ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : -31-
ฉันลุกขึ้นจากที่นอนช้าๆ ลมทะเลพัดเข้ามาปะทะหน้าจากหน้าต่าง
“ให้มันจบลงไปเถอะพี่ชาย เราจะไม่พูดถึงมันอีก แต่พี่ต้องรับปากว่าจะไม่ปิดบังอะไรฉันอีก พี่ต้องสัญญานะ ต้องสัญญา”
พี่ชายเดินเข้ามาในห้องช้าๆ แล้วล้มตัวลงบนเตียง
“พี่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้ ถึงจะเป็นพี่ชายที่ไม่ได้เรื่อง ทำให้น้องสาวของพี่เสียใจ แต่ก็จะปกป้องไอให้ได้นะ พี่ขอโทษที่ปิดบังมาตลอด…..”
“ขอบคุณนะคะพี่ชาย ขอบคุณที่ช่วยดูแลไอมาตลอด ปกป้องไอมาตลอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยปกป้องตลอดไปเลยได้มั๊ย”
“รับทราบ องค์หญิงของผม^-^”
“^O^สัญญาแล้วด้วย”
ฉันกอดแขนพี่ชายไว้จนแน่น บางทีที่เราทะเลาะกันอาจเป็นเพราะฉันก็ได้ ถ้าลดทิฐิลงหน่อยเราก็ได้เที่ยวด้วยกันแล้ว
“กลับบ้านกันเหอะไอ เรามีอะไรต้องทำกันอีกแยะ”พี่ชายเอ่ยเบาๆ
“โอเชเลย”
ปิดเทอมที่แสนทรมานของฉันผ่านไปอย่างเชื่องช้า
เรากลับถึงบ้านตอน 9 โมงเช้าOoO
ฉันเปิดประตูบ้านเข้าไปพบกับเล้าหมู ไม่ใช่สิเล้าไก่ รึห้องเก็บของ บ้านของเราถูกปล้น
โซฟาเอียงกระเท่เร่ เก้าอี้ล้มระเรระนาด โต๊ะกินข้าวตะแคงข้างขาหัก2ข้าง ผ้าม่านถูกดึงลงมา เศษจานกระเบื้องแตกเกลื่อน
ฉันวิ่งหน้าตั้งออกไปหาพี่ชายที่โรงรถ พี่ชายกอดกระเป๋าเสื้อผ้าของฉันแน่น
“พี่ชาย ขโมยขึ้นบ้านเราT-T ทำไงดี แจ้งตำรวจเถอะ ทำไงดี เราตรวจสอบของเลยได้มั๊ย รำต้องแจ้งตำรวจก่อน ต้องเก็บหลักฐานมั๊ย ต้องทำไงอ่ะ T-T”
ฉันรู้สึกว่าพี่ชายหน้าแดงๆ
“เอ่อ…คือว่า ไอมือกลางวันนี้พี่จะทำกุ้งทอดแล้วกันนะ จะไปเช่าหนังที่ไออยากดูด้วยแล้วเราเปิดแอร์เย็นๆ กินเป็ปซี่ ป๊อบคอร์น มันฝรั่ง แล้วก็ไก่ทอดด้วย เราจะอยู่บ้านด้วยกันตลอด1อาทิตย์นี้ อีก2วันก่อนเปิดเทอมก็ไปซื้อของกัน”
O๐Oฉันอ้าปากค้าง
“พี่เพี้ยนไปแล้วเรอะ โจรมันขึ้นบ้านเรานะพี่”ฉันเขย่าแขนพี่ชาย
“เอ่อ…พี่ คือพี่ พี่ทำเองแหละ”
“อ๋อ อืมงั้นก็แจ้งตำรวจเถอะ โทรศัพท์อยู่ไหนนะ”ฉันค้นกระเป๋าถือ
“อ๊ะ เมื่อกี้พี่ชายบอกว่าอะไรนะ”
“พี่รื้อมันเอง เครียดมากไปหน่อย คือ ไม่ได้ตั้งใจ แบบว่า มันเครียดๆก็เลยมือหนัก จับแก้วก็แตก จับจานก็แตก ผลักโต๊ะจิ๊ดเดียวก็ล้ม โซฟานั่นนั่งแรงไปหน่อยนุ่นเลยแตกน่ะ พี่คิดว่าบ้านเรามันไม่ค่อยสวย เราแต่งบ้านใหม่ดีกว่าเนอะ ใช้เวลาด้วยกันตามประสาพี่น้อง”
O๐O
ฉันรู้สึกหวิวๆ จะเป็นลม บ้านของฉันโซฟานุ่มๆตัวโปรด โต๊ะกินข้าวสุดสวยสำหรับ6คน (บางครั้งก็คิดว่ามันใหญ่เกินไป)
“อืมนะ ฉันจะกลับมาตอนเที่ยง บ้านต้องสะอาด ข้าวต้องเสร็จ กุ้งทอดของฉันน่ะ อย่าลืมนะ แล้วถ้าไม่เรียบร้อยละก็นะ อย่าหวังว่าจะเห็นหน้าฉันได้ก่อนเปิดเทอม”
“จะไปไหน อย่าปล่อยพี่ชายไว้คนเดียวนะ จะหนีไปอีกใช่ป่ะ”
“ฉันจะไปซื้อของ แล้วถ้ากลับมาบ้านยังไม่ดีขึ้น ฉันจะไม่ออกจากห้อง ไม่อาบน้ำ กินข้าว ไม่ทำอะไรจนกว่าจะเปิดเทอม”
ฉันดึงกระเป๋าเงินของพี่ชายออกมา ฉันจะเอานี่ไปเป็นการไถ่โทษนะคะ
ฉันสตาร์ทมอเตอร์ไซค์แล้วชิ่งทันที
“ไอ เฮ้ยไอ พี่ทำคนเดียวไม่ไหวหรอก ไอ อาาายยยยยยยยยยยยยยย”
แหะ แหะ ฉันชนะ(จนได้)
ฉันจอดรถที่ออฟฟิศของป้า
“ป้าจุนจ๋า น้องไอกลับมาแล้วนะคะ”
“อ้าวไอ เป็นไงพัทยาสนุกมั๊ย ทำไมไม่ค่อยดำเลยนะ รีสอร์ทเป็นไงมั่ง”
“สุดยอดเลยค่ะ สวยมา แล้วก็สะดวกสบายสุดๆ”
“ดีกับพี่เราแล้วเหรอถึงกลับมาเนี่ย”
“ไอก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่ไอต้องซื้อเฟอร์นิเจอร์ใหม่ซัก2-3อย่าง ป้าพอมีที่ไหนเจ๋งๆ ถูกๆบ้างมั๊ยคะ”
“ว่าแล้วเชียวมาถึงนี่คงมีเรื่องอะไรมากกว่าแค่อยากมาหาแน่เชียว” ป้าส่ายหน้ายิ้มๆ
ช่ายแล้ว!! ป้าน่ะเป็นแหล่งข้อมูลทางแฟชั่นของฉัน ของถูกแล้วดีใครว่าไม่มีในโลก ก็ป้าน่ะเพื่อนเยอะจะตาย แถมยังไม่ต้องเสียเงินเองด้วย
ฉันหย่อนก้น(ที่อวบขึ้น)ลงบนโซฟาบุแรบบิทเฟอร์ ฮ้า!!! นุ่มจัง แต่อีก2วันคงมีมันฝรั่งหล่นเต็มไปหมด ฉันลองตบโต๊ะกินข้าวแรงๆหลายครั้ง แน่นอนมันต้องทน จนพนักงานเดินตรงมาหาฉัน
“ยินดีต้อนรับค่ะ(แต่สีหน้าบอกว่าไม่ยินดีเลย)เอ่อ คุณน้องคะ จะซื้ออะไรคะ พี่ช่วยเลือกดีกว่านะ โต๊ะกินข้าวตัวนี้ค่อนข้างแพงมาก พี่จะช่วยเลือกตัวอื่นให้นะคะ”
-“- ว่าไงนะ กล้ามากนะยะที่มองฉันหัวจรดเท้า
“ตัวนี้ราคาเท่าไหร่ล่ะคะพี่สาว”
“8,900ค่ะ มันค่อนข้างแพง สำหรับโต๊ะที่ตัวเล็กขนาดนี้ อยู่กันกี่คนคะ ตั้งในบ้านหรือนอกบ้านเอ่ย”
“อยากได้แบบสำหรับสี่คนแต่กว้างสักหน่อย ราคาประมาณ12,000 สีขาวนะคะ พอมีบ้างหรือเปล่า”
“O_O เอ่อทางร้านไม่มีบริการผ่อนนะคะ”
“โอ!! พี่คะเงินสดค่ะ เงินสด ฉันมีบัตรลดนิดหน่อยด้วย ฉันแกล้งเปิดกระเป๋าเงิน”
ป้าให้งบประมาณมากมายเหลือเฟือกับเรื่องบ้านและความเป็นอยู่ของหลานรักทั้ง2 หุหุหุ
พนักงานขายเดินก้มหน้างุดเข้าไปในร้าน เพื่อหยิบแคตตาล็อกสินค้าออกมา
ฉันเดินดูโซฟาต่อ แล้วตัดสินใจแลือกโซฟาสีขาวล้วน แสนนุ่มราคา15,000 ตัวนึง
“หนูจ๋า ว่าไงคะน้าเอาแคตตาล็อกมาให้ดูนะ บ้านสีอะไรห้องจัดแบบไหนพอจะบอกได้มั๊ย”
ปิ๊ดีดีดีดีดี
“อ๊ะขอโทษนะจ๊ะ ขอคุยโทรศัพท์เดี๋ยวนึงลองเลือกแบบที่ชอบเถอะ”
“ค่ะ”
“สวัสดีค่ะ อ้าวจุนจังว่าไง….”
บิงโก น้าคนนี้เจ้าของร้านนี่เอง ลดกระหน่ำแน่นอน ป้าสุดยอด
5นาทีต่อมา เจ้าของร้านก็มานั่งหน้าฉัน
“น้องไอหลานสาวของจุนจังใช่มั๊ยจ๊ะ”
“อ๊า ค่ะ คุณน้ารู้จักคุณป้าด้วยเหรอคะ”
“แน่นอนเราสนิทกันทีเดียว จุนจังเป็นเสนาธิการความงามของน้าเชียว โฮะๆ มาสิจ๊ะลองวาดแปลนห้อง กับลักษณะเฟอร์นิเจอร์ในห้องให้หน่อยจะได้เลือกที่เหมาะๆ น้าจะลดราคาให้พิเศษเลยนะจ๊ะ”
ฉันสตาร์ทมอเตอร์ไซค์นำหน้ารถของร้านตรงดิ่งกลับบ้าน
ฉันซื้อโซฟาสีขาว โต๊ะสีขาว ชั้นหนังสือใหม่สีขาว2 ชิ้นสำหรับห้องพี่ชายกับห้องฉัน ทั้งหมดในราคา 25,000 สุดถูกเลย สำหรับเฟอร์นิเจอร์เกรดA
ฉันเปิดประตู เที่ยงตรงเป๊ะ และพนักงานขนของเข้ามาในบ้าน
“O๐O”ฉัน
“O๐O”พนักงานคนแรก
“O๐O”พนักงานคนที่สอง
“=_+”พี่ชายของฉัน
“เอ่อพี่วางไม้ตรงนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเราเอาเข้าห้องเอง”
พนักงานลากลับไปแล้วคราวนี้ละ
“เพ่ชายยยย”-“-+
“อะ..ไอ” -_-;
“อธิบายว่าไงดีล่ะเนี่ย”-“-
“>-< คือ…พ…พี่เก็บเศษแก้วหมดแล้วนะ เอาโต๊ะกับโซฟาไปไว้ข้างนอกแล้ว แล้วด้วย ต..แต่นุ่นมันแตก ก็เลย ฟ..ฟุ้งกระจายเต็มบ้านอย่างนี้แหละ แต่ข้าว คือ ข้าวยังไม่ได้ทำเลย มันลำบากนะ” ( _ _; )
บ้านเต็มไปด้วยนุ่นปลิวว่อน เกาะทุกที่
“เฮ้อ พี่ชาย ไอก็รู้อ่ะนะว่านอกจากทำกับข้าวกับซักผ้า ล้างจานแล้วพี่เห่ยสุดๆ พี่กวาดบ้านก่อนนะกวาดนุ่นมากองรวมกันก่อน แล้วก็โกยใส่ถุงไว้ ฉันจะไปซื้อข้าวก่อน แล้วพอกินข้าวเสร็จแล้วฉันจะช่วย”
“ขอโทษนะ>_<”
“ไม่เป็นไรค่ะ ก็พี่เป็นพี่ชายของฉันนี่นา”
18.00น.
ฉันกระแทกแปรงขัดพื้นลงในถังน้ำ
พี่ชายเงยหน้าขึ้นมากอ่างล้างหน้า
ในที่สุดทุกอย่างก็เงาแวบ
“เย้ ในที่สุดก็เสร็จสักที อภิมหาลำบากเลย”
ฉันตะโกนก้องห้องน้ำ
“ไปกินข้าวกันดีกว่า ไปตลาดกัน”พี่ชายชวน
“ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”ฉันท้วง
“ช่างมันเหอะ อยากกินข้าวมันไก่”
“ไปๆ ฉันก็อยากกิน”
20.00น.
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
“เหนื่อยจังเลยพี่ชาย” ฉันวางก้นลงบนโซฟา
“โซฟานี่เจ๋งดีจัง บ้านสวยกว่าเดิมเยอะเลยนะ”
“เอาหละดูหนังกันดีกว่าพี่ชาย”
“วันนี้เรื่องอะไร”
“ฉันอยากดูนี่อ่ะ”
“อืม เอาสิ มันฝรั่งกับไก่ กับเป๊ปซี่ล่ะ”
“นี่ไง”
“พรุ่งนี้จัดสวนนะ”
เปรี้ยง
“อ๊ากกก”
02.00น.
“คร่อกกกกกกกกก”
“งึมๆ กุ้งทอด”
“คร่อก”
“แจ๊บๆ ช็อกโกแลตนี่นา เอามานะพี่ชาย คร่อกกกกก”
.................................
“ให้มันจบลงไปเถอะพี่ชาย เราจะไม่พูดถึงมันอีก แต่พี่ต้องรับปากว่าจะไม่ปิดบังอะไรฉันอีก พี่ต้องสัญญานะ ต้องสัญญา”
พี่ชายเดินเข้ามาในห้องช้าๆ แล้วล้มตัวลงบนเตียง
“พี่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้ ถึงจะเป็นพี่ชายที่ไม่ได้เรื่อง ทำให้น้องสาวของพี่เสียใจ แต่ก็จะปกป้องไอให้ได้นะ พี่ขอโทษที่ปิดบังมาตลอด…..”
“ขอบคุณนะคะพี่ชาย ขอบคุณที่ช่วยดูแลไอมาตลอด ปกป้องไอมาตลอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยปกป้องตลอดไปเลยได้มั๊ย”
“รับทราบ องค์หญิงของผม^-^”
“^O^สัญญาแล้วด้วย”
ฉันกอดแขนพี่ชายไว้จนแน่น บางทีที่เราทะเลาะกันอาจเป็นเพราะฉันก็ได้ ถ้าลดทิฐิลงหน่อยเราก็ได้เที่ยวด้วยกันแล้ว
“กลับบ้านกันเหอะไอ เรามีอะไรต้องทำกันอีกแยะ”พี่ชายเอ่ยเบาๆ
“โอเชเลย”
ปิดเทอมที่แสนทรมานของฉันผ่านไปอย่างเชื่องช้า
เรากลับถึงบ้านตอน 9 โมงเช้าOoO
ฉันเปิดประตูบ้านเข้าไปพบกับเล้าหมู ไม่ใช่สิเล้าไก่ รึห้องเก็บของ บ้านของเราถูกปล้น
โซฟาเอียงกระเท่เร่ เก้าอี้ล้มระเรระนาด โต๊ะกินข้าวตะแคงข้างขาหัก2ข้าง ผ้าม่านถูกดึงลงมา เศษจานกระเบื้องแตกเกลื่อน
ฉันวิ่งหน้าตั้งออกไปหาพี่ชายที่โรงรถ พี่ชายกอดกระเป๋าเสื้อผ้าของฉันแน่น
“พี่ชาย ขโมยขึ้นบ้านเราT-T ทำไงดี แจ้งตำรวจเถอะ ทำไงดี เราตรวจสอบของเลยได้มั๊ย รำต้องแจ้งตำรวจก่อน ต้องเก็บหลักฐานมั๊ย ต้องทำไงอ่ะ T-T”
ฉันรู้สึกว่าพี่ชายหน้าแดงๆ
“เอ่อ…คือว่า ไอมือกลางวันนี้พี่จะทำกุ้งทอดแล้วกันนะ จะไปเช่าหนังที่ไออยากดูด้วยแล้วเราเปิดแอร์เย็นๆ กินเป็ปซี่ ป๊อบคอร์น มันฝรั่ง แล้วก็ไก่ทอดด้วย เราจะอยู่บ้านด้วยกันตลอด1อาทิตย์นี้ อีก2วันก่อนเปิดเทอมก็ไปซื้อของกัน”
O๐Oฉันอ้าปากค้าง
“พี่เพี้ยนไปแล้วเรอะ โจรมันขึ้นบ้านเรานะพี่”ฉันเขย่าแขนพี่ชาย
“เอ่อ…พี่ คือพี่ พี่ทำเองแหละ”
“อ๋อ อืมงั้นก็แจ้งตำรวจเถอะ โทรศัพท์อยู่ไหนนะ”ฉันค้นกระเป๋าถือ
“อ๊ะ เมื่อกี้พี่ชายบอกว่าอะไรนะ”
“พี่รื้อมันเอง เครียดมากไปหน่อย คือ ไม่ได้ตั้งใจ แบบว่า มันเครียดๆก็เลยมือหนัก จับแก้วก็แตก จับจานก็แตก ผลักโต๊ะจิ๊ดเดียวก็ล้ม โซฟานั่นนั่งแรงไปหน่อยนุ่นเลยแตกน่ะ พี่คิดว่าบ้านเรามันไม่ค่อยสวย เราแต่งบ้านใหม่ดีกว่าเนอะ ใช้เวลาด้วยกันตามประสาพี่น้อง”
O๐O
ฉันรู้สึกหวิวๆ จะเป็นลม บ้านของฉันโซฟานุ่มๆตัวโปรด โต๊ะกินข้าวสุดสวยสำหรับ6คน (บางครั้งก็คิดว่ามันใหญ่เกินไป)
“อืมนะ ฉันจะกลับมาตอนเที่ยง บ้านต้องสะอาด ข้าวต้องเสร็จ กุ้งทอดของฉันน่ะ อย่าลืมนะ แล้วถ้าไม่เรียบร้อยละก็นะ อย่าหวังว่าจะเห็นหน้าฉันได้ก่อนเปิดเทอม”
“จะไปไหน อย่าปล่อยพี่ชายไว้คนเดียวนะ จะหนีไปอีกใช่ป่ะ”
“ฉันจะไปซื้อของ แล้วถ้ากลับมาบ้านยังไม่ดีขึ้น ฉันจะไม่ออกจากห้อง ไม่อาบน้ำ กินข้าว ไม่ทำอะไรจนกว่าจะเปิดเทอม”
ฉันดึงกระเป๋าเงินของพี่ชายออกมา ฉันจะเอานี่ไปเป็นการไถ่โทษนะคะ
ฉันสตาร์ทมอเตอร์ไซค์แล้วชิ่งทันที
“ไอ เฮ้ยไอ พี่ทำคนเดียวไม่ไหวหรอก ไอ อาาายยยยยยยยยยยยยยย”
แหะ แหะ ฉันชนะ(จนได้)
ฉันจอดรถที่ออฟฟิศของป้า
“ป้าจุนจ๋า น้องไอกลับมาแล้วนะคะ”
“อ้าวไอ เป็นไงพัทยาสนุกมั๊ย ทำไมไม่ค่อยดำเลยนะ รีสอร์ทเป็นไงมั่ง”
“สุดยอดเลยค่ะ สวยมา แล้วก็สะดวกสบายสุดๆ”
“ดีกับพี่เราแล้วเหรอถึงกลับมาเนี่ย”
“ไอก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่ไอต้องซื้อเฟอร์นิเจอร์ใหม่ซัก2-3อย่าง ป้าพอมีที่ไหนเจ๋งๆ ถูกๆบ้างมั๊ยคะ”
“ว่าแล้วเชียวมาถึงนี่คงมีเรื่องอะไรมากกว่าแค่อยากมาหาแน่เชียว” ป้าส่ายหน้ายิ้มๆ
ช่ายแล้ว!! ป้าน่ะเป็นแหล่งข้อมูลทางแฟชั่นของฉัน ของถูกแล้วดีใครว่าไม่มีในโลก ก็ป้าน่ะเพื่อนเยอะจะตาย แถมยังไม่ต้องเสียเงินเองด้วย
ฉันหย่อนก้น(ที่อวบขึ้น)ลงบนโซฟาบุแรบบิทเฟอร์ ฮ้า!!! นุ่มจัง แต่อีก2วันคงมีมันฝรั่งหล่นเต็มไปหมด ฉันลองตบโต๊ะกินข้าวแรงๆหลายครั้ง แน่นอนมันต้องทน จนพนักงานเดินตรงมาหาฉัน
“ยินดีต้อนรับค่ะ(แต่สีหน้าบอกว่าไม่ยินดีเลย)เอ่อ คุณน้องคะ จะซื้ออะไรคะ พี่ช่วยเลือกดีกว่านะ โต๊ะกินข้าวตัวนี้ค่อนข้างแพงมาก พี่จะช่วยเลือกตัวอื่นให้นะคะ”
-“- ว่าไงนะ กล้ามากนะยะที่มองฉันหัวจรดเท้า
“ตัวนี้ราคาเท่าไหร่ล่ะคะพี่สาว”
“8,900ค่ะ มันค่อนข้างแพง สำหรับโต๊ะที่ตัวเล็กขนาดนี้ อยู่กันกี่คนคะ ตั้งในบ้านหรือนอกบ้านเอ่ย”
“อยากได้แบบสำหรับสี่คนแต่กว้างสักหน่อย ราคาประมาณ12,000 สีขาวนะคะ พอมีบ้างหรือเปล่า”
“O_O เอ่อทางร้านไม่มีบริการผ่อนนะคะ”
“โอ!! พี่คะเงินสดค่ะ เงินสด ฉันมีบัตรลดนิดหน่อยด้วย ฉันแกล้งเปิดกระเป๋าเงิน”
ป้าให้งบประมาณมากมายเหลือเฟือกับเรื่องบ้านและความเป็นอยู่ของหลานรักทั้ง2 หุหุหุ
พนักงานขายเดินก้มหน้างุดเข้าไปในร้าน เพื่อหยิบแคตตาล็อกสินค้าออกมา
ฉันเดินดูโซฟาต่อ แล้วตัดสินใจแลือกโซฟาสีขาวล้วน แสนนุ่มราคา15,000 ตัวนึง
“หนูจ๋า ว่าไงคะน้าเอาแคตตาล็อกมาให้ดูนะ บ้านสีอะไรห้องจัดแบบไหนพอจะบอกได้มั๊ย”
ปิ๊ดีดีดีดีดี
“อ๊ะขอโทษนะจ๊ะ ขอคุยโทรศัพท์เดี๋ยวนึงลองเลือกแบบที่ชอบเถอะ”
“ค่ะ”
“สวัสดีค่ะ อ้าวจุนจังว่าไง….”
บิงโก น้าคนนี้เจ้าของร้านนี่เอง ลดกระหน่ำแน่นอน ป้าสุดยอด
5นาทีต่อมา เจ้าของร้านก็มานั่งหน้าฉัน
“น้องไอหลานสาวของจุนจังใช่มั๊ยจ๊ะ”
“อ๊า ค่ะ คุณน้ารู้จักคุณป้าด้วยเหรอคะ”
“แน่นอนเราสนิทกันทีเดียว จุนจังเป็นเสนาธิการความงามของน้าเชียว โฮะๆ มาสิจ๊ะลองวาดแปลนห้อง กับลักษณะเฟอร์นิเจอร์ในห้องให้หน่อยจะได้เลือกที่เหมาะๆ น้าจะลดราคาให้พิเศษเลยนะจ๊ะ”
ฉันสตาร์ทมอเตอร์ไซค์นำหน้ารถของร้านตรงดิ่งกลับบ้าน
ฉันซื้อโซฟาสีขาว โต๊ะสีขาว ชั้นหนังสือใหม่สีขาว2 ชิ้นสำหรับห้องพี่ชายกับห้องฉัน ทั้งหมดในราคา 25,000 สุดถูกเลย สำหรับเฟอร์นิเจอร์เกรดA
ฉันเปิดประตู เที่ยงตรงเป๊ะ และพนักงานขนของเข้ามาในบ้าน
“O๐O”ฉัน
“O๐O”พนักงานคนแรก
“O๐O”พนักงานคนที่สอง
“=_+”พี่ชายของฉัน
“เอ่อพี่วางไม้ตรงนี้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเราเอาเข้าห้องเอง”
พนักงานลากลับไปแล้วคราวนี้ละ
“เพ่ชายยยย”-“-+
“อะ..ไอ” -_-;
“อธิบายว่าไงดีล่ะเนี่ย”-“-
“>-< คือ…พ…พี่เก็บเศษแก้วหมดแล้วนะ เอาโต๊ะกับโซฟาไปไว้ข้างนอกแล้ว แล้วด้วย ต..แต่นุ่นมันแตก ก็เลย ฟ..ฟุ้งกระจายเต็มบ้านอย่างนี้แหละ แต่ข้าว คือ ข้าวยังไม่ได้ทำเลย มันลำบากนะ” ( _ _; )
บ้านเต็มไปด้วยนุ่นปลิวว่อน เกาะทุกที่
“เฮ้อ พี่ชาย ไอก็รู้อ่ะนะว่านอกจากทำกับข้าวกับซักผ้า ล้างจานแล้วพี่เห่ยสุดๆ พี่กวาดบ้านก่อนนะกวาดนุ่นมากองรวมกันก่อน แล้วก็โกยใส่ถุงไว้ ฉันจะไปซื้อข้าวก่อน แล้วพอกินข้าวเสร็จแล้วฉันจะช่วย”
“ขอโทษนะ>_<”
“ไม่เป็นไรค่ะ ก็พี่เป็นพี่ชายของฉันนี่นา”
18.00น.
ฉันกระแทกแปรงขัดพื้นลงในถังน้ำ
พี่ชายเงยหน้าขึ้นมากอ่างล้างหน้า
ในที่สุดทุกอย่างก็เงาแวบ
“เย้ ในที่สุดก็เสร็จสักที อภิมหาลำบากเลย”
ฉันตะโกนก้องห้องน้ำ
“ไปกินข้าวกันดีกว่า ไปตลาดกัน”พี่ชายชวน
“ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”ฉันท้วง
“ช่างมันเหอะ อยากกินข้าวมันไก่”
“ไปๆ ฉันก็อยากกิน”
20.00น.
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
“เหนื่อยจังเลยพี่ชาย” ฉันวางก้นลงบนโซฟา
“โซฟานี่เจ๋งดีจัง บ้านสวยกว่าเดิมเยอะเลยนะ”
“เอาหละดูหนังกันดีกว่าพี่ชาย”
“วันนี้เรื่องอะไร”
“ฉันอยากดูนี่อ่ะ”
“อืม เอาสิ มันฝรั่งกับไก่ กับเป๊ปซี่ล่ะ”
“นี่ไง”
“พรุ่งนี้จัดสวนนะ”
เปรี้ยง
“อ๊ากกก”
02.00น.
“คร่อกกกกกกกกก”
“งึมๆ กุ้งทอด”
“คร่อก”
“แจ๊บๆ ช็อกโกแลตนี่นา เอามานะพี่ชาย คร่อกกกกก”
.................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น