คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : _ C H A P T E R 2 7 : swim swim(: (100%!!!!!)
ทีแรกได้ยินแบบนั้นทงเฮก็คิดว่าคิบอมคงจะแค่พูดเล่นๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆหลังจากทานข้าวเช้าเสร็จคิบอมก็ลากเขากลับขึ้นไปบนห้องทันที
ร่างสูงเดินเข้าไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบกางเกงว่ายน้ำของตัวเองออกมา พอหันไปด้านหลังแล้วยังเห็นคนตัวเล็กยืนนิ่งไม่ยอมเดินไปไหนจึงพูดว่าเข้าให้สักหนึ่งที...
“ยืนรอให้กางเกงว่ายน้ำมันบินมาหารึไง?...ไปหยิบมาสิ”
“คิบอมจะไปว่ายน้ำจริงๆหรอ?” คนตัวเล็กก้มหน้าก้มตาแล้วพูดออกมา น้ำเสียงดูเหมือนว่าเขาจะไม่ค่อยอยากไปว่ายน้ำกับคิบอมเท่าไรนัก เหตุผลก็เพราะว่าเขาว่ายน้ำไม่เป็น และที่สำคัญ เวลาใส่ชุดว่ายน้ำมันก็ไม่ต่างจากใส่กางเกงในตัวเดียวสักเท่าไหร่เลย- -
“นายเคยเห็นฉันพูดเล่นรึไงล่ะ - -“
“งั้นถ้าเกิดว่าผมไม่มีชุดว่ายน้ำเราก็คงไปว่ายน้ำกันไม่ได้ใช่มั้ยฮะ?”
“ถ้านายไม่มีฉันก็มีให้ยืม เพราะฉะนั้นสรุปว่ายังไงนายก็ต้องไปว่ายน้ำเป็นเพื่อนชั้นอยู่ดี”
“อ่า...ก็ได้ฮะ ขอยืมกางเกงว่ายน้ำของคิบอมได้มั้ย(. .)” สุดท้ายร่างเล็กก็ต้องยอมตอบตกลงไป เพราะรู้ว่ายังไงตัวเองก็คงไปขัดใจคิบอมไม่ได้อยู่ดี
หลังจากที่ทงเฮพูดเสร็จคิบอมก็พยักหน้าหนึ่งครั้งก่อนจะหยิบกางเกงว่ายน้ำที่มีอยู่อีกหนึ่งตัวแล้วโยนให้ทงเฮไป
ใบหน้าหล่อหันหน้ากลับมาทางตู้เสื้อผ้าแล้วแอบยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าร่างเล็กไม่อยากไปว่ายน้ำ
แต่เพราะรู้ต่างหากเลยอยากให้ไป...
“งั้นผมไปเปลี่ยนในห้องน้ำนะ” ร่างเล็กพูดเสร็จก็ทำท่าจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้เดินไปไหนถูกร่างสูงคว้าข้อมือเอาไว้ซะก่อน
“เปลี่ยนตรงนี้ก็ได้....ฉันไม่แอบมองหรอก”
“แต่ว่า...”
“ไม่เชือฉันรึไง?”
“ป่าวฮะๆ...เปลี่ยนตรงนี้ก็ได้”
ทงเฮรอให้คิบอมหันหลังไปจนเห็นว่าคิบอมเริ่มถอดกางเกงของตัวเองออกแล้ว จึงแน่ใจว่าคิบอมคงไม่หันกลับมามองอีก ร่างเล็กจึงหันมาอีกด้านแล้วค่อยๆถอดกางเกงของตัวเองออกบ้าง พยายามดึงชุดนอนของตัวเองลงมาปิดส่วนล่างเอาไว้ให้มากที่สุดเพราะว่ายังไงก็ยังกลัวคิบอมหันมาเห็นอยู่ดี
แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้เค้าจะเสียเปรียบเล็กน้อย เพราะว่าคิบอมยังมีเสื้อคลุมตัวยาวบังเอาไว้จนเกือบถึงข้อเท้า ส่วนตัวเค้า...
...ไม่มีอะไรเลย- -
ทางด้านคิบอมคิบอมตอนนี้ก็ยิ้มและค่อยๆเปล่ยนกางเกงอย่างใจเย็น ทีแรกเขาก็ไม่ได้คิดจะแอบดูเจ้าคนตัวเล็กนั่นเลยสักนิด แต่ว่าตู้เสื้อผ้าของเขาดันมีกระจกติดอยู่ และทงเฮก็คงไม่ทันได้สังเกตซะด้วย เขาจึงสามารถเห็นทุกการกระทำของร่างเล็กได้อย่างชัดเจน
ท่าทางของร่างเล็กที่ค่อยๆถอดกางเกงนอนออกอย่างระแวงเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ จะระแวงเขาอะไรขนาดนั้นก็ไม่รู้-.-
พอเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้ว คิบอมก็ยังคงยืนจ้องกระจกอยู่อย่างนั้น ถ้าร่างเล็กรีบเปลี่ยนไม่มัวแต่อ้อยอิ่งก็คงไม่ต้องมาถูกเขายืนจ้องแบบนี้หรอก- -
ร่างเล็กกำลังจะก้มลงไปสวมกางเกงว่ายน้ำ และด้วยเสื้อนอนของเขาที่ไม่ได้ยาวเท่าไหร่นัก พอก้มลงไปจึงเผยให้เห็นบั้นท้ายขาวๆอย่างชัดเจน
คิบอมดูจะอึ้งไปเล็กน้อยกับสิ่งที่ได้เห็น แก้มป่องๆนั้นขึ้นสีแดงจัดอย่างห้ามไม่ได้ ไม่รู้ว่ากำลังเขินหรือว่าเกิดอารมณ์หื่นกันแน่ เขาจึงรีบพยายามปรับสีหน้าและอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติก่อนจะค่อยๆหันไปหาทงเฮ
“เอ่อ..คิบอมหน้าแดงๆนะฮะ ไม่สบายรึเปล่า?”
“ป่าว..ชั้นไม่ได้เป็นอะไร เราไปกันเถอะ”
คิบอมตอบโกหกปัดๆไปแบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่นัก เพราะขืนตอบความจริงไปมีหวังร่างเล็กได้เขินม้วนไม่เป็นอันทำอะไรอีกแน่ๆ
มือหนาจับมือเล็กแล้วพาขึ้นไปยังชั้นที่สามของบ้าน พอขึ้นไปถึงก็พบกับห้องห้องหนึ่งไม่ได้มีขนาดกว้างมากนัก ในห้องมีเพียงโซฟา ทีวี และตู้เย็นขนาดมินิที่จัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบอยู่เท่านั้น ที่ผนังด้านซ้ายและขวามีก็มีกระจกบานเลื่อนติดฟิล์มดำอยู่
คิดบอมเปิดตู้เย็นแล้วหยิบโค้กออกมาสองกระป๋องก่อนจะจับมือพาทงเฮเข้าไปยังห้องที่อยู่ฝั่งซ้าย
“โห..” ร่างเล็กเผลอร้องออกมาอย่างประหลาดใจเพราะไม่คิดว่าที่บ้านของคิบอมจะมีห้องแบบนี้อยู่ด้วย
ความจริงลักษณะของห้องนี้ดูจะคล้ายไปทางระเบียงซะมากกว่า เพราะรอบด้านทุกด้านถูกกั้นด้วยกำแพงอิฐ มีขนาดสูงขึ้นมาประมาณอก ส่วนด้านบนแทนที่จะโล่งแต่กลับมีกระจกใสมาปิดไว้ ที่พื้นก็เป็นสระว่ายน้ำซึ่งไม่ได้มีขนาดใหญ่มากนัก แต่ก็ไม่ได้เล็กจนเกินไป ตรงพื้นและรอบๆสระถูกปูด้วยกระเบื้องสีน้ำเงินและสีฟ้าปะปนกันไป ช่วยทำให้น้ำออกมาเป็นสีสวยแบบที่งเฮชอบ
“เพิ่งเคยเข้ามาเห็นล่ะสิ” คิบอมพูดแล้วเอามือไปยีหัวร่างเล็กเล่นอย่างเอ็นดู
“ฮะ..ผมเพิ่งจะรู้ว่าในบ้านของคิบอมมีห้องแบบนี้อยู่ด้วย”
“เอาไว้ว่ายน้ำเสร็จจะพาไปห้องอื่นแล้วกัน...ในบ้านฉันยังมีอีกตั้งหลายห้องที่นายยังไม่รู้จัก”
พอทงเฮเห็นแบบนั้นแล้วก็อดนึกอิจฉาไม่ได้ เพราะว่าทั้งๆที่เขาและคิบอมต่างก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน อายุก็เท่าๆกัน แต่เขากลับไม่ได้มีกล้ามท้องสวยๆแบบที่คิบอมหรือผู้ชายคนอื่นเขามีกัน แถมดันไปมีหน้าท้องที่แบนสวยเหมือนผู้หญิงซะอีกTT
“มองทำไม?...อยากมีแบบนี้มั่งรึไงฮะ??” คิบอมถามแล้วยิ้มออกมาอย่างอวดๆพร้อมกับใช้มือหนาลูบไปมาที่กล้ามท้องของตัวเอง สายตาของร่างเล็กในตอนนี้ดูก็รู้ว่าคงกำลังอิจฉาอยู่
“ป่าวสักหน่อย(.////.)”
“อืม...ดีแล้วแหละ ฉันว่ามันคงไม่ค่อยเหมาะกับนายเท่าไหร่หรอก” (ไม่ทันแล้วมั้งบอมTT)
พอพูดจาทำร้ายจิตใจร่างเล็กเสร็จแล้วคิบอมก็จัดการถอดกางเกงของตัวเองออก เผยให้เห็นกางเกงว่ายน้ำที่เขาใส่ไว้ด้านใน
ร่างเล็กเพ่งมองไปที่จุดกึ่งกลางร่างกายของร่างสูงโดยที่ไม่รู้ตัว หลังจากนั้นใบหน้าหวานก็ขึ้นสีอย่างช่วยไม่ได้... ถึงกางเกงว่ายที่คิบอมใส่จะเป็นแบบกางเกงขาสั้น แต่มันก็รัดซะจนเห็นรูปร่างของอะไรต่อมิอะไรชัดเจนไปซะหมด...
“เห้ย...มองอะไร ชักจะทะลึ่งใหญ่แล้วนะไอ้ตัวเล็ก- -“ พูดเสร็จคิบอมก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันช่วงล่างไว้ในทันที ใช่ว่าเขาจะไม่เคยใส่ชุดว่ายน้ำให้ใครดู กับไอ้ฮันหรือว่าฮยอกเขาก็เคยมาแล้ว...แต่ความรู้สึกมันกลับต่างจากตอนนี้อย่างสิ้นเชิง
“ป่าวนะ!...ไม่ได้มองเลยนะ><” คนน่ารักพูดพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดตาตัวเองแล้วหันหน้าหนีไปทางด้านหลัง
เมื่อคิบอมได้เห็นท่าทางแบบนั้นก็เกือบจะหัวเราะออกมา
...อะไรมันจะน่ารักได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้-.-...
“หึ...เอาเหอะ นายเองก็ถอดของตัวเองได้แล้ว อย่ามัวแต่มองฉันสิ- -“
“อ..อื้ม” ร่างเล็กเล็กพนักหน้าลงน้อยๆทั้งๆที่ยังหันหลังให้คิบอมอยู่...
มือเล็กค่อยๆบรรจงปลดกระดุมเสื้อของตัวเองพร้อมถอดออก ก่อนจะตามด้วยกางเกงขายาวที่ตอนนี้ลงไปกองอยู่ที่พื้นเรียบร้อยแล้ว
...แผ่นหลังขาวนวลและเรียวขาสวยเผยให้คิบอมได้เห็น คิบอมมองมันและใช้ลิ้นเลียริมฝีปากของตนอย่างพึงพอใจกับร่างเล็กตรงหน้า ยิ่งเห็นท่าทางเขินอายกระมิดกระเมี้ยนแบบนั้นแล้วก็ยิ่งชอบใจ
“เสร็จแล้วก็หันมาสิ” คิบอมพูดเพื่อลองใจร่างเล็ก เพราะอยากรู้ว่าคนขี้อายจะทำอย่างไรเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
“เอ่อ...ผมว่า” ทงเฮหยุดเงียบไปเพราะว่ากำลังใช้ความคิด เพราะว่ายังไงเขาก็ไม่มีทางหันหน้าไปหาร่างสูงในสภาพที่มีแค่เจ้าชุดว่ายน้ำตัวจิ๋วนี่แน่
เมื่อคิดหาข้ออ้างไม่ออกสายตาหงานก็เหลือบมองไปทางสระว่ายน้ำก่อนจะโพล่งออกมา
“ผมลงน้ำเลยดีกว่า!”
ตูมม!!
“-0-!” คิบอมมองตามร่างเล็กที่เพิ่งวิ่งลงน้ำไปอย่างอึ้งๆ เพราะคิดไม่ถึงว่าร่างเล็กจะมาไม้นี้ เขาจึงได้แต่ส่ายหน้าไปมาน้อยๆก่อนจะตามร่างเล็กลงน้ำไป
และทันทีที่เขาลงน้ำ เจ้าตัวเล็กที่ฉวยโอกาสวิ่งลงมาก่อนก็เข้ามาเกาะไหล่เขาจากด้านหลังไว้ซะแน่น
“ข...ขาผมไม่ถึงพื้นTT” ร่างเล็กพูดพร้อมเบะปากออกมาเหมือนจะร้องไห้เพราะน้อยใจในความสูงของตัวเอง
ที่จริงเมื่อกี้เขาลองเขย่งสุดปลายเท้าแล้ว แต่น้ำก็ยังคงปริ่มๆอยู่ที่ปลายจมูก ผิดกลับคิบอมที่ยืนในท่าสบายๆแต่น้ำกลับสูงแค่ระดับอก-.-
“ใครใช้ให้นายเกิดมาเตี้ยล่ะ- -“
“ผมก็ไม่ได้อยากเกิดมาเตี้ยงสักหน่อยTT”
“เห้อ... งั้นก็นี่ไง ว่ายน้ำเยอะๆจะได้สูงๆ”
“ว่ายน้ำไม่เป็น(. .)”
“ในชีวิตนายทำอะไรเป็นมั่งวะเนี่ย- -??”
พอได้ยินคิบอมพูดแบบนั้นร่างเล็กก็ได้แต่ทำหน้ามุ่ย เพราะว่าเขาก็ปฏิเสธความจริงที่คิบอมพูดไม่ได้จริงๆ
จนกระทั่งเวลาผ่านไปได้เกือบ1ชั่วโมง ร่างเล็กก็ยังคงเกาะหลังคิบอมไว้ไม่ยอมปล่อยด้วยเหตุผลว่ากลัวตัวเองจะจมน้ำ เลยกลายเป็นว่าเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงของวันนี้หมดไปกับการแช่น้ำเล่นในสระ - -
“คิบอมฮะ...ผมว่าเราขึ้นกันเถอะ” ร่างเล็กเอ่ยขึ้นเพราะเห็นว่าเวลาก็ผ่านมานานมากแล้ว แถมอยู่ต่อไปก็คงจะไม่ได้ว่ายน้ำอยู่ดี
“ก็ขึ้นไปซิ”
“คิบอมอ่า~...คิบอมก็รู้ว่าผมว่ายน้ำไม่เป็น จะให้ผมว่ายกลับฝั่งยังไงเล่า(. .)”ร่างเล็กว่าอย่างงอนๆและเอามือทุบเบาๆเข้าที่แผ่นหลังกว้าง
คิบอมอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะแกะมือของร่างเล็กออกจากบ่าของตัวเองแล้วย้ายคนตัวเล็กให้มาอุ้มไว้จากด้านหน้าแทน...
“อ๊ะ...ขี่หลังเหมือนเดิมก็ได้ฮะคิบอม”
“ฉันชอบอุ้มนายแบบนี้”
เพียงได้ยินคิบอมพูดแค่นั้นร่างเล็กก็เขินจนพูดอะไรต่อไม่ออก ได้แต่ก้มหน้าจนคิบอมอุ้มพามาจนถึงฝั่ง แล้วจู่ๆก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองโดนคิบอมยกขึ้น
“อ๊ะ” แต่ยังไม่ทันได้ต่อว่าอะไรตัวเองก็มานั่งอยู่บนขอบสระเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ใบหน้าหล่อๆของคิบอมก็อยู่ตรงกับส่วนๆนั้นของเขาพอดี แถมคิบอมยังจ้องแล้วแกล้งยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆจนเขาเองเริ่มรู้สึกใจหาย
“คิบอม!” ร่างเล็กว่าเสียงดังพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดส่วนนั้นของตัวเองอย่างตกใจ
“อา...รู้ละว่าทำไมนายถึงชอบมองของฉัน”
“....?”
“เพราะของตัวเองมันไม่ค่อยจะมีให้มองนี่เอง ฮ่าๆๆๆ”
“คิบอมอะ! ผมก็พอจะมีอยู่บ้างนะTT” ร่างเล็กพูดพร้อมเบะปากออกอย่างน้อยใจที่โดนคิบอมมาล้อเรื่องขนาด แถมยังหัวเราะเยาะอย่างซะใจอีก
“ถ้ามีก็โชว์ให้ดูสิ”
“อื๊อ(. ////// .) “ ร่างเล็กแต่ส่งเสียงร้องออกมาอย่างขัดใจเมื่อถุกคิบอมแกล้งให้เขินแบบนี้ จะลุกหนีไปไหนก็ไม่ได้เพราะคิบอมเอาตัวทับขาเขาเอาไว้ซะแน่น...
ทางด้านคิบอมยิ่งเห็นทงเฮทำท่าทางน่ารักน่าแกล้งแบบนั้นแล้วก็ยิ่งนึกสนุกอยากจะแกล้งต่อ
มือหนาจับมือเล็กที่กุมส่วนนั้นของตัวเองไว้ก่อนจะดึงออกอย่างง่ายได้แล้วใช้มือข้างหนึ่งของตัวรวบมือเล็กๆทั้งสองเข้าด้วยกัน...
“นี่ใช่มั้ยที่บอกว่ามี” คิบอมพูดพร้อมกับใช้นิ้วชี้ของตัวเองไล้ไปตามความยาวของร่างเล็กตั้แต่โคนจรดปลาย
...เป็นเพียงสัมผัสที่แผ่วเบาแต่กลับทำให้รู้สึกวาบหวามมากที่สุด...
พอคิบอมเงยหน้าขึ้นไป เห็นร่างเล็กยังคงนั่งตาค้างอยู่จึงยกยิ้มที่มุมปากแล้วเอ่ยออกมา.
“พูดออกเมื่อไหร่ก็ไปอาบน้ำแล้วตามมาที่ห้องนั่งเล่นนะ” พูดเสร็จใบหน้าหล่อก็ยื่นหน้าเข้าไปไกล้ส่วนๆนั้นของทงเฮจนห่างกันไม่ถึงคืบ ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะกดจูบเบาๆที่ส่วนปลาย ทำเอาร่างเล็กสดุ้งเฮือกอีกครั้ง...
ทงเฮได้ยินเสียงคิบอมขึ้นจากน้ำ...
ทงเฮได้ยินเสียงคิบอมเปิดประตู และออกจากห้องไปแล้ว...
ทงเฮได้ยินเสียงลมพัด...
ทงเฮได้ยินเสียงนกร้อง...
...และทงเฮก็ได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง ที่ตอนนี้มันกำลังเต้นแรงแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน....
.
.
.
.
.
“อ๊ากกกก>//////<!...คิ...คิบอมทำบ้าอะไร ไม่คุยกับคิบอมแล่ววววว>//////<!!!”
หลังจากที่ตั้งสติได้ร่างเล็กก็กลับขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องเก่าของตัวเอง เพราะถ้ากลับไปที่ห้องคิบอมแล้วได้เห็นหน้าคิบอมอีกก็คงจะได้ช๊อคจนทำอะไรไม่ถูก โชคดีที่ในห้องเดิมยังพอมีชุดให้เปลี่ยนอยู่บ้าง เพราะว่าเขายังไม่ได้ย้ายของไปห้องคิบอมจนหมด เขาจึงไม่ต้องเดินย้อนกลับไปเอาของที่ห้องคิบอม
พออาบน้ำและแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วร่างเล็กก็ไปที่ห้องนั่งเล่นตามที่คิบอมบอก และก็พบว่าคิบอมได้นั่งรออยู่บนโซฟาแล้ว...
มือหนาตบลงข้างๆตัวเองเป็นการสื่อว่าให้ร่างเล็กมานั่งข้างๆ แต่พอร่างเล็กเห็นแบบนั้นแล้วกลับเดินก้มหน้าแล้วลงไปนั่งที่พื้นกับน้องสาวตัวเองแทน
ก็มันยังเขินอยู่เลยนิ -/////-
“พี่สาว...พี่สาวหน้าแดงๆนะคะ เป็นอะไรรึเปล่า” เด็กน้อยถามพร้อมกับใช้มือเล็กๆแตะที่หน้าผากของพี่ชายตัวเอง แล้วมองหน้าของพี่ชายตัวเองด้วยความเป็นห่วง
“ป...ป่าวค่ะ พี่ไม่ได้เป็นอะไร”
“ไม่จริงอะ...พี่สุดหล่อ พี่ต้องแกล้งพี่สาวหนูแน่ๆเลยใช่มั้ย-3-“ เด็กหน้าหันควับมาทางคิบอมแล้วมองหน้าคิบอมอย่างคาดโทษ
“ฮื่อ...พี่สุดหล่อเปล่าแกล้งนะคะ อย่ามาใส่ร้ายกันสิ”
“นี่เธอ พี่ชายฉันไม่ได้แกล้งพี่สาวเธอหรอก...พี่สาวเธอเค้าหน้าแดงเพราะเขินต่างหาก” จุนซังเจ้าเด็กหล่ออีกคนช่วยพูดเพื่อคลายความสงสัยให้กับเด็กน้อยที่นั่งอยู่ดานหน้า แต่ดูเหมือนว่าคำพูดนั้นจะทำให้เด็กน้อยสงสัยมากขึ้นกว่าเดิมอีก...
“พี่สองคนเค้าไปว่ายน้ำกันแล้วทำไมต้องเขินด้วยล่ะ ว่ายน้ำกันแล้วต้องเขินหรอ-.-?”
“เธอจะรู้ไปทำไม- -“
“ก็ฮานึลอยากรู้อะ จุนซังพาฮานึลไปว่ายน้ำหน่อยสิ นะนะ”
“อืม...ก็ได้นะ แต่คงต้องรอให้เราสองคนโตกว่านี้ก่อน”
“สัญญานะ^^”
จุนซังพยักหน้าพร้อมกับทำหน้าตาเซ็งๆก่อนที่แด็กน้อยทั้งสองคนจะเกี่ยวก้อยสัญญากัน...
ทงเฮที่ได้ยินบทสนทนาของเด็กน้อยทั้งสองเมื่อครู่ก็อุ้มน้องสาวของตัวเองขึ้นมาวางไว้บนตักแล้วกอดน้องสาวของตัวเองไว้แน่น...
ฮานึลยังเด็กอยู่เลยนะTT
คิบอมเองก็ได้ยินเด็กท้งสองคนคุยกันจึงเหล่สสายตามองไปยังน้องชายของตัวเองก่อนจะพูดออกมาเบาๆ
“หนอย...ไอ้จุนซัง ไอ้เด็กแก่แดด ใครสอนให้มันพูดจาแบบนี้วะ- -?”
‘ก็คิบอมนั่นแหละTT’ ทงเฮแอบตอบคำถามของคิบอมอยู่ในใจ เพราะขืนตอบแบบนี้ไปจริงๆมีหวังได้ถูกคิบอมหาเรื่องลงโทษด้วยวิธีประหลาดๆอีกแน่-.-
“ขอโทษนะคะ...” เสียงของคุณแม่บ้านที่ดังขึ้นหน้าห้องทำให้ทั้งสี่คนหยุดกิจกรรมแล้วหันไปมองที่คุณแม่บ้านเป็นตาเดียว
“คือว่า...มีคนมาหาคุณหนูทงเฮน่ะค่ะ”
“ใคร?” คนถามถามพร้อมกับขมวดคิ้ว.... ที่จริงแล้วควรจะเป็นทงเฮที่เป็นคนถามแต่กลับเป็นคนหน้าหล่อบนโซฟาที่ถามแทน
“เขาบอกว่าเขาชื่อซีวอนค่ะ”
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
กรี๊ด ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดTT!!!!
น้องเทอร์ทีน น้องเทอร์ทีนตายแล้วอะแงงงงงงงงงงงงงงงงTT!!
เสียใจอ้ะะะะTT
แต่มันก็ความผิดต้าเองสินะ ที่ไม่ได้อัพฟิค เลยไม่มีคนผ่านเข้ามาดูแลมันเลยTT
เอาเถอะ เลี้ยงใหม่ก็ได้-.-
สำหรับตอนนี้ต้าก็อัพทีครบ100%เลย พรุ่งนี้ฝนคงตกน้ำคงท่วมบลาๆๆ ฮ่าฮ่า
ถือว่าเป็นการขอโทษที่ต้ามาอัพช้าแล้วกันนะคะ ถึงมันจะเป็น100%ที่น้อยและค้างไปหน่อยก็เถอะ- -
แต่คงจะให้ค้างไม่นาน เพราะต้าจะมาอัพอีกทีในวันสำคัญ(:
ไม่รู้ว่าจะมีใครจำได้รึเปล่า ถ้ามีคนจำได้จะดีใจมากๆเลยแหละ ฮ่าฮ่า
แต่คงไม่มีหรอก ขนาดต้าเองยังเกือบลืม-.-
อ้อ แล้วตอนนี้ต้าอัพทีเดียวครบ100% ช่วยเม้นกันให้มันเกิน50เม้นหน่อยนะ
ไม่งั้นต้าจะรู้สึกแป้วอะ(. .)
แล้วตอนนี้คิเฮก็มีการจูบๆลูบๆคลำๆกันเล็กน้อย แอบเขินแทนเฮ-//////-
หิหิ ไปดีกว่า เจอกันอีกทีวันสำคัญค่ะ
ขอให้สนุกกับการอ่านและการเม้น จุ๊บจุ๊บแอนด์อิ๊อิ๊-33-
ปล. ต้าอาจจะกดอัพซ้ำบ้าง เพื่อเป็นการเรียกแฟนฟิคกลับมา (เนื่องจากไม่ได้อัพนาน-.-)
ใครที่อ่านไปแล้วก็ไม่ต้องคลิกซ้ำเข้ามานะคะ อย่ารำคาญเค้าล่ะTT
update : 100825
ความคิดเห็น