ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : [2.34] ความมืดเริ่มคืบคลาน
หลังจากที่จูไดดูเอลกับหนุ่มสวย(?)ไอโอไลท์ ในตอนนี้ขอตัดบทดูเอลไปก่อน(อ้าว? ก็เค้าคิดไม่ออกแล้ว)
ที่ป่าไม้
"เฮ้อ~ ไม่มีอะไรทำเลยแฮะ"คานะเดินตามอารมณ์เพราะว่างจัด แต่ทว่า...
'โฮ่ อยู่นี่เองเหรอ'ลูกกลมสีฟ้าโผล่มาแบบไม่ได้รับเชิญ
"นี่นาย"คานะได้ถอยไปก้าวนึง
'โอ๊ะ ใจเย็นๆก่อน ข้าไม่ได้ทำร้ายเธอหรอกนะ'
"คิดจะทำอะไรกันแน่"
'เจ้าเนี่ย เหมือนแม่ของเธออย่างไม่ผิดเลย'
"นายรู้จักคุณแม่ด้วยเหรอ"
'รู้จักสิ อยู่ในกลุ่มพวกข้าด้วยนะ'
"โกหก คุณแม่ไม่ได้อยู่กับพวกชั่วๆอย่างแกหรอก"ว่าเสร็จออร่าสีขาวที่แรง(?)กว่าแสงแห่งการทำลายล้างพุ่งมาที่ตัวคานะ
'เชอะ คงต้องใช้วิธีนี้แล้วล่ะ'
"ห้ะ"
ต่อมา ที่หน้าหอเรดตอนค่ำ
"ลูกพี่ยังสุดยอดไม่เปลี่ยนเลย เอาชนะคุณคาซึอิอย่างขาดลอย"โชชื่นชมจูไดที่นั่งข้างๆ
"แต่กว่าจะชนะได้เนี่ย รวนไปหมดเลยนะเนี่ย"จูไดบอกอย่างเขินๆโดยมีฟิสหลบอยู่(ท่ามกลางคนเยอะ)"เด็ดของเขาน่าจะเป็น...ธาตุลม แถมมีฮาร์ปี้อยู่ด้วย"
"คล้าย..."
"เอ๋"
"มันคล้ายกับเด็ดของคานะจังนี่ เด็ดธาตุแสงกับลมน่ะ"โชตีปริศนาออกจนอึ้ง
"ไม่หรอกมั้ง เด็ดน่ะจัดตามความรู้สึกของดูเอลลิสก์ ไม่มีใครเลียนแบบหรอก จะว่าไปไม่เห็นคานาเมะเลยแฮะ"พอพูดจบนั้น มีใครบางคนเดินมาจากป่า ซึ่งก็คือ คานะ ที่เดินอย่างลอยๆ
"คานาเมะ"จูไดตกใจกับสิ่งที่เห็นจึงรีบไปหาเธอ"เป็นอะไรรึเปล่า"
"ฉันไม่เป็นไรหรอก ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ"ว่าเสร็จเธอยิ้มเย็นแล้วกลับเข้าหอ
"ลูกพี่"โชมองจูไดที่ช็อคมากจึงเดินไปถาม"เป็นอะไรเหรอครับ"
"คานาเมะ...ตาสีดำ"สิ่งที่เขาต้องช็อคอย่างนี้คือ จากนัยน์ตาสีน้ำตาลที่ดูสดใสกลับกลายเป็นนัยน์ตาสีดำสนิทอันเยือกเย็น แถมถ้อยคำที่ชวนขนลุกอีก
'คานาเมะ ใช่เธอจริงๆรึเปล่าน่ะ'
ที่อาคารเรียน
"ก็บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามออกจากห้องน่ะ"เสียงแหกของอเมทิสต์ดังทุกสารทิศจนไอโอไลท์ตกใจ
'ข้าเบื่อนี่ ก็เลยไปป่าอย่างนี้ไง แต่ว่าข้าเจอลูกของคานาโดะแล้ว'
"เจอแล้วเหรอ แล้วนายทำอะไรล่ะ"
'ข้าบอกว่า'ถ้ายอมเข้ากลุ่มพวกเราก็จะได้เจอแม่ของเธอ' และข้าก็สะกดจิตเธอทันที'
'เยี่ยมมากดาร์ก สมแล้วที่เป็นสามีของฉัน'เอเทอนอล(เกือบไม่มีบท)กระโจนใส่เกือบตั้งรับไม่ทัน
'ใครสามีเธอมิทราบ'
"เอาล่ะ เท่านี้แผนของเราก็สำเร็จแล้วล่ะ"ไอโอไลท์หรือ"คาซึอิ โชวสุเกะ"บอกอย่างยินดี"ที่เหลือก็ไปให้กับนายท่านแล้วล่ะ"
"นั่นสินะ"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ที่ป่าไม้
"เฮ้อ~ ไม่มีอะไรทำเลยแฮะ"คานะเดินตามอารมณ์เพราะว่างจัด แต่ทว่า...
'โฮ่ อยู่นี่เองเหรอ'ลูกกลมสีฟ้าโผล่มาแบบไม่ได้รับเชิญ
"นี่นาย"คานะได้ถอยไปก้าวนึง
'โอ๊ะ ใจเย็นๆก่อน ข้าไม่ได้ทำร้ายเธอหรอกนะ'
"คิดจะทำอะไรกันแน่"
'เจ้าเนี่ย เหมือนแม่ของเธออย่างไม่ผิดเลย'
"นายรู้จักคุณแม่ด้วยเหรอ"
'รู้จักสิ อยู่ในกลุ่มพวกข้าด้วยนะ'
"โกหก คุณแม่ไม่ได้อยู่กับพวกชั่วๆอย่างแกหรอก"ว่าเสร็จออร่าสีขาวที่แรง(?)กว่าแสงแห่งการทำลายล้างพุ่งมาที่ตัวคานะ
'เชอะ คงต้องใช้วิธีนี้แล้วล่ะ'
"ห้ะ"
ต่อมา ที่หน้าหอเรดตอนค่ำ
"ลูกพี่ยังสุดยอดไม่เปลี่ยนเลย เอาชนะคุณคาซึอิอย่างขาดลอย"โชชื่นชมจูไดที่นั่งข้างๆ
"แต่กว่าจะชนะได้เนี่ย รวนไปหมดเลยนะเนี่ย"จูไดบอกอย่างเขินๆโดยมีฟิสหลบอยู่(ท่ามกลางคนเยอะ)"เด็ดของเขาน่าจะเป็น...ธาตุลม แถมมีฮาร์ปี้อยู่ด้วย"
"คล้าย..."
"เอ๋"
"มันคล้ายกับเด็ดของคานะจังนี่ เด็ดธาตุแสงกับลมน่ะ"โชตีปริศนาออกจนอึ้ง
"ไม่หรอกมั้ง เด็ดน่ะจัดตามความรู้สึกของดูเอลลิสก์ ไม่มีใครเลียนแบบหรอก จะว่าไปไม่เห็นคานาเมะเลยแฮะ"พอพูดจบนั้น มีใครบางคนเดินมาจากป่า ซึ่งก็คือ คานะ ที่เดินอย่างลอยๆ
"คานาเมะ"จูไดตกใจกับสิ่งที่เห็นจึงรีบไปหาเธอ"เป็นอะไรรึเปล่า"
"ฉันไม่เป็นไรหรอก ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ"ว่าเสร็จเธอยิ้มเย็นแล้วกลับเข้าหอ
"ลูกพี่"โชมองจูไดที่ช็อคมากจึงเดินไปถาม"เป็นอะไรเหรอครับ"
"คานาเมะ...ตาสีดำ"สิ่งที่เขาต้องช็อคอย่างนี้คือ จากนัยน์ตาสีน้ำตาลที่ดูสดใสกลับกลายเป็นนัยน์ตาสีดำสนิทอันเยือกเย็น แถมถ้อยคำที่ชวนขนลุกอีก
'คานาเมะ ใช่เธอจริงๆรึเปล่าน่ะ'
ที่อาคารเรียน
"ก็บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามออกจากห้องน่ะ"เสียงแหกของอเมทิสต์ดังทุกสารทิศจนไอโอไลท์ตกใจ
'ข้าเบื่อนี่ ก็เลยไปป่าอย่างนี้ไง แต่ว่าข้าเจอลูกของคานาโดะแล้ว'
"เจอแล้วเหรอ แล้วนายทำอะไรล่ะ"
'ข้าบอกว่า'ถ้ายอมเข้ากลุ่มพวกเราก็จะได้เจอแม่ของเธอ' และข้าก็สะกดจิตเธอทันที'
'เยี่ยมมากดาร์ก สมแล้วที่เป็นสามีของฉัน'เอเทอนอล(เกือบไม่มีบท)กระโจนใส่เกือบตั้งรับไม่ทัน
'ใครสามีเธอมิทราบ'
"เอาล่ะ เท่านี้แผนของเราก็สำเร็จแล้วล่ะ"ไอโอไลท์หรือ"คาซึอิ โชวสุเกะ"บอกอย่างยินดี"ที่เหลือก็ไปให้กับนายท่านแล้วล่ะ"
"นั่นสินะ"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น