ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF[พี่เอก&พี่เบส] : Little Love

    ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 16 : อ้อนวอน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.62K
      26
      29 เม.ย. 56


    *หมายเหตุ : 5555ไรเตอร์ไม่มีเจตนาจะแกล้งจริงๆ!=w=ก็ตอนนั่นไรนึกตอนนี้ไม่ออกเบยยย เลยคิดว่าน่าจะนานกว่าจะลง พอนึกคิดได้ก็เลยลงกันรีดเดอร์รอไว้ก่อนน แต่ก็...คิดออกแล้วมาลงแล้วจร้าาา^0^*

    ตอนนี้ถ้ามันไม่มีเพลงนี้แล้วมันจะอยู่ไม่ด้ายยย
    v
    v
    v
    v



     


    Chapter 16 :  อ้อนวอน

    Rate : PG

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    [Eak : Part]

       พอผมรู้ว่าเบสอยู่ที่ไหนผมก็รีบบึ้งรถไปยังที่แห่งนั่นทันทีเลยครับ ไอเอกบีมันบอกผมว่าตอนนี้ไอเบสมันอยู่ที่บ้านตัวเองแล้ว ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อหรอก เพราะว่าผมไปหาตั้งหลายรอบแล้วแต่ก็ไม่เห็นว่าจะมี แต่ไอเอกบีมันยืนยันอย่างนั่นผมก็เลยต้องมาดูให้เห็นกับตาครับว่ามันอยู่ที่นี่จริงๆ

         พอผมมาถึงหน้าบ้านของเบสผมก็ต้องอึ้งครับ เพราะคนที่ผมกำลังตามหาอยู่กำลังนั่งเล่นกับกระต่ายตัวสีน้ำตาลอยู่ที่หน้าบ้านมันอยู่ที่นี้จริงๆ

    เบส!”ผมไม่รีรอที่จะเรียกมันเลยครับ พอผมเรียกมัน มันก็หันมาตามเสียงเรียก และพอมันเห็นว่าเป็นผม มันก็ทำท่าตกใจแล้วก็รีบลุกขึ้นมาทันทีเลยครับ

    ไอเอก…”มันพูดขึ้นมาเบาๆ แต่ผมก็พอได้ยินได้ มันคงไม่คิดว่าผมจะหามันเจอ

    เบส กลับไปอยู่หอกับกูเหอะผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน ผมต้องพาเบสกลับ

    มึงหากูเจอได้ยังไง?มันไม่ตอบผม แต่กลับถามคำถามผมกลับ

    ไอเอกมันบอกกู กลับมาหากูเถอะนะผมยังคงขอร้องเบสต่อไป ผมรู้ว่าเบสเป็นคนใจแข็งแค่ไหน ผมว่าแค่คำขอร้องของผมคงพาเบสกลับมาไม่ได้แน่ๆ แต่ถึงยังงั้นผมก็ยังอยากจะขอร้องมัน

    มึงมาทำไม?ผมรับรู้ได้ว่าน้ำเสียงที่มันถามผมออกมาเริ่มสั่นเครือ

    กูมาหามึงเบส กูชอบมึง!กูขอโทษที่กูรู้ตัวช้าเกินไป แต่กูชอบมึงมากว่าเพื่อนจริงๆผมพูดขึ้นพร้อมกับมากหน้าเบสตรงๆ ตอนนี้ผมไม่มีความลังเลใดๆทั้งสิ้นแล้วครับ ผมชอบเบส ผมชอบมันมาก ผมขาดมันไปไม่ได้

    โกหก!โกหก!โกหก!”เบสตะโกนออกมาพร้อมกับเอามือปิดหูตัวเองแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไปเลยครับ

    เบส!เดี๋ยว!อย่าเพิ่งไปแม้ผมจะพยายามตะโกนไล่หลังเบสไปยังไง แต่เบสก็ไม่หันกลับมามองผมเลยครับผมจะทำยังไงดี

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

     [Best : Part]

        ผมปิดหูตัวเองแล้วรีบวิ่งเข้ามาในบ้านทันทีเลยครับ ไม่อยากจะได้ยิน ไม่อยากจะรับรู้แล้วว่ามันพูดว่าอะไร! ว่าไงนะ?มันชอบผมมากกว่าเพื่อนงั้นหรอ? โกหกทั้งเพ!ถ้ามันชอบผมจริงแล้วน้องมิ้นท์ล่ะ?น้องมิ้นท์มายังไง แล้วที่มันทิ้งผมให้อยู่คนเดียวทั้งๆที่มันไม่เคยอยู่ห่างจากผมเลยล่ะ?จะอธิบายว่ายังไง! ถ้ามันชอบผมจริงๆทำไมมันถึงทำผมเจ็บขนาดนี้ล่ะ….ผมไม่เชื่อ ไม่เชื่อมันเด็ดขาด….

    ฮึกฮึกฮือผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคนที่สามารถทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลา พอมาวันนี้จะกลายเป็นคนที่ทำผมเสียน้ำตามากที่สุด

    เบส!เบส!ขอร้องแหละ ออกมาคุยกับกูก่อน!”เสียงตะโกนจากหน้าบ้านยังดังต่อไป แต่ผมไม่สนใจ อยากจะทำอะไรก็เชิญ

    มึงทำกูเจ็บก่อนนะเอก…”

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

     [Eak : Part]

     “เบส!เบส!”ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆแล้วครับ แต่ไม่ว่าผมจะเรียกเบสดังแค่ไหน ใช้น้ำเสียงอ้อนวอนเท่าไหร่ เบสก็ไม่ออกมาหาผมเลยผมหมดหนทางจริงๆแล้วครับ

    งั้นกูจะอยู่ที่นี่!จนกว่ามึงจะยอมคุยกับกู!”ผมตะโกนขึ้นไปให้เบสได้ยินเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะนั่งอยู่ตรงหน้าบ้านมันนั่นแหละครับ ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ผมเจ็บคอไปหมดเลย ถ้าเบสมันยังไม่ยอมฟังผม ผมจะนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหนจริงๆ

    //30 นาทีผ่านไป//

    //40 นาทีผ่านไป//

    //1 ชั่วโมงผ่านไป//

    //2 ชั่วโมงผ่านไป//

    ~00:20 .~

      พอผมก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ หน้าปัดนาฬิกาก็บ่งบอกเวลามาอย่างนี้แล้วครับ ผมเงยหน้าขึ้นไปมองยังชั้นสองของบ้าน ซึ่งตรงนั่นเป็นห้องของเบสครับ เบสยังไม่ปิดไฟนอน แต่ก็ไม่ยอมลงมาคุยกับผมทำไมถึงได้ใจแข็งอย่างนี้นะ ผมนั่งจนขามันชาไปหมดแล้วด้วย ยิ่งดึกๆลมก็ยิ่งเย็นครับ ชักหนาวแล้วแหะ….แต่ผมจะมายอมแพ้ตอนนี้ไม่ได้หรอกครับ

    ซ่าาาาาาาา!!!!!!!

      อยู่ดีๆฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่เลยครับ!!เหี้ยเอ้ยยยยย แล้วจะมาตกอะไรตอนนี้เนี้ยะ!สวรรค์ไม่ให้ความรวมมือกับผม แถมยังกลั่นแกล้งกันอีกหรอ! ผมสมควรจะโดนแบบนี้แล้วใช่ไหม!สาปแช่งกันจังว่ะ! ถึงผมจะบ่นไปอย่างนั่น แต่ผมก็ยังไม่ลุกไปไหนครับ ยังคงนั่งอยู่ตรงหน้าบ้านเบสมันเหมือนเดิม อยากตกตกไป แต่ผมจะไม่ยอมถอดใจเด็ดขาด!

       แต่ว่าให้ตายเถอะ!ลมก็เย็น ฝนก็ตกหนัก ผมเริ่มรู้สึกหนาวสั่นแล้วสิ เบสลงมาหากูหน่อยเถอะ…..

    ขอร้อง กลับมาเถอะเบสผมเอ่ยประโยคขอร้องนี่ออกมาอีกครั้ง หวังที่จะให้คนที่อยู่บนห้องนั้นได้ยิน มึงได้ยินใช่ไหมเบส?ถ้ามึงได้ยินได้โปรดกลับมาหากูเถอะ….ผมอ้อนวอนเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่สติของผมจะดับวูบลงและไม่รับรู้อะไรอีกเลย…….

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    ,

    TBC>>>

     

    เหยดดดดดดดดดดดด!!!!มาแล้วๆไรเตอร์มาเลี๊ยวววววววววววว>w< มาแล้วก็ขอปล.ก่อนเบยย

    ปล.กำลังจะจบแล้วแหละ ทำไงดีT^T<<<บอกเพื่อออออออ

    ปล2.555555555555555555ขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่มีต่อไรเตอร์นะคะ แหม่ะ!ถึงกับต้องเอามาดามมดมาบอกกันเลยทีเดียวเชียววว

    ปล3.ไรเตอร์เพิ่งเห็น!ขอบคุณสำหรับการบอกต่อแหละแชร์เรื่องlittle loveนี่มากๆนะคะ//ไหว้งามๆ

    ปล4.ไหนๆ ใครจะแต่งโดจิน!เอาเลยยย ไรหนับหนุนนน=w=


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×