คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ความฝันของมิณทร์
“Project S”
SOL SAID
EP 24:
SOL’S TALKS
New condo รัชโยธิน,
ฉันนั่งใจเต้นแทบระเบิดอยู่ในคอนโดของพี่มิณทร์ ห้องชุดที่ฉันมาเหยียบเป็นครั้งที่สองหลังจากที่ฉันโดนพี่ฉัตรบังคับให้มาอยู่เป็นเพื่อนพี่มิณทร์ในตอนที่ฉันเจอเขาเมาแอ๋ครั้งแรก ตอนแรกที่มาว่าตื่นเต้นแล้วนะ.. แต่ตอนนี้ตื่นเต้นจนใจแทบจะระเบิดออกมาหนักกว่าเก่าอี๊กกกกก ฉันใจกล้าหน้าด้านไปไหมที่มานั่งอยู่ในห้องเขาและยังยืนยันว่าจะค้างกับเขาคืนนี้
โอ้ยยย ยัยซอลลลลลล อีกนิดหล่อนก็จะดูแรดแล้วนะยะ!!
ฉันเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน พอพี่มิณทร์บอกจะพาฉันไปส่งฉันที่บ้านเพื่อความปลอดภัยของตัวฉันเองฉันก็ดันน้อยใจเขาจนน้ำตาแตกอีก ฉันรู้สึกเหมือนหมาถูกทิ้ง รู้สึกเหมือนเขาไม่รักและงอแงเบอร์ใหญ่จนพี่มิณทร์ยอมพาฉันมาที่นี่และทั้งๆที่เขาเตือนฉันแล้วนะ ขั้นกว่าของคำว่าแรดแถวบ้านเรียกว่าเสนอตัวแล้วล่ะไอ้การกระทำของฉันตอนนี้เนี่ยยย ฉันกุมขมับปวดหัวกับการกระทำตัวเองตุ๊บ ตุ๊บ!
ซ่าา
เสียงพี่มิณทร์อาบน้ำอยู่ พอฉันมโนภาพว่าเขากำลังนู๊ด โอ้ แม่เอ้ยย เลือดกำเดาแทบไหลออกมาเลย ถ้าพี่ไม่หื่นก็คงเป็นน้องเองที่หมกมุ่น แต่..โอย มันห้ามตัวเองไม่ให้คิดไม่ได้เลยอ่ะ ภายในห้องๆนี้มีกลิ่นและตัวตนของพี่มิณทร์กระจายอยู่เต็มไปหมด มันสะอาดและเรียบร้อยกว่าครั้งล่าสุดที่ฉันมานิดหน่อย ฉันจิกเล็บเข้ากับอุ้งมือตัวเองแน่น งื้ออออ ตื่นเต้นโคตร
ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก
เสียงนาฬิกาแขวนผนังยังดังน้อยกว่าเสียงหัวใจของฉันเอง ฉันพยายามหายใจเข้าลึกๆเพื่อตั้งสติ.. แต่ไม่ไหวแล้วว้อยยย ความตื่นเต้นทำฉันแทบบ้า! ฉันตัดสินใจลุกพรวดเดินสำรวจห้องพี่มิณทร์ไปมา เอาง่ายๆคือสำรวจที่ทางว่าฉันผ่านคืนนี้ไปได้ยังไงนั่นแหล่ะ
การที่ได้มาอยู่กับพี่มิณทร์สองต่อสองแบบนี้เหมือนฆ่าตัวตายชัดๆ เสียงหัวใจฉันเต้นดังและฉันเริ่มทำตัวไม่ถูก ฉันเริ่มเดินเปะปะสำรวจข้าวของสิ่งต่างๆที่อยู่ในห้องพี่มิณทร์ก่อนที่สายตาจะหยุดอยู่ที่กองกระดาษหลายม้วนที่วางระเกะระกะอยู่บนโต๊ะคอม มันเป็นเหมือนงานออกแบบของสิ่งก่อสร้างอะไรบางอย่าง ทั้งดินสอและไม้บรรทัดรูปแบบต่างๆกระจายอยู่เต็มไปหมด และบนโต๊ะที่ยุ่งเหยิงนั้นฉันเห็นโมเดลเล็กๆรูปตึกสูง
โห.. ในความขี้เล่นของพี่มิณทร์แต่กลับแฝงไปด้วยความจริงจัง
ฉันแหวกกองกระดาษงานออกแบบแล้วยื่นมือไปหยิบโมเดลรูปตึกขึ้นมาดู มันเป็นโมเดลตึกสูงรูปร่างแปลกๆแต่ก็ดูน่าสนใจในขณะเดียวกัน และบนโต๊ะทำงานพี่มิณทร์นั้นฉันยังเห็นรูปภาพของตึกสูงและสิ่งก่อสร้างรูปแบบต่างๆมากมาย ฉันอดหยิบมันมาดูแล้วอดยิ้มไม่ได้ โห.. วิศวะโยธาของจริง! ฉันยิ้มให้กับมุมลับๆของพี่มิณทร์ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ก่อนจะเหลือบตาไปยังเสื้อช็อปสีเลือดหมูที่พาดไว้อยู่บนเก้าอี้ลวกๆไม่ได้ โหยย เท่ชะมัด..
ทั้งที่ดูเจ้าสำราญออกปานนั้นแต่กลับจริงจังและทุ่มเทให้กับสิ่งที่เป็นความฝันสุดๆ ใช่..ฉันเคยได้ยินจากเฮียกรมาก่อนว่าพี่มิณทร์มีความฝัน แต่ฉันไม่ยักรู้มาก่อนว่าความฝันของเขาจะเป็นรูปเป็นร่างและจับจ้องได้ขนาดนี้ อีกมุมนึงของพี่มิณทร์ที่เขาเหมือนชายหนุ่มเต็มตัวที่ฉันไม่รู้จัก
“ทำอะไรอยู่คะ”
พี่มิณทร์ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆเดินเช็ดผมตรงมาหาฉัน โหยยสภาพน่าปล้ำ! พี่มิณทร์เป็นผู้ชายที่อาบน้ำสระผมเสร็จใหม่ๆสภาพน่าขืนใจที่สุดในสามโลก ซะ..เซ็กซี่ชิบเป๋งเลยอ่ะ!!
“กำลังดูรูปพวกนี้อยู่ค่ะ”
“ไหนคะ” พี่มิณทร์เดินดุ่ยตรงมากอดเอวฉันก่อนจะแนบแก้มกับแก้มฉันจนฉันได้กลิ่นแชมพูสระผมอ่อนๆ โฮกกกกกนี่พี่อ่อยน้องรึเปล่าคะ?? “อ๋อ พวกแบบตึกสวยๆที่พี่ปริ๊นท์มาจากเว็บต่างประเทศน่ะค่ะ” พี่มิณทร์ก้มดูรูปตึกในมือฉัน พี่ขอน้องดูธรรมดาๆก็ได้ค่ะมือน้องสั่นไปหมดแล้วเนี่ย คนอะไรแค่เพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆทำไมมีเสน่ห์จังวะ!!
“พะ พี่มิณทณ์ชอบอะไรพวกนี้หรอคะ”
“พี่ชอบตึกค่ะ ชอบพวกสิ่งก่อสร้างสวยๆแปลกๆที่มันเป็นโปรเจ็คใหญ่ๆ พี่อยากเป็นส่วนหนึ่งของมัน”
“แล้วกองกระดาษนั่นล่ะคะ”
“อ๋อ นั่นพี่ลองออกแบบโครงสร้างเล่นๆค่ะเพราะเรียนจบไปยังไงก็ได้ใช้แน่ๆ หนูสนใจหรอคะ”ตอนนี้น้องสนใจด้านที่เป็นผู้ใหญ่ของพี่มิณทร์สุดๆค่ะ พี่มิณทร์เป็นผู้ชายมีฝันและพร้อมที่จะทำให้ฝันนั้นให้เป็นจริง ไม่เหลาะแหละมีเสน่ห์โคตรๆอ่ะ
“ดะ ดีจังนะคะ”
“ทำไมคะ คิดว่าจะเจออะไรจากในห้องพี่หรอ พี่ไม่ซ่อนของสาวๆไว้ให้หนูจับได้แน่ๆค่ะ” พี่มิณทร์ดักคอฉันก่อนจะกระตุกรอยยิ้มได้อย่างน่ารักสุดๆ โอยย น้องก็ไม่ได้คิดว่าจะเจอของสาวไหนหรอกแต่ตัวตนที่เก็บซ่อนไว้ของพี่มิณทร์เล่นเอาใจน้องสั่น!!
“งั้นซอลไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ”
ขืนฉันอยู่ในอ้อมกอดและแก้มแนบแก้มกับเขาแบบนี้ต่อไปนะฉันต้องเลือดลมขึ้นหัวตายตั้งแต่ยังสาวแน่ๆ ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำโดยทิ้งให้พี่มิณทร์หัวเราะตามหลังและพอฉันอาบน้ำเสร็จออกมาอีกครั้ง ฉันเห็นแผ่นหลังพี่มิณทร์นั่งจุ้มปุ๊กก้มหน้าเล่นคอมพ์อยู่ ฉันค่อยๆแอบเดินละเลียดไปเล็งว่าเขากำลังทำอะไรอยู่จากทางด้านหลังและก็เหมือนเดจาวูอีกครั้งเพราะตอนนี้พี่มิณทร์กำลังนั่งเลื่อนเม้าท์ดูรูปสิ่งก่อสร้างต่างๆอยู่
ชะนีอาจดูรูปผู้ก่อนนอน แต่หลัวฉันนั่งดูรูปตึกจ้าาาา
“อะแฮ่มม ทำอะไรอยู่คะ” ฉันแอบย่องไปกระโดดกอดคอเขาจากทางด้านหลังแต่กลายเป็นตัวฉันเองที่ใจสั่นยิ่งกว่าเดิมอีก พี่มิณทร์ในโหมดเตรียมนอนที่หล่อละมุนหน้าปล้ำกว่าเดิมอีกเจ็ดสเต๊ปแกล้งเอาศีรษะของเขามาพิงฉัน
“พี่ก็ดูอะไรไปเรื่อยเปื่อยค่ะ” พี่มิณทร์หันมายิ้มให้ฉันก่อนจะใช้มือข้างนึงจับแขนฉันที่โอบรอบคอเขาไว้ โอยย สภาพไม่ต่างอะไรจากแก้มแนบแก้มเมื่อกี้เลยอ้ะ
“นอกจากพวกตึกแล้วพี่มิณทร์ชอบอะไรอีกมั้ยคะ”
“อืมม พี่ชอบเยอะเลยค่ะเดี๋ยวพี่จะเปิดให้หนูดู มานั่งนี่ค่ะ” พี่มิณทร์จับฉันให้มานั่งจุ้มปุ๊กซ้อนอยู่บนตักเขา
โห.. พี่คะ ใจน้องเตลิดจะไม่กลับอยู่แล้วค่ะ! “นอกจากตึกแล้วพี่ก็ชอบดูพวกนี้ด้วยค่ะ” พี่มิณทร์สอดมือเขากอดรอบเอวฉันส่วนมืออีกข้างของเขานั้นคลิกเม้าท์เลื่อนหน้าจอไปมา
โอยยยยยยย ฉันรู้สึกเหมือนคนหัวใจจะล้มเหลวเลยอ่ะ หัวใจฉันเต้นตึกตักจนกลัวพี่มิณทร์ที่กอดเอวฉันอยู่จะได้ยิน ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่นและบอกตัวเองให้โฟกัสไปที่รูปที่พี่มิณทร์เลือก แต่โว้ยยยยยย โคตรจะไม่มีสมาธิเลยอ่ะ! สติฉันทะยานขึ้นฟ้ามุ่งตรงสู่ดาวพลูโตเรียบร้อยแล้ว บอกตามตรงฉันฟังที่พี่มิณทร์อธิบายประวัติความเป็นมาของรูปแต่ละรูปไม่รู้เรื่อง พี่ขาาาาา น้องขอโทษษษษษค่ะ
“ละ แล้วนั่นแฟ้มอะไรคะ”
ฉันเรียกสติสุดท้ายทันก่อนที่มันจะเก็บกระเป๋าตามเพื่อนมันไปปักหลักที่ดาวพลูโต พี่มิณทร์ไล่เปิดรูปจากแฟ้มงานต่างๆบนหน้าจอให้ฉันดูเกือบหมดทุกไฟล์ยกเว้นไฟล์เดียว เป็นไฟล์แฟ้มงานๆนึงที่พี่มิณทร์ตั้งชื่อไว้ว่า
“Project S”
ว่าแต่ไอ้ “Project S” ของพี่มิณทร์มันคืออะไรกันนะ
“อ่า หนูจะดูจริงๆหรอคะ” เป็นครั้งแรกที่พี่มิณทร์อึกอักก่อนจะหันมาถามฉันแล้วกระพริบตาปริบๆ ทำมายยย หรือมันเปิดให้ฉันดูไม่ได้ ซ่อนอะไรไว้ข้างในฉันอยากเห็นจัง
“พี่เก็บรูปบรรดาแฟนๆเก่าพี่ไว้ในไฟล์นี้หรอคะ”
“เดี๋ยวพี่ก็เอาปากตีเลยค่ะ อยากรู้ใช่มั้ยคะถ้าอยากรู้คลิกดูเองเลยค่ะเด็กดื้อ” พี่มิณทร์เลื่อนเม้าท์มาให้ตรงหน้าฉันส่วนเขาก็เปลี่ยนมาสวมกอดเอวฉันไว้ทั้งสองมือก่อนจะซบหน้าลงที่หลังฉัน
“อยากดูนักก็ดูเลยค่ะ”
“รักแต่พี่.. รอแต่พี่นะคะ..”
MIN SAID
เห๊อะ!! ถ้าเป็นรูปหญิงอื่นจริงๆนะแม่จะหวีดให้คอนโดแตกจริงๆด้วย พี่มิณทร์ขยับท่อนแขนกอดเอวฉันไว้ขณะที่ซบใบหน้าหล่อเหลากับแผ่นหลังฉัน
โห.. ถ้าจะออกอาการขนาดนี้รีบคลิกเลยอ่ะ! แต่แล้วก็เป็นฉันที่ต้องอ้าปากค้างกับสิ่งที่ซ่อนไว้ในไฟล์“Project S” ของพี่มิณทร์ ตั้งแต่หนึ่งยันสิบยาวไปจนถึงรูปสุดท้ายที่ถูกเก็บไว้อยู่ในนั้นมันมีแต่รูปของฉันทั้งนั้นเลย ฉันรู้สึกเหมือนคนที่หัวใจล้มเหลว ในหูได้ยินแต่เสียงหัวใจตัวเองที่เต้นตึกตัก
“Project S” ย่อมากจาก กุญแจซอลโปรเจ็คค่ะ”
พี่มิณทร์อธิบายฉันเสียงอู้ ใบหน้าหล่อเหลายังคงซบหลบอยู่ที่แผ่นหลังฉัน “พี่แอบเก็บรูปหนูมาตั้งแต่สมัยปีหนึ่งแล้วค่ะ” พี่มิณทร์ค่อยๆขยับใบหน้าเขามาเกยอยู่ที่ไหล่จนฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ฉันกัดริมฝีปากล่างแน่นพยายามห้ามตัวเองไม่ให้กรี๊ด
“Project S” คือโปรเจ็คของฉันนนนนน
“พี่ตามเก็บรูปหนูตั้งแต่หนูเริ่มเข้าวงการค่ะ ตอนนั้นหนูหลบหน้าพี่และพี่ก็ยังทำผิดกับหนูอยู่ พี่รู้ว่าพี่ไม่มีสิทธิห้ามก็เลยทำได้แค่ติดตามผลงานหนูเท่านั้น” ฉันไล่สายตาดูรูปเซ็ทถ่ายแบบของฉัน พี่มิณทร์เก็บแม้กระทั่งภาพนิ่งที่ไว้ใช้โฆษณา บทสัมภาษณ์ทางอินเตอร์เน็ทหรือในหนังสือเขาก็เก็บไว้หมด!
“พี่นี่แฟนพันธ์แท้ซอลเลยนะคะ” ฉันแซวเขาขำๆเพื่อปกปิดอาการใจเต้นแรงของตัวเอง สี่ปีก่อนในขณะที่ฉันวิ่งตามเขาแต่เขาก็กลับตามเก็บเงาของฉัน
“แน่นอนค่ะ พี่เป็นแฟนพันธ์แท้ของดาริกา มานพสกุล แล้วนี่หนูจะมีอะไรตอบแทนให้ติ่งพันธ์แท้อย่างพี่บ้างคะ”
“ไม่มีหรอกค่ะ พี่มิณทร์อยากใจร้ายกับซอลก่อนเองช่วยไม่ได้” ฉันแกล้งตอบเขาอย่างงอนๆ ถ้าเราจะใจตรงกันตั้งแต่สี่ปีก่อนแล้วพวกเรามัวไปทำอะไรอยู่ตั้งสี่ปีนะ
“โหยย อย่าใจร้ายกับพี่นักเลยค่ะ พี่ไม่เอาอะไรหรอกค่ะแค่ขอกอดหนูไว้แบบนี้ก็พอ
ขอโทษที่ทำให้หนูต้องรอนานนะคะ”
“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”
ท่อนแขนของพี่มิณทร์กระชับกอดฉัน ปลายจมูกโด่งรั้นและริมฝีปากอุ่นร้อนค่อยๆละเลียดกดจูบตามลาดไหล่และไล่ไปจนถึงซอกคอฉันขนลุกซู่ไปหมด ฮืออ พี่จะเลิฟซีนกับน้องตอนที่เรานั่งดูรูปตึกกันไม่ได้นะ!
“พะ พี่มิณทร์คะ” พี่มิณทร์หยุดแช่ริมฝีปากไว้ที่ลาดไหล่ฉันอยู่แบบนั้น ฉันที่นั่งตัวแข็งทื่อลองแย๊บๆเรียกสติพี่มิณทร์ดู นอกจากขยันเลิฟซีนให้ฉันใจเต้นแล้วเขายังดูนิ่งแปลกๆ
“คะ?”
“พี่มิณทร์เป็นอะไรไปอีกแล้วคะ”เป็นอีกครั้งที่ฉันรู้สึกว่าเขาแปลกๆไปท่ามกลางรอยยิ้มขี้เล่นแต่ก็เหมือนมีอะไรในใจ เขาแสร้งยิ้มแต่สุดท้ายก็วนกลับมาเป็นแบบเดิมใหม่ ตกลงเขาเป็นอะไรอีกรึเปล่านะ
“ซอลคะ.. พี่มีอะไรจะบอกค่ะ” พี่มิณทร์ตัดสินใจพูดกับฉันในที่สุด คราวนี้เป็นเสียงหัวใจฉันเองที่เต้นระรัว มันจะเป็นเรื่องดี หรือ ร้ายนะ?
“พี่มิณทร์มีเรื่องอะไรหรอคะ”
ตกลงที่พี่มิณทร์เก็บไว้มันเรื่องอะไรกันแน่ฉันอยากรู้ ฉันประสานมือเข้ากับอุ้งมือของพี่มิณทร์ที่กอดเอวฉันไว้อยู่ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ โอเค.. ฉันพร้อมแล้ว ไม่ว่ามันจะดีหรือร้ายฉันก็พร้อมรับฟัง
“พี่ขอโทษนะคะ”
“คะ?”
“พี่ต้องไปทำงานที่เขื่อนเร็วขึ้น พี่ขอโทษค่ะ”
“เลื่อน? หมายความว่าไงคะ” ฉันกระพริบตาปริบๆแล้วเอี้ยวตัวหันไปสบตากับพี่มิณทร์ อ๋ออ เรื่องไปงานนี่เองนึกว่าเรื่องอะไร ว่าแต่เขาจะเครียดไปทำไมเนี่ย ดูสิหงอยจนจ๋อยไปหมดแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาของพี่มิณทร์ฉายแววเศร้า
“จากอีกหนึ่งเดือน อาจจะเลื่อนเร็วขึ้นเป็นอีกสองอาทิตย์ค่ะ”
ห้ะ..
จากตอนแรกคนที่ทำหน้าเศร้าอยู่คือพี่มิณทร์นะ แต่พอฉันรู้ว่าเขาจะต้องเลื่อนไปทำงานต่างจังหวัดเร็วขึ้น คนที่ซึมและจ๋อยเหมือนหมาถูกทิ้งก็คือฉันเอง อะไร..ทำไมเร็วนักอ่ะ
“แต่เราเพิ่งได้อยู่ด้วยกันเองนะคะ” ฉันหันขวับไปประจันหน้ากับพี่มิณทร์และยิ่งได้สบตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดของพี่มิณทร์แบบนี้ ฉันยิ่งอยากจะร้องไห้อ่ะ
“ซอล..พี่ขอโทษนะคะ”
“พี่จะไม่ขอเลิกกับซอลใช่มั้ยคะ พี่มิณทร์” สิ่งที่ฉันกลัวจับใจตอนนี้คือนอกจากการที่ต้องห่างเขาแล้วคือการสูญเสียเขาไป ฉันคงทนไม่ได้.. เราเพิ่งจะได้รักกันเองนะ
“ไม่มีทางค่ะพี่รักหนู” พี่มิณทร์ประคองใบหน้าฉันไว้ด้วยแววตามั่นคง “แต่ถ้าพี่จะขออะไรที่เห็นแก่ตัวที่สุดกับหนู หนูจะว่าอะไรพี่มั้ยคะ”
“พี่มิณทร์จะขออะไรซอลคะ” ฉันไม่อาจห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลได้อีกต่อไปเมื่อรู้ว่าเราต้องห่างกันไปแบบนี้ ก็.. ถ้าเขาจะไม่ขอฉันเลิกแล้วเขาจะขออะไรฉันล่ะ
“รอพี่ได้มั้ยคะ”
พี่มิณทร์รวบมือฉันขึ้นมากุมไว้แล้วก้มลงจุมพิตอย่างแผ่วเบา “รอพี่นะคะจนกว่าพี่กลับมา” ฉันใจเต้นตึกตักไปกับคำขอของพี่มิณทร์ ไหนพี่บอกว่าเป็นคำขอที่เห็นแก่ตัวที่สุดไง เห็นแก่ตัวที่ไหน.. เพราะไม่ว่ายังไงน้องก็สมัครใจทำให้พี่อยู่แล้ว ให้รอชั่วชีวิตฉันก็ยอมอ่ะ!
“ซอลรอพี่มิณทร์ได้เสมอค่ะ”
“เก็บใจไว้ให้พี่นะคะ” พี่มิณทร์จรดริมฝีปากจุมพิตที่หลังมือฉันอีกครั้ง “อย่ารักใครที่ไม่ใช่พี่ สัญญากับพี่นะคะ”
“ถ้ารักคนอื่นมันง่ายขนาดนั้นหัวใจซอลไม่มีพี่คนเดียวมาตลอดสี่ปีหรอกค่ะ ซอลจะรอพี่มิณทร์คนเดียวค่ะ
ซอลสัญญา.. ซอลจะรักพี่มิณทร์คนเดียว” แล้วริมฝีปากอุ่นร้อนก็ฉกวูบมาปิดริมฝีปากฉัน ความเร่าร้อนที่ส่งผ่านมานั้นทำให้ฉันรับรู้ถึงความพลุ่งพล่านของพี่มิณทร์ได้อย่างชัดเจน
ท่ามกลางความเร่าร้อนแต่มันกลับหอมหวานจับใจ ฉันโอบมือคล้องรอบคอพี่มิณทร์อย่างเผลอไผลและพอฉันรู้สึกตัวอีกครั้งพี่มิณทร์ก็อุ้มฉันลอยละล่องออกมาจากหน้าโต๊ะคอมพ์และจมอยู่บนที่เตียงนอนหลังใหญ่เรียบร้อยแล้ว และถึงอยากนั้นริมฝีปากเราก็ยังคลอเคล้าและไม่แยกออกจากกัน
“พะ พี่มิณทร์ซอลหายใจไม่ออก พี่มิณทร์พอก่อนได้มั้ยคะ”
SOL SAID
“รอพี่นะคะ”
พี่มิณทร์บดเบียดริมฝีปากคลอเคลียเรียวปากฉัน ริมฝีปากเราเกี่ยวกระหวัดกันพอๆกับมือฉันที่ป่ายปัดและจิกทึ้งเส้นผมอ่อนนุ่มของพี่มิณทร์อย่างรัญจวนใจ หัวสมองฉันขาวโพลนไม่รับรู้อะไร ระบบความคิดฉันว่างเปล่า
งื้อออ ตายคาเตียงแน่ๆเลยอ่ะ..
“ห้ามมองคนอื่น ห้ามรักคนอื่นนอกจากพี่นะคะ” ริมฝีปากอุ่นร้อนลากไล้ไปตามซอกคอและไรผมฉัน ฉันจะไปมีใครได้ยังไงล่ะ..ก็กว่าสีปีที่ผ่านมาของฉัน ลมหายใจเข้าหายใจออกของฉันก็มีแต่พี่มิณทร์ ฉันบดเบียดริมฝีปากจูบตอบเขาอย่างที่ห้ามตัวเองไม่ทัน
“ซะ ซอลรักพี่มิณทร์ค่ะ”
“รักแต่พี่.. รอแต่พี่นะคะ..” พี่มิณทร์กระซิบข้างหูฉันก่อนจะฝังริมฝีปากเข้ากับซอกคอหอมกรุ่น ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดและหายใจไม่ทั่วท้องตอนพี่มิณทร์ดูดผิวเนื้อที่ลำคอฉันแรงๆก่อนจะบรรจงไล่ลิ้นร้อนดูดซับฝากร่องรอยไปเรื่อยๆ หัวฉันหมุนติ้ว ฉันทำอะไรไม่ถูกเพราะฉันไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน ฉันได้แต่จิกทึ้งเสื้อนอนพี่มิณทร์สะเปะสะปะ
“ซะ ซอลจะรอพี่มิณทร์ค่ะ”
“เป็นของพี่คนเดียวนะคะ มีแต่พี่เท่านั้นที่สามารถจูบหนูได้แบบนี้ พี่คนเดียว..”
ฉันสะท้านสุดตัวเมื่อมือหนาของพี่มิณทร์ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนอนลายการ์ตูนของฉันออกทีละเม็ด ทีละเม็ด ฉันอายจนหลับตาปี๋แต่ไม่วายคว้าข้อมือเขาที่ไล่แกะกระดุมอยู่ไว้แน่น
“พะ พี่มิณทร์ ซอลยังไม่พร้อมค่ะ!”
หน้าปะป๊า หน้ามะม๊า หน้าเฮียกร ลอยละล่องมาให้ฉันสำนึกผิดเต็มเลยยยย ฉะ ฉันรู้ ฉันเข้าใจความสัมพันธ์ของชายหญิงดี แต่ยังไงฉันก็ยังรู้สึกผิดกับป๊ากับม๊า กับเฮียกรอยู่ดีอ่ะ!!
“ไม่ต้องห่วงนะคะพี่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะยังไม่ทำอะไรหนูตอนนี้” มือหนายังคงไล่แกะกระดุมเสื้อนอนฉันไปเรื่อยๆจนไปถึงเม็ดสุดท้าย ฉันเขินจนแทบกลั้นหายใจตายไปเลยตอนนี้! “พี่แค่อยากจะจูบหนูเองค่ะ”
“จะ จูบแล้วทำไมต้องจับซอลถอดเสื้อด้วยคะ”
ฉันร้องห้ามเขาเสียงสั่นในขณะ ที่สายตาของพี่มิณทร์นั้นมองไล่ไปตามรอยแยกของเสื้อนอนที่เผยให้เห็นผิวช่วงเนินอกและบราเซีย สายตาเขาราวกับอยากกลืนกินฉัน
“ก็ไม่ได้อยากจูบแค่ปากนี่คะ” พี่มิณทร์ตวัดสายตาเจ้าเล่ห์ขึ้นมาสบตากับฉัน “พี่จะไม่ทำอะไรหนูมากไปกว่านี้หรอกค่ะ พี่แค่อยากจูบหนูทั่วทั้งตัวเอง”
โฮกกกกกกกกกกกกก แล้วจูบกันธรรมดาๆไม่ได้หรอวะ ปกติแค่ดูดปากกันใจฉันก็สั่นและร่างกายฉันก็ร้อนไปหมดแล้ว ไอ้จูบทั้งตัวของพี่นี่หมายความว่าไงคะ??
“จะ จูบทั้งตัวนี่หมายความว่าไงคะ”
“ทั้งตัวก็คือทั้งตัวสิคะไม่เห็นจะฟังยากตรงไหน” พี่มิณทร์ไล้ปลายจมูกหอมไปตามผิวเนื้อเนินอกฉัน คุณพระคุณเจ้าคะ!! ใจลูกช้างพุ่งทะยานจนจะออกนอกดาวช้างเผือกไปแล้ววว คือพี่บอกจะจูบแต่ที่พี่ทำอยู่ทำเอาน้องใจระทึกยิ่งกว่าเดิมอีกค่ะ!!
“หนูนอนนิ่งๆให้พี่ทำคิสมาร์คแสดงความเป็นเจ้าของดีๆซะเถอะค่ะ”
คิสมาร์คนี่คือไรวะ??? แค่เขาหอมเบาๆสติฉันก็เหมือนถูกผูกด้วยลูกโป่งลอยขึ้นฟ้าไปหมดแล้ว ละ แล้วไอ้คิสมาร์คนี่คืออัลไล
“อ๊ะ!”
สาบานว่าไอ้เสียงกระเส่าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกวาบหวามนี่มันคือเสียงของฉันเอง ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดและเปียกชื้นตรงผิวบริเวณช่วงเนินอกที่พี่มิณทร์กำลังตั้งหน้าตั้งตาฟัดมัน..
“น่าฟัดจังค่ะ” พี่มิณทร์พึมพำอยู่ตรงผิวเนินอกฉันก่อนจะไล้ริมฝีปากอุ่นร้อนดูดดึงทำร่องรอยไปเรื่อยๆ ฉันเผลอตัวจิกทึ้งเรือนผมเขาไว้แน่น
“พะ พี่มิณทร์ซอลหายใจไม่ออก พี่มิณทร์พอก่อนได้มั้ยคะ”
“ไม่ได้หรอกค่ะ พี่เพิ่งเริ่มฟัดหนูเอง” ตอนนี้ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเขาจะหยุดตามคำพูดได้รึเปล่า แล้วไอ้จูบทั้งตัวนี่ขอบข่ายมันแค่ไหนนะ? แล้วฉันก็ต้องสะดุ้งสุดตัวอีกครั้งเมื่อพี่มิณทร์สอดมืออ้อมหลังฉันแล้วปลดตะขอบราเซียฉันอย่างง่ายดาย มะ ไม่ใช่แล้วพี่มิณณณณทร์ ไหนพี่บอกจะไม่ทำอะไรน้องไงล่ะ!!
“อ๊ะ..”
แล้วก็เป็นเสียงฉันที่ร้องออกมาอย่างกระตุ้นอารมณ์อีกครั้ง เมื่อปลายจมูกโด่งรั้นและริมฝีปากหยักบางก้มลงดูดฟัดก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นของฉันที่ไร้บราเซียปกปิดอย่างไม่ปราณี ฉันรู้เลยว่าที่ผ่านมาก่อนหน้านี้พี่มิณทร์แค่วอร์ม แต่ของจริงมันหลังจากนี้ต่างหากล่ะ!
“พะ พี่มิณทร์ ซอล..”
“หนูไม่ต้องเกร็งนะคะ”
โว้ยยยยย ไม่ต้องเกร็งผีไรล่ะ!! พี่มิณทร์ยกตัวขึ้นมาจูบปิดปากฉัน ขณะที่ช่วงบนฉันโล่งโจ้งอยู่นั้นกางเกงนอนช่วงล่างก็ถูกพี่มิณทร์ถอดดึงไปกองที่ขาตามไปติดๆ โฮกกกกกกกกกกกกก ทำไมพี่โปรจังวะ!!!!
“คืนนี้ของเรายังอีกยาวไกลค่ะ”
ท่ามกลางความรู้สึกปั่นป่วนนั้นฉันจิกผ้าปูที่นอนของเตียงหลังใหญ่แน่นจนมันแทบหลุดติดมือ ฮืออออ สาบานว่าพี่จะแค่จูบน้าา
(LOADING 100%)
-///-
เกลียดความพี่มิณทร์
เกลียดความมุ้งมิ้ง
เกลียดความอิจฉากุญแจซอลลลล ฮ่าๆๆๆ
เขินจนตัวแตก ณ จุดๆนี้ -///-
คือพี่แบบ ฟัดน้องได้หนักหน่วงม๊ากกกกกกก
รักนิยายเรื่องนี้ เม้นต์มาคุยกันบ้างน้าา
ขอบคุณค่ะ
..
❤
รักส์
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ความคิดเห็น