คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอน บทนำ
ณ ช่วงเช้าที่แสนอบอุ่นเช่นเคยของหมู่บ้านโคโนฮะ ภายในใจกลางเมือง มีหญิงสาววัยกลางคน คนนึงที่ตอนนี้กำลังวิ่งกระหืดกระหอบมา หยุดอยู่ตรงเด็กสาว
"ซากุระจัง>A<;;"
"คุณชิสึเนะ?"เจ้าของชื่อค่อยๆหันมามองบุคคลทีเรียกตนช้าๆก็ได้พบกับรุ่นพี่ของตนที่ยืนหอบอย่างเหนื่อยๆ"มีอะไรงั้นเหรอคะ?"
"ท่านสึนาเดะเรียกตัวนะ "
"ว่าไงนะคะ!”
"รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องของ...อ๊า?!!"พูดไม่ทันจบคนที่สนทนาด้วยก็หายตัวไปเรียบร้อยแล้ว
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ตึก ตึก ตึก ปึง !!!!!!
เสียง ของประตูถูกกระทบกับพนังสีนวลแสนคุ้นตาจนเกิดเป็นรอยร้าว โดยผู้ที่เปิดเข้ามาหอบเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเจ้าของห้องที่นั้งจ้องงานของตนอย่างที่ไม่คิดจะทำ
"มาแล้วหรอ เร็วดีนี่"เจ้าของห้องว่าพลางละออกจากซากงานหันไปมองผู้เข้ามาที่ปาดเหงื่อเล็กน้อย
"เรื่องนั้นช่างเถอะคะ แต่เรียกมาเพื่ออะไรงั้นหรอคะ"ซากุระพูดปัดๆก่อนจะเอ่ยถามถึงเรื่องที่ถูกเรียกตัวมา
"ที่เรียกตัวก็ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะฉันจะให้เธอไปอยู่เป็นครูที่สึนะงากุเระตลอดกาล"
"เห๊?! อะไรนะคะ!!
"อย่างที่ได้ยินไปนะล่ะ=_="
"ไหงเป็นงั้นละคะ?!0[]0"
"ฟังให้ดีซากุระ"ฉับพลันใบหน้าของซึนาเดะก็เปลื่ยนไปเป็นสีหน้าเคร่งขรึม ซากุระสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะรู้สถานะการณ์แล้วยืนฟังอย่างตั้งใจ
"เรื่องที่เธอต้องไปสึนะงากุเระนะ มันอาจจะเกี่ยวกับ'เรื่องนั้น'ด้วย เพราะงั้นต่อจากนี้คือภารกิจใหญ่ของครั้งนี้ มีแค่เธอเท่านั้นที่ทำได้"
"หมายความว่ายังไงกันคะ?"หลังจากฟังจบซากุระก็ขมวดคิ้วมองซึนาเดะพร้อมกับเหงื่ออีกเม็ด
"ถ้าไปเดียวก็รู้เองละ"ซึนาเดะพูดขึ้นอีกครั้งพลางกวักมือไล่ซากุระให้ออกไป ซากุระส่ายหน้าหน่อยๆก่อนจะเดินออกจากห้องไป...
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
' จะต้องอยู่ที่สึนะงากุเระงั้นหรอ...' แม้ว่าจะยังไม่เข้าใจภารกิจที่แน่นอนแต่ซากุระก็อดที่จะมานั่งสงสัยไม่ได้
...เกิดอะไรขึ้นนะ...
"อ๊ะ! ซากุระจังนี่นา"นารุโตะที่อยู่ไม่ไกลนักร้องขึ้นพลางวิ่งไปหาซากุระที่กำลังนั้งกอดเข่าอยู่ตรงม้านั้งหน้าน้ำพุ ซากุระหันมามองหน่อยๆก่อนจะยิ้มทักตอบ
"นี่...นารุโตะ"เด็กสาวเรียกหน่อยๆให้นารุโตะที่กำลังวิ่งมาถึงตนเอียงคอสงสัย
"อะไรหรอซากุระจัง?"
"ถ ถ้าเกิดว่าฉันจะไปสึนะงากุเระนายจะรู้สึกยังไง"ซากุระถามเลียบๆเคียงๆหันหน้าไปทางอื่นไม่ให้ผู้สนทนาเห็นสีหน้าตน นารุโตะที่ทำหน้างงๆเมื่อฟังจึงตอบคำถามอย่างเต็มปาก
"ก็ดีแล้วนี่ ^ v ^?"
'...ก็ดี..?'
ตึงงงง!!!เปรี๊ยะ!
เสียงรอยราวที่ถูกต่อยกับลานน้ำพุดังขึ้นจนเกินรอยแตกอยู่ส่วนนึงนั้นโดยมีหน้าของเด็กสาวเจ้าของหมัดยิ้มออกมาหน่อยๆ
"ขอบคุณที่ตอบ ลาก่อนนะเจ้าบ้า!"ซากุระคำรามออกมาเล็กน้อยก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไปโดยที่นารุโตะยังยืนเอ๋ออยู่ได้สติ
"หมายความว่าไงอะ=[]=;;"นารุโตะมองไล่หลังของเด็กสาวที่เดินรัวจากไปอย่างรวดเร็วอย่างมึนๆ
"ก็หมายความว่าคุณอยากให้แม่สาวจอมถึกคนนั้น ไปไกลๆจากชีวิตยังไงละครับ^ ^"ซาอิผู้พกรอยยิ้มอยู่เสมอพูดแล้วมองตามนารุโตะ
"ห้ะ? ฉันก็แค่คิดว่าไปที่สึนะแล้วจะได้ไปหาประสบการณ์เพิ่มนี่นา แถมที่นั้นมีทะเลทรายสวยๆให้ดูด้วย ดีออกจะตาย!"นารุโตะพูดแล้วทำตาประกายอยากไป
"คือนารุโตะ ...ที่นายบอกซากุระไปนะ ซากุระจะคิดแบบนั้นด้วยหรือเปล่า=_=;"ยามาโตะที่เดินมาพร้อมกันกล่าวอย่างหน่ายๆ
"0_0?..."
"=_=..."
"^ ^..."
"ห๊า=[]=!!?"ผ่านไปครู่นึงก่อนที่นารุโตะจะร้องออกมาจนยามาโมโตะส่ายหน้าประกอบพร้อมกับซาอิที่ยืนจับเวลาเมื่อครู่
"บ แบบนี้ดูยังไงก็!!?"
' พึ่งคิดได้สินะ=_=; 'ยามาโมโตะคิดในใจพลางก็มองนารุโตะยืนโวยวายประกอบฉาก
' งี่เง่าจังครับ^ ^ 'ซาอิตอบเห็นด้วยในใจ
"ซากุระจ๊าง!!!!!"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
รายงานจากสึนาเดะที่อิโนะได้วิ่งมาบอกซากุระก่อนหน้านี้สักครู่ คือการให้เด็กสาวไปทำภารกิจวันนี้ ทำให้เธอไม่มีเวลานักที่จะได้ไปบอกลาคนอื่นๆ
และบางทีเธอเองก็อาจจะไม่อยากบอกละกับใครบางคนก็เป็นได้
"ไปแล้วอย่ากลับมาละยัยเถิกT^T"อิโนะพูดพลางยื่นช่อดอกไม้จันทน์ให้แก่เพื่อนสาวของเธอที่กำลังลาจากด้วยสีหน้ามุ่ยเพราะคำพูดและการกระทำที่ไม่เข้ากัน
"ยังไม่ตายยะ=_=*"ซากุระรับดอกไม้มาพลางฟาดลงกบาลของอิโนะที่แลบลิ้นใส่หน่อยๆ
' ...เฮ้อ...ต้องไปจริงๆแล้วสินะ... 'ซากุระคิดพลางถอนหายใจออกมา ลึกๆแล้วเธอไม่อยากไปทำภารกิจที่น่าสงสัยของอาจารย์สาวของเธอเลยจริงๆ แต่ก็กังวลว่าจะเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ
ซากุระหยุดอยู่ตรงหน้าประตูก่อนจะค่อยๆหันไปมองด้านหลังที่เป็นหมู่บ้านของตน และอิโนะที่ยืนมองมาที่เด็กสาวยิ้มๆ
"งั้นฟากบอกลากับคนอื่นด้วยนะยัยอิโนะ"ซากุระสั่งเสีย เอ้ย!บอกอิโนะพลางขยับกระเป๋าเป้ของตนให้กระชับขึ้น
"จ้าๆ แล้วจะบอกให้นะU ^ U"อิโนะพยักหน้าให้หน่อยๆก่อนจะพูดต่อ"แล้วอย่าลืมแวะมาเยื่อมมั้งละ!"
"อ้า...."ซากุระรู้สึกวูบวาบไปแวบนึงก่อนที่จะพูดตอบด้วยรอยยิ้มกลบเกลื่อน"รู้แล้วน่า"
อิโนะมองอีกฝ่ายอย่างงงๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มตอบให้
'...รู้สึกไม่ดีเลยแหะ' ความรู้สึกแปลกที่ว่าทำให้ซากุระเริ่มจับอกของตนที่หัวใจกำลังเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย
เธอรีบส่ายหน้าเรียกสติของตนก่อนจะเริ่มที่จะเดิน
"อ้อเดียวซากุระ"เสียงเรียกของอิโนะทำให้ซากุระต้องหยุดเท้าแล้วหันมามอง"เเล้วเจ้านารุโตะไม่มาส่งเธอหน่อย?"
เปรี๊ยะ!
"= ="
" ' - ' ?"
' หมอนั้นจะยังไงก็ช่าง! 'เสียงในใจซากุระคิดเช่นนั้น
"...ช่างเหอะ"หลังจากเงียบไปพักนึงซากุระสะบัดหน้าไปทางอื่นแล้วเริ่มสาวเท้าเดินไปข้างหน้าต่อ โดยอิโนะทำหน้าเป็นห่วงเพ่อนสาวอยู่แว้บนึงแล้วจึงเดินจากไปเช่นกัน
"ซากุระจ๊างงง!!"คราวนี้เด็กสาวต้องหยุดชะงักอีกรอบแล้วหันไปมองต้นเสียงอีกคนที่หอบแฮกๆ
"มาทำไมนารุโตะ?"
"ทำไมถึงไม่บอกก่อนละ!"นารุโตะร้องขึ้นเสียงดังทำให้ซากุระสะดุ้งเล็กน้อย พลางเงยหน้าขึ้นมามองเด็กสาวตรงหน้า
"ทั้งที่ฉันก็แค่นึกว่าอยากให้ซากุระจังไปผ่อนคลายที่นั้นแท้ๆแต่ว่ามันกลับ..."ไม่ทันที่จะพูดจบนารุโตะก็โดนซากุระเขามาผิดปากซะก่อน
"ม ไม่ต้อง...พูดต่อแล้วล่ะ…"เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงสำนึกผิดที่ดันคิดไปเป็นอย่างอื่นแทน
' ทั้งที่หมอนั้นคิดแบบนั้น แต่ฉันกลับ... 'มือที่ปิดปากนารุโตะทั้งสองข้างค่อยๆคลายออกแล้วกุมไว้กับตัว
"นี่ ฉันขอพูดอะไรซักอย่างได้ไหม?"เธอพูดแล้วมองนารุโตะ
"อือ"เด็กหนุ่มพยักหน้าแล้วฉีกยิ้มให้เหมือนทุกที
' ทั้งที่เมื่อกี้ฉันก็ทำเมินเฉยต่อการกระทำนั้นของนาย '
"นารุโตะ ฉันน่ะ"
' แต่นายก็ยังิจะยิ้มให้ฉันแบบนี้เสมอเลยหรอ... '
"ต่อจากนี้ฉันจะไปที่สึนะงากุเระ ที่นั้นมีบางอย่างที่ฉันต้องไปเพราะฉะนั้น"
… ภารกิจใหญ่ของครั้งนี้ มีแค่เธอเท่านั้นที่ทำได้ …
' ต่อจากนี้ขอร้องล่ะ '
"ขอฟากช่วงที่ฉันไม่อยู่ด้วยนะ!"
' ขอให้ฉันได้อยู่นำหน้านายขึ้นไปอีกเถอะนะ '
"ลาก่อน..."สิ้นเสียงเด็กสาวก็หมุนตัวเดินต่อจนผ่านประตูหมู่บ้านไป โดยนารุโตะได้ยืนมองนิ่งๆด้วยสายตาที่เลื่อนลอย
'คิดไปเองหรือเปล่านะ...
เหมือนกับว่าซากุระจัง จะจากไปในที่แสนไกล...'
......
.....
...
..
.
ความคิดเห็น