ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [ตอนที่ 1]
[หลังจากที่คนอื่นๆนั้นกลับมาจากโลกต่างมิติอย่างปลอดภัย ทุกอย่างกลับสู่ปกติ ยกเว้น....บางคน]
ที่ดูเอลอคาเดเมีย มีนักเรียนหลายคนมุงดูเหล่านักเรียนปี3 ซึ่งมีโช อาสึกะ มันโจเมะ และคนอื่นๆ
"รุ่นพี่มารุฟุจิเนี่ย สอบปุ๊บก็ได้อยู่บลูเลยนะครับ"
"รุ่นพี่เท่จังเลยค่ะ"เหล่านักเรียนได้แห่กันมาโดยไม่มีหยุด โดยคนโดนรุมคิดว่า'เมื่อไหร่จะหลบพ้นซักที- -' ซึ่งทำให้เรื่องที่ค้างคาอยู่หายไป(ตอนไหนฟระ) แต่...มีคนๆหนึ่ง ที่มีเรื่องค้างคาอยู่อัดแน่นในใจและไม่เผยมันออกมา(ไม่บอกว่าใคร)
ที่หน้าหอเรด มีเด็กหนุ่มผมสีฟ้ายืนรออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เพื่อรอใครซักคนอยู่
"โยฮัน นายไม่กลับหรอ"ชายหนุ่มคนหนึ่งถามเด็กหนุ่ม
"เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ ฉันขอไปทำธุระก่อนนะ"ว่าเสร็จโยฮันก็วิ่งไป
'หายไปไหนของเขาเนี่ย'
ที่ป่าตรงหอเรด
"เฮ้อ~ ไปซักที"เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลที่ซุ่มอยู่ตรงป่าก็ออกมาเมื่อโยฮันวิ่งไป
'จูได ที่โยฮันตามหานายน่ะ เค้าเป็นห่วงนายรู้มั้ย'ยูเบล วิญญาณดูเอลมอนสเตร์ได้เตือน
"แต่ไม่เห็นจะต้องห่วงฉันขนาดนั้นหรอก ไปละ"
'เฮ่อ~' ยูเบลถอนหายใจ ทั้งเศร้าพลางรู้สึกผิดในเวลาเดียวกัน
หลังจากที่ทุกคนกลับมานั้น จูไดได้รวมร่างกับยูเบลและตกลงมาในเกาะ แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลยนอกจากโช ในตอนนี้จูไดได้เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนอย่างมาก จากเป็นคนที่ร่าเริงสนุกสนาน ไม่คิดมาก มาเป็นคนที่ซีเรียสกับชีวิตเหมือนแบกโลกทั้งใบ เย็นชา ซึน(?) และมักหลบหน้าคนอื่นประจำ แต่โยฮันยังตามเขาอยู่เพราะเป็นห่วงว่าที่รัก(?)ของตนจะเป็นยังไง แต่เขาก็ยังหลบหน้าอยู่ดี สำหรับโยฮันแล้วยงไงก็ต้องคุยให้รู้เรื่อง(นี่แหละคู่รัก)
"เฮ่อ"โยฮันที่เหนื่อยจากการตามล่ามาพักอยู่ตรงดาดฟ้าของร.ร. ซึ่งเป็นสถานที่ๆทั้งสองเจอกันครั้งแรก
"ทำไมต้องหลบหน้าตลอดเลยนะ"
'นี่'อยู่ๆมีเสียงๆหนึ่งดังใกล้ๆตัวของโยฮัน จนเขาหันไปมอง ปรากฎว่า
"นะ-นี่เธอ"
ณ หอเรด ตอนนี้จูไดนอนอยู่คนเดียวโดยไม่ลุกไปไหน
ในตอนนี้เขาไม่อยากออกไปไหน ตอนหลังๆเขาต้องรับผิดชอบชีวิตของเพื่อนๆไว้ตามลำพังโดยไม่บอกใคร(คนอื่นดันบอกว่า'ไม่เคยเห็นใจคนอื่นบ้างเลยนะ' แต่เขาเข้าใจดีนะ^^) จนทำให้ไม่ค่อยสนุกสนานเหมือนเมื่อก่อน กลายเป็นแยงกี้เก็บตัว(ซึน)ไปแล้ว
'คลีๆๆ คลี้~'ฮาเนะ คลีโบ้บินมาหาจูไดอย่างแตกตื่นเหมือนไปเจออะไรมา
"อะไรนะ โยฮันเหรอ"เมื่อรู้ว่าโยฮันกำลังตกอยู่ในอันตราย จูไดจะอยู่เฉยไม่ จึงให้วิญญาณนำทางไปอย่างรีบๆ
ต่อมา จูไดอยู่ที่ๆโยฮันอยู่(หอบลูนั่นแหละ)
"โยฮัน นายอยู่ไหนน่ะ นายปลอดภัยดีรึเปล่า"จูไดเดินรอบพร้อมส่งเสียงแต่ไม่มีวี่แววเลย...
"ปึง!!"ประตูปิดอย่างไม่ทันตั้งตัว พอเข้าไปปรากฎว่าล็อคอย่างสมบูรณ์แบบ ในตอนนี้เขาถูกขังอยู่ในห้องแล้ว
"นี่มัน...อะไรกันน่ะ"
ที่ดูเอลอคาเดเมีย มีนักเรียนหลายคนมุงดูเหล่านักเรียนปี3 ซึ่งมีโช อาสึกะ มันโจเมะ และคนอื่นๆ
"รุ่นพี่มารุฟุจิเนี่ย สอบปุ๊บก็ได้อยู่บลูเลยนะครับ"
"รุ่นพี่เท่จังเลยค่ะ"เหล่านักเรียนได้แห่กันมาโดยไม่มีหยุด โดยคนโดนรุมคิดว่า'เมื่อไหร่จะหลบพ้นซักที- -' ซึ่งทำให้เรื่องที่ค้างคาอยู่หายไป(ตอนไหนฟระ) แต่...มีคนๆหนึ่ง ที่มีเรื่องค้างคาอยู่อัดแน่นในใจและไม่เผยมันออกมา(ไม่บอกว่าใคร)
ที่หน้าหอเรด มีเด็กหนุ่มผมสีฟ้ายืนรออยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เพื่อรอใครซักคนอยู่
"โยฮัน นายไม่กลับหรอ"ชายหนุ่มคนหนึ่งถามเด็กหนุ่ม
"เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ ฉันขอไปทำธุระก่อนนะ"ว่าเสร็จโยฮันก็วิ่งไป
'หายไปไหนของเขาเนี่ย'
ที่ป่าตรงหอเรด
"เฮ้อ~ ไปซักที"เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลที่ซุ่มอยู่ตรงป่าก็ออกมาเมื่อโยฮันวิ่งไป
'จูได ที่โยฮันตามหานายน่ะ เค้าเป็นห่วงนายรู้มั้ย'ยูเบล วิญญาณดูเอลมอนสเตร์ได้เตือน
"แต่ไม่เห็นจะต้องห่วงฉันขนาดนั้นหรอก ไปละ"
'เฮ่อ~' ยูเบลถอนหายใจ ทั้งเศร้าพลางรู้สึกผิดในเวลาเดียวกัน
หลังจากที่ทุกคนกลับมานั้น จูไดได้รวมร่างกับยูเบลและตกลงมาในเกาะ แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลยนอกจากโช ในตอนนี้จูไดได้เปลี่ยนไปจากแต่ก่อนอย่างมาก จากเป็นคนที่ร่าเริงสนุกสนาน ไม่คิดมาก มาเป็นคนที่ซีเรียสกับชีวิตเหมือนแบกโลกทั้งใบ เย็นชา ซึน(?) และมักหลบหน้าคนอื่นประจำ แต่โยฮันยังตามเขาอยู่เพราะเป็นห่วงว่าที่รัก(?)ของตนจะเป็นยังไง แต่เขาก็ยังหลบหน้าอยู่ดี สำหรับโยฮันแล้วยงไงก็ต้องคุยให้รู้เรื่อง(นี่แหละคู่รัก)
"เฮ่อ"โยฮันที่เหนื่อยจากการตามล่ามาพักอยู่ตรงดาดฟ้าของร.ร. ซึ่งเป็นสถานที่ๆทั้งสองเจอกันครั้งแรก
"ทำไมต้องหลบหน้าตลอดเลยนะ"
'นี่'อยู่ๆมีเสียงๆหนึ่งดังใกล้ๆตัวของโยฮัน จนเขาหันไปมอง ปรากฎว่า
"นะ-นี่เธอ"
ณ หอเรด ตอนนี้จูไดนอนอยู่คนเดียวโดยไม่ลุกไปไหน
ในตอนนี้เขาไม่อยากออกไปไหน ตอนหลังๆเขาต้องรับผิดชอบชีวิตของเพื่อนๆไว้ตามลำพังโดยไม่บอกใคร(คนอื่นดันบอกว่า'ไม่เคยเห็นใจคนอื่นบ้างเลยนะ' แต่เขาเข้าใจดีนะ^^) จนทำให้ไม่ค่อยสนุกสนานเหมือนเมื่อก่อน กลายเป็นแยงกี้เก็บตัว(ซึน)ไปแล้ว
'คลีๆๆ คลี้~'ฮาเนะ คลีโบ้บินมาหาจูไดอย่างแตกตื่นเหมือนไปเจออะไรมา
"อะไรนะ โยฮันเหรอ"เมื่อรู้ว่าโยฮันกำลังตกอยู่ในอันตราย จูไดจะอยู่เฉยไม่ จึงให้วิญญาณนำทางไปอย่างรีบๆ
ต่อมา จูไดอยู่ที่ๆโยฮันอยู่(หอบลูนั่นแหละ)
"โยฮัน นายอยู่ไหนน่ะ นายปลอดภัยดีรึเปล่า"จูไดเดินรอบพร้อมส่งเสียงแต่ไม่มีวี่แววเลย...
"ปึง!!"ประตูปิดอย่างไม่ทันตั้งตัว พอเข้าไปปรากฎว่าล็อคอย่างสมบูรณ์แบบ ในตอนนี้เขาถูกขังอยู่ในห้องแล้ว
"นี่มัน...อะไรกันน่ะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น