คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #69 : KCM - 클래식
KCM - 클래식
หัวใจของผมจะเจ็บหรือเปล่า?
ผมจะเสียใจหรือเปล่าที่เลือกทางนี้?
เมื่ออยู่เบื้องหน้าทางแยกของเรา
ผมไม่เห็นเลยว่าจะมีอะไรผ่านเข้ามาได้อีก
ผมจะคิดถึงเรื่องของคุณมั้ย?
ผมจะคิดถึงคุณใช่หรือเปล่า?
ผมจะสามารถใช้ชีวิตให้พ้นวันไปโดยไม่ได้พบคุณได้หรือ?
ผมรักคุณ (รักคุณ) ผมรักคุณ (รักคุณ)
ทำไมเราถึงต้องจากกันทั้งแบบนี้
ทำไมถึงต้องเป็นเราด้วย?
ผมต้องรักคุณมากแน่ๆ
ใต้ท้องฟ้ากว้าง ผมมองไม่เห็นอะไรนอกเหนือจากคุณ
แต่เพราะผมรักคุณ เพราะผมรักคุณ
ผมถึงไม่อาจปล่อยคุณไป
ยามเมื่อจ้องมองคุณที่ค่อยห่างไกลออกไป
น้ำตาที่ผมกลั้นไว้ก็เริ่มร่วงริน
ผมต้องรักคุณมากแน่ๆ
แม้ยามเดินเรื่อยเปื่อย ฟังเพลงที่คุ้นเคย
ผมก็ยังนึกถึงคุณเมื่อไหร่ก็ตามที่เจอคู่รักคนอื่นๆ
ผมจะโทร.หาเวลาคิดถึงคุณบ้างได้มั้ย?
ไม่ ไม่ อย่าสนใจ... หัวใจผมก็แค่อ่อนแอชั่วเสี้ยววินาที เท่านั้นเอง
ผมรักคุณ (รักคุณ) ผมรักคุณ (รักคุณ)
ตั้งแต่คุณทิ้งผมไป แต่ละวัน แต่ละวัน ผมก็ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย
ยามเมื่อห้วงความทรงจำของคุณและผมพร่างพรูราวสายฝนลงมาที่ตัวผม
ช่วงเวลาอันมีความสุขของสองเรา ฆ่าผมให้ตายเสียจากภายใน
ผมร้องไห้ เมื่อผมคิดถึงคุณ
ท้องฟ้าที่งดงามยังไม่อาจเทียบเคียงคุณได้
คำขอบคุณที่เคยได้เอ่ย
ความรู้สึกแสนขอบคุณของผมช่วยให้ปล่อยมือคุณไปได้
นั่นก็เพราะผมรักคุณ คุณจึงควรจะมีความสุข
ผมรักคุณ (รักคุณ) ผมรักคุณ (รักคุณ)
ทำไมเราถึงต้องจากกันทั้งแบบนี้
ทำไมถึงต้องเป็นเราด้วย?
หัวใจของผมจะเจ็บหรือเปล่า?
ผมจะเสียใจหรือเปล่าที่เลือกทางนี้?
เมื่ออยู่เบื้องหน้าทางแยกของเรา
ผมไม่เห็นเลยว่าจะมีอะไรผ่านเข้ามาได้อีก
ผมจะคิดถึงเรื่องของคุณมั้ย?
ผมจะคิดถึงคุณใช่หรือเปล่า?
ผมจะสามารถใช้ชีวิตให้พ้นวันไปโดยไม่ได้พบคุณได้หรือ?
ผมรักคุณ (รักคุณ) ผมรักคุณ (รักคุณ)
ทำไมเราถึงต้องจากกันทั้งแบบนี้
ทำไมถึงต้องเป็นเราด้วย?
ผมต้องรักคุณมากแน่ๆ
ใต้ท้องฟ้ากว้าง ผมมองไม่เห็นอะไรนอกเหนือจากคุณ
แต่เพราะผมรักคุณ เพราะผมรักคุณ
ผมถึงไม่อาจปล่อยคุณไป
ยามเมื่อจ้องมองคุณที่ค่อยห่างไกลออกไป
น้ำตาที่ผมกลั้นไว้ก็เริ่มร่วงริน
ผมต้องรักคุณมากแน่ๆ
แม้ยามเดินเรื่อยเปื่อย ฟังเพลงที่คุ้นเคย
ผมก็ยังนึกถึงคุณเมื่อไหร่ก็ตามที่เจอคู่รักคนอื่นๆ
ผมจะโทร.หาเวลาคิดถึงคุณบ้างได้มั้ย?
ไม่ ไม่ อย่าสนใจ... หัวใจผมก็แค่อ่อนแอชั่วเสี้ยววินาที เท่านั้นเอง
ผมรักคุณ (รักคุณ) ผมรักคุณ (รักคุณ)
ตั้งแต่คุณทิ้งผมไป แต่ละวัน แต่ละวัน ผมก็ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย
ยามเมื่อห้วงความทรงจำของคุณและผมพร่างพรูราวสายฝนลงมาที่ตัวผม
ช่วงเวลาอันมีความสุขของสองเรา ฆ่าผมให้ตายเสียจากภายใน
ผมร้องไห้ เมื่อผมคิดถึงคุณ
ท้องฟ้าที่งดงามยังไม่อาจเทียบเคียงคุณได้
คำขอบคุณที่เคยได้เอ่ย
ความรู้สึกแสนขอบคุณของผมช่วยให้ปล่อยมือคุณไปได้
นั่นก็เพราะผมรักคุณ คุณจึงควรจะมีความสุข
ผมรักคุณ (รักคุณ) ผมรักคุณ (รักคุณ)
ทำไมเราถึงต้องจากกันทั้งแบบนี้
ทำไมถึงต้องเป็นเราด้วย?
ความคิดเห็น