ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ปัจฉิมบทแห่งการล้างแค้น
บรรามัรทั้หลายในสภาพนัโทษ่าโนลาออมาและมาโยนวาทิ้ไว้เบื่อหน้าอหยาหลทั้หม ราามัรแมทเีย ราีมัรเฟนียา และลูสาวอมันทั้สอเทียแมท พวมันทั้สาม่าถูรั้วยโ๋สีทอ พวมันไม่อาออาารุมัไ้ " บอมาสิ แมทเีย แ่า ริวินทำไม นั้นมันอาารย์อแนะ นสั่สอนแ แล้วทำไมแถึสัหารท่านอบมา ไม่อย่าั้นลูสาวอแะเป็นแบบเียวับโอริว อีราามัรแมทเียมอหน้าอหยาหลแล้วบิเบี้ยวอย่าอัปลัษ์และเเสยะยิ้มออมาอย่าผู้เหนือว่า ราวับสิ่ที่ไ้ยินเมื่อี้ไม่มีผลอันใับมัน " แล้วทำไม้า้อปล่อยให้ไอ้แ่นั้นมีีวิอยู่้วย มันมีพลัมาว่าพวทุนในเผ่าพันธ์ มันเป็นหนึ่ในราันย์มัร ทั้ห้า แล้วทำไมพว้าทั้หม้ออยหวาลัวมัน้วยสู้สัหารมันไปะ ้ายัำอนที่ระาสันหลัมัรออาลาหลัมันไ้เลย ไอ้แ่มันร้อรวราออมาอย่าเ็บปว โยเพาะอนที่้ารีเนื้อที่ลาหลัอมัน ฮ่ะๆๆ ฮ่าๆๆ สะใเป็นบ้า " เเมทเียเอ่ยออมาแบบบ้าลั่ วาอหยาหลทอประายสีแนลายเป็นสีำ โทะในายอมันเือราวับไฟบรรลัยัลป์ไม่อาุมไ้อี่อไปปีสีำทมิฬพุ่ออมาาาหลัอหยาหลอย่าน่าลัว อนนี้อย่าหลราวับเทพปีศาานร อนนี้สิ่ที่แมทเียเห็นืออสุรายในร่ามนุษย์วาสีำทมิฬ มีเาสีแัสัว์ร้าย และเี้ยวอปีศาและปีสีำอันทรพลั และรเล็บสีำ ที่ออมาาร่าอหยาหล อนนี้มันไ้ลายเป็นเทพมัรปีศาไปแล้ว " แล้ามาที่ทำับท่านแบบนี้ หวหลแเสร็หรือยัว่ะนานริๆ " เสียอหยาหลุันและน่าลัว หวหลที่เินออมาเอสภาพอายหนุ่มแล้วถึับอึ้และเมื่อสัมผัสพลัไ้ยิ่ะลึมาึ้นไปอี " มีอะไรว่ะเ้าหนุ่ม โอ้โหเปลี่ยนไปเยอะเลยนะเ้าน่ะ ะให้้าทำอะไรให้ล่ะ นายท่านหยาหล " หวหลเอ่ยแบบล้อเลียนนิๆ หยาหลหันมามอ วาอันน่าลัวเมื่อสบาันหวหลถึับัวสั่นึ้นมาแบบไม่มีสาเหุทั้ๆที่มันเป็นถึอมราันย์ " ไอ้เ้านในุลุมที่ร่ายมหาเวทย์ผนึราันย์ อยู่ไหนเอามันมาให้้า ไปพาัวมันมาให้้าเี่ยวนี้ ไปเอามา " หยาหลเอ่ย้วยเสียัลั่น หวหลพยัหน้าและเินไปลาายในุลุมและโยนมาเบื่อหน้าอหยาหล " แเป็นร่ายมหาเวทย์นี้สินะ ลายมันะ ลายมันเียวนี้ " หยาหลวาลั่น นในุลุมเห็นร่าเทพปีศาอหยาหลถึับัวสั่นสท้านไปทั้ร่า สบัมือไปมาสี่ห้ารั้พร้อมับมหาเวทย์ ที่่อยๆลายออ แล้วมัน็ัวสั่นไป้วยวามลัว หยาหลยร่าอแมทเียึ้นมา้วยมือ้าเียวและ่อยๆบีบอเเน่นมาึ้นเรื่อยๆนมันิ้นไปมา้วยวามลัว และหายใไม่ออ แรบีบาึ้นเรื่อยๆ ร๊อบ !!! เสียระูัลั่นึ้นมาพร้อมับเลือสๆในมืออหยาหลพร้อมับสันหลัมัรอแมทเียที่ถูมันใ้มือที่มีรเล็บสีำระาออมาอย่าโหเหี้ยม ร่าอแมทเียัวอ่อนราวับลููและร่วลพื้นอย่าหมสภาพ ผัวะๆ หยาหลระทืบไปที่ร่าอแมทเียอย่าแร ใ้พลัในร่าลไปเ็มๆสิบส่วน ร่าอมันถึับมีรอยๆแผลปริออมาเรื่อยๆเลือสๆไหลออมาราวับน้ำหลาและเอาเท้าเหยียบไปที่หัวอมันและระทืบลไปอย่าแร โผ๊ละ !! พร้อมับหัวอเเมทเียที่เละไปเป็นเศษเนื้อ เฟนีย่าับเทียแมทอนนี้ัวสั่นสท้านไป้วยวามลัว หยาหลเอามือระาหัวอเฟนียาึ้นมา วาอทั้สอผสานันอย่าใ เฟนียาัวสั่นสท้านึ้นวาอเธอ่อยๆลายเป็นสีำทมิฬ ร่าอหิสาวผู้เป็นราินีแห่เผ่าพันธ์มัร่อยๆลายเป็นเปลวเพลิสลายลายเป็นผุยผในทันที หยาหลมอไปที่เทียแมทอีนในทันที หวหลเมื่อเห็นันั้นึเินเ้ามาวาเอาไว้และทำหน้าริัเปล่พลัแห่ราันย์ออมาันหยาหล " เี่ยวะลับมาิบัีับแ และเทียแมท แ่อนนี้อเลียับอบร้าแปบหนึ่รอ่อนนะหวหล เี่ยวไุ้ยันยาวแน่ ไอ้แ่เอ๊ย " หยาหลำรามและเินไปที่ร่าออบร้าที่ถูึอยู่บนำแพอย่าหมสภาพ วาออบร้าเหม่อลอยราวับนไม่มีสิ ิใอมันหมสภาพถึีสุ ิ้ !! ัวะ !! อ๊ะ !! พร้อมับบาสิ่ที่หว่าาออบร้าร่วลมาที่พื้นพร้อมับโลหิที่สาระเ็นไปทั่วบริเวน ปรานระบี่สีทอที่ปัาอยู่ที่ำแพเหนือหว่าาไปนิหน่อย ไม่มีเสียออบร้าแม้แ่น้อยมีเพียร่าไร้วิานออบร้าที่นิ่สนิทและวามเป็นายอมันที่ออยู่ที่พื้น หยาหลืนสภาพับเป็นมนุษย์ปิ หยาหลมอไปที่เทียแมทและเินไปที่นในุลุม่อน และเอานิ้วี้อนเร็พลัปรานสีทอไปที่นิ้วและิ้มเ้าที่หว่าิ้วอนในุลุมในทันทีอย่าเร็ว พร้อมับเล็วิาราผนีราันย์มัรเ้าทิศย้อนรอย ที่พุ่เ้าสู่สมออหยาหลทันที " ้า้อารเทียแมท เ้ายให้้าไหมเ้าหนุ่ม นายัสาวแถมเพิ่อายุ20ปีเท่านั้น ้าสนในา ถ้าเ้าไม่ยให้ เรา้อุยันอีนานเลยล่ะ " หวหลเอ่ยึ้นอย่าันและเบ่พลั่มายหนุ่มเบื่อหน้าไป้วย หยาหลปลายาไปมอและอุ้มนในุลุมและมิิเบื่อหน้าบิเบี้ยวออและแระายออ พร้อมับเินหายเ้าไปในนั้น " เอาล่ะ สาวน้อยเราไปสนุันีว่า ฮ่าๆๆ อบใโว้ยหยาหล ฮ่าๆๆ " พร้อมับร่าอหวหลที่อุ้มเทียเเมทเินเ้าไปในห้อว่าในทันที และเสียร้อรวราอสอสาวที่ัึ้นลอทั้วันในวันนั้น ......................................................................................................... ที่ปราสาทพรรบุปผาโลหิ พรรมารในทวีปมัรมี ประมุสาวแสนสวยอย่า หานู ที่ฝึเล็วิามาร อย่าวิามารสุสัน์ วิาที่้อนอนับายหนุ่มเพื่อนำพลัหยามาเสริมหยินในร่า ยิ่นอนับนมีวิาแ็ล้ายิ่ทำใหู้พลัไ้มาึ้นเรื่อยๆ ภายในห้อเียบภายในพรรบุปผาโลหิมีร่าอหิสาวนหนึ่ำลัึ้นร่อมร่าอายนหนึ่ ทั้สอราวับเป็นหนึ่เียวัน พร้อมับเสียร้อรวราอทั้สอที่ัผสานานรับันอย่าุเือและเผ็ร้อน โยที่ร่าอายหนุ่มใ้ร่าหิสาวเอื้อมมือึ้นมาบีบปทุมถันอหิสาวอย่าแนบแน่น พร้อมับเสียร้อราอหิสาวที่ัึ้นอย่า่อเนื่อและพลัเทพอายหนุ่มที่่อยๆไหลออมาาวามเป็นายอมันเ้าร่าฝ่ายหิอย่า่อเนื่อ หิสาวมอายเบื่อล่า้วยสายาเย้ายวน ำหนัภายในร่าอายหนุ่มลับพุ่ึ้นเรื่อยๆราวับไม่มีทาหยุไ้ ทั้ๆที่พึ่สุสมอารม์หมาย แ่ไฟราะในร่าอมันลับไม่มอลแม้แ่น้อยแ่ลับทวีวามเร้าร้อนมาึ้นอี และเริ่มบรรเลอีรั้ ..................................................................................................................บอนแล้วรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น