ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ณ กิลด์ทางตอนใต้ของแม็กโนเลีย.. มีกิลด์ๆหนึ่งซึ่งตอนนี้ค่อนข้างจะดึกมากเเล้วแต่ตอนนี้ก็ยังคงเลี้ยงฉลองกันอยู่ นามนั้นมีชื่อว่า แฟรี่เทล..
"เฮ้ยยยย นัตสึ! เลี้ยงฉลองทั้งที มาดวลเหล้ากันหน่อยเป็นไง"
"แกมามุกไหนของแกฟะ?" ชายหนุ่มร่างบาง หน้าหวาน ผู้มีผมสีชมพู มีนามว่า นัตสึ กล่าวตอบ
"ไง รึแกกลัวเเพ้ล่ะ" ชายร่างสูงผมสีน้ำ มีใบหน้าคมคาย มีนามว่า เกรย์ กล่าวท้าทาย
"ไม่เลยซักนิด เครื่องร้อนเเล้วเฟ้ย!!" แล้วทั้งสองก็แข่งดวลเหล้ากัน
"นัตสึฉันจะกลับแล้วนะจะไปด้วยมั้ยเนี่ย" หญิงสาวทรงโต นามว่าลูซี่ ถาม
"..."
"นัตสึ!"
"..."
"นัตสึ!!!!"
"ลูซี่ดูเหมือนจะหลับไปแล้วนะ"
"นั่นสิ แฮปปี้นายอยู่กับนัตสึก็เเล้วกันนะ ฉันไปล่ะ"
"งั้นเราไปนอนกับลูซี่ก็เเล้วกัน"
"แล้วจะปล่อยนัตสึไว้เเบบนี้หรอ"
"ไอ๊ เราต้องคอยปกป้องลูซี่เวลาที่มีอันตราย แล้วก็ต้องไปกินปลาที่บ้านลูซี่ แถมยังต้องฝนเล็บที่ห้องลูซี่ ด้วยนะ ไอ๊!!" - เจ้าแมวนี่!!! - <---- ในควมคิดของลูซี่
"งั้นก็ช่วยไม่ได้ คุณมิร่า ฝากนัตสึด้วยนะคะ" ลูซี่บอกมิร่าเจน หญิงสาวน่าตาน่ารัก พนักงานต้อนรับของแฟรี่เทล
"ได้จ้ะ เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะ"
"ค่าาา คุณมิร่า" ลูซี่ลากเสียงยาว ก่อนที่จะเดินออกไป
Gray Talk
สวัสดีนะ ผม เกรย์ ฟูลบัสเตอร์ จากบทสนทนาข้างต้นก็คงรู้แล้วว่าผมท้าดวลเหล้ากับนัตสึ และเเน่นอนผมชนะ ถึงตอนที่สู้กันจะเสมอเเต่ว่ามีเรื่องนี้เเหละที่มันแพ้ผม ผมจ้องมองใบหน้าคนที่แพ้ ผมสีชมพู ใบหน้าที่หวานราวกับผู้หญิง แถมตอนนี้ยังขึ้นสีด้วยฤทธ์แอลกอฮอล์ ไม่รู้ว่าทำไมแต่ผมกับรู้สึกว่ามัน.. น่ารัก..
"เกรย์ ไปส่งนัตสึที่บ้านหน่อยสิจ๊ะ" เสียงของมิร่าเรียกสติของผมที่ล่องลอยออกไปกลับคืนมา
"ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ คนอื่นก็มีตั้งเยอะเเยะ"
"ตอนเนี้ยคนอื่นๆกลับไปหมดเเล้วล่ะจ่ะ" ผมพึ่งสังเกตรอบๆว่าตอนนี้ไม่มีคนเเล้ว
"แล้วอีกอย่างนะเกรย์ เธอเป็นคนท้าดวลเหล้ากับนัตสึนะ เธอก็ต้องรับผิดชอบสิ"
"เดี๋ยวมันตื่นมันก็กลับบ้านเองได้น่าา ไม่เห็นต้องเป็นห่วงเลย"
"ไม่เอาน่าเกรย์ตอนนี้กิลด์จะปิดแล้ว ปล่วยนัตสึไว้คนเดียวไม่ได้นะจ๊ะ"
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ไม่มีใครทำอะไรมันหรอก"
"เกรย์.. นัตสึน่ารักขนาดเนี้ยปล่อยเอาไว้เดี๋ยวใครมาฉุดไปจะเเย่เอานะจ๊ะ" น่ารัก?
"ใครเขาจะไปทำแบบนั้นกัน"
"งั้นเกรย์ฝากด้วยนะจ๊ะ เจอกันพรุ่งนี้นะ" แล้วหล่อนก็เดินจากไป.. มิร่านะมิร่า ทิ้งภาระไว้ให้อีกแล้วไงล่ะ
"แกว่ายังไงนะ!!" ตื่นเเล้วหรอ..
ครอกกกก
แก.. อย่าตื่นมาหาเรื่องสิเฟ้ย - -"
ผมทำการแบกนัตสึที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่ไปที่บ้านของผมเอง หวังว่าคงไม่เกิดอะไรแปลกขึ้นหรอกนะ
...........................
........................
...................
...............
...........
......
..
.
-ที่บ้านของเกรย์-
ผมจัดการวางนัตสึลงบนเตียงอย่างเบามือ เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กตื่น
"อืมมมม" นัตสึครางเบาๆ เเละขยับตัวเล็กน้อย
"เเกเนี่ยน้าา ลำบากฉันมั้ยเนี่ย...ฮะ...เฮ้ย!" ร่างสูงที่กำลังบ่นกับร่างที่ไม่ได้สติอยู้นั้นก็ต้องร้องอย่างตกใจเมื่อร่างบางดึงเสื้อของร่างสูงจนร่างสูงล้มลงไปนอนอยู่บนเตียงกับร่างบาง เหตการณ์ยังคงดำเนินต่อไปเมื่อ คนตัวเล็กค่อยๆเอื้อมมือมากอดร่างสูง
"ฮะ..เฮ้ย! นัตสึ ตื่นสึเฮ้ย!" ร่างบางไม่ตื่น กลับกอดเอวของร่างสูงเน่นกว่าเดิม ลมหายใจร้อนจากฤทธ์แอลกอฮอล์กระทบกับแผงอกของร่างสูง
"นัตสึมาทำแบบเกิดฉันทำอะไรแกขึ้นมาจะว่ายังไงฮะ?"
"อืมมมม" เสียงของคนตัวเล็กครางออกมาเบาๆ
+++++++++++++++++++++++++
งื้มมมมม :3
ดีมั้ยเอ่ย เม้นหน่อยน่าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น