อาการแบบนี้รีเทิร์นรึเปล่าว้า ??

          เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผมคนหนึ่งครับที่มันมั่นใจในหน้าตาของมัน ว่าหล่อเป็นที่หลงไหลของเหล่าสาว ๆ มาก กับความเซอร์ของมันที่กำลังอินเทรนอยู่ในกลุ่มของนักศึกษาชายภายในรั้วของมหาวิทยาลัยมากที่สุดในตอนนี้ ซึ่งผมก็กำลังเป็นอยู่เช่นเดียวกับมันในตอนนี้แต่ไม่ได้มั่นใจเท่าม่างนักหรอก สงสัยทำไมกันล่ะ ? ก็กูไม่หล่ออ่ะใครจะทำไมวะ ( กูจะโดนด่าว่าเผาเพื่อนมั้ยเนี่ย ? แต่ใครจะทำไมวะ ก็ความทุกข์ของเพื่อนคือความสุขของกูนี่หว่าฮ่าๆๆ มันรู้สึกสะใจจริง ๆ เวลาที่ได้เผาเพื่อนตัวเองหึหึหึ ก็ว่ากันไปครับพี่น้อง )

          เพื่อนผมคนนี้นะครับมันเคยมีเปลี่ยนแฟนมาเยอะที่สุดในกลุ่มของพวกผมแล้วล่ะครับ ทั้งหมดที่พวกผมเคยได้ฟังจากมันมาก็ประมาณ 5-6 คนได้ล่ะมั้งครับ หรืออาจจะมีมากกว่านั้นแต่ม่างไม่ยอมบอกเรา ก็ไม่เป็นไรไม่ว่ากันแต่ 5-6 คนที่ผมบอกมานี้ขอให้ทุกท่านที่อ่านลืมมันไปซะ เพราะเรื่องที่ผมจะเผามันในวันนี้ก็คือแฟนเก่าคนสุดท้ายของมันนี่เองครับ เอาล่ะ ขอเชิญรับฟังได้ ณ บัดนี้

          เรื่องของเธอคนนี้กับเพื่อนของผม เกิดขึ้นจากการที่มันไปพบเจอเธอในเวปสำหรับโพสเอ็ม ที่ทุกท่านหลายคนคงรู้จักกันดี ชื่อของเวปนั้นก็คือ postjung นั่นเอง หลายคนคงจะร้องอ๋อกันแล้วสินะครับ เพราะผมเชื่อว่าหลายคนก็ทำแบบเพื่อนคนนี้ของผมเหมือนกัน คือหาเพื่อนคุยหรือหาแฟนมาทำซากอ้อย ส้นตีน หรือมาอู้วว ๆ อ้า ๆ อะไรก็ว่ากันไปครับ ( ติดเรทนะมึงไอ้ A. เอ้ย ) ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในคนที่ทำแบบนั้นเช่นกัน แต่อันหลังไม่ใช่นะตัวเธอ...อย่าคิดลึกสิจ๊ะ...เดี๋ยวตีตายเลย

          พอหลังจากที่มันได้แอดเอาเมล์ของเธอคนนี้ที่ได้โพสเอาไว้มาได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็อย่างที่หลาย ๆ คนชอบทำกันนั่นแหละครับ คุยกันฉันเพื่อนตามหลักทฤษฎีของ มิสเตอร์ ลองแปงชิโน่ แอฟรอน แมสเซนเจอร์ แชทรูม ( ชื่อทฤษฎีนี้กูคิดเองไม่มีใครบ้ามาตั้งชื่อนี้หรอกบ้าป่าวมึง ) ผมก็ไม่รู้นะครับว่าใครมันไปบัญญัติทฤษฎีนี้เอาไว้ในการแชทเพื่อหาแฟนว่าต้องเป็นเพื่อนกันก่อนถึงจะคุยกันได้ เช่นเดียวกับการมีทติ้งที่ต้องไปแดรกหมูทะนั่นแหละไม่รู้ทำไม ? ก็ว่ากันไปตามประสาจอมโวยอย่างผมอ่ะนะครับ เอาล่ะหลังจากที่เพื่อนผมกับเธอคนนั้นได้รู้จักกันเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว ทั้งสองคนก็ตกลงที่จะคบกันเป็นแฟนกันในที่สุด ซึ่งกูล่ะอิจฉาแม่งจริง ๆ หาแฟนเก่งชิบหายเลยนะมึงไอ้สราดดดดดแถมหญิงในเอ็มมึงแต่ละคนนี้หน้าตาดี ๆ บ้านอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองทั้งน้าน ไอ้พวกกูนี่กว่าจะได้แฟนกันแต่ละคนม่างไม่มีบุญจะเจอเหมือนมันเลยให้ตายเหอะ เจ้าที่ของมันแรงจริง ๆ

          หลังจากที่มันคบกับเธอคนนั้นไปได้นานพอสมควร โดยที่มันเคยไปหาถึงบ้านของเจ้าหล่อนมาแล้ว ( แต่ยังไม่มีอะไรกันนะ...อย่าคิดลึกสิจ๊ะตัวเองเดี๋ยวตีตายอีกซะเลยนี่ ทะลึ่งกันจังเลยนะคุณพวกมึงนี่แม่ง ) และยังคอยไปหาอยู่เรื่อย ๆ ทุกครั้งที่สาวเจ้าเดือดร้อนเรื่องอะไรก็ตามแต่ ( แม่งโครตแมนเลยว่ะกูนับถือมึงจริง ๆ ไอ้เพื่อนรักแต่กูจำเป็นต้องเผามึง เพราะกูไม่ไหวกับการกระทำของมึงจริง ๆ ว่ะ หวังว่าเพื่อนคงจะให้อภัยกูเหมือนกับครั้งก่อน ๆ ตลอด 15 ปีที่กูรู้จักกับมึงมานะสาด ) จนในที่สุดมันขึ้นปี 2 ส่วนเธอคนนั้นขึ้นปี 1 เป็นน้องใหม่ของมหาลัยแถวบ้านของเธอไป ทั้งคู่ก็เริ่มห่างเหินกันเนื่องจากว่าเพื่อนผมมันมีงานเยอะ และไม่ค่อยมีเวลาคุยกับสาวเจ้าเท่าไหร่ กอปร ( อ่านว่ากอบนะจ๊ะหนู ๆ ไม่ใช่กอ-ปอน ) กับแม่งเป็นพวกติดเกมส์ในช่วงที่มันว่างจากการเรียนใน ม. แม่งก็จะพาเพื่อนมันไปตีดอทเอ ( DotA ) ซึ่งเป็นเกมส์ออนไลน์ยอดฮิตในขณะนี้ ที่หนุ่ม ๆ รู้จักกันดีหรือสาว ๆ ก็อาจจะรู้จักเช่นกันเพราะอาจจะมีเล่นบ้าง จึงทำให้สาวเจ้าต้องบอกเลิกกับเพื่อนผมคนนี้ไปในที่สุด ซึ่งมันก็ไม่ได้เสียใจเท่าไหร่หรอก เพราะแม่งก็โดนสาวบอกเลิกมันก่อนตลอดอยู่แล้วเวลาที่มันมีแฟนจนมันชินแล้ว

          แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นครับมันเป็นแค่การเกริ่นเรื่อง ก่อนเหตุการณ์ที่ผมจะพูดนี้เกิดขึ้นเพื่อให้ทุกท่านได้อรรถรสในการรับฟังเรื่องของเราในขณะนี้ ( เออดีมาก ตกลงว่าที่มึงพูดมายืดยาวนั่นแค่เกริ่นเรื่องหรอไงวะสาด เอาซะกูอินกับบทเลยอย่างกับอ่านนิยายรักเรื่องนึงเลยนะมึงไอ่เวลเอ้ย เข้าเรื่องซักทีเด้เดี๋ยวกูฆ่าซะหรอก ) เอาล่ะมาเข้าเหตุการณ์ปัจจุบันในตอนนี้ที่ผมจะพูดถึงเรื่องผมคนนี้ให้ฟังเลยดีกว่าเดี๋ยวยาวอีก

          หลังจากที่เธอคนนั้นกับเพื่อนผมได้เลิกกันไปได้ซักพักหนึ่งแล้ว เพื่อนผมก็ได้กลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมตามประสาชายโฉด...เอ้ยไม่ใช่ชายโสดอีกครั้ง ( มุกไม่ฮาว่ะไอ้ A เอ้ยไม่ผ่าน ๆ เข้าเรื่องสักทีเด้ยังจะลีลาอีก ) ผ่านไปได้ไม่กี่เดือน

          วันนั้นเองขณะที่เพื่อนผมกำลังเล่นดอทอยู่กับกลุ่มของพวกผมทั้งหมด 5 คนรวมมันเองด้วย เล่นไปได้ประมาณ 10 นาทีกว่า ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของมันก็ดังขึ้นด้วยเสียงริงโทนเพลง The Lion Slepping Tonight หรือเพลงที่พวกผมเรียกมันว่าเพลงอ่ะวิงอ่ะวับ เพราะก่อนเพลงขึ้นมันจะมีหอน ๆ ท่อนนี้ดังมาก่อนทุกที มันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและได้หายเข้าไปหลังร้านเกมส์ที่พวกเราเล่นกันอยู่ โดยปล่อยให้เพื่อนผมอีกคนแชร์ตัวของมันคนนี้ตีดอทไปก่อนและเป็นเวลานานหลายนาทีมาก จนบ้านของพวกเราใกล้แตกเต็มทีม่างก็ยังไม่โผล่หัวและหางออกมาซักที สุดท้ายมันก็ออกมาในที่สุดครับ ตอนนั้นบ้านของพวกเราโดนตีแตกไปสองด้านแล้วเหลือด้านเดียวก่อนเกมส์จบ ทางฝ่ายของกลุ่มที่เล่นกับเราด้วยนั้นก็เหลือบ้านอยู่เพียงด้านเดียวเช่นกัน และมันเป็นอะไรที่สุดยอดมากเลยพี่น้องเพราะว่าทันทีที่ม่างออกมาเล่นได้ไม่กี่นาที ขอย้ำว่าไม่กี่นาทีเท่านั้นนะครับ บ้านที่พวกเราพยายามรักษากันแทบเป็นแทบตายในด้านสุดท้ายที่เหลืออยู่เป็นเวลาเกินกว่าครึ่งชั่วโมงนั้น ได้ถูกทลายลงภายในพริบตาและเกมส์ก็จบในเวลาต่อมาทันที โดยที่พวกเราแพ้ไปอย่างน่าเสียดาย  ผมจึงถามมันทันทีว่า

          " ที่โทรมาเมื่อกี้ใครวะมึงหายไปซะนานเลยแสด ? "

          มันจึงตอบกลับมาอย่างขำ ๆ ว่าเธอคนนั้นโทรมา ( จริงๆมันบอกชื่อให้ฟังแต่ผมขอไม่เปิดเผยละกันเดี๋ยวจะเสียชื่อเสียงของสาวเจ้า ) ซึ่งผมก็ถามต่อไปครับว่า

          " ตกลงมึงจะรีเทิร์นกับเค้าเหมือนเดิมใช่มั้ยเนี่ย ? "

          มันปฏิเสธครับซึ่งผมก็ไม่ได้สนอะไรต่อ แต่มันไม่จบแค่นั้นสิครับเพราะว่า หลังจากเหตุการณ์ในวันแรกมันผ่านไปเธอคนนั้นก็ยังคงโทรมาหามันทุกคืน ๆ ที่พวกเราไปเล่นเกมส์กันในทุก ๆ วันศุกร์ ซึ่งผมก็ถามมันตลอดว่า

          " เฮ้ยตกลงมึงกับเค้าจะรีเทิร์นกันใช่มั้ยเนี่ย ? "

          มันก็ยังปฏิเสธอยู่เรื่อยครับ ทุกท่านดูสิครับว่ามันบอกไม่ได้รีเทิร์นแต่การกระทำของแม่งไอ้พวก คุยกันทุกคืนก่อนนอน ต้องรอให้เจ้าหล่อนเค้าหลับก่อนมันถึงจะยอมวางสาย พอเธอไม่หลับมันก็จะไม่วาง ยิ่งบางทีนี่มันถือหูได้ทั้งคืนในเวลาเล่นเกมส์กับพวกเราในทุกศุกร์ มันก็เคยทำได้มาแล้ว  แม่งโครตอดทนเลยเว้ยเฮ้ยกูนับถือมึงจริง ๆ เพื่อนรัก ปากบอกไม่รีเทิร์นแต่มึงก็ยังคุยได้ทุกวี่ทุกวัน แถมเวลาตีดอทพวกกูกำลังได้ Feel แต่พอเจ้าหล่อนคนนี้โทรมามึงสั่งให้พวกกูเบาเสียงแทบจะทันทีเลยนะไอ้แสด

          " เฮ้ย!!...ตกลงมึงรีเทิร์นแน่นอนใช่มั้ยเนี่ยเพื่อนรัก ? " ผมพูด

          " อ๋อ...กูเปล่าเว้ยเพื่อน กูคิดกับมันแค่น้องสาว " มันตอบมา

          (เรอะ!!)

          " เฮ้ย!!...ม่างบุกมาแล้วสาดกันบ้านเร็วเข้า!! " ผมตะโกนแหกปากอย่างบ้าคลั่ง

          " เออพวกกูกันอยู่สาดดดดดด ใจเย็นๆๆ " เพื่อนผมที่เล่นด้วยกันตะโกนตอบกลับมาเช่นกัน เพราะกำลังได้ฟิวในการตีดอท เสียงเพลงอ่ะวิงอ่ะวับดังขึ้นแสดงชื่อเธอคนนั้น

          " เฮ้ยพวกมึงเบาก่อนแปปนึงเว้ย " มันพูดด้วยเสียงที่ปกติมากพวกกูเลยต้องเงียบกันไปแทบจะทันทีพร้อมกับส่ายหน้าอย่างหงุดหงิดใจ  ก่อนที่ม่างจะหายเข้าไปหลังร้านตามสูตร

          " เฮ้ย!!...ตกลงว่ามันรีเทิร์นแน่ ๆ ใช่มั้ยเนี่ยเพื่อน ๆ ? " ผมหันไปถามความเห็นจากคนอื่น ซึ่งพยักหน้าแทบจะทันที

          " เฮ้ย!!...ตกลงมึงรีเทิร์นแน่ใช่มั้ยเนี่ย ? " ผมถามมันเมื่อมันส่งเธอเข้านอนเสร็จและได้กลับมานั่งที่เดิมของมัน

          " ป่าว...กูไม่ได้รีเทิ้ร์น " มันตอบพร้อมกับใส่เสียงสูงไปท้ายประโยคอีกต่างหาก กลัวพยานหลักฐานที่มันอ้างไม่แน่นพอ เดี๋ยวศาลไม่เชื่อ

          (เร้ออออออออออออะ!!)

          แล้วพวกคุณล่ะครับ

          " ตกลงพวกคุณจะรีเทิร์น ใช่มั้ยเนี่ยคุณผู้อ่าน ? "

อาการแบบนี้รีเทิร์นรึเปล่าว้า ??

ความคิดเห็น