คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : บทที่ 4 ไก่ที่จำใจต้องเมิน 4---25%
| ดวงใจจักรภัทร [Sweetheart] |
| กันเกรา |
| www.mebmarket.com |
| น้ำจิ้มจ้า “ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ”และด้วยสัญชาตญาณ สองวงแขนของเขา ก็รับเอาร่างเล็กๆ มากอดแนบอกไว้เช่นกัน ตอนแรกนั้นเพราะความอยากปกป้องเพศที่อ่อนแอกว่า และกำลังต้องการที่พึ่งพิง |
 |
เจ้าของใบหน้าขาวสวยสะอาดหมดจด
ยังคงอดหยุดยืน แล้วมองรูปผู้บริหารหนุ่มหล่อเหลาและเป็นขวัญใจสาวๆ
ทั้งตึกไม่ได้อยู่ดี หนึ่งเดือนแล้วที่ไม่ได้เห็นหน้าเขา ทั้งในออฟฟิศหรือที่บ้าน
นับตั้งแต่วันที่แยกจากกันหลังไปถือศีลมา
บวกกับชั้นที่ตัวเองทำงานกับชั้นที่เขาอยู่นั้น เรียกได้ว่าต่ำสุดกับสูงสุด ทั้งพนักงานและผู้เช่าออฟฟิศในตึกนี้รวมกันแล้วเป็นพันคน
การจะได้พบเจอเขาโดยบังเอิญนั้น ไม่เคยหวัง
ในเมื่อนั่งทำงานมาหลายปี ก็เพิ่งจะมีวันที่เขาเดินเข้าไปในออฟฟิศนั่นเอง
ที่ได้พบหน้ากัน ได้ยินแต่ชูชาติเปรยๆ ว่า เขาบินไปดูงานต่างประเทศ ก็ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่และจะกลับวันไหน
สองเท้าก้าวเดินจากออฟฟิศตรงไปหาลิฟต์
มีสองเพื่อนรออยู่แล้ว กิจกรรมในวันเสาร์สำหรับสามสาวก็หนีไม่พ้น เดินห้าง
เดินตลาดสักสองสามชั่วโมง กินนั่นแวะนี่ คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยเปื่อย
ส่วนใหญ่ ต่างคนก็ต่างระบายเรื่องอัดอั้นตันใจ อันได้จากรุ่นพี่ในออฟฟิศคอยสะสมให้
ตั้งแต่วันจันทร์เป็นต้นมา
ก่อนจะแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมันในตอนบ่ายแก่ๆ
วันนี้มัทรีใช้เป้สะพายหลังแทนกระเป๋าใบใหญ่ เพราะมีรายการให้ซื้อหลายอย่างในตลาด
ขนาดนั้น สองมือก็ยังหิ้วถุงอีกหลายใบ ขณะก้าวขึ้นสองแถว
พอแยกจากเพื่อนมาไม่เท่าไหร่ ในห้วงความคิด
ก็มีเขาเข้ามาครอบงำจิตใจเอาไว้อีกแล้ว ไม่รู้ว่าชีวิตนี้
จะมีวันไหนที่ไม่รักและไม่คิดถึงเขาบ้างไหม บางครั้งก็เกลียดตัวเอง
ที่เฝ้าแต่หลงรักเขาไม่จบสิ้น
และเกลียดความบังเอิญต่างๆ นานา
คอยทำให้มีเขา เข้ามาในชีวิตอยู่ร่ำไป รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่เคยคิด หรือไม่เคยรู้สึกอะไรกับตัวเองมากไปกว่าเจ้านายผู้สูง
ส่งกับพนักงานระดับปลายแถวเท่านั้น แต่ใจมันก็ยังไม่ยอมตัดเขาออกไปอยู่ดี
แล้วตอนนี้ ใจมันก็เต้นรัวเร็วและแรงขึ้นอีก
เมื่อก้าวลงจากสองแถว แล้วเห็นแต่ไกลๆ ว่ารถหรูของเขาจอดอยู่หน้าประตูบ้าน
ไม่รู้มาตั้งแต่เมื่อไหร่ มาทำไม หรือมาหาใคร
แต่เท่าที่ผ่านมา
เขาก็แสดงให้เห็นอยู่เต็มตา ว่ายายคือคนที่เขามักจะมาคุยด้วย
ไม่ใช่หลานยายสักหน่อย หัวใจที่พองโตเมื่อครู่เลย ห่อเหี่ยวลงไปเกือบครึ่ง
“ให้พี่ช่วยนะ”
ประมวนนั่งอยู่ในรถเห็นเข้า
เลยรีบออกมาอาสาหิ้วของในมือให้ มัทรีเลยมีโอกาสได้ยกมือไหว้ ซึ่งเธอก็ทำมาตลอด นับตั้งแต่วันที่ประมวนมาส่งบ้าน
ส่วนคนถูกไหว้เองก็โค้งกายให้ สองมือก็พยายามจะยกขึ้นรับไหว้แต่ก็ไม่ถนัด
เพราะข้าวของหิ้วอยู่เป็นอุปสรรค
+++++
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
| ดวงใจจักรภัทร [Sweetheart] |
| กันเกรา |
| www.mebmarket.com |
| น้ำจิ้มจ้า “ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ”และด้วยสัญชาตญาณ สองวงแขนของเขา ก็รับเอาร่างเล็กๆ มากอดแนบอกไว้เช่นกัน ตอนแรกนั้นเพราะความอยากปกป้องเพศที่อ่อนแอกว่า และกำลังต้องการที่พึ่งพิง |
|
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น