หน้าที่ 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7 , 8
 
ใครแต่ง : acluropz
28 พ.ย. 59
80 %
4 Votes  
#1 REVIEW
 
เห็นด้วย
9
จาก 9 คน 
 
 
Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 19 ต.ค. 57
1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ตรงกับพล็อตดีมาก ชนิดยิงปั้งเดียว เข้าใจ เดาได้ว่าเกี่ยวกับอะไร แต่ถ้าพูดถึงความโดดเด่นก็ยังไม่ดึงดูดสายตามาก แนะนำให้ลองหาชื่อภาษาอังกฤษที่แปลกใหม่มากกว่า oh my god ให้ 8














2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน)- เริ่มตั้งแต่ข้อมูลเบื้องต้น..ให้ความรู้สึกว่า เออ มันแปลกดีนะ ทำไมพระเจ้าอยากเป็นแมวซะงั้น แต่มันไม่ค่อยให้กลิ่นอายรัก อ่านแล้วจะนึกว่าอยู่มวดแฟนตาซี เป็นไปได้ถ้าเพิ่มข้อความที่สื่อไปทางความรัก เช่น '..แล้วถ้าพระเจ้ามีความรักล่ะ?' ฯลฯ เพื่อให้ผู้อ่านรู้ว่าเนื้อเรื่องเราต้องการจะเน้นด้านไหน

ในส่วนของคำโปรย ถือว่าทำได้ดีนะคะ มีความน่าสนใจ ดึงจุดเด่นของเรื่องมานำเสนอ และยังแฝงความตลกขบขันด้วย ไม่มีอะไรติ รวมๆให้ 8







3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - เท่าที่อ่านมา 5 ตอน..พล็อตหลักประมาณว่าพระเจ้าหนีมาเที่ยวโลกมนุษย์ ตกหลุมรักผญคนหนึ่ง และได้เจอกับอภิมหาความซวยว่าประตูมิติมีปัญหา อย่างหลังนี่เยลลี่ชอบมาก ถือเป็นส่วนที่ทำให้เรื่องนี้เจ๋งเลยนะคะ สร้างสรรค์ ไม่ซ้ำซาก ชื่นชมจุดนี้

การดำเนินเรื่องค่อนข้างรวดเร็ว แต่ว่าเนื้อหาปูมหลังที่ปรากฏน้อยไปหน่อย คือห้าตอนแล้ว น่าจะปูพื้นเรื่องให้ผู้อ่านทราบความเป็นมามากกว่านี้ ตกลงแบ่งเป็นสวรรค์ โลก นรก หรอ มีใครดูแลส่วนไหนบ้าง แล้วภูติแห่งความโชคร้ายคืออะไร? รายละเอียดยิบย่อยพวกนี้ถ้าเก็บได้หมดจะดีมากค่ะ ทำให้ผู้อ่านหาช่องโหว่ของเรื่องไม่เจอและอินกว่าเดิม

การเปลี่ยนฉากน้อยเนอะ เพราะใช้บุคคลเดียวดำเนินเรื่อง ส่วนที่ยังไม่เห็นเป็นปัญหาแต่อยากฝากให้ระวังคือความน่าเบื่อค่ะ มันดูเหมือนพระเอกถามตอบรับส่งคนเดียว หากนานๆไปอาจทำให้เรื่องยืดเยื้อได้

โดยรวมชอบที่พล็อตแตกต่าง และดำเนินเรื่องไปด้วยความขบขันแก้ปัญหาน่าเบื่อได้เลย ปมดูมีอะไรให้เล่นให้ลุ้นต่อได้ ให้ 26 ค่ะ









4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน)



ภาษา - ขอชมเรื่องการใช้คำศัพท์และการสะกด ทำได้เป๊ะมากที่สุดคนนึงที่เคยอ่านแนวรักมา ข้อบกพร่องด้านนี้แทบไม่เจอ ทั้งยังใช้คำกะทัดรัด ไม่ค่อยเจอคำฟุ้งเฟ้อ คำผิดมีแค่ หลงไหล ต้องเป็นหลงใหล เท่านั้น ภาษาค่อนข้างสละสลวย แต่ขณะเดียวกันก็สอดแทรกภาษาสมัยใหม่ไปด้วย เหมาะกับผู้อ่านทุกวัยมากๆ ที่อยากให้แก้มีแค่ระดับภาษาที่เปลี่ยนไปบ่อยๆ เช่น คุยกับเลขาอยู่ เดี๋ยวก็แทนตัวว่าผม เดี๋ยวก็แทนตัวว่าฉัน ใช้คำว่าผม แต่เรียกเลขาว่าเธอ? มันควรเป็น ผมกับคุณ มากกว่า อะไรประมาณนี้



การบรรยาย - ปัญหาอยู่ตรงนี้แหละค่ะ ไรเตอร์บรรยายน้อย ฉาก บรรยากาศ ลักษณะตัวละคร และกิริยาท่าทาง มันทำให้ผู้อ่านจินตนาการได้น้อยตามไปด้วย เช่น ตอนอยู่บนสวรรค์ ควรบรรยายลักษณะหน่อย มันเป็นห้องโถงหรอ หรือเป็นท้องฟ้าไปเลย นึกภาพไม่ออกค่ะ หรือตอนที่พระเอกนางเอกเจอกัน ควรบรรยายลักษณะนางเอกชัดกว่านี้ อาจสอดแทรกในบทสนทนา เช่น

'ไปเดี๋ยวนี้ ก่อนที่ฉันจะฟาดอีกครั้ง' น้ำเสียงหวานเอ่ยติดจะไม่พอใจ ทั้งยังตีหน้าบึ้งตึง

จะเห็นภาพชัดขึ้นเนอะ

หรือตอนที่จูบ บรรยายกิริยามากขึ้นจะดีมาก เช่น ริมฝีปากประทับแนบแน่น ส่งผ่านรสหวานละมุนให้อีกฝ่ายรับรู้ ฯลฯ

โดยรวมภาษาดีแล้ว อ่านไปยิ้มไป แต่บรรยายขัดๆ สะดุดๆไปบ้าง ให้ 23













5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตอนยังน้อยอยู่ แต่คาแรกเตอร์ตัวละครบอกเลย 'เด็ด' มาก นิสัยสะท้อนผ่านคำพูด อ่านแล้วรู้เลยว่าพระเจ้านี่กะล่อนมาก หลงตัวเองมาก ชิลมาก 555555 นางเอกก็มั่นใจ กล้าหาญ บ้าบิ่นหน่อย ตัวละครอื่นก็มีความเป็นตัวเองสูงดี เยลลี่ชอบจุดที่ตัวละครทุกตัวดูมีความสำคัญและแบ่งกันกำปมไว้คนละส่วน ใช้ตัวละครได้คุ้มค่าและฉลาดจังเลยยย แต่ขอติเรื่องลักษณะหน้าตาที่ยังดึงออกมาไม่ดีเท่าไหร่ มันเป็นเรื่องของการบรรยายด้วยแหละค่ะ เอาเป็นว่าทำให้ผู้อ่านหลงรักตัวละครได้ง่ายๆเลย! ให้ 18









รวม 83/100














ความเห็นส่วนตัว - เจาะลึกด้านการบรรยายตามที่บอกมาแล้วนะคะ เราว่าเรื่องนี้น่าสนใจและมีเอกลักษณ์มาก นี่เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับนิยาย ถ้าขยันอัพและพัฒนาเสมอๆก็จะไปได้ไกลแน่ๆเพราะพล็อตมีเสน่ห์ แถมภาษาไม่เหมือนใคร พระเจ้าน่ารักดีค่ะ >< ขอบคุณที่ไว้ใจให้วิจารณ์ สู้ๆจ้า ^^!
     
 
ชื่อเรื่อง :  Kankai ϟ design ♕
ใครแต่ง : กันไกร
9 ส.ค. 60
80 %
19 Votes  
#2 REVIEW
 
เห็นด้วย
9
จาก 9 คน 
 
 
สวยเด็ดมันใช่!

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 19 เม.ย. 57


สั่งงานไปสองครั้ง ถูกใจสุดๆทั้งโปสและแบนเนอร์ ไม่มีคำติเลย มีแต่คำขอบคุณ
เมกเกอร์ใจดี ตั้งใจทำมากกกกกกอ่ะ>w< แล้วงานก็ออกมาตรงกับที่สั่งเป๊ะๆๆ
ที่สำคัญโปสเตอร์หน้าร้านเป็นคริสเทา (อันนี้ไม่เกี่ยว/โดนตบ )
ไม่รู้จะพูดอะไร ของแบบนี้ต้องลองเอง
ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองค่าาาา ชรุ้บบๆๆๆๆๆ
หากมีโอกาสสัญญาว่าจะมาใช้บริการอีก
     
 
ชื่อเรื่อง :  MyTa♡ and I (AllTao Fiction)
ใครแต่ง : Saiyang.
29 พ.ค. 59
100 %
4 Votes  
#3 REVIEW
 
เห็นด้วย
3
จาก 3 คน 
 
 
ช็อตฟิคคริสเทาที่ดีที่สุด!

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 9 เม.ย. 57


เนื่องด้วยเพิ่งเป็นคริสเทาชิปเปอร์ได้ไม่นาน ก็เลยหานิยายคู่นี้อ่านได้ยาก ความจริงก็ไม่ยากแต่ส่วนใหญ่มันไม่ค่อยแซ่บ๕๕๕ เลยลองอ่านช็อตฟิคควบคู่ไปด้วย โชคดีมากที่ได้เจอบทความนี้ สำนวนการเขียนของไรเตอร์ดีมากๆ บรรยายดี อ่านแล้วลื่นไหล อารมณ์ไม่ขาดช่วง บางเรื่องอ่านแล้วน้ำตาไหลด้วยแต่ลืมไปแล้วว่าเรื่อง/อีนี่ความจำสั้น ชอบตรงที่มีครบทุกรสสุขเศร้าเหงารัก และยังมีคู่อื่นแง้มๆมาด้วย ปัจจุบันก็ยังไล่อ่านไม่จบทุกตอน แต่มาวิจารณ์ให้ก่อนเพราะชอบมากจริงๆ โดยส่วนตัวเราชอบอ่านแนวอิงวงเพื่อความฟิน และไรท์ก็เขียนซะเรียล นึกว่าตัวเองเป็นจิ้งจกเกาะฝ้าผนังที่หอ exo แอบมองมันพลอดรักเลยนะ/ก็ว่าไปนั่น๕๕ เป็นกำลังใจให้นะคะ เขียนเรื่องยาวอีกหลายๆเรื่องเลยนะ แล้วก็จะตามช็อตฟิคไปเรื่อยๆ ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆให้อ่าน จากใจเคทีชิปเปอร์คนนึง ^^
     
 
ชื่อเรื่อง :  ϟHEART ATTACK DES.
ใครแต่ง : psychx
30 ก.ย. 57
100 %
10 Votes  
#4 REVIEW
 
เห็นด้วย
13
จาก 15 คน 
 
 
ร้านนี้มันเจ๋งมาก!

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 27 มี.ค. 57
เพิ่งมาสั่งครั้งแรก แต่ก็ประทับใจสุดๆเลย
เพราะนอกจากเมกจะทำเก่ง ทำสวย ตัดเนียน เจียนทุกเหลี่ยมมุม รุมยำจนงานสวย(เริ่มยาว)
เมกยังตั้งใจ ใส่ใจกับงานที่เราสั่งจริงๆ เราให้รูปไปสองสามรูป เมกตัดแล้วไม่สวย เมกก็อุตส่าห์หารูปใหม่มาตัดให้ ซึ่งมันสวยกว่ารูปที่เราให้ไปอีก ตรงกับคอนเซปต์นิยายมากๆด้วย
ขอบคุณนะคะ อยากจะมาใช้บริการอีกบ่อยๆเลย
ขอให้รุ่งเรือง เซฮุนนาทั้งรักทั้งหลงนะจ๊ะ! ด้วยรักจากใจอิอิ
     
 
ใครแต่ง : MAME
19 พ.ค. 58
80 %
239 Votes  
#5 REVIEW
 
เห็นด้วย
21
จาก 21 คน 
 
 
เป็นฟิควายที่น่ารักจนหาได้ยาก

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 11 พ.ย. 56
ไม่รู้จะพูดอะไรมากไปกว่าตกหลุมรักเรื่องนี้เต็มๆเปา
ตัวละครมีคาแรกเตอร์ แค่อ่านคำพูดก็รู้ว่าใครพูด มีปมเรื่อง มีการดำเนินที่ดี ไม่ช้าไม่เร็ว และสนุกมากๆจนตามอ่านรวดเดียวจบ
ไม่ใช่คนที่อ่านวายเยอะนัก แต่บอกได้เลยว่าเรื่องนี้นี่เหมือนเพชรในตม ลูกอมโบตัน(?) อะไรประมาณนั้น เพราะมีเสน่ห์ มีเอกลักษณ์ และน่ารักจนคนอ่านต้องยิ้มตาม
บอกได้คำเดียวว่าตกหลุมรักเคะน้อยอย่างเดียร์ซะแล้ว ฮือๆ แต่งฉากเดียร์ยั่วพี่พอร์ชบ่อยๆนะคะ พี่ชายสุดหล่อจะได้จับเดียร์กดสักที แหม่ อ้อนขนาดนี้ทนได้ไง .__.
ขอบคุณที่ตั้งใจแต่งนิยายดีๆให้สาววายอ่าน
ขอให้นิยายเจริญๆค่ะ ! ความวายจงครองโลก //ตีหน้ามึน
     
 
ใครแต่ง : The Aler
12 ก.ค. 56
80 %
14 Votes  
#6 REVIEW
 
เห็นด้วย
6
จาก 6 คน 
 
 
Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 16 มิ.ย. 56
ไม่มีข้อแก้ตัวใดๆสำหรับการมาวิจารณ์ที่ช้ามากกกกกกกกก! ช้ามากจริงๆ ทั้งนี้ติดเรียน เพิ่งเปิดทอมเลยเจอการบ้านกองโตๆ ซ้อมเต้นหนักมาก ไหนจะสอบพรี ปัญหาเต็มไปหมด ขอโทษที่ทิ้งเรื่องนี้ไปนานจริงๆ เยลลี่ยอมรับผิดแต่โดยดี จะวิจารณ์ให้ดีที่สุดชดเชยให้TwT

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ดีค่ะ สั้นๆง่ายๆแต่แฝงนัยยะของเรื่องไว้มากมาย ลงตัวดี แต่ว่า 'พิฆาต' มันไม่น่ามารวมกับ 'โลกันตร์' เพราะพิฆาตมันแปลว่า ฆ่า สังหาร ทำลาย นักเขียนทำลายโลก? ตอนแรกเยลลี่คิดว่าอาจจะใช้หมายถึงทำลายนรก(โลกันตร์แปลว่านรกขุมหนึ่งได้) แต่มันก็ไม่เข้ากับตัวเรื่อง ลองเอาไปคิดๆดู ให้ 9 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆและข้อมูลเบื้องต้นเหมือนกัน คิดว่าใช้คำที่หาได้เกร่อไปหน่อย ไม่ค่อยดึงปมหลักของตัวเรื่องออกมานำเสนอ แต่ใช้ภาพรวมในการเขียนซึ่งก็บ่งบอกเนื้อหาในเรื่องคร่าวๆดี ยังไม่ดึงดูดนักเท่าที่ควรทั้งที่มีพล็อตดีน่าสนใจ
สำหรับบทนำ กล่าวถึงเรื่องหินวกวนไปมา เรื่องการต่อสู้ของผู้ถูกเลือก เพื่อค้นหาผู้ที่ครอบครองหินอย่างแท้จริง และยังใช้คำว่าหินซ้ำไปซ้ำมา ซึ่งอ่านมากๆแล้วก็ขัดตา เอียนหินไปเลยทีเดียว อาจจะใช้คำสรรพนามอื่นแทน เช่น ‘มัน’ ‘สิ่งนั้น’ ‘ผลึก’ ฯลฯ ก็จะทำให้ตัวเรื่องชัดเจน และภาษาสวยขึ้น
โดยส่วนตัวคิดว่าอัดรายละเอียดมากไปหน่อยในตอนเดียว เพราะเป็นบทนำที่มุ่งให้เข้าใจเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์แล้วจึงค่อยดำเนินเรื่อง ซึ่งก็ทำให้มันดูน่าเบื่อ จืดชืด ตั้งแต่ต้นเรื่องเลย พยายามกระชับบทนำลง และแทรกเหตุการณ์น่าตื่นเต้นอื่นๆไว้ จะทำให้คนอ่านลุ้นและอยากอ่านต่อ ให้ 6

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตแปลกใหม่น่าสนใจมาก การต่อสู้กันของนักเขียน? นักเขียนเนี่ยนะ!? นับว่าเป็นจุดแรกที่ดึงดูดคนอ่านให้คลิกตอนต่อไปทันที จุดที่สองก็คือการดำเนินเรื่องดี ไม่ช้าไม่เร็ว การเปลี่ยนฉากราบรื่น แฝงความฮาและข้อคิดไว้ด้วย
ความสมเหตุสมผล มันสะดุดตรงที่ชอบย้ำว่าเทรนเป็นคนโลกลืมเยอะเกินไป มันกลายเป็นว่าเขาไม่ได้โดนโลกลืม ทุกคนในโรงเรียนเหมือนจะรู้จักเขา และชอบกลั่นแกล้งเขามากกว่า ถ้าโลกลืมก็ไม่ควรมีใครสนใจเขา รู้จักเขา นอกจากนี้รู้สึกว่าดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ เรื่องราวของหินก็หล่นหายไป มีการกล่าวถึงค่อนข้างน้อย หรือยังมีปมซ่อนอยู่อีกก็ไม่รู้สิ
รายละเอียดย่อยๆถูกแทรกทีละนิดทีละน้อย และรอบคอบมาก จุดนี้ชื่นชม แต่บางครั้งก็ยังอธิบายได้ไม่ถึงแก่น จนผู้อ่านไม่เข้าใจว่ามันมีความสามารถทำอะไรได้บ้างกันแน่ เช่น การใช้ปากกาเซกตันของตัวเอก ความสามารถที่ดึงออกมามันน้อยกว่าที่นาโนโรบอทน่าจะทำได้ ระดับตัวเอกควรจะมีอะไรที่ 'เด็ด' กว่านี้ เหมือนอาวุธของเทรนถูกความเก่งกาจของไรท์เตอร์คนอื่นกลบหมดเลย แต่ถ้าให้เทรนได้พัฒนาฝีมือขึ้นเรื่อยๆก็นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี โดยรวมดำเนินเรื่องดี และพล็อตก็สร้างสรรค์ได้โล่ ให้ 28

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - ขอหั่นเป็นสองตอน

-ภาษา การใช้คำลื่นไหลพอควร แต่พบคำซ้ำเยอะมาก ในบรรทัดนึงจะใช้คำซ้ำไปซ้ำมาโดยเฉพาะสรรพนาม เช่น ผู้ไหว้วาน ก็มีแต่คำว่าผู้ไหว้วานซ้ำไปมา กำลัง กลับกัน ที่ ที่มัน เขา (ควรใช้สรรพนามอื่นบ้าง เช่น ชายหนุ่ม บุรุษ ร่างสูงฯลฯ ซึ่งเห็นได้น้อยมากในเรื่องนี้) การใช้วรรณยุกต์ผิดอยู่หลายจุด
โดยเฉพาะ คะ/ค่ะ เช่น หรือค่ะ/หรือคะ นะค่ะ/นะคะ มั่ง/มั้ง ซึ่งพอเห็นบ่อยๆมันขัดตามากเลย คำผิดเยอะมากจริงๆ ส่วนใหญ่เป็นเพราะไม่รอบคอบ ยกมาให้ดูเป็นตัวอย่าง
เวทย์มนต์/เวทมนตร์ ผลลัพท์/ผลลัพธ์ สนธนา/สนทนา
บ้าเอ้ย/บ้าเอ๊ย ปราดเปรี่ยง/ปราดเปรื่อง คำนวน/คำนวณ
ชงัก/ชะงัก เซนติเมตร์/เซนติเมตร เอื่อมระอา/เอือมระอา
บรรได/บันได สรรสร้าง/สรรค์สร้าง ตลึง/ตะลึง
พึ่ง/เพิ่ง อัตตโนมัติ/อัตโนมัติ เกษียร/เกษียณ สังเกตุ/สังเกต
ชโงก/ชะโงก แหล่ตา/เหล่ตา อันตพาล/อันธพาล เยื่องย่าง/เยื้องย่าง
อนุญาติ/อนุญาต จริยะธรรม/จริยธรรม พิรุจ/พิรุธ
โมเลกุน/โมเลกุล กิติศัพท์/กิตติศัพท์ เรื่องพรรณนั้น/พรรค์นั้น
มวลท้อง/มวนท้อง ผะอืดผะอม/พะอืดพะอม ประกายมุข/ประกายมุก
เก็ก/เก๊ก
พยายามอ่านหนังสือเยอะๆจะทำให้รู้คำศัพท์มาก คำไหนไม่แน่ใจก็เปิดพจนานุกรม คำทับศัพท์ที่ผิดเช่น สมาท/สมาร์ท ทาวน์เฮ้าท์/ทาวน์เฮ้าส์ ฮันนิมูล/ฮันนีมูน ซีอี้ว/ซีอิ๊ว ล๊อก/ล็อก ช๊อก/ช็อก เชิ๊ต/เชิ้ต
การเว้นวรรค มักเว้นผิดเมื่อเป็นประโยคยาว เช่น หลบได้หรือนี่น่ารำคาญจัง / หลบได้หรือนี่ น่ารำคาญจัง
รถลีมูซีนสีดำสนิทคันหนึ่ง ก็เข้ามาจอดเทียบข้างหลังเขาอย่างนิ่มนวล / รถลีมูซีนสีดำสนิทคันหนึ่งก็เข้ามาจอดเทียบข้างหลังเขาอย่างนิ่มนวล
ของนิยายตัวเอง ที่กำลังเขียนอยู่ / ของนิยายตัวเองที่กำลังเขียนอยู่
เวลาเหลือเฟือขออาบน้ำก่อนละกัน / เวลาเหลือเฟือ ขออาบน้ำก่อนละกัน
และไม่เว้นวรรคตามหลังชื่อตัวละคร เช่น เทรนข้าวผัดนายจะให้.. ควรเป็น เทรน ข้าวผัดนายจะให้.. นี่นายกำไลนั่น / ควรเป็น นี่นาย กำไลนั่น..
การเว้นวรรคผิดบ่อยๆทำให้ความหมายเปลี่ยนได้ และทำให้อารมณ์ระหว่างอ่านขาดหายไปด้วย การใช้สรรพนาม อันนี้ไม่ผิดแต่เยลลี่รู้สึกไปเองรึเปล่าว่ามันขัดๆกันชอบกล เวลาเหล่าร้ายต่อสู้กับตัวเอกแล้วเรียกตัวเองว่าผม แต่กลับเรียกอีกฝ่ายว่าแก ผมจะฆ่าแก? มันขัดแย้งกันแปลกๆนะคะ
สำนวนการเขียนวกวน เช่น เขากำลังพยายามหลบให้พ้นใครบางคนที่กำลังติดตามเขามาอยู่ / ใช้คำเวิ่นเว้อทั้งที่มีใจความนิดเดียว ควรเป็น เขากำลังหลบให้พ้นใครบางคนที่ติดตามเขามา
ในขณะที่สายตาของเขาก็กำลังชะเง้อมองไปยังเรือขนสินค้าเป็นระยะๆ / ในขณะที่สายตาเขาชะเง้อมองเรือขนสินค้า..
ผมรู้สึกถึงบรรยายกาศที่อึมครึมปกคลุมลงมาอย่างน่าอึดอัด / ผมรู้สึกถึงบรรยากาศน่าอึดอัดที่ปมคลุมมา
พอแก้ไขแล้วจะฟังสั้นกระชับขึ้น ในตอนหลังๆมีการพัฒนาขึ้น ทำให้ภาษาสละสลวยขึ้นมาก การใช้คำเชื่อมที่มากเกินไป ในบางครั้งจะทำให้ใจความซ้ำซ้อนอ่านแล้วขัดตาเกินความจำเป็น ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเช่น
‘จากนั้นลูกบอลโลหะก็แยกตัวออกเป็นสี่มุม พร้อมกับยิงเส้นแสงสีฟ้าจากดวงแก้วที่ว่าไปยังลูกบอลโลหะอีกลูก จนต่อกันเป็นกรอบสี่เหลี่ยมอยู่เบื้องหน้าของผมและซิกส์ ก่อนมันจะแผ่รังสีสีฟ้าอ่อนๆอย่างบางเบาจนดูเหมือนบาเรีย’ / คำเชื่อมที่ใช้มีทั้ง จากนัั้น พร้อมกับ จน ก่อน ซึ่งพอมาใช้พร้อมกันอ่านแล้วสับสนมากๆ หากละได้ก็ควรละ กลายเป็น 'จากนั้นลูกบอลโลหะก็แยกตัวออกเป็นสี่มุม แล้วยิงเส้นแสงสีฟ้าจากดวงแก้วที่ว่าไปยังลูกบอลโลหะอีกลูก มันต่อกันเป็นกรอบสี่เหลี่ยมอยู่เบื้องหน้าผมและซิกส์ แผ่รังสีสีฟ้าอ่อนๆอย่างบางเบาจนดูเหมือนบาเรีย’
‘ก่อนที่ปลายสุดของเสาจะฟาดลงตรงปลายเวทีอย่างพอดิบพอดี เป็นผลให้หลอดไฟของสปอตไลท์แตกกระจาย จนสะเก็ดหลอดไฟ’ / 'ก่อนที่ปลายสุดของเสาจะฟาดลงตรงปลายเวทีอย่างพอดิบพอดี หลอดไฟของสปอตไลท์แตกกระจาย สะเก็ดหลอดไฟ..’

-บรรยาย การบรรยายเห็นภาพลื่นไหล การเปลี่ยนฉากทำได้ดีมาก แต่การบรรยายฉากต่อสู้และอาวุธอาจจะเพราะรายละเอียดเยอะมาก ทำให้จินตนาการตามยาก และบางครั้งยังใช้สำนวนที่ไม่เข้ากับอารมณ์ขณะนั้น เช่น เสาสปอตไลท์ต้นหนึ่งหักโค่นลงอย่างน่าประหลาด/ มันควรเป็น โค่นลงกะทันหัน,โค่นลงอย่างน่าตกใจ
ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหนีพลังของไรท์เตอร์เราไปไม่ได้หรอก / ไม่รู้ว่าสะกิดผิดรึเปล่า มันควรเป็น 'ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถหนีพลังของไรท์เตอร์เราไปได้'
ข้อเสียของเรื่องนี้คือการใช้คำเวิ่นเว้อและสำนวนวกวน แต่นอกจากนั้นก็ถือว่าบรรยายชัด เห็นภาพ และสนุกสนาน ให้ 25

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครทุกตัวมีนิสัยที่โดดเด่น เป็นเอกลักษณ์ แต่ยังสะท้อนผ่านนิสัย การกระทำของตัวละครได้น้อย เราจะรับรู้นิสัยส่วนนั้นๆได้จากคำพูดตัวละครมากกว่า แต่คนแต่งก็สามารถทำให้ตัวละครมีเสน่ห์ได้ดี
จุดที่อยากติก็แค่ระหว่างที่ตัวละครสนทนา ทั้งคำพูดคำจา มันฟังดูเหมือนหุ่นยนต์คุยกัน บทสนทนาจืดชืด ซึ่งอาจแก้ไขด้วยการใส่คำอุทานหรือเอฟเฟกต์เสียงให้มากกว่านี้เช่น ‘เฮ้ย!’ ‘จริงเหรอวะ’ ‘บ้าน่ะ!’ การใช้ ‘ผม’ เป็นสรรพนามทำให้บทสนทนาสุภาพเกินไปจนเหมือนไม่ใช่เด็กวัยมัธยม ต้องคำนึงถึงความสมจริงและภาษาของเรื่องด้วย ตัวละครจึงจะมีมิติ และดึงอารมณ์คนอ่านให้อิน ให้ 17

รวม - 85/100 คะแนน

ความเห็นส่วนตัว - เรื่องนี้เด่นที่พล็อตและความคิดมากๆ ทำให้ใครๆหลงรักได้ง่ายๆ อีกทั้งการดำเนินเรื่อง ทิ้งปม น่าตื่นเต้นไปหมด แต่ว่าต้องปรับปรุงเรื่องของภาษาและความสมเหตุสมผลอยู่บ้าง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ โดยส่วนตัวเยลลี่ว่าไม่น่านำไรเตอร์เรื่องอื่นที่มีอยู่'จริง'มาเกี่ยวข้อง เพราะอาจเข้าข่ายหมิ่น หรือใช้ไอเดียเรื่องอื่นมาต่อยอดจนเหมือนก๊อปปี้ได้ ทั้งหมดนี้เป็นคำติชมที่หวังดีทั้งสิ้น ขอบคุณที่ให้เยลลี่ได้อ่านเรื่องนี้>
     
 
ชื่อเรื่อง :  White Darkness
ใครแต่ง : พอพาน
25 มี.ค. 57
80 %
5 Votes  
#7 REVIEW
 
เห็นด้วย
3
จาก 3 คน 
 
 
Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 31 พ.ค. 56
สวัสดีค่ะ รอคิวนานรึเปล่า ต้องขอโทษจริงๆที่วิจารณ์งานให้ช้ามาก เพิ่งหาเวลาว่างอ่านได้ คำติชมมีเพื่อพัฒนาไม่ใช่บั่นทอนกำลังใจ และเป็นความเห็นส่วนบุคคลค่ะ เริ่มล่ะนะ

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - สั้นมาก ถ้าใส่ภาษาไทยเข้าไปน่าจะดึงดูดกว่านี้ ที่สำคัญแค่ 3 ตอนเยลลี่ยังดูไม่ออกว่ามันเกี่ยวข้องกับชื่อเรื่องยังไง หรือว่าจะเริ่มเผยจุดนี้ในตอนต่อๆไปนะ? คำมันค่อนข้างขัดๆกันเอง ความมืดดำสีขาว? น่าสนใจเหมือนกัน ให้ 4

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - ไม่รู้จะให้คะแนนยังไง ไม่มีการโปรยคำนำและตัวเรื่องเลย ไม่มีเนื้อเรื่องย่อ เปิดมาก็โล่งว่างทั้งแนะนำเรื่องย่อๆและข้อมูลเบื้องต้น จุดนี้เป็นจุดที่สำคัญนะคะถ้าอยากดึงคนอ่านเยอะๆ ควรจะจับปมปริศนาที่เด็ดๆของพล็อตออกมาเขียนโปรยไว้ เช่น 'เมื่อผม ลูแปง ศัลยแพทย์สุดหล่อดันมาได้เคสคนไข้สาวที่เป็นโจร..' บลาๆ ก็จะทำให้คนอ่านพอรู้ว่าตัวเรื่องเป็นแนวนี้ๆนะ น่าอานรึเปล่า เป็นต้น
ส่วนบทนำ เปิดเรื่องมาเหมือนตอนแรกมากกว่าบทนำแฮะ ถ้าให้แนะนำก็ควรมีพาร์ตนางเอกดำเนินเรื่องในบทนำ อาจจะเป็นเหตุการณ์ก่อนถูกยิง เพราะเท่าที่อ่านนางเอกเป็นคนลึกลับและมีปริศนาอยู่เยอะ น่าจะให้เธอได้เปิดเรื่อง
เว้นวรรคผิด เช่น หันหน้าหนีแอบอมยิ้มเล็กๆไม่ให้คนอื่นเห็น // หันหน้าหนี แอบอมยิ้มเล็กๆไม่ให้คนอื่นเห็น
สำนวนเวิ่นเว้อวกวน เช่น ผมจึงยกแขนกับขาทีขยับไปมาละข้าง...แล้วผมก็ตัดสินใจอุ้มตัวเธออย่างระมัดระวัง...และผมก็รีบสตาร์ทรถวนกลับไปที่โรงพยาบาลอีกครั้งโดยเร็ว // อ่านแล้วรู้สึกมึนๆ ใช้คำว่าผมเยอะเกินไป คู่กับกริยาหลายตัวด้วย ถ้าตัดเหลือ ผมยกแขนกับขาเธอขยับไปมา..ก่อนจะอุ้มเธออย่างระมัดระวัง...แล้วรีบสตาร์ทรถวนกลับ.. พออ่านแล้วจะเข้าใจสถานการณ์มากกว่าและไม่วกวนอีกด้วย โดยรวมขาดคำโปรยแต่เปิดเรื่องดี ให้ 5

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตยังมัวๆอยู่ในดงหมอก(?) เพราะแค่ 3 ตอนเอง เยลลี่เลยยังเจาะพล็อตไม่ได้ จะไม่วิจารณ์ส่วนนี้ละกัน ขอวิจารณ์ด้านการดำเนินเรื่องแทน
ดำเนินเรื่องรวดเร็ว แต่ขัดกับสิ่งที่สื่อให้ผู้อ่านทราบได้ ถ้าให้พระเอกดำเนินเรื่องตั้งแต่ต้นควรมีจังหวะบอกชื่อพระเอก และตอนที่นางเอกเข้าโรงพยาบาลก็ควรเผยชื่อนางเอกได้แล้ว นั่นทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดูขัดๆ รายละเอียดของตัวเรื่องหายไป
การเปลี่ยนฉาก เปลี่ยนเวลา เร็วแต่บรรยายน้อย ทำให้ดำเนินเรื่องต่อแบบติดขัด เช่น ตอนที่ 3 เมื่อกี้พยาบาลยังอยู่เลย แป๊บๆนางเอกก็พูดว่าตอนนี้พยาบาลกลับไปหมดแล้ว น่าจะเสริมว่า ระหว่างที่ฉันกำลังครุ่นคิด พยาบาลก็ค่อยๆทยอยกลับไปจนหมดแล้ว..เป็นต้น อ่านแล้วจะได้ใจความและคิดภาพตามได้มากกว่า
ความสมเหตุสมผล บทนำเปิดเรื่องมา ถึงแม้ผู้ผ่าตัดจะเป็นหมอศัลยแพทย์ แต่ก็ไม่ได้รักษาด้านนี้โดยตรงและไม่มีประสบการณ์ กลับได้มาผ่าตัดเคสที่คัวเองไม่ถนัด ถือว่าไม่สมจริงนะคะ เพราะการจะผ่าตัดมันต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของคนไข้ให้มากนี่นา การดำเนินเรื่องมีปริศนาให้สงสัยและเห็นได้ว่าเรื่องนี้มีปมซับซ้อนกว่าที่คิด ดีมาก ให้ 25

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนค่ะ

-ภาษา การใช้คำเหมาะสมกับบริบทดี แต่ยังพบคำซ้ำเยอะ โดยเฉพาะ เลยล่ะ มากเลย ได้เลย หากละได้ก็ละ ตัดทิ้งได้ก็ตัด และลองใช้คำให้หลากหลายกว่านี้จะไม่ขัดตา คำผิดมีประปราย เช่น
สันนิฐาน/สันนิษฐาน
เคลส/เคส
เออส์/เอดส์
โกธร/โกรธ
ลุกลีลุกลน/ลุกลี้ลุกลน
เย็นช่ำ/เย็นฉ่ำ
อุดอู่/อุดอู้
อ่ะ/อ๊ะ!
มุมิ(?) - อันนี้ความหมายพอๆกับมุ้งมิ้งรึเปล่า(?) ใช้คำว่าน่ารักไปเลยเถอะ55
บางคำก็ผิดเพราะไม่รอบคอบ ลองตรวจทานให้ละเอียดค่ะ การใช้นั้น/นั่นก็ยังมีสลับกัน เช่น หัวหน้านั้นเอง/ต้องเป็น หัวหน้านั่นเอง
นั้นสินะครับ/นั่นสินะครับ
ลองเขียนแล้วอ่านออกเสียง จะพบว่าวรรณยุกต์นี้ควรใช้กับบริบทไหน สำนวนวกวน เช่น เดี๋ยวหมอจะไปตามเรียกหมอ // เดี๋ยวหมอจะไปตามหมอคนอื่น
ผมมองผมอย่างจับผม(จุดนี้น่าจะเขียนผิด)// เธอมองผมอย่างจับผิด
ฉันแค่ถูกยิงแค่นี้ // ฉันแค่ถูกยิงนะ
ฉันไม่ชอบที่ๆคนฟุ้งฟ่านเยอะๆ// ฉันไม่ชอบที่ๆคนพลุกพล่าน

-บรรยาย บรรยายสถานที่และฉากน้อยไปหน่อย เวลาเปลี่ยนฉากก็ยังปุบปับ บรรยายน้อย แต่บรรยายอากัปกิริยาและใช้บทสนทนาได้เป็นธรรมชาติ ควรใช้สีหน้า สายตา น้ำเสียง แสดงอารมณ์ให้มากกว่านี้ แทนการเดินบทสนทนาหรือให้นางเอกพูดกับตัวเอง เช่น ฉันหน้าแดงด้วยความอับอาย สายตาเขาใสซื่อ ซึ่งจะทำให้คนอ่านเห็นภาพและดึงอารมณ์ตัวละครออกมาได้สมจริงมากขึ้น โดยรวมก็อ่านแล้วลื่นไหลกว่านิยายรักทั่วไปนะ ให้ 25

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นับว่าเป็นจุดที่วิจารณ์ยากที่สุดเพราะว่าแค่สามตอนนี่เนอะ ตัวละครยังไม่แสดงนิสัยอะไรเยอะ เลยทำให้มันดูเกร่อๆ ไม่มีนิสัยเป็นเอกลักษณ์เท่าไหร่ พยายามเพิ่มบทบาทให้ตัวเอกแสดงนิสัยหลายๆแง่มุมออกมา จุดที่ควรปรับปรุงคือบรรยายลักษณะตัวละครน้อยมาก นึกภาพตามไม่ออก รวมถึงข้อมูลพื้นฐานอื่นๆที่ทำให้ค้างคาใจ เช่น พระเอกชื่อลูแปงนี่คนไทยหรืออะไร เพราะนางเอกชื่อไทยมาก มินตรา เป็นต้น อายุล่ะ? ตำแหน่งอาชีพล่ะ ฯลฯ ถ้าพยายามสอดแทรกรายละเอียดมากกว่านี้จะดีมาก โดยรวมไม่มีอะไรจะติชมเท่าใดนักเพราะตัวละครยังน้อยอยู่ หวังว่าจะกระจายบทบาทให้ตัวละครอื่นบ้าง ให้ 15

รวม - 74/100

ความเห็นส่วนตัว - วิจารณ์ยากมากเพราะ 3 ตอนยังบอกอะไรไม่ค่อยได้ และแต่ละตอนก็ค่อนข้างสั้นด้วย เรื่องคำผิดและจุดที่อ่านขัดตามที่รีเควสมาก็พบประปราย แต่โดยรวมชื่นชมว่าภาษาโอเคมากเลยค่ะ อ่านแล้วเพลินดี ปมเรื่องท่าทางจะซับซ้อน พยายามเข้านะคะ! ลูแปงน่ารักไป-//- ยิ่งแรงบันดาลใจมาจากชายหมอนี่แบบ..>///< เขินอ่ะ 555


     
 
ชื่อเรื่อง :  [ AINE LENNET ] RECHECK!
ใครแต่ง : อัญยา
25 ก.ย. 56
80 %
9 Votes  
#8 REVIEW
 
เห็นด้วย
6
จาก 6 คน 
 
 
Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 27 พ.ค. 56
สวัสดีค่ะไรเตอร์อัญยา เรื่องนี้น่าสนใจตั้งแต่ตอนแรกจบตอนสุดท้ายจริงๆ^^ ต้องขอโทษที่มาวิจารณ์ให้ช้าไปหน่อยเนื่องจากติดซ้อมเต้นและธุระอะไรหลายๆอย่าง ท่านเองเป็นหนึ่งในชาวบอร์ดนักเขียนที่เยลลี่แอบปลื้มอยู่ คำติชมทั้งหมดหวังดีไม่มีเจตนาด่าว่าแต่อย่างใดค่ะ

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - AINE LENNET นำชื่อตัวละครมาตั้ง คิดว่ามันสั้นเกินไปรึเปล่า ไม่ได้บอกตัวเรื่องอะไรเลย ทั้งๆที่ปมปริศนาทุกอย่างน่าสนใจแท้ๆแต่ชื่อเรื่องไม่ดึงดูด ให้ 5

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆสั้นมาก ทั้งๆที่สามารถดึงปมอะไรมากมายมานำเสนอในจุดนี้ได้ ต้องลองจับคอนเซ็ปต์หลักๆของตัวเรื่องมาโปรยดูนะคะ คำผิดคือ เครม/เคลม จริงๆแล้วไม่แน่ใจเพราะมันเป็นคำทับศัพท์ แต่ในเมื่อภาษาอังกฤษคือ claim ก็ควรจะเป็น เคลม มากกว่า
ข้อมูลเบื้องต้น โล่งว่างไม่มีเนื้อเรื่องย่อ คำโปรย หรืออะไรทั้งนั้น อ่านแล้วรู้แค่ว่ามีคนชื่อไอน์ เลนเน็ต เกี่ยวข้องกับจักรพรรดิ มหาเทพ มหาบาป คนโฉด แต่ทุกสิ่งยังคลุมเครือ ไม่ได้ทิ้งปมปริศนาให้ติดตามเท่าที่ควรทั้งที่เรื่องนี้มีปมซ้อนปมเยอะมาก การโปรยคำและเนื้อเรื่องย่อเป็นเพียงตัวดึงดูดนักอ่านก็จริงแต่ก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นักอ่านเลือกคลิกเข้ามา ไม่มีบทนำให้วิจารณ์555 โดยรวมเปิดตัวไม่ค่อยดี ให้ 5

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - แม้จะดำเนินเรื่องมา 6 ตอน แต่พล็อตก็ยังไม่ชัดเจนเหมือนคลำอยู่ในม่านหมอก การดำเนินเรื่องค่อนข้างช้าเนิบนาบทุกอย่างยังคลุมเครือในด้านของข้อมูลพื้นฐาน ไอน์อยู่ประเทศอะไร โลกทุกวันนี้ยังเหมือนเดิมแค่มีบริษัทรับประกันภัยแปลกๆใช่ไหม แล้วมีสงครามโค่นจักรพรรดิมาเกี่ยวข้องใช่รึเปล่า แต่ความช้าถูกความน่าสนใจของปมซ้อนปมซ้อนปมปิดมิด จุดนี้ชื่นชม เพราะท่านสามารถทิ้งปริศนาไว้ในทุกๆตอน ดึงให้คนอ่านอยากขบคิดอยากจินตนาการตามได้อยู่หมัด ส่วนเรื่องเฉลยที่สอดแทรกไว้เยลลี่เป็นคนนึงที่คิดไม่ออกเพราะโง่555
อาจจะเป็นเพราะความซับซ้อนที่ทำให้คนอ่านหลายคนงงและไม่เข้าใจ การดำเนินเหตุการณ์บางตอนก็ยังก้ำๆกึ่งๆขาดๆหายๆอ่านแล้วสับสน เช่น ตอนที่ 5 ที่เดอรินเจอเชอรีม ในห้องที่มีแต่ตุ๊กตา พยายามแทรกการบรรยายให้เห็นภาพง่ายๆ เพราะเยลลี่อ่านแล้วไม่เข้าใจเลยว่าต้องการจะสื่ออะไร
การเปลี่ยนฉากเปลี่ยนเรื่องราวระหว่างดำเนินอยู่ในตอนเดียวค่อนข้างขลุกขลักและมีบ่อยเกินไป เดี๋ยวเรื่องของไอน์ เดี๋ยวเรื่องของเดอรีน แป๊บๆกลับมาสก๊อต ทำให้อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง หากเป็นไปได้ควรเลือกเดินเรื่องหลักให้จบเป็นฉากๆก่อน แล้วค่อยแทรกเรื่องของสก๊อตนิดๆหน่อยๆพอให้เห็นอีกด้านนึง แค่เรื่องของไอน์คนอ่านก็ตามไม่ทันแล้วค่ะ ใส่มาเป็นชุดเล่นเอามึนอยู่เหมือนกัน โดยรวมชอบนะเพราะสนุกและมีปริศนามากมาย ให้ 26

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนดังนี้ค่ะ

-ภาษา การใช้คำเรียกได้ว่าเรียบง่ายแต่เข้าใจ ลื่นไหลแต่ไม่เหมือนนิยายเรื่องอื่นๆเพราะออกไปทางวรรณกรรมแปลมากกว่า แต่การบรรยายออกแนวสากลผสมไทยก็ทำให้มีข้อเสีย คือ ระหว่างบรรยายจะสะดุดเป็นพักๆเพราะต่อข้อความมาเลยโดดๆ เช่น เป็นภัยต่อผู้เป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง สภาพมึนงง//ควรใช้ 'เป็นภัยต่อผู้เป็นโรคหอบหืดอย่างรุนแรง ผู้สูดดมก๊าซจะอยู่ในสภาพมึนงง'
เนื้อตัวสั่นเทาแบบบอกไม่ถูก//ควรเป็น ลาเคซิสเนื้อตัวสั่นเทาโดยไม่ทราบเหตุ(ใช้บอกไม่ถูกแล้วมันไม่เข้ากับบริบทเท่าไหร่)
จะเห็นได้ว่าการบอกสภาพอาการของตัวละครขาดๆหายๆ การใช้คำซ้ำเรียงในบรรทัดเดียวกันก็มีให้เห็นบ้างโดยเฉพาะคำว่า 'เป็น' จะใช้บ่อยมาก คำผิดพบน้อยมากขอชื่นชม มีแค่
สอยล่วง/สอยร่วง
รนราน/ลนลาน
อลังการณ์/อลังการ
เหลวใหล/เหลวไหล
การวเว้นวรรคผิดตำแหน่งก็พบน้อย มีแค่ประปราย เช่น
จอร์จนี่แกยังดูวงดนตรีโหดๆ พวกนั้นอยู่เหรอ/จอร์จ นี่แกยังดูวงดนตรีโหดๆพวกนั้นอยู่เหรอ
เปิดหนังสือเล่มโตขนาดเท่าตู้ปลา บนโต๊ะตัวเขื่องที่แกะสลัก/เปิดหนังสือเล่มโตขนาดเท่าตู้ปลาบนโต๊ะตัวเขื่องที่แกะสลัก
การเรียงประโยคผิดตำแหน่งและวกวนพบเป็นช่วงๆ ที่เห็นชัดเจนเช่น เด็กชายไม่รู้ว่ากระเป๋าตกอยู่ในสภาพแบบนี้ได้อย่างไร แต่มันก็บี้แบนด้วยรอยล้อรถยนต์จนราบติดกับพื้น..หลังจากที่เขาเดินกระย่องกระแย่งไปเก็บมันขึ้นมาพิจารณา // ควรจะเรียงเหตุการณ์เป็น 'หลังจากที่เขาเดินกระย่องกระแย่งไปเก็บมันขึ้น เด็กชายก็ไม่รู้ว่ากระเป๋าตกอยู่ในสภาพแบบนี้ได้อย่างไร มันก็บี้แบนด้วยรอยล้อรถยนต์...' เพราะว่าเราก็ควรจะเก็บขึ้นมาพินิจดูก่อนถึงจะบอกเรื่องลักษณะที่เห็นได้ จริงรึเปล่า
ในด้านบทสนทนา เป็นธรรมชาติดีค่ะ แต่ก็มีหลุดภาษาเขียนซึ่งเป็นทางการเกินไปแทรกเข้ามาทำให้ประโยคแปลกๆ เช่น อนึ่งคาถานี้มักใช้เก็บซ่อนตัวตนเพื่อหลบหนี มันควรเป็นข้อความในการบรรยายไม่ใช่คำพูดเนอะ อ่านแล้วเหมือนตัวละครท่องหนังสือให้ฟัง
บางครั้งจบบทสนทนาก็ต่อด้วยบรรยายยาวๆกับคำพูดของอีกคนเลย เช่น “ก็ลองแกไม่อยู่ข้างนี้ดูสิ ไบร์” นัยน์ตาสีดำสนิทจ้องมองเขม็งที่ชายแก่
.....ขณะที่ชายชราหนวดหงอกพยายามยิ้มแห้ง “ข้าอยู่ฝ่ายท่านเสมอ”
// ตามหลักการเขียน มันควรเป็น ก็ลองแกไม่อยู่ข้างนี้ดูสิ ไบร์” นัยน์ตาสีดำสนิทจ้องมองเขม็งที่ชายแก่.....
ชายชราหนวดหงอกพยายามยิ้มแห้ง “ข้าอยู่ฝ่ายท่านเสมอ”
"เหลือสามต่างหาก เพราะฉันเป็นจักรพรรดิแล้ว” ปีกสีดำทะมึนกระพือขึ้นอีกครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่เซเดธแห่งเพลิงส่ายหัว “แกนี่มันบ้าอำนาจจริงๆ เลยพับผ่าสิ” เขาทำสายตาเอือมระอาผู้เป็นเพื่อน // ก็ควรเป็น
"เหลือสามต่างหาก เพราะฉันเป็นจักรพรรดิแล้ว” ปีกสีดำทะมึนกระพือขึ้นอีกครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่เซเดธแห่งเพลิงส่ายหัว
“แกนี่มันบ้าอำนาจจริงๆ เลยพับผ่าสิ” เขาทำสายตาเอือมระอาผู้เป็นเพื่อน
การขึ้นบรรทัดใหม่จะทำให้อ่านง่ายขึ้นและหน้ากระดาษสวยงามด้วย

-บรรยาย การบรรยายใช้ภาษาสวยอยู่แล้ว ทำให้เห็นภาพชัดเจน อ่านแล้วเพลิน เสียแต่ว่าบางช่วงยังขาดอารมณ์ร่วมไปหน่อย โดยเฉพาะบทบู๊หรือเจอเรื่องแปลกประหลาด การบรรยายเนิบนาบจนไม่รู้สึกอิน ขาดความตื่นเต้น แก้ไขได้โดยการใช้คำที่กระชับสั้น และใส่เอฟเฟ็กต์เสียงหรือเครื่องหมาย ‘!’ มากขึ้นกว่านี้ โดยรวมทำได้ดีเลยค่ะ อ่านแล้วลื่นไหลมากๆ ให้ 26

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครมีความเป็นธรรมชาติสูง แต่ยังขาดมิติขาดอารมณ์ที่สมเหตุสมผลในบางครั้ง ตามคาแรกเตอร์แล้ว ไอน์ควรจะเป็นเด็กธรรมดาไม่มีอะไรโดดเด่น ดังนั้นเมื่อเจอสถานการณ์เกินคาดฝันอัดมามากๆ ก็ควรที่จะต้องตกใจ ตื่นกลัว หรือหลอนประสาท(?)กว่านี้ แต่อารมณ์ที่ผู้แต่งสื่อผ่านไอน์ไม่เหมือนสื่อผ่านคนธรรมดา เหมือนสื่อผ่านเด็กที่มีความพิเศษบางอย่าง ทั้งๆที่ไอน์เติบโตมาแบบบ้านๆ ยังไม่ได้รับการฝึกฝนเลย มันจะขัดกันเองค่ะ
ยกตัวอย่างเพิ่มก็ตอนที่ 6 ชายที่พันเหมือนมัมมี่มองหน้าไอน์แบบโกรธเกรี้ยวหรือคะ? มันดูไม่เข้ากับบริบทนะ น่าจะเป็น มองอย่างสงสัย ,ระแวดระวัง มากกว่า อีกทั้งคำพูดต่อมาของเขาก็เป็นไปในทางนั้นด้วย ต้องระวังไม่ให้หลุดคาแรกเตอร์หรืออารมณ์ขณะนั้น
อ่านมาหลายตอนแล้วยังไม่รู้อายุของไอน์ หน้าตาลักษณะตัวละครก็ยังบรรยายถึงน้อยเกินทำให้นึกภาพไม่ค่อยออกเท่าไหร่ อยากให้ใส่ใจนิสัยของไอน์มากๆ เพราะตอนนี้ไอน์ยังโดนสก๊อตกลบรัศมีมิดเลย สก๊อตน่ารักมากกกก เด็กชายในสเป็ก-///- ผู้เขียนก็ทำให้ตัวละครเหมือนมีชีวิตจริงๆ ให้ 15

รวม - 77/100

ความเห็นส่วนตัว - พอมาอ่านของพี่อัญแล้วเยลลี่เกร็งๆเล็กน้อย ก็แหมเราไม่ได้มีประสบการณ์อะไรมาก มาวิจารณ์ให้คนที่ปลื้มมันลำบากใจนิดๆ55 แต่ว่าก็ติชมตามที่อ่านที่คิดแหละค่ะ จริงๆแล้วชอบมากเลย ปมปริศนานี่ยกนิ้วให้จริงๆ ส่วนเรื่องภาษาก็วรรณกรรมจ๋ามาก อารมณ์แนวๆกำลังดูหนังสยองขวัญอยู่(?) สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้
     
 
ชื่อเรื่อง :  ห้ามรัก (รีไรท์)
10 ต.ค. 60
80 %
5 Votes  
#9 REVIEW
 
เห็นด้วย
4
จาก 4 คน 
 
 
Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 26 พ.ค. 56
ในที่สุดก็ถึงคิววิจารณ์เรื่องนี้ ขอโทษที่ปล่อยให้รอนาน T^T ไรเตอร์แมงมุมท่าทางจะตั้งใจกับเรื่องนี้มากเลยนะเนี่ย คำวิจารณ์มีไว้เพื่อปรับปรุงไม่ใช่ยึดติด และเป็นความเห็นส่วนบุคคล ไม่มีเจตนาด่าว่า^^

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - ห้ามรัก สั้นมากเลยค่ะ เยลลี่คิดว่ามันยังไม่มีจุดดึงดูดให้คนอ่านอยากคลิกเข้ามา ถ้าเพิ่มชื่อภาษาอังกฤษเข้าไป เช่น Forbidden love รักต้องห้าม บลาๆๆ ใช้คำที่ยาวขึ้นแต่บ่งบอกตัวเรื่องได้ดีขึ้น และดึงตัวพล็อตหลักออกมา ไม่ใช่ดึงแต่คอนเซ็ปต์ของเรื่อง ให้ 3

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆพยายามถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเต็มที่ แต่มันผิดจุดประสงค์ไปหน่อย แนะนำเรื่องย่อๆควรนำ 'เรื่องย่อที่น่าติดตาม' มานำเสนอ โดยการสรุปพล็อตสั้นๆผสมกับคำโปรย ไม่ใช่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างพระนาง ซึ่งจุดนี้หากจะเอ่ยถึงก็ควรใช้คำกระชับสั้นกว่านี้หรือเอาบทสนทนาที่บีบคั้นอารมณ์มาใส่ซะเลย
การใช้คำสันธานและคำเชื่อมผิดแผก เขามองมันออกมาตลอดสายตาคู่นั้น // ควรเป็น เขามองความรู้สึกของเธอออกมาตลอด เพราะใช้คำว่าสายตาแล้วมันฟังดูไม่เหมาะ
รับรู้มาตลอดความรู้สึกที่เธอมีต่อเขา // รับรู้ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามาโดยตลอด
เธอเหมือนสิ่งต้องห้ามสำหรับเขาที่เขาไม่พร้อมที่จะสูญเสีย // เธอเหมือนสิ่งของต้องห้ามที่เขาไม่พร้อมจะสูญเสีย (ตัดคำให้กระชับสั้น)
ข้อมูลเบื้องต้น พยายามเน้นข้อความเพื่อถ่ายทอดอารมณ์ แต่ว่าใช้คำซ้ำไปซ้ำมาทำให้ฟังขัด เช่น ตั้งแต่ได้สบสายตาคู่นั้นครั้งแรกมันก็กลายเป็นสายตาเพียงคู่เดียวที่อยู่ในสายตาของเธอมาตลอด // ยาวไปหน่อยนะ ตัดเหลือ 'ตั้งแต่ได้สบตาคู่นั้น มันก็สายตาที่เธอเฝ้ามองมาตลอด'
แม้เขาจะไม่เคยมีความรู้สึกรักเธอ // แม้เขาจะไม่รักเธอ
ถึงข้อความจะยาวแต่ใจความสำคัญมีนิดเดียว ไพรนารักพศินมาโดยตลอดแม้เขาจะไม่รักตอบ พศินรู้แต่ไม่สามารถรับรักได้ จุดที่น่าสนใจมีแค่มันเป็นรักต้องห้ามยังไง แต่ยังไม่มีจุดที่ดึงดูด อ่านแล้วสัมผัสความแปลกใหม่ของพล็อตไม่ได้ เพราะมุ่งจะถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครมากกว่าถ่ายทอดเนื้อเรื่อง แนะนำว่าควรมีบทนำ เนื่องจากเปิดบทแรกมาไม่น่าติดตามเลย ถ้ามีบทนำจะใส่ลูกเล่นตราตรึงใจคนอ่านง่ายกว่า เหตุการณ์ในวัยเด็กถ้ามีความสำคัญก็นำไปใส่บทนำเลยจะดีกว่า เพราะพอเอามารวมกับตอนแรกแล้วเหมือนเปลี่ยนฉากปุบปับ ไม่เข้าใจว่าจะสื่ออะไร โดยรวมยังไม่ดีนัก ให้ 5

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตธรรมดา ไม่มีเอกลักษณ์ความแปลกใหม่หรือแม้แต่ปมปริศนาเลย เนื้อเรื่องมุ่งผูกเหตุการณ์ให้พระนางรักกันจนได้มากกว่า การดำเนินเรื่องขาดความลื่นไหลเป็นธรรมชาติ ติดจะวกไปวนมา เน้นย้ำแต่เรื่องเดิมๆ พระเอกเจ้าชู้ รู้เรื่องความรู้สึกนางเอกแต่ตอบรับไม่ได้ สนิทสนมกันตั้งแต่เด็กๆ แต่ละตอนไม่ค่อยเชื่อมต่อกันจนเหมือนนำเรื่องสั้นมายัดรวมๆ และแต่ละตอนก็เหตุการณ์ซ้ำไปซ้ำมา ถ่ายทอดแต่ฉากพระนางรักกัน แล้วก็มีหมอกรกับมาริสามายุ่งๆกีดกันนิดหน่อย ยังไม่มีเหตุการณ์การดำเนินเรื่องที่ 'มัดใจ' คนอ่านเท่าไหร่
ส่วนที่หนักใจที่สุดคือปมเรื่อง ขึ้นชื่อว่า ‘ห้ามรัก’ แต่ยังถ่ายทอดความรู้สึกห้ามรักได้ไม่ดี คิดตามหลักความเป็นจริงแล้วมันไม่จำเป็นต้องห้ามรักขนาดนั้น แล้วทำไมแพทต้องกดดันตัวเอง ห้ามใจตัวเองด้วยล่ะ มันขาดความสมเหตุสมผลไป เว้นแต่จะมีเฉลยปมเรื่องในตอนหลังๆว่าทำไมมันถึงเป็นรักต้องห้าม โดยส่วนตัวคิดว่าถึงมีเหตุผลมารองรับมันก็ยังเบาไปอยู่ดี ตอนแรกแอบคิดว่าถ้าเกิดทั้งคู่เป็นพี่น้องกันจริงๆ ก็คงจะเป็นเรื่องที่น่าสนใจและเข้ากับคำว่าห้ามรักมาก อย่างเช่นนิยายรักเรื่อง my sister my love ที่พี่ชายตกหลุมรักน้องสาว มันเป็นอะไรที่เล่นกับขนบธรรมเนียมได้อย่างร้ายกาจสะเทือนใจ ทั้งนี้เป็นความคิดเห็นเฉยๆไม่ได้ต้องการให้ผู้เขียนเปลี่ยนเนื้อเรื่อง
การเร่งเวลาดำเนินเรื่องเป็นบางช่วงทำให้เนื้อเรื่องขลุกขลัก เช่น พศินลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเธอก่อนจะเหวี่ยงผ้าเช็ดตัวผืนนั้นทิ้งและลากเธอกลับมาที่เตียง… กว่าจะลุกออกมาจากห้องนอน อ่านแล้วจะรู้สึกว่า..เพิ่มเข้ามาทำไม มันไม่ได้ทำให้ตัวเรื่องมีใจความมากขึ้นเลย
ตอนที่ 7 เจอมาริสาปุ๊บก็เลือกของเสร็จ จู่ๆไปกินข้าวด้วยกัน ดำเนินเรื่องเร็วจนตามไม่ทัน ทั้งหมดนี้หากไม่มีการบรรยายถึงก็ควรตัดทิ้งไปเลย แต่โดยรวมตัวเรื่องก็มีเหตุการณ์เข้ามาเรื่อยๆให้อ่านแล้วเพลิน ให้ 20

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนดังนี้

-ภาษา การใช้คำยังไม่สละสลวยนัก มักใช้คำซ้ำ พบบ่อยๆเวลาบรรยายวกวนไปมา และคำซ้ำอื่นๆเช่น สลัดความคิด สายตาตัดพ้อ อย่างจงใจ อย่างน้อยใจ ควรใช้คำอื่นให้หลากหลายกว่านี้
การใช้คำเชื่อมผิดตำแหน่งสื่อใจความเรื่องได้ไม่ดี เช่น
เธออยากที่จะต่อว่าคนที่กอดเธออยู่ตอนนี้นัก / เธออยากต่อว่าคนที่กอดเธออยู่นัก (ตัดคำที่ไม่จำเป็นออก)
น่าจะเดาอายุเธอได้ราวๆสี่สิบ // อายุเธอน่าจะราวๆสี่สิบ
วันนี้หญิงสาวคือหญิงสาวที่ไม่ใช่คุณป้าไพรนา // วันนี้หญิงสาวไม่ใช่คุณป้าไพรนาอีกต่อไป
พร้อมกับรู้สึกอาการปวดหัวที่เล่นงานเขาเมื่อคืนหายเป็นปลิดทิ้ง // อาการปวดหัวที่เล่นงานเขาเมื่อคืนหายเป็นปลิดทิ้ง
การใช้คำที่เวิ่นเว้อ บรรยายวกวนไปมา เช่น
น่าเสียดายสงสัยระหว่างเธอกับเขาคงจบกันแค่คืนเดียว ถึงจะเสียดายแต่เธอก็คงไม่สามารถทำอะไรไปมากกว่านั้นได้ ถึงจะไม่เคยคิดว่าจะคบกับเขาได้ยืดยาวแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะจบเร็วขนาดนี้ // มันเยิ่นเย้อจนอ่านแล้วงง ควรตัดเหลือแค่ ระหว่างเธอกับเขาคงจบกันแค่คืนเดียว ถึงจะเสียดายแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่คิดเลยว่ามันจะจบเร็วขนาดนี้
แต่ก็เรียกได้ว่ามองไม่เบื่อที่ยิ่งมองแล้วยิ่งน่ามองขึ้นเรื่อยๆ// มาอีหรอบเดียวกับข้างบน55 ตัดเหลือแค่ แต่ก็เรียกได้ว่ามองได้ไม่รู้เบื่อ
พายอย่าใส่ใจกับเขาพูดแพทเลยนะ // จุดนี้ไม่แน่ใจว่าสับสนหรือเขียนผิด 'พายย่าใส่ใจกับคำพูดแพทเลยนะ'
และอีกมากมาย คำเหล่านี้เมื่อใช้ผิดแล้วจะทำให้วกวนอ่านแล้วขัดตาได้ การเว้นวรรคผิดก็พบมาก เช่น
แต่ไม่ใช่ตอนนี้ในตอนนี้ต่อให้มีสายตาสาวสวย // แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ในตอนนี้ต่อให้มีสายตาสาวสวย
ดูยาวนานจังเลยนะแล้วระหว่างที่คบกันแกมีผู้หญิงคนอื่น // ดูยาวนานจังเลยนะ แล้วระหว่างที่คบกันแกมีผู้หญิงคนอื่น
ถ้ามาชอบเดี๋ยวพามาบ่อยๆแล้วกันทำตัวให้ว่างๆไว้ล่ะ// ถ้ามาชอบเดี๋ยวพามาบ่อยๆแล้วกัน ทำตัวให้ว่างๆไว้ล่ะ
การเว้นวรรคผิดสามารถทำให้ความหมายเปลี่ยนได้และยังอ่านติดๆขัดๆอีกด้วย ในเรื่องของคำผิดมักเขียนผิดเพราะขาดความรอบคอบ อย่างเช่นชื่อแม่บ้าน ตอนแรกใช้ชื่อละไม ต่อมากลายเป็นละมัย คำผิดอื่นๆเช่น
รูปการ/รูปการณ์ เฮี๊ยบ/เฮี้ยบ โอ้ย/โอ๊ย
ขี้เหล่/ขี้เหร่ หนิ/นี่ เห้อ/เฮ้อ คิดตัง/คิดตังค์
โถ่/โธ่ เม็น/เมนส์ รูปผม/ลูบผม

-บรรยาย โดยรวมแล้วบรรยายมากกว่านิยายรักหลายๆเรื่อง บรรยายความรู้สึกตัวละครเยอะมากจนอ่านแล้วอิน น่าชื่นชม แต่ก็ยังขาดการบรรยายฉาก สถานที่ อากัปกิริยาตัวละครในบางช่วง บางครั้งทำให้เหตุการณ์ไม่เชื่อมต่ออ่านแล้วสับสน เช่น ตอนที่ 1 อ่านแล้วไม่เข้าใจว่าพายไปได้กระดาษแผ่นนั้นมาจากไหน หรือว่าที่แพทโทรมาหาเพื่อจะบอกเรื่องนัดกับแอ๊บ ตอนที่ 6 พายขึ้นไปห้องตอนไหน ทั้งๆที่ตอนแรกก็คุยกับแม่อยู่ ยังพบอีกในหลายๆช่วง ต้องระมัดระวังการดำเนินเรื่องที่เร็วกะทันหันเกินไป
ทั้งนี้ทำให้การตัดฉากปุบปับ ขาดการบรรยายถึง ทำให้อ่านแล้วมึนๆงงๆ อ้าว เปลี่ยนฉากเปลี่ยนสถานที่เปลี่ยนเวลาแล้วเหรอ หากใช้ ณ.ชายทะเล, เวลา 11.00 น. ฯลฯ จะทำให้การเปลี่ยนฉากลื่นไหลขึ้น แต่ที่ดีที่สุดคือต้องสร้างจุดเชื่อมต่อระหว่างฉากที่แล้วกับฉากต่อมา จะทำให้เป็นธรรมชาติ
หลังและหน้าประโยคสนทนา ควรจะบรรยายสีหน้าหรือบอกชื่อผู้พูด แต่กลับบรรยายถึงกิริยาผู้อื่นแทน ซึ่งทำให้สับสนและตัดขัด เช่น
“เธอเป็นใคร แล้วมาอยู่ในบ้านนี้ได้ยังไง” เด็กหญิงวัยสี่ขวบนิ่วหน้าเล็กน้อย
“เธอชื่ออะไรเหรอ สาวน้อย” เด็กหญิงยิ้มให้ก่อนจะพูดขึ้นว่า
“พาย” เด็กชายงุนงง
อ่านไปก็งงเหมือนกันค่ะ55 ตามหลักของการเขียนแล้ว มันควรจะเป็น
"เธอชื่ออะไรเหรอสาวน้อย" เด็กชายถาม
เด็กหญิงยิ้มให้ก่อนจะพูดว่า "พาย"

“น้องแอ๊บ เป็นไงบ้างคะ” เอมิกามองไปยังรุ่นพี่คนนั้น// ก็ควรเป็น
"น้องแอ๊บ เป็นไงบ้างคะ" เสียงรุ่นพี่คนนั้นทำให้เอมิกาหันมามอง
นอกจากนี้ บางครั้งไรเตอร์บรรยายยาวๆต่อจากบทสนทนา ควรขึ้นเป็นบรรทัดใหม่ บางช่วงก็บรรยายติดกันเป็นพรืดทั้งๆที่มีใจความนิดเดียวสามารถตัดย่อได้ หรือสามารถขึ้นย่อหน้าใหม่ได้ ควรใส่ใจการจัดหน้ากระดาษให้มากกว่านี้ ให้ 20

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - นิสัยของพระเอกและนางเอกมีเอกลักษณ์ อ่านแล้วจดจำได้เลย แค่สับสนเวลาพูดพายกับแพทนิดหน่อย แต่ว่ายังกระจายบทบาทให้ตัวละครอื่นได้ไม่ดี โดยเฉพาะตัวละครในที่ทำงาน ครอบครัว จะเป็นแค่ตัวประกอบซึ่งทำให้เหมือนทั้งเรื่องคุยกันอยู่แค่สี่คนบนโลก
การกระทำของตัวละครยังไม่สมเหตุสมผล เช่น ตอนที่ 2 ทำไมจู่ๆแพทถึงโกรธแอ๊บ ควรจะอธิบายมากกว่านี้ เช่น แพทพยายามซ่อนอาการโกรธ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าอาหารพวกนี้พายเป็นคนทำให้ ตอนที่ 3 พี่ภูหอมแก้มแล้วมันเกี่ยวกับบริสุทธิ์ใจยังไง ควรอธิบายให้ชัดเจน นิสัยพระเอกเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แล้วถ้ารักนางเอกทำไมถึงยังมีผู้หญิงมากมาย เป็นเพราะไม่รู้ตัวว่ารักหรอ อ่านแล้วรู้สึกว่าแพทนิสัยไม่น่ารักเลย ในขณะที่พายก็แสนดีจริงๆ ตัวละครที่มีเหตุผลที่สุดกลายเป็นมาริสา อ่านแล้วรู้สึกได้ว่านี่แหละ นิสัยคน
การถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครยังไม่ดี พยายามดึงจุดพีคของตัวละครออกมาแต่ว่าจู่ๆก็ตัดฉับไปเลย มีขั้นตอนการถ่ายทอดอารมณ์ที่ไม่ลื่นไหลจนเหมือนมันเป็นไปตามที่วางไว้มากกว่าตามธรรมชาติ แต่หลังๆมีการถ่ายทอดอารมณ์ที่พัฒนาขึัน อย่างชื่นชมตอนที่พายร้องไห้บอกรักแพท มันสะท้านจนเยลลี่ขนลุกเลยค่ะ นอกจากนี้แอบชมตอนระหว่างหมากับกระต่าย อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความใส่ใจของผู้แต่ง ความรู้สึกพระเอกแสดงออกมาทางตุ๊กตาได้ดีจริงๆ ให้ 16 คะแนน

รวม - 64/100

ความเห็นส่วนตัว - ข้อเสียหลักๆอยู่ที่ปมเรื่องราบเรียบไม่ค่อยมีรสชาติและความแปลกใหม่ และการเขียนการจัดหน้ากระดาษการเปลี่ยนฉากที่ยังไม่ดีนัก แต่ว่าก็เป็นนิยายที่น่าสนใจอีกเรื่อง ทำไมถึงห้ามรักนะยังสงสัยอยู่555 ติชมเพราะหวังดีทั้งสิ้น สู้ๆนะคะ


     
 
ใครแต่ง : S.T.O.R.Y
26 ส.ค. 56
80 %
7 Votes  
#10 REVIEW
 
เห็นด้วย
3
จาก 3 คน 
 
 
Jelly.Crunchy วิจารณ์นิยายสไตล์เยลลี่กรอบ|

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 24 พ.ค. 56
ก่อนอื่นสวัสดีค่ะไรเตอร์ madhatter เปิดมาแล้วม่วงสดใสตั้งแต่ตัวเรื่องยันหน้าบทความทีเดียว55 เยลลี่มาส่งงานช้าไปใช่มั้ยเนี่ย? ต้องขอโทษจริงๆ คำวิจารณ์ต่อไปนี้มีเพื่อแนะนำไม่ได้เจตนาด่าว่า เอ้า เริ่มกันเลย!

1.ชื่อเรื่อง (10 คะแนน) - Purple eyes ให้ความรู้สึกม่วง วาย และยังตรงกับชื่อบล็อกนางเอกในเรื่องด้วย ส่วน 'ปิ๊งรักร้าย' มันเป็นคำที่ใช้กันเกลื่อนไปหน่อย อยากให้หาชื่อที่แปลกใหม่กว่านี้ แต่โดยรวมดีค่ะ ไม่ยาวไปและยังได้ใจความ ให้ 8 คะแนน

2.คำโปรยและบทนำ (10 คะแนน) - แนะนำเรื่องย่อๆน่าสนใจแต่ยังสั้นไป ดึงไคลแมกซ์ของเรื่องออกมาไม่พอ อ่านแล้วมันรู้สึก อืม..สาววายหรอ เป็นคนรับใช้แล้วทำไม คิดว่ามันยังไม่ได้พล็อตที่เป็นประเด็นของเรื่องนี้จริงๆ อาจจะเพิ่มว่า 'แล้วแบบนี้เรื่องมันจะวุ่นวายแค่ไหนล่ะเนี่ย' ฯลฯ ดึงให้คนอ่านอยากคลิกมาไวๆ ส่วนข้อมูลเบื้องต้นทำได้ดี แค่รู้สึกว่ามันเป็น 'เนื้อเรื่องย่อ' ไปนิด ถ้าใส่คำโปรยเข้าไปอีกจะทำให้ลื่นไหลไม่แข็งทื่อ
ในด้านของบทนำ ใช้พระเอกเปิดเรื่อง ความรู้สึกบทนำไม่น่าสนใจเท่าที่ควร และยังสั้นเกินไปด้วย อ่านแล้วยังรู้สึกว่าไม่ค่อยมีอะไร ถ้าเพิ่มเรื่องความลับ เรื่องคนใช้ หรือตัดฉากเด็ดๆจากตัวเรื่องไปใส่ในบทนำ จะช่วยให้ดึงดูดมากขึ้น สำนวนแปลกไม่เหมาะกับบริบท เช่น โผล่พลุ้ง/ ควรเป็น โผล่พุ่ง โดยรวมแล้วทำได้ดี สรุปตัวเรื่องได้น่าสนใจ ให้ 7

3.โครงเรื่อง(30 คะแนน) - พล็อตค่อนไปทางแบล็กเมล์แล้วจับนางเอกมาเป็นคนใช้ ไม่แปลกใหม่นัก ออกจะเกลื่อนกลาดเลยด้วย หากทั้งเรื่องมีอยู่เท่านี้ยังไม่มีเอกลักษณ์นะคะ เว้นแต่ว่าจะมีปมอื่นๆที่ซ่อนไว้ หรือผูกเหตุการณ์ได้สนุกจริงๆ ซึ่งเยลลี่คิดว่าเรื่องนี้จะออกแนวอย่างหลังมากกว่า การดำเนินเรื่องกำลังดีไม่ช้าไม่เร็ว ที่สำคัญชอบที่ความลับนางเอกเป็นเรื่องที่แปลกไปจากนิยายเรื่องอื่น..สาววาย? คอสเพลย์? นี่มันเด็ดจริงๆนะ!
อย่าลืมคำนึงถึงความสมเหตุสมผล ทิพย์กลัวคนรู้เรื่องคอสเพลย์ขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วเป็นสาววายน่าอายยังไง ต้องอธิบายชัดๆ เช่น นี่เป็นความลับสุดยอด ถ้าพวกเขารู้ว่าคนอย่างธิดาทิพย์ทำอะไรแบบนี้ จะต้องเอาไปหัวเราะนินทาเป็นทอลก์ออฟเดอะทาวน์แน่ๆT^T! เป็นต้น แล้วทำไมสัตถึงให้นางเอกเป็นคนใช้ เพราะนึกสนุกเฉยๆเนี่ยนะ? นิสัยมันไม่ได้ไปทางนั้นเลย ต้องระวังจุดเล็กๆเหล่านี้ด้วย
โดยรวมไม่มีอะไรอยากติเป็นพิเศษ ชอบค่ะ หรือว่าลำเอียงเพราะเป็นสาววายเหมือนนางเอก? อันนี้ก็ไม่รู้จริงๆ55 อ่านแล้วเพลิน อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ แถมยังแอบสอดแทรกแง่คิดไว้เล็กๆด้วย ให้ 26

4.ภาษา/การบรรยาย( 30 คะแนน) - หั่นเป็นสองส่วนดังนี้

-ภาษา การใช้คำต่างๆกำลังดีแล้ว ไม่ถึงกับสละสลวยแต่ก็เฮฮาสมเป็นนิยายรัก ทั้งนี้ก็มีภาษาวัยรุ่นที่ควรตัดออก เช่น แหล่วว ไม่ใช่และ ไรวะ ม่อ หลั่นล๊า การใช้ในการเขียนจะต้องระวังเรื่องภาษามากๆ มีเพื่อความฮาได้แต่อย่าถึงขั้นวิบัติ คำผิดพบน้อย ส่วนใหญ่จะพบผิดเพราะวรรณยุกต์การผันเสียง เช่น
คร๊าบ/คร้าบ
ว๊า/ว้า
คีร์บอร์ด/คีย์บอร์ด
วิ๊ง/วิ้ง
อายแชร์โด/อายแชโดว์
เว๊ย/เว้ย
ซิ/สิ (ซิ ไม่ควรใช้ในการบรรยาย เพราะเป็นภาษาพูด)
น๊า/น้า
แนะนำให้ลองตรวจทานคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษเพราะมีเขียนแปลกๆหลายจุด ซึ่งบางคำเยลลี่ก็ไม่กล้ายกมาแก้ให้เพราะคำทับศัพท์มีความละเอียดอ่อนสูง บางคำเขียนได้หลายแบบ อย่างเช่น โรแมนติค ความจริงนิยมเขียนโรแมนติกมากกว่า ทั้งนี้ควรเลี่ยงคำหยาบคาย กู มึง แม้ว่าจะเขียนนิยายอิงมัธยมก็พยายามอย่าหลุดเยอะเนอะ
บทสนทนามีความลื่นไหลเป็นธรรมชาติมาก เหมือนกำลังดูหนังมากกว่าอ่านนิยาย แต่ว่าบางช่วงก็มักจะบรรยายก่อนแล้วค่อยขึ้นประโยคคำพูดอีกบรรทัด ซึ่งบางครั้งไม่มีบรรยายพ่วงหลังทำให้ไม่ทราบว่าใครพูด เช่น
หลังจากกวาดตามองผาดเดียวผมก็รู้ได้ทันทีเลยว่าเพื่อนของผมมันไม่ได้โม้แม้แต่นิด
“เจ๋งเป้งเลยว่ะ”
“ก็ใช่ไหมล่ะ? > < อย่างนี้มันต้องปิดห้องฉลอง เอาไงๆ คาราโอเกะเลยดีไหมวะ?”

อ่านแล้วจะเกิดความสับสนเล็กน้อย ควรใส่บทสนทนาต่อท้ายประโยคแรกไปเลย เป็น หลังจากกวาดตามองผาดเดียวผมก็รู้ได้ทันทีเลยว่าเพื่อนของผมมันไม่ได้โม้แม้แต่นิด “เจ๋งเป้งเลยว่ะ”
อ่านแล้วจะรู้ว่าพระเอกเป็นคนพูด ทั้งนี้ต้องดูตามบริบทประโยคด้วยว่าสามารถใส่ต่อหลังได้เลยรึเปล่า การเว้นวรรคผิดพบน้อย แต่ก็ควรลองตรวจสอบดู เช่น
วันนี้วันออกล่าหมอนั่นมันดันเซ่อซ่าเอง / วันนี้วันออกล่า หมอนั่นมันดันเซ่อซ่าเอง
ทิพย์ครูสอนพิเศษคนใหม่เป็นยังไงบ้างลูก? / ทิพย์ ครูสอนพิเศษคนใหม่..
สำนวนแปลกควรแก้ไข เช่น
ยิ้มกร่อยๆ//ควรเป็น ยิ้มเจื่อนๆ ยิ้มแกนๆ จะเข้ากับความหมายมากกว่า
เธอมองผมด้วยสีหน้าและแววตาที่ 'ยวน' สุดๆ // 'กวน' สุดๆ , 'ร้าย' สุดๆ ฯลฯ

-บรรยาย การบรรยายเข้าถึงตัวละครและคาแรกเตอร์ได้เป็นอย่างดี ลื่นไหลเข้าใจง่าย แต่บรรยายฉากและสถานที่ หน้าตาตัวละคร ค่อนข้างน้อย ทำให้ไม่เห็นภาพและไม่ค่อยอิน ในขณะที่บางช่วงก็บรรยายเป็นขั้นตอนยาวเวิ่นเว้อเกินไป เช่น ตอนที่ 3 ขณะที่ทิพย์แต่งหน้า มันยืดยาวทั้งๆที่ใจความมีนิดเดียว จุดที่อยากพูดถึงก็คือการสลับพาร์ตทอล์กคนละตอนของคู่พระนาง เป็นจุดที่แปลกใหม่ดี และหาอ่านได้ยากในนิยายรักทั่วไป แต่ก็มีข้อเสียคือทำให้แต่ละตอนไม่เชื่อมต่อกัน อ่านแล้วไม่เป็นธรรมชาติ แนะนำให้พอตัดจบตอนนึงแล้วก็ย้อนเหตุการณ์อีกตอนอย่างที่ทำในช่วงตอนที่ห้าลงไป
คำที่พิมพ์หรือเขียนขึ้น เน้นข้อความระหว่างการบรรยาย รวมถึงเหตุการณ์ในอดีตจะต้องใช้เครื่องหมาย ‘___’ แทนเครื่องหมาย “_____” ในบทสนทนา ไม่งั้นจะทำให้คนอ่านเกิดความสับสน ยิ่งขาดการบรรยายช่วงเปลี่ยนฉากด้วยแล้วจะทำให้คนอ่านตามเรื่องไม่ทันเลยทีเดียว การบรรยายอ่านแล้วรู้สึกว่าพระเอดนางเอกคุยกับตัวเองจนง้องแง้งไปหน่อย ควรกระจายบทให้ตัวละครอื่นมากกว่านี้ แต่โดยรวมก็สนุกและฮากระจาย ให้ 26

5.ตัวละคร(20 คะแนน) - ตัวละครมีเอกลักษณ์กันทุกคน แต่รู้สึกว่านิสัยพระเอกยังไม่ค่อยชัดเจน ในขณะที่นิสัยทิพย์โดดเด่นซะ(ฮืออออ สาววายเข้าสายเลือดเหมือนกันเลยนะ) แต่คนแต่งก็สามารถดึงคาแรกเตอร์ตัวเอกออกมาใช้ในบทสนทนาและบรรยายได้ดีมาก เยลลี่ประทับใจความจิ้นของทิพย์ค่ะ สาววายตัวจริงต้องจิ้นได้ทุกฉากกับผชทุกคน! แต่ต้องปรับปรุงเรื่องการกระจายบทให้ตัวละครอื่นนิดนึง อ่านแล้วเหมือนโลกนี้มีแค่หนึ่งเหยี่ยวข่าวกับอีกสาวเลือดม่วง โดยรวมนิสัยมีมิติสมจริงดี ให้ 17 คะแนน

รวม - 84/100

ความเห็นส่วนตัว - ถึงจะวิจารณ์ไปซะยิบย่อยทุกจุดขนาดนั้น..แต่ความจริงชอบเรื่องนี้มากนะ! ถึงขั้นกดแอดแฟบเลยคิดดูTwT อาจเป็นเพราะถูกใจนิสัยนางเอก บ้าคลั่งสัตยา หรือกระแสความวายในเรื่อง(?) เอาแบบจริงจังก็คือหากปรับปรุงตามแต่ละจุดที่เอ่ยถึงมาได้ เรื่องนี้ก็มีวี่แววว่าจะได้เป็นหนังสือจริงๆด้วยนะ ขอบคุณที่ให้เยลลี่ได้อ่านเรื่องนี้ สู้ต่อไป^^





     
 
หน้าที่ 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7 , 8