คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : CH 4
By:มังกรวิญญาณ
CH 4 ตามล่า
............................................................................................................................................................................
เสียงรองเท้าส้นสูงชั้นดีกระทบพื้นกระเบื้องดังสะท้อนในความมืด...แสดงถึงยามค่ำคืนที่น่าขนลุกสำหรับมนุษย์..
เสียงรองเท้าส้นสูงหยุดกึกที่หน้าประตูห้องผู้ป่วยร่างนั้นมองไปยังป้ายชื่อที่เขียนไว้..มุโต้ ยูกิ ก่อนที่มือเรียวจะค่อยๆเลื่อนประตูออกภายในห้องนั้นมืดจางๆเพราะแสงจันทร์จากกระจกส่งให้เห็นทางเดินในห้องได้สะดวกร่างนั้นมุ่งตรงไปยังร่างของยูกิที่กำลังหลับสนิทดวงตาฉายแววโกรธแค้นริษยาจ้องมองยูกิ
“ไปให้สบายน่ะ”เสียงที่เอ่ยชั่งเยือกเย็นแต่ก็มีความโกรธแฝงไปด้วยก่อนจะเงือมีดในมือพุ่งแหวกอากาศตรงไปยังร่างที่นอนอยู่.....แต่แล้ว....แสงสีแดงจากจี้ที่ยูกิสวมไว้ผลักขยายวงกว้างของแสงดันมีดที่หมายจะพุ่งใส่ร่างเจ้าของของตนมีดสีขาวกระเด็นหล่นไกลจากเจ้าของ
“อะไรกัน!อีกแล้วงั้นเหรอ!”ร่างนั้นวิ่งไปเก็บมีดแล้วหันกลับไปมองร่างของยูกิที่มีแสงสีแดงโอบอุ้มไว้รอบตัวแสงนั้นเริ่มบิดเบือนรูปร่างของแสงคล้ายมังกรมังกรตัวสีแดงที่ยูกิเคยพบกำลังพุ่งเข้าทำร้ายคนที่คิดจะปลิดชีวิตเจ้าของสร้อย “บะ..บ้าน่า!เป็นไปไม่ได้พลังนี้..กรี๊ดดดด!!!”สิ้นเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดร่างนั้นก็สลายหายไป
วิ้ววววววว!~ฟุ่บ!
มังกรแสงสีแดงหายเข้าไปในสร้อยคอก่อนที่จะมีใครบางคนออกมาจากมุมมืดเดินตรงเข้าไปยืนอยู่ข้างๆตัวของยูกิที่หลับสนิท...นิ้วเรียวยกเกลี่ยผมหน้าที่ปกใบหน้าของยูกิ ยูกิเข้าใกล้ปลายนิ้วอุ่นๆของอาเทมโดยไม่รู้ตัว อาเทมมองภาพนั้นก่อนจะอมยิ้มใบหน้าขึ้นสีชมพูอ่อนๆก่อนเจ้าตัวจะก้มลงกดกลีบปากเข้าหากลีบปากบางอย่างแผ่วเบา...แล้วเอนตัวขึ้น
“อือ....”ยูกิครางน้อยๆก่อนจะพลิกตัวไปอีกด้านนึงอาเทมมองภาพนั้นนิ่งๆ “น่ารักจังน้า~”อาเทมคิดพิเรนเข้าไปกระซิบข้างหูยูกิ “อือ...ใครน่ารักกันนะ!!!”ยูกิละเมอใช้แขนเหวี่ยงดีที่เชียดหัวของอาเทม “งืม...งืม....”อาเทมถอยหนีออกจากยูกิอย่างรวดเร็ว
“ฮะๆๆได้ข้อคิดซะแล้วสิเรา”อาเทมพูดแห้งๆพลางเหงื่อตก แต่ใบหน้าตอนหลับมันน่าแกล้งจิงๆนี้นา....อาเทมคิดแล้วก็มองใบหน้าของยูกิที่หลับพริ้มอีกครั้ง “เมื่อไรจะเช้าน้า...ข้าอยากพาเจ้าไปจะแย่แล้ว”มือเรียวเกลี่ยหางตาไล่มาถึงแก้มของยูกิ
“นี้ๆเจ้าคงไม่คิดจะพามนุษย์นั้นไปยังโลกพวกเราหรอกน่ะ”บาคุระ(ที่มาตอนไหนไม่รู้)เดินเข้าไปหาอาเทม “ก็ข้าสัญญาไว้กับยูกิแล้วนี้”อาเทมเหลือบตามองบาคุระก่อนจะตวัดกลับมามองยูกิต่อแต่คำพูดต่อไปนี้ของบาคุระทำให้อาเทมต้องรับฟัง
“เจ้าไม่กลัวเจ้ามนุษย์นั้นจะเสียความทรงจำงั้นรึ”
“หมายความว่าไงบาคุระ”อาเทมหันกลับไปมองบาคุระอย่างรวดเร็ว “เจ้ายังไม่รู้ตัวงั้นรึ”บาคุระพูดพร้อมเดินเข้าไปหายูกิ “ว่าบาดแผลของเจ้ามนุษย์ตรงกับจุดที่มีความทรงจำนะ ถึงแม้ว่าพลังทำลายความทรงจำของพวกมันจะยังไม่ออกฤทธิ์ก็เถอะ”มือของบาคุระยกจับผ้ากอซที่พันหน้าผากของยูกิ “บ้าน่า....แล้วใครเป็นคนทำกันล่ะ”อาเทมพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตนเองได้ยิน
“ตอนนี้ข้าก็ยังไม่รู้แต่ที่แน่ๆเราจับ1ในคนที่ทำร้ายเจ้ามนุษย์นี้....เห๊ย!อาเทมรอก่อน”อาเทมเดินดุ่มๆออกนอกห้องไปโดยไม่คิดจะรอบาคุระที่เดินตามตนมาเลย
‘รอก่อนเถอะ....ข้าจะจัดการคนที่ทำร้ายเ จ้า..และคนที่คิดจะตัดสายสัมพันธ์ของพวกเราเอง’
จบไปอีกตอนนนนนนนนนนนนน!~~~~~~~~~~~~~~ยังไม่เอาตอนโจวโนะอุจิน่ะค้า เอาลุ้นก่อนเอาลุ้นคุคุคุคุคุคุคุคุคุคุคุค^^+<<หัวเราะได้เจ้าเลห์มาก
ความคิดเห็น