คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 3
ณ ห้องนอนของอเลาดี้
หลังจากที่อเลาดี้ทำงานบนโต๊ะเสร็จแล้ว เขาก็ได้ดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะของเขาทางด้านขวาของโต๊ะ เมื่อเขาเห็นว่าถึงเวลาอาหารมื้อเที่ยงแล้วเขาจึงลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานและเตรียมออกไปจากห้อง แต่ว่าเขากลับสะดุดกับร่างซาเซียที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงหรู(เป็นเตียงแบบมีหลังคาน่ะ)ก่อนที่เขาจะคิดในใจว่า ' นี่ก็เที่ยงแล้วและอากาศเริ่มร้อนแล้วด้วย เธอยังหลับสนิทได้อีกนะ เธอคนนี้หลับได้หลับดีจัง ' อเลาดี้จึงเดินเข้าไปและนั่งลงที่ข้างเตียง ก่อนที่จะปัดผมที่ปิดบังใบหน้าของซาเซียออก ' เป็นเด็กที่น่ารักจริงๆนะ มิน่าล่ะเจ้าพวกนั้นถึงอยากได้ตัวนัก อ่ะ!นี่ไม่ใช่เวลาจะมาชื่นชมเธอนี่ ต้องปลุกเธอ '
" นี่ซาเซีย ตื่นได้แล้วได้เวลาทานอาหารมื้อเที่ยงแล้วนะ นี่..อ่ะ! "
" อืม~~ หือ? คุณอเลาดี้ มีอะไรงั้นหรอคะ "
ซาเซียตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย ก่อนจะขยี้ตาเล็กน้อยเพื่อปรับสายตาและมองคนที่เรียก ซึ่งในตอนนี้อเลาดี้นั่งหันหลังให้เธออยู่ นั้นก็เพราะเขารู้สึกว่าตนนั้นเริ่มมีสีขึ้น เนื่องจากคนที่เขาปลุกนั้นทำตัวน่ารัก(เล็กน้อย)ก่อนที่ซาเซียจะถามซ้ำอีกครั้ง และอเลาดี้จึงตอบกลับทันที
" ได้เวลาอาหารมื้อเที่ยงน่ะสิ "
" อ่า~ จริงด้วย ^^ ขอบคุณคะ งั้นฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ "
" อะ...อืม "
อเลาดี้ ว่าก่อนจะลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าซาเซียเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้ว และไม่นานซาเซียก็ออกมา และชวนลงไปทานข้าว
ในเวลาเดียวกัน ที่ห้องนอนของจีอ็อตโต้
จีอ็อตโต้ที่นั่งทำงานเสร็จแล้วได้มองเห็นนาฬิกาที่ตั้งเอาไว้บอกถึงเวลาที่เขาต้องลงไปทานข้าวแล้ว เขาก็ลุกจากโต๊ะเพื่อไปเรียกสึนะที่นอนอ่านหนังสืออยู่ที่เตียง
" นี่..สึนะ ไปทานข้าวเที่ยงกันเถอะ ได้เวลาแล้วนะ "
" เอ๋ อา..ครับ งั้นผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ "
สึนะว่าก่อนจะคั่นหนังสือที่กำลังอ่านไว้ และวางเอาไว้ที่โต๊ะข้างเตียงและเดินเข้าห้องน้ำไป จีอ็อตโต้ที่เห็นว่าสึนะเข้าห้องน้ำไปแล้วจึงแอบเปิดหน้าที่สึนะอ่านไว้ ก่อนที่จะทำหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อนึกถึงใบหน้าสึนะที่กำลังอ่านเรื่องนี้ ' นี่มันหนังสือนวนิยายสืบสวนไม่ใช่หรอ ทำไมถึงอ่านหล่ะเนี้ย - - " ' จากนั้นจีอ็อตโต้จึงวางเอาไว้ที่เดิมเพราะคนที่เข้าห้องน้ำนั้นเดินออกมาแล้วน่ะสิ จึงพูดขึ้น
" งั้นเราไปกันเลยนะสึนะ ^^ "
" ครับ คุณจีอ็อตโต้ "
สึนะตอบกลับ จีอ็อตโต้จึงเปิดประตูให้สึนะเดินนำ ก่อนที่ตนจะเปิดประตูและเดินตามไป
ณ ห้องอาหาร
เมื่อทางจีอ็อตโต้และทางอเลาดี้มาถึงก็พบว่าทุกคนนั่งกันอยู่พร้อมหน้าแล้ว จึงมานั่งที่ประจำทันที
" งั้น เรามาเริ่มทานอาหารกันเลย ก็แล้วกันนะ "
" คะ x2 /ครับ x5 "
เมื่อทุกคนภายในห้องอาหารต่างพากันขานรับผู้เป็นบอสของตน ก็เริ่มทานอาหารกันทันที แต่แล้วซาเซียที่พอเห็นอาหารก็ไม่รู้จะตักส่วนไหนดี เพราะในใจก็คิดว่า ' ทำยังไงดีหล่ะเนี้ยเรา ไม่อยากทานอ่ะ ยังอิ่มอยู่ด้วยสิ เฮ้อ! ' ซาเซียนึกในใจก่อนที่จะถอนหายออกมาด้วย อเลาดี้ที่นั่งอยู่ด้วยกันข้างๆ เมื่อเห็นสีหน้าของซาเซียและถอนหายใจจึงได้ถามขึ้น
" เป็นอะไร ทำไมไม่รีบทานหละ เดี๋ยวก็หมดก่อนหรอก "
" คะ...คือว่า หนูยังไม่หิวน่ะคะ ^^:; "
" งั้นทานไปนิดหน่อยก็ได้ เพราะถ้าไม่ทานเดี๋ยวจะเป็นโรคกระเพาะเอานะ "
ไม่ว่าเปล่า อเลาดี้ก็ตักชิ้นเนื้อที่อบกับซอสชั้นเยี่ยมมาใส่จานซาเซีย ท่ามกลางสายตาทุกคู่ที่ตอนนี้ต่างพากันตกใจการกระทำของคนตรงหน้า ส่วนซาเซียก็ตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะหันไปยิ้มให้อเลาดี้พร้อมกับขอบคุณ อเลาดี้เมื่อเห็นรอยยิ้มนั้นจึงตอบแบบปัดๆมาว่า ' ไม่เป็นไร ' แต่ก็ยังแอบยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยอย่างพอใจในสิ่งที่เขาทำ จากนั้นไม่นานทุกคนก็ต่างพากันทานต่อไป ไม่นานในการรับประทานอาหารมื้อเที่ยงก็เสร็จเรียบร้อย ทุกคนจึงเดินออกจากห้อง แต่ซาเซียได้ขออเลาดี้ไปทำความสะอาดจานกับเอลิน่า อเลาดี้จึงอนุญาติและเดินกลับไปที่ห้องทำงาน
หลังจากที่ทุกคนออกไปแล้ว ซาเซียและเอลิน่าจึงช่วยกันเก็บจาน
" แหม~ ซาเซียจังไม่เห็นต้องมาช่วยพี่เก็บจานก็ได้นี่จ๊ะ พี่ทำไหวนะจะบอกให้ "
" พี่เอลิน่าหล่ะก็ หนูอยากจะช่วยนี่ค่ะ อีกอย่างให้หนูกับสึนะมาอยู่แล้วไม่ช่วยเนี้ย มันเสียมารยาทนี่คะ "
" คิคิคิ ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่จ๊ะ เป็นเรื่องปกติ แต่เมื่อซาเซียพูดว่าจะช่วยแล้ว เราเก็บจานแล้วไปล้างจานในสวนดีกว่านะ "
" เอ๋! ในสวน?? "
ซาเซียทำหน้างงทันทีเมื่อเอลิน่าพูดขึ้น แต่เมื่อเอลิน่าพามาถึงก็เข้าใจทันที นั้นก็เพราะประตูห้องครัวเชื่อมต่อกับสวนและที่ข้างๆนอกห้องครัวก็มีก๊อกน้ำ จึงพากันมานั่งล้างจารกันที่นี่ เอลิน่าเริ่มล้างจานกับน้ำล้างจาน ส่วนซาเซียเป็นคนล้างน้ำเปล่าและเช็คจาน ไม่นานทั้งสองสาวก็ทำเสร็จและเก็บจานชามที่ล้างเสร็จเรียบร้อยนำไปเก็บเข้าที่ที่ของมัน จากนั้นก็พากันไปทำผลไม้ปั่นทานกัน
เมื่อเข้ามาในห้องครัว ซาเซียก็เปิดตู้เย็นออกและเห็นว่าผลไม้ที่มีนั้นมีไม่กี่อย่าง นั้นก็คือ องุ่น ส้ม แอปเปิ้ล และมะพร้าว
" เอาไงดีคะ พี่เอลิน่ามีผลไม้ตั้ง 4 อย่าง จะเอามารวมกันก็ต้องดูว่ามันจะทำให้เราท้องเสียหรือเปล่าด้วยนะคะ "
" อืม~ นั้นสินะ แล้วซาเซียคิดว่าจะเอายังไงล่ะจ๊ะ "
ซาเซียทำท่าครุ่นคิดก่อนที่จะตอบกลับอย่างไม่ลังเลว่า....
" งั้นทำไปทุกอย่างเลยล่ะกันนะคะ ^^ "
" จ๊ะ ^^ "
เอลิน่ารับคำก่อนที่จะช่วยซาเซียเอาผลไม้ทั้ง 4 อย่างออกมาและเริ่มทำเครื่องดื่มกัน ซึ่งผ่านไปได้หลายนาที ก็ได้น้ำมะพร้าวปั่นมา 3 แก้ว น้ำส้มปั่น 2 แก้ว น้ำองุ่นปั่น 2 แก้ว และน้ำแอปเปิ้ลปั่น 3 แก้ว ก่อนที่ทั้งสองสาวจะเอามาใส่ถาดสีเงิน
" เอาหล่ะ! มาชิมก่อนดีกว่านะซาเซียจัง ^^ "
" คะ พี่เอลิน่า งั้นหนูเอาน้ำแอปเปิ้ลปั่นนะคะ "
ว่าแล้วซาเซียก็หยิบขึ้นมาดื่ม ส่วนเอลิน่าที่เห็นก็หยิบน้ำมะพร้าวปั่นขึ้นมาบ้าง
" อืม~ อร่อยจัง ฝีมือยังไม่ตกสินะเรา ^^ "
" นั้นสิจ๊ะ ว่าแต่ 'ฝีมือยังไม่ตกสินะเรา' หมายความว่าไงหรอจ๊ะ "
" คือว่า...หนูน่ะจะเป็นคนทำอาหารประจำที่บ้านของเพื่อนๆน่ะคะ เพราะหนูกับคุณสึนะอยู่กับเพื่อนๆน่ะคะ "
" อย่างนี้นี่เอง พูดถึงสึนะแล้วนะ พี่อยากจะถามอะไรหน่อยน่ะจ๊ะ "
เอลิน่าพูดขึ้น ทำให้ซาเซียที่กำลังจะดื่มน้ำแอปเปิ้ลปั่นอีกรอบต้องชะงัก เพราะคำถามของเอลิน่าที่ว่า......
" ขอถามจริงๆเลยนะจ๊ะ สึนะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายจ๊ะ ^^ "
" อะ...ระ..เรื่องนั้น..... "
" น้า~ น้า~ ซาเซียจังบอกพี่มาเถอะ พี่สัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครจ๊ะ "
เอลิน่าให้คำมั่นสัญญา ก่อนที่ซาเซียจะถอนหายใจอย่างหนัก ก่อนที่จะเอ่ยขึ้น
" ความจริงแล้ว คุณสึนะเป็น............ "
อีกด้านห้องทำงานของจีอ็อตโต้
" ฮัดชิ้ว~ "
" เป็นอะไรไหม สึนะ "
" มะ..ไม่เป็นไรครับ สงสัยคงมีคนพูดถึงผมล่ะมั้งครับ "
สึนะว่า ก่อนจะกลับมานั่งจัดเอกสารต่อ ส่วนจีอ็อตโต้ที่ได้ยินคำพูดของสึนะแล้วก็หันมานั่งเซ็นเอกสารต่อ
กลับมาทางด้านสองสาว ที่ตอนนี้กำลังจะยกน้ำผลไม้ปั่นไปให้พวกจีอ็อตโต้ที่กำลังทำงานให้ห้องทำงานส่วนตัวกัน
" จริงๆหรอเนี้ย~ ไม่น่าเชื่อเลยนะ ซาเซียจัง "
" นี่หนูพูดจริงๆนะ แต่อย่าเอาไปบอกใครนะคะ "
เอลิน่ายิ้มและขำไปกับการกระทำของเด็กสาวที่อยู่ข้างๆ จนมาถึงห้องทำงานของบอส(จีอ็อตโต้) เมื่อเอลิน่าเคาะประตูเพื่อเป็นเชิงขออนุญาติ ก่อนจะเปิดเข้าไปและเข้ามาก็พบว่าสึนะกำลังนั่งจัดเอกสารอยู่ที่โซฟาด้านซ้ายของประตู ซาเซียจึงเอาน้ำส้มปั่นมาให้สึนะ ส่วนเอลิน่าเอาน้ำส้มปั่นอีกแก้วให้จีอ็อตโต้
" นี่ค่ะน้ำส้มปั่น วันนี้เอาน้ำผลไม้เพื่อสุขภาพนะคะบอส "
" อา~ ขอบคุณนะเอลิน่า "
" เอ~ ทำไมพี่เอลิน่า ถึงเอาน้ำส้มปั่นให้หล่ะคะ แบบนี้ก็เท่ากับว่าสึนะคุงกับคุณจีอ็อตโต้ก็เหมือนกันสิคะ "
ซาเซียพูดขึ้น ทำให้สึนะและจีอ็อตโต้ที่กำลังดื่มน้ำส้มกันอยู่ได้สำลักน้ำส้มกันไปตามๆกัน ก่อนที่พวกเขาทั้งสองคนจะพูดพร้อมกันอีกครั้ง
" ก็คุณซาเซียเอามาให้ไม่ใช่หรอครับ!! / ก็เอลิน่าเอามาให้ไม่ใช่หรอ ซาเซีย!! "
" เอ๋ๆ พูดพร้อมกันด้วยนะคะบอส ^^ "
" อะ..อะ.. เอลิน่า //// "
" คิคิคิ เอาล่ะซาเซียจังเราหยุดแกล้งทั้งสองนี้ได้แล้วหล่ะจ๊ะ เราไปให้คนอื่นต่อกันเถอะนะ "
" ค่ะ พี่เอลิน่า ^^ บ็ายบายค่ะ คุณจีอ็อตโต้ สึนะคุง~ "
ซาเซียยกถาดสีเงินไปก่อนจะใช้มืออีกข้างโบกมือเป็นการแสดงว่าจากลา ก่อนที่ประตูจะปิดลง จีอ็อตโต้จึงได้ถามสึนะขึ้น
" นี่สึนะ ทำไมซาเซียถึงเรียกนายว่า 'สึนะคุง' หล่ะปกติเห็นเรียก 'คุณสึนะ' "
" สงสัยจะเริ่มอยากเปลี่ยนชื่อเรียกแล้วน่ะสิฮะ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะฮะ แต่ว่าก่อนหน้านั้นคุณและผมต้องรีบเคลียร์งานก่อนนะครับ "
" คร้าบๆ~ เข้าใจแล้ว จริงจังจังเลยนะสึนะ "
จีอ็อตโต้พูดก่อนจะหันกลับไปเซ็นเอกสารต่อ
กลับมาทางด้านสองสาว เอลิน่าและซาเซียต่างแยกกันไปเสิร์ฟน้ำผลไม้ให้ โดยเอลิน่ายกน้ำองุ่นปั่น 2 แก้ว และน้ำแอปเปิ้ลปั่นอีก 1 แก้ว ไปให้ เดม่อน นัคเคิ้ลและแรมโพตามลำดับ ส่วนซาเซีย เอาน้ำแอปเปิ้ลปั่นอีก 1 แก้ว และน้ำมะพร้าวปั่นอีก 2 แก้ว ไปให้ จี และอุเกทสึ ตามลำดับ แต่แล้วก็เหลือน้ำมะพร้าวอีก 1 แก้ว ซาเซียจึงขออนุญาติกลับไปช่วยงานอเลาดี้พร้อมกับเอาน้ำมะพร้าวปั่นไปให้อเลาดี้ด้วย เอลิน่าจึงบอกให้กลับไป
เมื่อซาเซียมาถึงหน้าห้องทำงานหรือก็คือห้องนอนของอเลาดี้ ปกติแล้วอเลาดี้จะทำงานที่ห้องทำงานของเขา แต่คราวนี้เขาเอางานทั้งหมดมาไว้ในห้องนอน เพราะภายในห้องของเขานั้นมีโต๊ะทำงานอยู่ และเพื่อเป็นการดูแลซาเซียที่มาอยู่กับเขา ตัวเขาจึงเอางานมาทำที่นี่
" ขออนุญาติคะ คุณอเลาดี้ ขอโทษที่หายไปนานนะคะ "
" ไม่เป็นไร ว่าแต่ไปทำอะไรมาล่ะ "
ซาเซียเดินมาหยุดหน้าโต๊ะทำงานของอเลาดี้ ที่เขากำลังก้มหน้าเขียนใส่กระดาษอย่างตั้งใจโดยไม่สนคนที่เดินเข้ามา และเมื่อซาเซียนำน้ำมะพร้าวปั่นวางไว้ข้างขวามือของซาเซีย ซึ่งเป็นตำแหน่งด้านซ้ายของอเลาดี้ เขาจึงละจากเอกสารมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังยืนส่งยิ้มให้โดยไม่เกรงกลัวต่อคนตรงหน้า
" พอดีไปทำน้ำผลไม้ปั่นกับพี่เอลิน่ามาคะ แล้วก็เอาไปให้คนอื่นๆมา เลยมาช้าไปหน่อยคะ "
" งั้นหรอ "
อเลาดี้ว่าก่อนจะยกน้ำมะพร้าวปั่นขึ้นมาดื่ม ซาเซียที่เห็นก็ทำท่าแสดงอาการประมาณว่า ' จะอร่อยหรือเปล่านะ ' จนเมื่ออเลาดี้สังเกตได้ว่าเธอคิดยังไง เขาจึงตอบกลับไปว่า
" อร่อยดีนะ "
" จริงๆหรอค่ะ ดีใจจังเลย "
ซาเซียพูดขึ้นโดยไม่สังเกตเลยว่า อเลาดี้ได้แอบยิ้มอยู่เล็กน้อยเมื่อเห็นอาการของซาเซียที่แสดงออกมา ก่อนที่จะเรียกซาเซียอีกครั้ง เพื่อให้เธอได้ช่วยงานของเขา
" นี่ มาช่วยฉันเช็คเอกสารพวกนี้ได้แล้ว ผมจะได้เอาไปให้พรีโม่ "
" ค่าๆ เข้าใจแล้วค่ะ ^^ "
ซาเซียขานรับอย่างเด็กว่านอนสอนง่าย ก่อนที่จะเดินมาข้างๆโต๊ะอเลาดี้เพื่อฟังคำอธิบายว่าต้องทำยังไงในการตรวจเอกสาร
ความคิดเห็น