Fic [KRISYEOL,HUNHAN] OS/SF All love

ลำดับตอนที่ #7 : #4 [ SF ] Do you love me ? สเปเชียล : สนองนีด

ร่างสูงลืมตาขึ้นในตอนสายของเช้าวันใหม่ แสงแดดและสามลมที่สอดส่องพัดนำพาอากาศบริสุทธิ์สดชื่นผ่านบานกระจกห้อง เข้ามาในห้อง ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมาเมื่อมองไปยังอีกร่างของคนที่หลับอยู่ เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นและริมฝีปากไล่จูบลาดไหล่ขาวนวลที่เผยพ้นผ้าห่มออกมาอย่างรักใคร่ ก่อนที่ร่างบางนั้นจะขยับกายและเปลือกตาเริ่มขยับบ่งบอกว่าอีกคนกำลังจะตื่น ร่างสูงจึงโน้มหน้าลงไปประทับที่ริมฝีปากน่าจูบนั้น

' มอร์นิ่งครับ ที่รัก ' ร่างสูงเอ่ยอย่างอารมณ์ดี แล้วก้มหน้าลงซุกไซร้ดอมดมซอกคอหอมกรุ่น

' เห้ย ไอพี่คริส หยุดเรยนะ ไอหื่นกาม ' ร่างบางเมื่อลืมตาตื่นมา ต้องโวยวายทันทีเมื่ออีกคนฉวยโอกาสกับร่างกายเขาอีกแล้ว

' หื้ม ทีเมื่อคืนไม่เห็นห้ามพี่เรยล่ะ ครางตอบอย่างเดียวเรย ' ร่างสูงจึงตอบกลับด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ

' ไอบ้า พูดอะไรออกมา >/////< ' อีกคนตอบกลับด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ เรื่องเมื่อคืน อ๊ากกกกกกกก

' ก็พี่พูดเรื่องนี่ครับ เมีย ^^ ' คนตัวสูงเมื่อคนใบน่ารักแดงก่ำเพราะความเขินอาย จึงใช้ถ้อยคำหยอกล้อคนหน้าหวานอีกครา

' เมียบ้าบออะไร ละเมอแล้วพี่ ,พูดอะไรไม่รู้เรื่องผมไปอาบน้ำดีกว่า โอ๊ย ' คนตัวบางไม่รู้จะโต้ตอบคนตรงหน้าอย่างไร เอาหว่ะ หนีไปอาบน้ำดีกว่า เมื่อนึกได้ดังนั้นจึงลุกขึ้นด้วยความเร็วแต่คงจะลืมไปว่าเมื่อคืนตัวเองผ่านศึกมากี่ครั้ง จึงร้องโอดครวญด้วยความเจ็บ

' อยากอาบน้ำหรอ มาเดี๋ยวพาไปเดินเองไม่ไหวหรอกน่า ' คนตัวสูงไม่รอช้าค่อยพยุงอีกคนขึ้น

' ไม่ต้อง ผมไปเองได้ ' ชานยอลรีบปฏิเสธทันใด ลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนี้เขาเปลือยอยู่ จะให้พยุงไปก็เห็นอะไรต่ออะไรนะสิ สู้เดินไปเองดีกว่า ถึงจะยังเจ็บตูดอยู่ก็เถอะ ToT

' อย่าเถียงน่า เจ็บอยู่ไม่ใช้หรอ เดี๋ยววันนี้พี่จะลูแลเมียเอง ' คริสยังคงใช้ถ้อยคำ ' เมีย 'หยอกล้อ ร่างบางอีกครั้ง จะอายอะไรเมื่อคืนเห็นไปไหนถึงไหนแล้ว

' เมียอะไร เล่ ..... ' คนตัวเล็กที่กำลังอ้าปากจะเถียงกลับตกชะงัก ทันทีเพียงแค่ก้าวขาจะเดิน น้ำสีขาวขุ่นก็ไหลลงมาตามเรียวขายาว

เมื่อเห็นอีกคนนิ่ง จึงลากร่างบางเข้าห้องน้ำไป

' เห้ยพี่ จะทำอะไร ' เมื่อตั้งสติได้ ชานยอลจึงโวยวายทันที เมื่อคริสจับร่างบางเข้าชิดกับผนัง

' ก็จะอาบน้ำให้ไงครับ อ้าขาออกหน่อยสิ ชานยอลอา '

' เห้ยพี่อย่ามาทะลึ่งแต่เช้านะ ปล่อยผมเรย ผมอาบเองได้ ' อาบน้ำบ้านพี่สิ มาถึงก็ให้อ้าขาเนี้ย

' ก็จะทำความสะอาดให้ไง ไม่อ้าใช่ไหม เดี๋ยวพี่จัดการเองก็ได้ ' คริสพูดเสร็จจึงยกขาบางขึ้นมาเกี่ยวเอวเข้าไว้ข้างนึง ก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปด้านล่างเพื่อคว้านลูกเขาออกมาอีกคนจะได้สบายตัว

' อื้อ อ่ะ ทำอะไรนะ อ๊า ' คนตัวเล็กเมื่อถูกนิ้วเรียวรุกล้ำเข้ามาในร่างกาย ถึงกับเขาอ่อนแทบทรุดลงกับเพื่อน จึงเอื้อมลำแขนไปโอบล้อมคอร่างสูงไว้

' ก็เอาความรักของเราออกมาไง เมื่อคืนพี่ปล่อยในตลอด ทิ้งเอาไว้ไม่เอาออกเดี๋ยวเราจะไม่สบายตัวนะ ' ร่างสูงตอบกลับ แล้วใช้นิ้วหมุนรอบด้านในผนังร้อนเพื่อหาของเหลวสีขาวภายใน







' พี่คริสผมว่า เรามาตกลงกันเถอะ ' เมื่อชำระล้างร่างกายเสร็จ ชานยอลจึงชวนร่างสูงมาปรับความเข้าใจเรื่องเมื่อคืน

' ตกลงอะไร ครับเมีย ถ้าเรื่องนั้นไม่ต้องห่วงพี่จะรับผิดชอบเราเอง '

' ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรทั้งนั้น ผมเป็นผู้ชายไม่ท้องอยู่แล้ว เมื่อคืนเราต่างคนต่างเมา ลืมๆมันไปได้ไหมต่างคนต่างอยู่ ' คนตัวเล็กบอกในสิ่งที่ตนต้องการออกมา มีหรือที่คริสจะยอม

' ไม่ได้ นายเป็นเมียพี่นะ แล้วเมื่อคืนพี่ก็ไม่ได้เมาด้วย พี่ชอบนาย ให้โอกาสพี่ได้ดูแลนายเถอะนะ ' ร่างสูงเอ่ยพร้อมกุมมือร่างบางไว้มาแนบอก

' พะ พี่ พี่พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า พี่จะมาชอบผมได้ไงพี่บ้าไปแล้วหรอ '

' พี่ชอบนายจริงๆ ชอบตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก พี่แอบชอบนายมา 3 ปีแล้ว ไม่งั้นพี่คงไม่ทำเรื่องอย่างว่ากับนายในบ้านตัวเองหรอกนะ ' คริสบอกความในใจของเขาให้ร่างบางรับรู้ แล้วสวมกอดร่างบางไว้หลวมๆ

' ให้โอกาสพี่ได้ดูแลนายเถอะนะ ชานยอล ' คริสคลายอ้อมกอดแล้วจับใบหน้าหวานให้หันมาสบตากับตนเองราวกับจะบอกความในใจผ่านแววตา

' งะ งั้นก็ได้ แล้วพี่จะดูแลผมในฐานะอะไร ' ชานยอลตอบกลับไปอย่างตะกุกตะกัก จีบก็ไม่ได้จีบ คบก็ไม่ได้คบ แต่มีอะไรกัน แล้วมันในฐานะอะไร

' แฟนก็ไม่ใช่ล่ะ พี่ว่าเราข้ามขั้นนั้นมาแล้ว สามีภรรยาก็ไม่ใช่เรายังไม่ได้แต่งงานกัน ผัวเมียไงเพราะเราได้กันแล้ว ' คริสตอบกลับไปอย่างกวนๆ

' พี่จะบ้าเหรอ แค่แฟนก็พอผัวเมียบ้าบออะไร ' คนตัวเล็กบ่นเสียงอุบอิบ ก่อนจะยกกำปั้นตีอกแกร่งระรัว ฝากใจไว้กับคนนี้คงไว้ใจได้นะ

' ฮ่ะๆ รู้แล้วน่างั้นลงไปข้างล่างกันเถอะ ป่านนี้คงตื่นกันหมดแล้วล่ะ ' คริสว่าพลางจูงมือเล็กให้เดินตาม แต่เจ้าตัวยังคนิ่งอยู่กับที่

' ตายห่า ลืมไปเลย แล้วเมื่อคืนเพื่อนผมไปนอนไหนล่ะ พี่คริส ' เมื่อคืนคริสมานอนกับเขา แล้วลู่หานจะไปนอนไหน ?

' ลงไปข้างล่างเดี๋ยวก็เจอค่อยถามก็ได้ 'คริสตอบเสียงเรียบแล้วจูงอีกคนให้เดินตาม เพราะเขามั่นใจว่าน้องชายของตนไม่ยอมปล่อยให้อีกคนไปนอนที่อื่นแน่นอน





เมื่อลงมาเห็นเพื่อนตัวเล็กด้านล่าง ชานยอลจึงโผลเข้าหาทันที

' ลูลู่ พี่ชานขอโทษเมื่อคืนลูลู่คงไม่ได้ไปนอนข้างถนนใช่ไหม '

' ข้างถนนพ่องงงง มึงสิ ปาร์ค ชานยอล เมื่อคืนกูไปนอนห้องเซฮุนมา ' ลู่หานอยากจะตบกบาลกับคำถามเพื่อนเหลือเกิน

' อ่าว ทำไมมึงไม่มานอนกับกูล่ะ ไปนอนกับเซฮุนทำไม ? ' ชานยอลพูดแล้วเบะปาก อย่างงอนก่อนจะต้องปรับสีหน้าใหม่กับคำตอบของลู่หาน

' แล้วเมื่อคืนมึงทำไรในห้องล่ะ แค่ได้ยินเสียงกูก็เขินล่ะ ถ้าเข้าไปเห็นกูคงเหลือดไหลตาย ' แหม่ ทำมางอน ไม่ดูสารรูปตัวเองบ้างเลย

' บะบ้าหรอ ทำอะไร เสียงไรของมึงไม่มี๊ ไม่มี มึงเมาแล้วล่ะไอลู่ ' ชานยอลรีบปฎิเสธข้อกล่าวหาของเพื่อนสนิททันที

' หรอ คอแดงเป็นจ้ำ อย่าให้พูดเลยเดินขาถ่างมาซะขนาดนี้มึงอย่ามาหลอกกูเลยชายปาร์ค หึหึ ' ลู่หานทิ้งระเบิดลูกใหญ่ ก่อนจะเดินออกไป

ชานยอลยืนสตั๊นกับคำตอบลู่หาน ก่อนจะตั้งสติได้จึงหันไปโวยวายกับร่างสูง

' พี่คริส เพราะพี่คนเดียวเลย TT_TT ' แต่เขาคงลืมไปว่า คนๆนี้ไม่เคยสำนึก

' ก็ของพี่มันใหญ่นี่น่าไม่ถ่างให้มันรู้ไป ถ้าทำบ่อยๆเดี๋ยวก็ชินเองแหระ ' คริสผู้ซึ่งไม่ได้สะทกสะท้าน ตอบกลับมาพร้อมภาคภูมิใจในความเป็นชายของตนเอง

' ไอพี่เครสสสสสสสสสสสสสสส มึงตายซะเถอะ !!!!!!!!! '

' ถ้าพี่ตายชานยอลจะเสียดายนะ ของดีแบบพี่นี่หายากนะครัช เมียจ๋า ~ '

บางทีก็ไร้คำด่ากับผู้ชายคนนี้เสียจริง ไม่น่าพลาดเลยปาร์ค ชานยอล มีอู๋ อี้ฟานเป็นผัวแบบนี้ คงโดนปี้ตาย !!!



------------------------------ End Krisyeol Part ------------------------------



ลู่หานเดินลงไปตามชายหาดพลางชะเง้อมองหาใครบางคน ก่อนจะพบกับร่างสูง ที่ใส่เพียงกางเกงเดินอวดหุ่น อันเหล่าชะนี เก้งกวางทั้งหลาย ชม หึ หล่อตายล่ะ โอเซฮุน

แล้วคนตัวเล็ก ก็บรรเจิดไอเดีย ออกมา ก่อนจะเรียกร่างสูง

' โอเซฮุน กลับบ้านไปกินข้าวได้แล้วนะ ฉันหิวข้าวแล้ว ลูกก็หิวแล้วด้วย ' คนตัวเล็กพูดพลางเอามือลูบท้องไปด้วย

ซึ่งเป็นที่น่าสนใจของคนบริเวณนั้นได้ทีเดียว เพราะภาพตรงหน้าช่างเหมือน ภรรยาที่กำลังตั้งท้องมาตามสามีกลับบ้าน

เซฮุน เมื่อเห็นผู้คนเริ่มหันมาสนใจเขากับคนตัวเตี้ยตรงหน้า จึงคว้าข้อมือเล็กแล้วลากกลับบ้าน

' แสบนักนะ กวางเตี้ย ' เซฮุนคาดโทษลู่หานไว้

' ใครใช่ให้ไปเดินอ่อย ยัยพวกนั้นล่ะ ชิ๊ น่าหมั่นไส้ ' ลู่หานบ่นกระปอดกระแปดแต่คนตัวสูงกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน

' หึง ฉันหรือไง หืมกวางเตี้ย '

' บ้าหรอ ทำไมฉันต้องหึงนายด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย' คนตัวเล็กเถียงกลับ

' แล้วอยากเป็นไหมล่ะ ' เซฮุนขยับหน้าเข้ามาใกล้ แล้วเอ่ยถามคนตัวเล็ก

' จะบ้าหรอ ใครจะอยากเป็นแฟนกับนาย ' คนเสียงเล็กตอบกลับ แล้วเสหน้ามองไปทางอื่น

' หึหึ ฉันยังไม่ได้พูดเลยนะ นายอยากเป็นแฟนฉันอย่างนั้นหรอ ' เซฮุนตอกกลับคำตัวเล็กด้วยน้ำเสียงยียวน

' ก็นายพูดมาแบบนั้น แล้วฉันจะไปรู้ไหมเล่า ' คนตัวเล็กก็ยังไม่วาย เถียงกลับ

' ถ้าอยากเป็นแฟนฉันละก็ ........... จีบฉันให้ติดสิ '

เซฮุนเอ่ยปากบอกก่อนจะฉกลงหอมแก้มคนตัวเล็กก่อนจะผละตัวออก

' อะ อะไอบ้า ทำไรของนายหนะ แล้วทำไมฉันต้องจีบนายด้วย '

' เพราะฉันอยากได้นายมาเป็นแฟนนะสิ จีบฉันให้ติดไวไวนะ ฉันทอดสะพานให้แล้ว ? '



------------------------------ End Hunhan Part ------------------------------



ความรู้สึกแปลกใหม่ที่กำลังจะก่อตัวขึ้นกับหัวใจของพวกเขา จะเป็นอย่างไร ?

เสี่ยงไหม ใครว่ามันไม่เสี่ยง แต่ใจมันก็เถียงยังไงก็ใช่เธอ ?







Talk : อิอิ พอดีเข้าทวิตแล้วเห็นรูปชานยอลงานวันนี้แล้วไฟมาเลยรีบแต่งก่อนที่ไฟจะหมด สนองนีด :') ฟิคใสใสนะคะ พอดีว่าแต่งดราม่าไม่เป็น ~ กลัวหน่วง แต่งเอง หน่วงเอง :(

สกรีม แท็ก #KY_loveme



เจอกันอีกครั้งเมื่อไหร่ไม่รู้ ช่วงนี้อากาศมันหนาวสมองมันตึ๊บ อากาศหนาวแล้วปวดหัว ไรท์ไม่ถูกกับความหนาว นี่บอกเลย !!! ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ ลีดที่น่ารัก จุ๊บ ^3^