ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : เยี่ยมบ้านแพมม่า//แก้หน้ากระดาษ
เยี่ยมบ้านแพมม่า
รถสปอร์ตสีขาวพุ่งตัวมาตามถนนอย่างรวดเร็ว แซงซ้ายความเบียดนู่นนี่ไม่สนใจกฏของ
ท้องถนนเลยสักนิด ความเร็วประมาณร้อยยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงไม่ได้ทำให้คนขับมีปัญหาใน
การจอดเลยสักนิด! รถเลี้ยวเข้าจอดหน้าบ้านสองชั้นขนาดกลางสีขาวทั้งที่ไม่ได้ลดความเร็วเกิด
เสียงเบรกดัง เอี้ยดดดดดดดด!!! เสียดหู ขณะที่ร่างโร่งบางสี่ร่างตะกายหนีเอาชีวิตรอดออก
จากรถนรกนั้น
ท้องถนนเลยสักนิด ความเร็วประมาณร้อยยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงไม่ได้ทำให้คนขับมีปัญหาใน
การจอดเลยสักนิด! รถเลี้ยวเข้าจอดหน้าบ้านสองชั้นขนาดกลางสีขาวทั้งที่ไม่ได้ลดความเร็วเกิด
เสียงเบรกดัง เอี้ยดดดดดดดด!!! เสียดหู ขณะที่ร่างโร่งบางสี่ร่างตะกายหนีเอาชีวิตรอดออก
จากรถนรกนั้น
“อ้ากกกกก เชี่ยโย!!!ขอร้องละ เวลาพวกฉันนั่งรถมาด้วยอย่าดิฟรถเฟ้ย! แกไม่ได้แข่งรถอยู่นะเฟ้ยยย”ชินิพูดพลางลูบหลังแพมม่าผู้น่าสงสารที่กำลังอ้วกอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะไม่เคยชินกับการนั่งรถฝาดโผนแบบนี้
“ฮื่อ.....จากนี้ไปแกอย่าได้แม้แต่ฝันว่าพวกฉันจะยอมให้แกขับรถอีก”ซาโยชี้หน้าเพื่อนสาวอย่างมาดร้าย
“อะไรเล่า นี่ฉันก็ขับแบบระวังที่สุดแล้วนะเพราะพวกแกอยุ่ด้วยเลยนะเนี้ย ถ้าพวกแกไม่อยุ่นะยิ่งกว่านี้อีก”โยรุพูดราวกับมันเป็นเรื่องปกติ ก่อนจะโดนเท้าของเรนะถีบเข้าให้
“ขากลับฉันขับเอง!!!”เรนะประกาศ
“แพมม่าเป็นไรมากปะ”ชินิถามเพื่อนที่เพิ่งเลิกโก่งคออ้วก
“เหมือนเห็นนรกเลยT_T”แพมม่าบ่น
“พาแพมม่าเข้าบ้านก่อนดีกว่า ส่วนแกไว่เราจะคิดบัญชีที่หลัง”ซาโยพูดพลางเดินตามชินิที่พยุ่งแพมม่าเดินเข้าบ้านไปก่อนหน้า
“อะนี้ เค้กกับน้ำส้ม”แพมม่าที่ล้างหน้าล้างเรียบร้อยแล้วอกมาจากห้องครัวพร้อมของว่างห้าที่
“เย้~~~”เรนะตาลุกวาวทันทีที่เห็นเค้ก
“ว้าย!!!”
“เฮ้ยยยย!!!”เกิดเหตุไม่คาดคิดเมื่อแพมม่าดันสะดุดขายาวๆของซาโยที่ยืดเหยียดเอาไว้ ทำเอาถาดของวางลอยออกจากมือ
แต่โชคดีที่ด้วยความว่องไว้บวกห่วงของกินมากกว่าห่วงเพื่อนเรนะกระโดดรับถาดไว้ทัน
โดยไม่มีอะไรตกหกไปเลยสักอย่าง
ขณะที่ชินิรีบรับแพมม่าไว้ก่อนที่แพมม่าจะหัวโหม่งพื้น โยรุที่พยายามจะรับแพมม่เช่นกันก็
หน้าคะมำเพราะชนกับซาโย กลายเป็นสถาพแสนอนาจไปในพริบตา แต่ในขณะที่ทุกอย่าง
กำลังชุลมุนก็ดันมีเรื่องให้ปวดหัวยิ่งกว่าเก่าเมื่ออยู่ๆมีเสียงระเบิดดังตู้ม!เข้าแถมยังตรงมาทาง
พวกเธออีกด้วย
“=[]=!!! เฮ้ ไอ้ลูกใหญ่ๆที่มันพุ่งมาหาเราคืออะไรนะ”โยรุชี้
“อ้อ นั้นกระสุนบาซูก้า.....เฮ้ยย!!! บาซูก้าเหรอ หลบสิ!!!”เรนะพูดแล้วรีบกระโดดหลบกระสุน
“นี่มันบ้าอะไรวะ”ชินิรีบโดดหลบไปอีกทางโดยที่ยังไม่ปล่อยแพมม่าลง
“อ้ากกกกกก ปล่อยลูกสาวฉันนะ”เสียงทุ้มดังขึ้นจากตรงที่ลูกกระสุนพุ่งมา ปรากกฏชายหนุ่มผม
สีชมพูอ่อนเหมือนแพมม่า กำลังถือปืนบาซูก้าแล้วเล็งมาทางชินิอยู่
“ฮะเฮ้ย นั้นใครนะ=[]=”ซาโยถามขึ้นเสียงเลิกลัก
“คุณพ่อ!!!!!”แพมม่าร้องเสียงหลงเมื่อเห็นต้นเหตุ
“ฮึ้ยยยยย รอเดี๋ยวนะแพมม่าลูกรัก พ่อจะช่วยลูกจากเจ้าพวกชายโฉดมากราคีพวกนี้เองงงงง”ชายหนุ่มผู้ถูกแพมม่าเรียกว่าพ่อตะโกนก้อง
“เฮ้ย!!! ว่าใครมากราคีฟะ”
“พวกแกนั้นแหละ ปล่อยลูกสาวที่น่ารักของฉันก่อนฉันจะเผลอฆ่าพวกแก”
“คุณพ่อคิดดีๆนะ อย่าฆ่าเด็กอย่างพวกเราเลย”ชินิรีบพูดเกลี้ยกล่อม
“ใครพ่อแกไอ้เด็กหัวฟ้า”ว่าแล้วพ่อของแพมม่าก็หยิบเอาดาวกระจายเขวี้ยงใส่พวกเธออีกรอบ
“พ่อคะหยุดเหอะ”แพมม่าพูดเกลี้ยกล่อม
“ม่ายยยยยยยย”
“พ่อค่ะ.....จะหยุดไหมคะ.....”แพมม่าที่ออกไปยืนขวางระหว่างพ่อกับเพื่อนพุดอีกรอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“ไม่ แพมม่าปกป้องมันทำไมเล่า พวกมันเป็นผู้ชายหน้าหื่นที่คิจะทำมิดีมิร้ายลูกนะ@[]@+++”
เพล้งงงงงงงง แพมม่าหยิบแก้วน้ำส้มที่หกบนพื้นเพราะการโจมตีของผู้เป็นพ่อเมื่อกี้แล้วบีบมันแตกคามือ รังสีประหลาดแผ่ออกมารอบๆตัวเธอทันที
“จะหยุดไม่หยุดคะพ่อ!!!!”
“อ้ากกกกก อย่านะแพมม่า เดี๋ยวมือสวยๆก็เป็นแผลหรอก”คุณพ่อรีบทิ้งอาวุธแล้ววิ่งมากอดแพมม่าทันที
“=____= เราเข้ามาเจอครอบครัวแบบไหนอยู่เนี้ย”โยรุถามขึ้นขณะที่เริ่มเดินถอยห่างแพมม่ากับพ่อไปเรื่อยๆ
“พ่อเห็นรอยแมลงกัดนี่ไหม ถ้าพ่อไม่หยุดทำร้ายเพื่อนหนูหนูจะเกาๆๆๆๆให้เลือดออกแล้วเป็นแผลใหญ่ๆเลย”แพมม่าขู่(?)
"พ่อจะไม่ทำแล้วววววTTT[]TTTพ่อไม่ทำแล้วววว”คุณพ่อพูดพลางเอาแก้มถูแก้มแพมม่าไปมาอย่างโคตรห่วงใย
“ดีมากคะ”แพมม่าดันพ่อของตนออกจากตัวก่อนจะหันมายิ้มแหยๆให้กับพวกชินิ
“พ่อฉัน...เออ...ค่อนข้างเห่อลูกสาวนะอย่าใส่ใจเลย”
“เห่อถึงขั้นจะฆ่าผู้ชายที่เข้าใกล้เลยเหรอ=___=;;;”ซาโยถาม
“ใช่เลย=___=;;;”แพมม่าตอบอย่างปลงตก
“แต่พวกเราไม่ใช่ผู้ชายสักหน่อยนะ”เรนะแย้ง
“หา...ถ้าพวกเธอไม่ใช่ผู้ชายแล้วเป็นเพื่อนเกย์ของแพมม่าหรือไงก้านนนนน”
“พ่อค่ะ!! อย่าขึ้นเสียงกับเพื่อนหนูนะ-_-++”
“จ้า.....”คุณพ่อจ๋อยไปในพริบตา
“เปล่า เราเป็นผู้หญิง-___-“ชินิพูด
“=__=”
“คุณพ่อทำหน้าเหมือนไม่เชื่อเลยนะ”โยรุพูด
“ก็ไม่เชื่อนะสิ”พ่อของแพพมม่ายอมรับ
“แล้วแบบนี้จะเชื่อไหมค่ะ”ชินิพุดพลางเดินไปทางซาโยแล้วปลดกระดุมเสื่อนักเรียนของเพื่อนลง
เผยให้เห็นผิวขาวกับ เนินอกที่ใช้ผ้ารัดเอาไว้ให้ดูแบน
“=[]=//////”
“กรี๊ดดดดด ไอ้เพื่อนเวรทำไมแกไม่ปลดกระดุมตัวเองวะ”ซาโยรีบเอามือปิดแล้วหันไปด่าเพื่อน
“เอาน่าๆ ทีนี้คุณพ่อเชื่อยังคะ”
“ชะเชื่อแล้ว”คุณพ่อตอบขณะที่หน้ายังแดงอยู่
“พ่อคะ เลือดกำเดาไหล-___-^^”แพมม่าเตือน
“เออ....โทษทีๆ”
“ฉะ ฉันว่าพวกเธอกลับก่อนดีกว่านะ เจอกันพรุ่งนี๊U_U”
“อืม..เจอกันพรุ่งนี้”
แล้วสี่สาวก็ขับรถกลับไปที่บ้านพร้อมตั้งปณิทานไว้ในใจว่าหากมาเยี่ยมแพมม่าพวกเธอต้องห้ามแต่งหนุ่มมาอีกเป็นอันขาด ถ้าไม่อยากไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาล!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น