้านรอบ
"ทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้นะบยอนน้อย"
"อะไรเล่า!ผมซีเรียสนะ"
"พี่ก็ซีเรียส
พี่ไม่เคยมองว่าเราเป็นคนประเภทนั้นสักหน่อยพี่เเค่เป็นห่วงความรู้สึกของเรามากเท่านั้นเอง"
"..."
"แต่ถ้าเราพูดมาขนาดนี้แล้วพี่ก็จะได้ทำทุกอย่างให้ชัดเจนสักที"
"..."
"พี่ว่ามันถึงเวลาแล้ว..เราสองคนมาคะ..เห้ย!!มองไรวะ!"
ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดจบ
สายตาอันแกร่งกล้าที่เอาไว้
สอดส่องคนที่ชอบมองเจ้าตัวเล็กนี่ก็ดันทำงานซะก่อน
"เอ่อขอโทษครับรุ่นพี่!!"
"ไม่หาย!
นายเป็นใครมีอะไร!" มีอะไรกับคนของผมถึงต้องมองด้วยสายตาหวานฉ่ำอย่างกะนมข้นที่หกออกมาทั้งขวด
ขนาดนั้น!
"พี่ชานยอล"
"เปล่าครับ!"
ไอ่บักหรรมนี่วอนมาก
"ยังอีก!!"
ยังจะแอบมองอีก!
"พี่ชานยอล!"
"ห้ะๆจ่ะ!"
ผมสะดุ้งหัวเกือบหลุดแน่ะง่าตกใจหมดเลย
"คบกันนะ"
"...!!"
แต่นี่สิที่ทำให้ผมตกใจยิ่งกว่า
"พี่ไม่ได้เรื่องเลยต้องให้ผมเป็นคนพูดก่อนตลอดเลย"
"ต้องเป็นพี่สิทำไมเราแย่งพี่พูดละ!!"
เด็กคนนี้ทำหัวใจผมเต้นเร็วเกินไปมากี่ครั้งแล้วนะ
"จะพี่หรือผมผลลัพธ์สุดท้ายก็คงไม่ต่างนี่หน่าหรือไม่จริง..พี่จะไม่รับคำขอของผมหรอครับ"
"ไม่รับพี่ก็บ้าเต็มทนแล้ว..เจ้าตัวเล็ก!"
"แน่นอนอยู่แล้ว!:p"
"แบคฮยอนเป็นใครทำไมต้องน่ารักขนาดนี้เนี้ย"
"เป็นแฟนพี่ชานยอล:/"
ผมคงต้องไปหาหมอหรือหายาอะไรสักอย่างบนโลกนี้กินแล้ว
เพราะถ้าไม่งั้นผมคงต้องตายโดยที่หัวใจเต้นเร็วทะลุท้องฟ้าไปแน่ๆอ่าา..
#howcutecb
// End //
ชอบปะจ้าแต่เราชอบนะ..ชอบทุกคนที่มาให้กำลังใจกังงอ้ะ
ฮิ้วววเต๊าะแลงแต่จะชอบกว่านี้ถ้ามาแสดงความคิดเห็นกังเยอะฟ่านี้จุ้บๆจิ้บๆ
ความคิดเห็น