ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
รถแท็กซี่มิเตอร์เข้ามาจอดในคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลปาร์คโดยมีเด็กหนุ่มร่างบางนั่งมาด้วย
พอจ่ายค่าแท็กซี่และลงจากรถเสร็จก็ขนกระเป๋าเข้าไปในบ้านแต่ก็มีแม่บ้านออกมารับ'พยอน
แบคฮยอน'โค้งสวัสดี
"มาแล้วหรอคะคุณหนู"แม่บ้านออกมายิ้มตอนรับอย่างใจดีก่อนจะเดินเข้ามาช่วยถือกระเป๋าเข้าไปในบ้าน
"อย่าเรียกผมว่าคุณหนูเลยครับ"
หลังจากที่เอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องแล้วก็เดินเข้ามาในห้องรับแขกเพื่อมาพบปาร์ค ซุงชาง (พ่อปาร์ค ชานยอล)ที่นั่งจิบชารออยู่แล้วก่อนที่แบคฮยอนจะมาถึง
"สวัสดีครับ"แบคฮยอนโค้งคำนับอย่างมีมารยาททำให้ลุงซุงชางเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ก่อนจะพูกกับแบคฮยอน
"นั่งลงสิ"
แบคฮยอนนั่งลงที่โซฟาที่ไม่ไกลจากลุงซุงชางนัก
"คุณลุงเรียกผมมาพบถึงที่บ้านมีอะไรจะใช้ผมรึครับ"เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาแบคฮยอนก็เอ่ยปากถามทันทีเพราะก่อนจะมาที่นี่เขาก็ได้ฟังผู้เป็นแม่บอกว่าคุณลูงซุงชางให้เก็บกระเป๋าไปอยู่ที่บ้านเห็นว่ามีธุระอยากจะให้ช่วย
"ก็ไม่เชิงใช้หรอกนะเรียกขอร้องจะดีกว่า ฮึม! เข้าเรื่องเลยละกันนะ คือลุงอยากให้เรามาช่วยเป็นพี่เลี้ยงชานยอลมันหน่อยลูกชายคนเดียวของลุงเองแหละพอดีลุงจะต้องไปดูแลกิจการที่ต่างประเทศลุงเป็นห่วงเพราะมันเอาแต่เที่ยวกลับบ้านเมาหัวลาน้ำมาทุกวัน เราพอจะช่วยลุงได้มั๊ย?"
คำขอร้องที่ออกมาจากปากดูเหมือนว่าแบคฮยอนคงจะต้องคิดหนักซะแล้วเพราะเขาไม่เคยจะต้องมาดูแลใครแบบนี้โดยเฉพาะผู้ชายที่ชื่อปาร์ค ชานยอลที่ขึ้นชื่อในเรื่องความเจ้าชู้ เพลบอยเที่ยวกลางคืน ไม่เว้นแต่ละวันแบบนี้
"ผมจะทำได้หรอครับ ผมไม่เคยดูแลใครมาก่อน"แบคฮยอนพูดอ้อมแอ้มในเชิงเกรงใจเพราะคุณลุงซุงชางมีบุญคุณกับครอบครัวของเขามากเพราะเคยช่วยธุระของพ่อที่กำลังจะล้มละลายให้กลับมามีชื่อเสียงอีกครั้ง
"ลุงก็ไม่รู้จะไปขอร้องใครที่ไหนแล้วอ่ะนะ ลุงก็แก่แล้วปราบเจ้านั่นไม่ไหว"
"งั้น...ตกลงครับผมจะลองดู"
"ขอบใจมากนะที่เห็นใจคนแก่"เมื่อเห็นว่าแบคฮยอนตอบตกลงคุณลุงก็ยิ้มออกเพราะเบาใจกับปัญหาทางนี้แล้วจะได้ไปดูแลธุระกิจทางนั้นได้อย่างสบายหายห่วง
เช้าวันต่อมา
เสียงรถสปอร์ตสีแดงเพลิงแล่นเข้ามาในรั่วอย่างรวดเร็วและหักจอดได้อย่างชำนาญราวกับเป็นแชมป์ก็ไม่ปาน
เอี๊ยดดด
เสียงล้อรถบดขยี้กับพิ้นถนนทำให้แบคฮยอนที่นั่งทานข้าวอยู่ต้องสะดุ้ง แต่ดูเหมือนทุกคนในบ้านจะชินซะแล้ว
ไม่นานก็ปรากฎให้เห็นคนตัวสูงที่เดินมาอย่างไม่ค่อยจะรอดเท่าไหร่ เดินเหมือนลูกนกแพนกวินหัดเดินยังไงอย่างงั้น เพราะเดินไม่ตรงทางเอาซะเลย
แบคฮยอนหันหน้าไปมองคุณลุงอย่างตั้งคำถาม
"คนเนี่ยแหละที่ลุงอยากให้เราช่วยดูแล"
________________________________________
เอาแล้วไงเจองานใหญ่แล้วสะ แบคฮยอน ><
มาเอาใจช่วยกันว่าแบคฮยอนคนนี้ต้องเจอกับอะไรบ้าง
เม้นท์ ให้กำลังใจหน่อยนะ แล้วจะมาอัพต่อ
รักลีดเดอร์นะ จุ๊บ
เอาแล้วไงเจองานใหญ่แล้วสะ แบคฮยอน ><
มาเอาใจช่วยกันว่าแบคฮยอนคนนี้ต้องเจอกับอะไรบ้าง
เม้นท์ ให้กำลังใจหน่อยนะ แล้วจะมาอัพต่อ
รักลีดเดอร์นะ จุ๊บ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น