ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fanfiction yugioh gx [2] : ดูเอลชี้ชะตาโลก

    ลำดับตอนที่ #39 : [2.34] ความมืดเริ่มคืบคลาน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 255
      1
      16 ม.ค. 55

    หลังจากที่จูไดดูเอลกับหนุ่มสวย(?)ไอโอไลท์ ในตอนนี้ขอตัดบทดูเอลไปก่อน(อ้าว? ก็เค้าคิดไม่ออกแล้ว)

    ที่ป่าไม้
    "เฮ้อ~ ไม่มีอะไรทำเลยแฮะ"คานะเดินตามอารมณ์เพราะว่างจัด แต่ทว่า...
    'โฮ่ อยู่นี่เองเหรอ'ลูกกลมสีฟ้าโผล่มาแบบไม่ได้รับเชิญ
    "นี่นาย"คานะได้ถอยไปก้าวนึง
    'โอ๊ะ ใจเย็นๆก่อน ข้าไม่ได้ทำร้ายเธอหรอกนะ'
    "คิดจะทำอะไรกันแน่"
    'เจ้าเนี่ย เหมือนแม่ของเธออย่างไม่ผิดเลย'
    "นายรู้จักคุณแม่ด้วยเหรอ"
    'รู้จักสิ อยู่ในกลุ่มพวกข้าด้วยนะ'
    "โกหก คุณแม่ไม่ได้อยู่กับพวกชั่วๆอย่างแกหรอก"ว่าเสร็จออร่าสีขาวที่แรง(?)กว่าแสงแห่งการทำลายล้างพุ่งมาที่ตัวคานะ
    'เชอะ คงต้องใช้วิธีนี้แล้วล่ะ'
    "ห้ะ"

    ต่อมา ที่หน้าหอเรดตอนค่ำ
    "ลูกพี่ยังสุดยอดไม่เปลี่ยนเลย เอาชนะคุณคาซึอิอย่างขาดลอย"โชชื่นชมจูไดที่นั่งข้างๆ
    "แต่กว่าจะชนะได้เนี่ย รวนไปหมดเลยนะเนี่ย"จูไดบอกอย่างเขินๆโดยมีฟิสหลบอยู่(ท่ามกลางคนเยอะ)"เด็ดของเขาน่าจะเป็น...ธาตุลม แถมมีฮาร์ปี้อยู่ด้วย"
    "คล้าย..."
    "เอ๋"
    "มันคล้ายกับเด็ดของคานะจังนี่ เด็ดธาตุแสงกับลมน่ะ"โชตีปริศนาออกจนอึ้ง
    "ไม่หรอกมั้ง เด็ดน่ะจัดตามความรู้สึกของดูเอลลิสก์ ไม่มีใครเลียนแบบหรอก จะว่าไปไม่เห็นคานาเมะเลยแฮะ"พอพูดจบนั้น มีใครบางคนเดินมาจากป่า ซึ่งก็คือ คานะ ที่เดินอย่างลอยๆ
    "คานาเมะ"จูไดตกใจกับสิ่งที่เห็นจึงรีบไปหาเธอ"เป็นอะไรรึเปล่า"
    "ฉันไม่เป็นไรหรอก ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ"ว่าเสร็จเธอยิ้มเย็นแล้วกลับเข้าหอ
    "ลูกพี่"โชมองจูไดที่ช็อคมากจึงเดินไปถาม"เป็นอะไรเหรอครับ"
    "คานาเมะ...ตาสีดำ"สิ่งที่เขาต้องช็อคอย่างนี้คือ จากนัยน์ตาสีน้ำตาลที่ดูสดใสกลับกลายเป็นนัยน์ตาสีดำสนิทอันเยือกเย็น แถมถ้อยคำที่ชวนขนลุกอีก


    'คานาเมะ    ใช่เธอจริงๆรึเปล่าน่ะ'


    ที่อาคารเรียน
    "ก็บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามออกจากห้องน่ะ"เสียงแหกของอเมทิสต์ดังทุกสารทิศจนไอโอไลท์ตกใจ
    'ข้าเบื่อนี่ ก็เลยไปป่าอย่างนี้ไง แต่ว่าข้าเจอลูกของคานาโดะแล้ว'
    "เจอแล้วเหรอ แล้วนายทำอะไรล่ะ"
    'ข้าบอกว่า'ถ้ายอมเข้ากลุ่มพวกเราก็จะได้เจอแม่ของเธอ' และข้าก็สะกดจิตเธอทันที'
    'เยี่ยมมากดาร์ก สมแล้วที่เป็นสามีของฉัน'เอเทอนอล(เกือบไม่มีบท)กระโจนใส่เกือบตั้งรับไม่ทัน
    'ใครสามีเธอมิทราบ'
    "เอาล่ะ เท่านี้แผนของเราก็สำเร็จแล้วล่ะ"ไอโอไลท์หรือ"คาซึอิ โชวสุเกะ"บอกอย่างยินดี"ที่เหลือก็ไปให้กับนายท่านแล้วล่ะ"
    "นั่นสินะ"
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×