Fic [KRISYEOL,HUNHAN] OS/SF All love

ลำดับตอนที่ #2 : #2 [ OS ] Transition พลาด

Fic : Kris x Chanyeol

Date : 110114

Title : �Transition

By : Countdown











' โธ่ ชานยอล ทำไมใส่เสื้อผ้า �โป๊แบบนี้ล่ะครับที่รัก '

' ที่รัก อย่าทำแบบนี้สิ '

' ชานยอล เลิกเที่ยว เลิกไปกินเหล้านะ '

' ชานยอลอ่า �กลับมาเหมือนเดิมเถอะนะ '

' ชานยอล พี่ขอร้อง '



หึ �ก็ในเมื่อพี่ไม่ชอบผมในเวอชั่นเนิร์ด ผมก็เปลี่ยนเป็นผมดั่งเดิมให้สมใจพี่แล้วนี่ครับ �:D

.

.

.

.

.

.

คนเราคบกันที่จิตใจมิใช่หน้าตา �สำหรับผมคำนี้มันใช่มาตลอด � แต่วันนี้มัน .....

' คริส �นี่แบคพยอนเมียกู ' จือเทาเพื่อนรวมแก๊งของผม กำลังอวดคนรักให้เพื่อนฝูงได้ชม แต่แฟนจือเทานี่ จัดว่าเปรี้ยวมากครับ เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ก็เถอะ ดูจากอายไลเนอร์ที่กรีดตาแล้วไม่ธรรมดา !

' นี่คยองซู �ยอดดวงใจของพี่จงอิน ' นี่ คิมจงอินที่แนะนำแฟนของมันในแบบฉบับเลี่ยนๆ สไตล์ มัน คยองซู ตาโตๆ ปากเป็นรูปหัวใจ ก็น่ารักดีครับ

" แล้วแฟนมึงล่ะ �? �' � ถ้าถามถึงแฟนผม �คุณคงคิดว่าเธอ คงสวยหุ่นสะบึ้มตามฉบับนางแบบ คุณคิดผิด !!!



แฟนผมเด็กศิลปกรรม หัวหยอยฟูฟ่อง ใส่แว่นหนาเตอะ ไม่เที่ยวกลางคืน ธรรมดาจืดชืดไม่มีอะไรน่าสนใจ �แต่นิสัย และรอยยิ้มของเขาทำให้ผมตกหลุมรักได้โดยง่าย

' ชานยอล ไม่ชอบมาเที่ยวผับแบบนี้ �' �ผมตอบกลับไป �ชานยอลเขาไม่ชอบเที่ยวกลางคืน

' นี่มึง ยังคบกับน้องแว่นหนาเตอะอยู่อีกหรอหว่ะ ' �จงอินถามเพื่อนหน้าหล่อกลับ เพื่อนเขาไม่เคยคบใครได้นาน ไม่เคยจริงจังกับใคร จนมาคบกับชานยอล เด็กศิลปกรรม น่าชืดเชย ไม่มีอะไรน่าสนใจสักอย่าง มาได้อย่างไร

' นั่นสิ �หล่อๆอย่างมึง �หาคนหน้าตาดีๆได้สบายๆ อยู่แล้ว ทำไมไม่เอาหว่ะ �ทำอะไรให้มันคู่ควรกับตัวเองหน่อยสิ ' ถึงแฟนเพื่อนเขาจะนิสัยดีจริงก็เถอะ แต่ภาพลักษณ์นี่ เป็นศูนย์ครับ



นั่นสิ เมื่อเจอคำพูดของเพื่อนทั้งสองกรอกหูเข้า �ผสมกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทำให้ชายหนุ่มคิดคล้อยตาม �นั่นสิ หล่อๆอย่างเขา ทำไมไม่เอาคนหน้าตาดีมาควงออกสังคม คนที่ชอบเหมือนๆเขา ทำไมเขาถึงทนคบเด็กเชยๆแบบนั้นมาได้ตั้งนาน

' นั่นสินะ �' เมื่อคิดได้ชายหนุ่มจึงตอบกลับไปแค่นั้น

.

.

.

.

.

.

.

.

' ชานยอล พี่ว่าเราเลิกกันเถอะ �' เมื่อคิดได้ดังนั้นคริส จึงบอกเลิกชานยอลในวันต่อมา

' ทำไม �ทำไมล่ะ พี่คริส ' ชานยอลได้แต่สงสัย วันนี้คริสเรียกเขาออกมา แล้วมาบอกเลิกเขาอย่างนี้นี่นะ

' พี่ว่าเราต่างกันเกิน �พี่ชอบเที่ยว ชอบดื่มเหล้า �แต่นายไม่ชอบ �ไม่จะเรื่องภาพลักษณ์พี่อีก พี่เป็นเดือนคณะ แต่ดูแฟนของเดือนคณะสิ �!!! ' คริสพูดพร้อมใส่อารมณ์ เขาพูดตามความคิดของเขาตอนนี้ออกมาทั้ง

' ทำไมพี่พูดแบบนี้ล่ะ �ไหนพี่บอกว่าคนเราคบกันที่นิสัยไม่ใช่ที่ภายนอกไง ' คนตัวเล็กกว่าเถียงกลับ ในเมื่อเรื่องนี้ก่อนคบกันคนตัวสูงเป็นคนพูดคำนี้กับเขาเอง

' ก็นั่นมันตอนนั้น แต่ตอนนี้พี่อายนะ พี่ต้องบอกใครต่อใครว่ามีแฟนเป็นเด็กแว่นแสนเชยแบบนายเนี้ย ' �ใช่เขามักถูกเพื่อนฝูง หยอกล้อเรื่องแฟนของเขาว่าไม่คู่ควร

' เหตุผลที่พี่บอกเลิกผม �เพราะภายนอกผมมันชืดเชย แค่นี้ใช่ไหม �แค่ภาพลักษณ์ของผมใช่ไหม '

' ใช่ เพราะฉะนั้นถือว่าเราเลิกแล้วต่อกันด้วยดีเถอะนะ �'

' ดีผมจะเปลี่ยนตัวเองให้พี่ดู �พี่อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน '

' หึ แล้วฉันจะคอยดู !! ดูมันคงไม่มีวันหรอก ลาล่ะ �'

.

.

.

.

.

.



พลาด �เขา พลาดอย่างมาก ที่มัวแต่คิดคล้อยตามกับคำพูดของเพื่อน จนบอกเลิกคนที่แสนดีคนนั้นไป �เขาพลาดดดดดด

วันนี้ เขาก็กลับมานั่งกับเพื่อนร่วมแก็งค์ ที่ผับเติมแอลกอฮอล์เข้ากระแสเลือดเหมือนเดิม ต่างกันก็แค่ �บุคคลที่เขาคาดไม่ถึง

' เฮ้ย คริส �นั่นมันเด็กศิลป มหาลัยเดียวกับเรานี่น่า �' �จือเทาบอกเพราะโต๊ะฝั่งตรงข้ามกับเขาคือเด็กร่วมมหาลัยเดียวกัน

' แต่กูว่า �คุ้นๆนะ �เหมือนเคยเจอที่ไหน �!! อ๋อ กูนึกออกแล้ว �นั่นมันเพื่อนเมียเก่ามึงนี่ คริส แล้วชานยอลไม่มาด้วยหรอหว่ะ ? �' โอเซฮุน เพื่อนหน้านิ่ง �เอ่ยถามเพื่อน �ที่นั่งซดเหล้าอย่างไม่สนโลก

' เห้ย �ไอคริส มึง นั่นมัน มัน �ไอคริส �มึง นั่นมันชานยอล หรือเปล่าหว่ะ �' จือเทาร้องเสียงหลงเมื่อเห็นบุคคลที่เขามาร่วมโต๊ะคนสุดท้าย พร้อมเขย่าแขนเพื่อนสนิทให้ดู เพื่อยืนยันว่าคนที่เขาเห็นนั่น มันใช่ชานยอล จริงๆหรือ

' ชะ ชานยอล ' คนที่ซดเหล้าอยู่มองตาม แล้วต้องตกใจ �ไม่ใช่เพราะเจอแฟนเก่า �เจอเพราะคนนั้นเปลี่ยนไป

ผมที่เคยหยิกหยอย ได้เรียบตรงแนบเข้ากับใบหน้าหวาน �ดวงตาที่เคยมีแว่นบดบัง บัดนี้ได้ไร้สิ่งใดปกปิด ดวงตากลมโต ช่างเข้ากลับจมูกเชิดรั้น และริมฝีปากสีเชอร์รี่นั้น �ไหนจะการแต่งตัวกางเกงขาเดฟที่รัดสัดส่วนและแหวกชีกเป็นเส้นๆจนเกือบถึงขาอ่อน เสื้อคอกว้างที่เผยให้เห็นผิวขาวนวลนั้นชวนให้ใครจ่อใครหลงใหล แม้กระทั่งตัวเขาเอง

' ใช่ชานยอลจริงๆหรอหว่ะ �มึงพลาดแล้วไอคริส ' เหล่าเดอะแก็งพร้อมเพรียงกันพูดใส่เจ้าของใบหน้าคมที่ตอนนี้แน่นิ่งเหมือนจะช็อคไปแล้วก็ว่าได้

' ชะ ใช่ ' เมื่อตั้งสติได้ คริสจึงเอ่ยออกไป �ใช่ นั่นคือชานยอล และ ใช่ เขาพลาด

' มึงกูว่าเราลอง ชวนพวกน้องๆเขามานั่งกับเราดีกว่า �' จงอินนำเสนอ เพราะรู้สึกผิดที่ลึกๆตัวเองเคยพูดเสี้ยมจนเพื่อนบอกเลิกกับรุ่นน้อง

และ โต๊ะของ หนุ่มรุ่นน้อง ก็มารวมกับ รุ่นพี่จนได้เนื่องจากรุ่นน้องไม่กล้าที่จะปฎิเสธรุ่นพี่อยู่แล้ว

' วันนี้มาเที่ยวกันหรอครับน้อง ซองจง ' จงอินเอ่ยถาม รุ่นน้อง

' อ่อ พอดีชานยอล มันโดนทิ้งนะครับ เรยพามาปลอบ ' รุ่นน้องตอบโดยไม่ทันสังเกตสีหน้าของกลุ่มรุ่นพี่ ใช่ ซองจงเป็นเด็กศิลป �ที่ติสและอยู่ในโลกส่วนตัวของตัวเองจึงไม่ค่อยรับรู้สิ่งรอบข้างซะเท่าไหร่

' อ่ะ เอ่อ �... เขาอาจจะแค่ทะเลาะกันก็ได้นะซองจง ' จงอินที่ตั้งสติทันจึงรีบแก้ต่างตอบรุ่นน้องไป

' ไม่ทะเลาะหรอก พี่เลิกแล้วจริงๆ ' ชานยอลจึงตอบกลับไป

' ชะ ชาน .... ' คริสที่ยังไม่ทันจะเรียกก็ถูกขัดขึ้นเสียก่อน

' เลิกก็ดีแล้วพี่ แฟนชานยอล �แม่งโคตรโง่อ่ะ �.. ชานยอลมันอุตส่าห์เปลี่ยนตัวเองเป็นคนดี เลิกเที่ยวผับซัดเหล้า �ไหนจะยอมลงทุนไปดัดผมให้หยอยเป็นฝอยขัดหม้อ และใส่แว่นทำตัวเป็นเด็กเนิร์ดเชยๆ จะได้ไม่มีใครมาวอแว จีบมัน แฟนมันได้ไม่ต้องคิดมาก จริงๆชานยอลมันเสน่ห์แรงจะตาย แฟนเก่ามันแม่งโคตรพลาดอ่ะ ' ซองจงพูดในสิ่งที่ตนเห็นเพื่อนทำตั้งแต่ รู้ว่าชานยอลมีแฟน ถึงแม้เขาจะไม่รู้จักแต่เขาโมโหแทนเพื่อนมาก ทำให้ขนาดนี้แม่งเสือกไม่ชอบ ไอควายเอ๊ย !!

' .................... ' แก็งรุ่นพี่ได้แต่นั่งเงียบ หลังจากฟังคำบอกเล่าของหนุ่มรุ่นน้อง ความจริงบางอย่างของปาร์ค �ชานยอลที่พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อน

' ช่างมันเหอะ มันก็แค่อดีต ' ชานยอลพูดตัดบทเมื่อบรรยากาสเริ่มกร่อย จึงชวนเพื่อนซัดเหล้าคลายบรรยากาส โดนมีรุ่นพี่นั่งมองการกระทำของพวกเขา

.

.

.

' เห้ย เดี๋ยวไปห้องน้ำแป๊ปนะ ' ชานยอลเอ่ยบอกเพื่อน เขารู้สึกว่าดื่มมากไป จึงขอไปห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว

ระหว่างทาง เขาถูกหนุ่มคนนึงในผับเขามาคลอเคลีย � หืม หล่อซะด้วยสิ �!!!

แต่ก่อนที่จะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น ร่างบางก็ถูกคว้าเอวไปไว้ในอ้อมกอดบุคคลปริศนา เมื่อหันกลับไปมอง ' พี่คริส �'

' เรามีเรื่องต้องคุยกัน ' คริสลากชานยอล ออกไปทางหลังผับเพื่อหาที่ไร้เสียงเพลงคุย

' ทำไมมาที่อย่างงี้ล่ะ ชานยอล ' คริสเอ่ยถามทันที่ ตั้งแต่เขาคบมาเจ้าตัวไม่เคยเที่ยวผับแม้กระทั่งเขาชวนเจ้าตัวยังไม่มาเรย

' ผมก็มาเที่ยว มากินเหล้าไง ' ตอบกลับเสียงเรียบๆ

' แล้วทำไมแต่งตัวโป๊ แบบนี้ล่ะหืม ดูสิเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี้ย ' ถึงจะดูเซ็กซี่แต่เขาไม่ชอบ ไม่ชอบที่คนอื่นมองร่างบางด้วยสายตาโลมเลีย

' ทำจะแต่งตัวยังไง จะไปไหนแล้วพี่มายุ่งอะไรด้วย ' ถามอีกฝ่ายกลับ เป็นคนบอกเลิกเขาเองแท้ๆ แล้วยังจะมาวุ่นวายทำไม

' พี่ก็แค่ �... �แค่ �เป็นห่วง ' ใช่สิเขาเป็นคนบอกเลิกเองนี่ ตอนนี้เขาไม่มีสิทธิ์อะไรแล้ว

' ผมโตแล้ว ผมดูแลตัวเองได้พี่ไม่ต้องมาห่วงผมหรอก '

' ชานยอลพี่ พี่ขอโทษ พี่ขอโอกาสได้ไหม �พี่ไม่ตั้งใจจะบอกเลิกเรานะ �ตอนนั้นก็แค่สับสน พี่เรยคิดอะไรตื่นๆแบบนั้น .. เรากลับมาเหมือนเดิมเถอะนะ �' เอ่ยปากบอกอีกฝ่ายอย่างเว้าวอน พลางกอดร่างบางไว้

' หึ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก �ผมบอกพี่แล้วใช่ไหมว่าพี่จะต้องเสียใจ '

' พี่เสียใจ �พี่ขอโทษ �พี่ไม่ได้ตั้งใจ �พี่รักชานยอลนะ �แต่ตอนนั้นพี่สับสนจริงๆ ให้โอกาสพี่เถอะนะ คนดี ' คริสกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น

' ได้ �โอกาสครั้งสุดท้ายของพี่ ' ใจจริงเขาดีใจที่ได้กลับมาคบกันอีก แต่เขายังคงน้อยใจเรื่องที่คนตัวสูงเคยพูดไว้ �สงสัยต้องล้างแค้นซะหน่อยแล้ว พี่คริส �!!!!

' ขอบคุณนะชานยอล �ขอบคุณ �งั้นเรากลับกันเถอะเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ '

' ใครบอกว่าผมจะกลับ '

' ก็เราไม่ชอบผับ ไม่ชอบดื่มเหล้าไม่ใช่หรอ '

' ใครบอกว่าผมไม่ชอบ ตอนนั้นผมก็แค่งด เพื่อทำตัวเป็นคนดีของแฟนผมต่างหาก '

' โธ่ ชานยอล ไม่เอานะ �มันไม่ดีกลับบ้านเถอะเชื่อพี่ นะเด็กดี �'

' อะไรของพี่เนี้ยพอผมเป็นเด็กเนิร์ดที่แสนดีพี่ก็ไม่ชอบ พอผมเปลี่ยนมาคิ้วท์บอยพี่ก็อยากให้ผมดีแบบเด็กเนิร์ด '

' ก็พอหวงนิ๊ ไม่ชอบ ไม่อยากให้ใครมอง ให้ใครมายุ่ง กับแฟนพี่ �'

.

.

.

.

.

Chanyeol Part

พูดถึงเป็นแบบนี้ก็ดีผมได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของผม �ก่อนคบเขาผมก็แค่เด็กวัยรุ่นทั่วไป ที่กลางผับซัดเหล้าไปวันๆ �แต่ตอนคบกับเขาผมจึงงด เพื่อจะได้ดูเป็นคนดีมีค่าในสายตาเขา ไหนจะลงทุนทำตัวเป็นเด็กเนิร์ด �เพื่อจะได้ไม่มีใครมายุ่งกับผม กับได้คบกับเขาง่ายๆ แต่มันไม่ใช่ เพื่อยู่มาวันนึง เขาบอกเลิกผม เพราะภาพลักษณ์เด็กเนิดแสนเห่ยนั่น �โธ่ผมอุตส่าหทำตัวเป็นดีตั้งนานแต่ดันถูกบอกเลิกด้วยเหตุผลนั่น

ตอนนี้ผมจึงคิดว่ามันไม่จำเป็นล่ะ �ผมเป็นตัวผมเนี้ยล่ะดีที่สุด

ถ้าเขารักผมจริง เขาต้องทนผมได้ �^^



' ชานยอล �คืนนี้ว่างไหม �'

" ไม่วันนี้ผมมีนัด เที่ยวกับเพื่อน "



' ชานยอล �อย่าแต่งตัวแบบนี้สิ พี่ห่วงนะ '

" ผมอยากลอง เปลี่ยนสไตล์ดูบ้าง "

' ชานยอล พี่ว่าเรากลับมาใส่แว่นเหมือนเดิมเถอะนะ พี่ไม่ชอบเวลาที่คนอื่นมองเราเรยอ่ะ '

" ไม่มันเกะกะ พี่ยังไม่เห็นใส่เรย ผมก็ไม่ชอบเวลาคนอื่นมองพี่เหมือนกันแหระ �"

' ชานยอลหยุดแกล้งพี่เถอคนดี �กลับมาเป็นเด็กดีของพี่เหมือนเดิมเถอะนะ �พี่ขอร้อง '

" อ่าว ก็พี่เองอยากให้ผมเป็นแบบนี้ไม่ใช่หรอตอนนี้ผมก็เปลี่ยน เป็นแบบที่พี่ต้องการทุกอย่างเรยนะเนี้ย "

หึหึ � เคยสบประมาทผมดีนัก �อย่างงี้ต้องแกล้งซะใหเข็ด

END Chanyeol Part



พลาดผมพลาดมาก ตั้งอย่างเปลี่ยนไปหมด เด็กเนิร์ดที่แสนเรียบร้อยในตอนนั้น กลายเป็นเด็กหนุ่มเนื้อหอม ที่ทั้งแสบ ทั้งซน �และไม่ยอมเขาแบบเมื่อก่อน �ชานยอลเว่อชั่นนี้ �พี่คริส อยากจะร้องไห้

ทั้งหงุดหงิด �มีคนมาจีบ แฟนของเขา

ทั้งหวง โมโห �เวลามีคนมามองร่างบอบบางนั้น

ทั้งหัวเสีย เวลาที่เด็กน้อยนั้นดื้อกับเขา



แต่ก็คงต้องยอมล่ะครับ �เรื่องทั้งหมดผมทำตัวเองทั้งนั้นนี่น่า .



----------------------------- END -----------------------------



Talk : ฟิคนี้ �อารมณ์ไหนก็ไม่รู้ � อยู่ดีๆ ก็อยากเขียนพล็อตแนวนี้ขึ้นมาซะงั้น �!! �ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ แต่ไรท์ก็ตั้งใจแต่งนะค่ะ �:) �ขอกำลังใจกันหน่อยได้ไหม �?

#เรื่องหน้า �อยากอ่านแนวไหนกันเอ่ย �? � เม้นบอกได้เรยนะ �ถ้าไม่เกินความสามารถจะลองดู �:)