History about the Korean War
ประวัติสงครามเกาหลี
Causes of the Korean War
ที่มาแห่งสงคราม
Within two years post the World war II, both countries (US and Soviet Union) pulled out of their respective parts of Korea. South Korea was left behind with a democratic government with Syngman Rhee as the president, while in North Korea, Soviets left back a communist government with Kim Il-Sung as the prime minister. Now the main issue was to unify Korea under a single form of government. North Koreans wanted whole of Korea under Communists, whereas South Koreans believed in democracy. South Korean army was comparatively weaker than that of the North Korea, and equipped with only light weapons. On the other hand, the North Korean army had tanks and trained artilleries. The Korean war, also known as the 6.25 war, was an attempt by North Korea to forcibly unify both the countries under the communist rule.
หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติลงได้ 2 ปี สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้แยกเกาหลีออกตามความรับผิดชอบของตน เกาหลีใต้ถูกสหรัฐอเมริกาทิ้งไว้กับรัฐบาลระบอบประชาธิปไตย โดยมีนายซองมันรี เป็นประธานาธิบดี ในขณะที่สหภาพโซเวียตทิ้งเกาหลีเหนือไว้กับรัฐบาลคอมมิวนิสต์โดยมีนายคิมอิลซองเป็นนายกรัฐมนตรี ขณะนั้น ประเด็นสำคัญคือการรวมประเทศเกาหลีให้มีรัฐบาลเป็นหนึ่งเดียวกัน เกาหลีเหนือต้องการให้ประเทศเกาหลีทั้งหมดเป็นคอมมิวนิสต์ แต่เกาหลีใต้ยังยึดมั่นในระบอบประชาธิปไตย เมื่อเทียบกันแล้วกำลังทหารของเกาหลีใต้อ่อนแอกว่ากว่าเกาหลีเหนือ อีกทั้งยังมีเพียงแค่อาวุธชนิดเบา แต่อีกด้านหนึ่ง กองทัพเกาหลีเหนือมีรถถังและพลปืนใหญ่ที่ได้รับการฝึกฝน สงครามเกาหลี ซึ่งรู้จักกันในชื่อ สงคราม 6.25 คือความพยายามของเกาหลีเหนือในการรวมประเทศทั้งสองโดยการใช้กำลังภายใต้แนวทางของคอมมิวนิสต์
The Timeline and Course of War
ระยะเวลาการเกิดสงคราม
The North Korean army crossed 38th parallel on 25th of June 1950. It was heavily armed as compared to the South Korean army, and hence easily captured prime regions of South Korea including Chuncheon, Ongjin and Uijeongbu. On June 27th the United Nations (UN) intervened, and South Korea was given support by both air and sea forces by the US. The prime concern of all the nations was a global military challenge from the Communist world. Throughout the war, the US and other countries of United Nations assembled the forces to defeat the North Korean army. On 31st July 1950, the air force dropped 625 tons of bomb over the city of Hungnam in North Korea. However, it was the defeat of North Korean army at Incheon, which fractured its war machine in September the same year. But with the help of its communist counterparts China and Russia, it was able to regain its strength. Later on China retreated against UN army and by the middle of 1951, the 38th parallel was stabilized. The war ended finally on 27th July 1953, with compromises and negotiations made between North Korea and the UN, across the table.
กองทัพเกาหลีเหนือได้ข้ามเส้นขนานที่ 38 (เส้นแบ่งเขตแดนเกาหลีเหนือ/ใต้) เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 1950 เป็นกองทัพที่มีอาวุธหนักเมื่อเปรียบเทียบกับกองทัพของเกาหลีใต้ ดังนั้นจึงสามารถยึดเขตต่างๆของเกาหลีใต้ไว้ได้ เช่น ชุนชอน องจิน และ อุยจองบู ในวันที่ 27 มิถุนายน สหประชาชาติ (UN) ได้เข้าให้ความช่วยเหลือ และเกาหลีใต้ได้รับการสนับสนุนด้านกองกำลังทั้งทางอากาศและทางเรือจากสหรัฐอเมริกา ข้อวิตกสำคัญของทุกชาติคือกองทัพโลกกำลังท้าทายกับโลกคอมมิวนิสต์ ตลอดช่วงเวลาสงคราม สหรัฐอเมริกาและประเทศต่างๆจากสหประชาชาติได้รวบรวมกองกำลังเพื่อเอาชนะเกาหลีเหนือ ในวันที่ 31 กรกฎาคม 1950 กองทัพอากาศได้ทิ้งระเบิดหนัก 625 ตัน ลงที่นครฮองนัมของเกาหลีเหนือ อย่างไรก็ตาม ความพ่ายแพ้ของกองทัพเกาหลีเหนือที่อินชอนก็กลายเป็นเครื่องมือสงครามในเดือนกันยายนปีเดียวกัน แต่จากความช่วยเหลือของพันธมิตรคอมมิวนิสต์ เช่น จีน และรัสเซีย กองทัพจึงฟื้นฟูกำลังขึ้นอีก จากนั้น จีนได้ถอนกำลังจากการสู้รบกับกองทัพของสหประชาชาติช่วงกลางปี 1951 เส้นขนานที่ 38 ก็มีความสงบ สงครามสิ้นสุดในวันที่ 27 กรกฎาคม 1953 โดยการประนีประนอมและเจรจาระหว่างเกาหลีเหนือและสหประชาชาติ
ความคิดเห็น