คะแนน 5/5
นักวิจารณ์ Daren L.
โครงเรื่อง (36/40)
การลำดับ (18/20)
การลำดับความยังไม่มีปัญหาอะไรค่ะ เพราะดำเนินเรื่องทางเดียว โดยมุมมองของขนมหวานคนเดียว เลยยังไม่มีจุดสับสนค่ะ แต่อาจมีจุดที่แทรกข้อความต่างๆ เช่นประกาศบนบอร์ด การส่งข้อความ ลองปรับตัวเอียงด้วยเนอะ จะได้สังเกตง่ายๆ และดูชัดเจนว่าเป็นข้อความที่อยู่นอกเหนือการบรรยายของนางเอกจ้า
ความสนุก (18/20)
เรื่องนี้เป็นโรแมนติกคอเมดี้เนอะ เลยมีฮาๆ ป่วนๆ ตามสไตล์ ก็อ่านแล้วอมยิ้มดีค่ะ เหมือนได้ติดตามชีวิตของสาวๆ ไฮสคูล ที่ใส่ลูกเล่นด้วยชมรมทำขนมไทย มันดูขัดกันก็จริง แต่เราว่ามันเป็นเสน่ห์ดีนะคะ เพราะจับสองสิ่งที่มีความขัดแย้งกันอยู่มานำเสนอ แล้วก็เสียดายอีกแหละที่ยังมีไม่กี่ตอน เพราะคิดว่าการเขียนนิยายเรื่องนี้ไป สอดแทรกเกร็ดการทำขนม หรือลงรายละเอียดของการทำขนม เป็นอะไรที่น่าสนใจมากๆ นะคะ อ่านเอาสนุก ได้เนื้อหา ได้รู้ข้อมูลที่นำไปใช้ได้จริง ตรงนี้ฝากผู้เขียนพิจารณาในการเขียนนิยายเรื่องนี้ต่อๆไปในอนาคตด้วยนะคะ
อีกอย่าง หากมีการกระจายบทให้ตัวละครอื่นๆ ในอนาคตให้มีความเชื่อมโยงกันบ้าง น่าจะสนุกขึ้นอีกค่ะ ในส่วนนี้จึงขอหักออกสองคะแนนเพื่อรอติดตามพัฒนาการในอนาคตนะคะ
ตัวละคร (18/20)
ส่วนตัวคิดว่าขนมหวานเป็นสาวแก่นที่ชัดเจนดีค่ะ คงเพราะเป็นลักษณะการบรรยายแบบสรรพนามบุรุษที่ 1 เลยทำให้เข้าใจลักษณะนิสัยของตัวละครได้ดีเป็นทุนเดิม ส่วนโลเวลนี่ยังเห็นบุคลิกไม่ค่อยชัด แต่คงเพราะเพิ่งเขียนได้ไม่กี่ตอน ดังนั้นในส่วนของตัวละครยังไม่มีอะไรต้องติ ณ ตอนนี้ค่ะ แต่ขอหักออกสองนคะแนนเพื่อการพัฒนาในอนาคตเช่นกันจ้า
การใช้ภาษา (31/40)
ในส่วนของภาษาเราจะไม่ใช้วิธีให้คะแนนเต็มแล้วหักแต้มออกแล้วนะคะ จะขอให้คะแนนจาก 0 ไปเลย โดยดูจากความสามารถในการใช้ภาษาจ้า
การบรรยาย (16/20)
ยังขาดการบรรยายเนื้อหาไปหน่อยค่ะ เพราะผู้เขียนมักใช้อิโมติค่อน เครื่องหมาย สัญลักษณ์ต่างๆ แทน ทำให้ขาดบทบรรยายดีๆ ไป ยกตัวอย่างนะคะ
- อิโมติค่อนต่างๆ ความจริงแล้วพวกสัญลักษณ์แสดงอารมณ์ต่างๆ ยังไม่อยู่ในงานเขียนระดับมาตรฐานนะคะ พยายามใช้การเขียนบรรยายแทน เช่น ฉันตีหน้ามุ่ย รู้สึกหงุดหงิด/ ฉันอึ้งไปชั่วขณะ/ เขาเลิกคิ้ว บนหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม อะไรประมาณนี้ นอกจากจะฝึกฝีมือตัวเองแล้ว ยังช่วยเนื้อหามีความกลมกลืนสอดคล้องกันไป และอ่านได้ต่อเนื่องโดยไม่รู้สึกว่ามีสัญลักษณ์เหล่านี้มาขัดจังหวะค่ะ
- คำภาษาอังกฤษ ถอดเป็นคำอ่าน หรือเขียนความหมายภาษาไทยแทนการเขียนลงไปโต้งๆ จะช่วยให้งานเขียนดูเป็นนิยายมากกว่าบทความนะคะ อย่างคำว่า workshop = เวิร์คช็อป Hollywood = ฮอลลีวูด โต๊ะของชมรมเป็นตัว U = โต๊ะของชมรมมีลักษณ์เป็นรูปตัวยูในภาษาอังกฤษ // จะเห็นว่าเพิ่มการบรรยายสักหน่อย จะเป็นการฝึกฝีมือการเรียบเรียงประโยคของตนเอง และงานเขียนดูเป็นนิยายมากขึ้นค่ะ การเขียนคำภาษาอังกฤษปนๆ กับงานเขียนส่วนใหญ่พบในบทความ สารคดี โฆษณา *** แต่ในกรณีที่คำๆนั้นเป็นคำเฉพาะเจาะจงมาก และนักเขียนอยากให้ผู้อ่านรับรู้คำนั้นในภาษาอังกฤษเท่านั้นก็อลุ่มอล่วย ใช้ได้ค่ะ
ถ้าสามารถแก้ไขปัญหาตรงนี้ได้ จะช่วยให้การบรรยายเป็นไปอย่างไหลลื่น อ่านสบายมากขึ้นค่ะ
ความถูกต้องของหลักภาษา (15/20)
- การใช้คำให้ถูกต้องตามหน้าที่ยังมีจุดที่ต้องปรับปรุง เช่นประโยคที่ว่า “จนบางคนชอบมายัดเยียดบอกว่าพวกเราเป็นเลสเบี้ยน” ยัดเยียด ในที่นี้เป็นคำกริยาเนอะ บอกว่า ก็เป็นคำกริยาเช่นกัน ซึ่งสองคำนี้ต้องการสื่อความหมายเหมือนกันว่า “ระบุว่าเป็น บอกว่าเป็น กล่าวหาว่าเป็น” ดังนั้นการใส่กริยาสองคำนี้ติดกันค่อนข้างซ้ำซ้อนทางความหมาย ดังนั้น กริยาสองคำนี้ สามารถเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วตามด้วยคำนามได้เลย เช่น จนบางคนชอบมายัดเยียดคำว่า’เลสเบี้ยน’ ให้พวกเรา หรือตัดคำกริยาที่เกินออกไป 1 คำเลย เช่น “จนบางคนชอบบอกว่าพวกเราเป็นเลสเบี้ยน”
- ทับศัพท์ ยังมีผิดประปราย ลองตรวจดูแล้วเลือกใช้ตามความชุกของการใช้นะคะ ยกตัวอย่าง เช็ค (ตรวจสอบ) ตามมาตรฐานถอดทับศัพท์เขียนว่า เช็ก ค่ะ ตรงนี้อาจเป็นส่วนที่ยาก แต่พยายามหาข้อมูลและหาอ่านที่เค้านิยมใช้กันบ่อยๆ (แต่ต้องมั่นใจว่าผู้ที่ใช้มีความน่าเชื่อถือทางหลักภาษานะคะ) ลองดูจากราชบัณฑิตหรือ วิกิพีเดีย ก็พอได้ ส่วนใหญ่ถอดทับศัพท์ถูกค่ะ
- ภาษาฟุ่มเฟือย ยังมีการใช้คำสันธาน คำนาม คำกริยา ซ้ำซ้อนกันอยู่บ้างเกินความจำเป็น สามารถตัดออกได้ เช่น “ล้อกันมาตั้งแต่เกรดหนึ่งถึง ณ ปัจจุบัน” ทั้ง ถึง และ ณ เป็นสันธานทั้งสิ้น สามารถตัดออกได้ แต่แนะทำให้ใช้ ถึง เดี่ยวๆ แทนที่จะเป็น ณ เพราะคำว่า ถึง ให้ความหมายเกี่ยวเนื่องมาจากอดีต (มีคีย์เวิร์ดคือคำว่า ตั้งแต่ นั่นหมายถึงเป็นเหตุการณ์ลากยาวมาจากอดีต) ส่วน ณ เป็นสันธานที่อยู่กับเวลาเดียว ดังนั้นใช้ “ล้อกันมาตั้งแต่เกรดหนึ่งถึงปัจจุบัน” จึงสมบูรณ์เพียงพอแล้วค่ะ
- คำผิด มีประปรายอยากให้ลองเช็กอีกรอบสองรอบ เช่น ก้าวเท้าชับๆ ต้องเขียนว่า ก้าวเท้าฉับๆ หากเป็นการใช้จากความเคยชิน อ่านเยอะๆ จะช่วยได้ค่ะ
รวม (86/100) เราคิดว่ายังอยู่ในจุดพัฒนาได้อีกค่ะ เพราะดูจากการนำเสนอ ผู้เขียนค่อนข้างทำได้น่าสนใจ เพียงยังขาดประสบการณ์ในหลักภาษา แต่เป็นสิ่งที่ฝึกกันได้ อ่านเยอะๆ เขียนเยอะๆ ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ