Fiction[เต๋าคชา]มันคงเป็นความรัก

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 : ข้าวสาร

ตอนที่1 : ข้าวสาร

 

"โอ้ยยย เหยียบตีนกูหาพระแสงไรวะ"

           ผมมองหน้าเจ้าของเสียงเหวี่ยงๆยืนอยู่ข้างๆผมใส่เสื้อสีเทากับกางเกงเตะบอลที่กำลังมองผมด้วยหางตาก่อนจะเดินไปทางอื่น ... เวร!! ไอ่คนข้างหน้าผมมันเหยียบตีนเค้าแล้วเสือ_กไม่รับผิดชอบ กูซวยเลย ;________; .... และแล้วผมก็หลงกับไอ่ต้นไอ่เจมส์จนได้ ช่างมันเถอะ ปล่อยมันไปสวีทกันให้เต็มที่ ถ้ามันจะกลับเดี๋ยวก็คงโทรมาเอง .. นั่นเค้าจะเดินไปไหนของเค้าวะ ผู้ชายเสื้อเทาคนนั้นหน้าโคตรหวานเลย ตอนแรกคิดว่าโดนทอมด่า มองไปมองมาเพศเดียวกันซะงั้น ตัวก็เล็กกว่าใครเห็นก็คงคิดว่าเป็นทอมแบบผมแหล่ะ แล้วนี่ขาผมมันเดินตามเค้ามาทำไมไม่รู้ เดินตามมาสักพักละครับ อยู่ๆก็เดินไปหาผู้หญิงเสื้อส้มหน้าร้านรองเท้าแตะ คุยไรกันไม่รู้ สักพักก็เดินมาหาเพื่อนแล้วก็เดินเข้าไปในซอยเล็กๆซอยนึง ผมก็เดินตามเค้าไปเรื่อย แบบทิ้งระยะห่าง ผมกำลังเดินตามเข้าไปในซอยแต่ก็มีคนมาดักไว้ก่อน



"เฮ้ย!!ไอ่สัส ตกใจหมด"


"ไปไหนมาวะไอ่เต๋ากูหาตั้งนาน" ไอ่ต้นพูดกับผม


"กูก็เดินแถวนี้แหล่ะ อยากให้พวกมึงสวีทกัน"


"เออๆ ได้ปะแป้งใครบ้างปะเนี่ย" เออว่ะผมลืมไปเลย


"ยังว่ะ ลืมเลย"


"กูหมดแป้งไปเยอะละ กูว่าจะไปอาร์ซีเอกันต่อมึงจะไปปะ?"


"ไปเหอะว่ะ ขี้เกียจไป"


"อั้ยย่ะ! ติดใจสาวที่นี่แล้วอะดิ ฮิ้วววววว" ผมมองหน้ามันแบบเคืองๆ


"ตลกละๆ มึงจะไปเลยปะ"


"เออ6โมงละ กูจะกลับไปเปลี่ยนชุดด้วย งั้นพวกกูไปละนะ มึงกลับเองละกัน" เป็นเพื่อนที่รักกูมากครับ ซึ้งครับซึ้ง รัวเสร็จก็ไปเลย เฮ้อออออ- -; ต้นกับเจมส์เป็นเพื่อนที่คณะผมครับ ตอนแรกก็เป็นเพื่อนกันดีๆ สักพักไอ่2คนนี้กินกันเองเฉยเลย ผมล่ะงง ไปมีซัมติงกันตอนไหนวะ ทำไมกูไม่รู้เรื่อง (มึงเอ๋อไง---- ต้น)


"เออๆ บาย" ผมโบกมือลามัน แล้วมันก็เดินจากไป ... ว่าแต่น้องเสื้อเทาคนนั้นไปไหนแล้ว... เพราะมึงอะต้น! :(

 

"น้องครับๆ ขอเบอร์ได้มั้ยครับ ? มันธรรมดาไปปะว่ะเฟรม?" ผมหันไปถามความเห็นไอ่เพื่อนรัก "งั้นมึงทำตามแผนกู" แล้วมันก็กระซิบแผนการพิชิตเบอร์สาวเสื้อส้มคนนั้นกับผม...
 


"พี่ๆกระเป๋าตังค์อันนี้ของพี่หรือเปล่าคะ?"


"เปล่าครับ...อ่า สงสัยเป็นของพี่คนเมื่อกี้แน่เลย "ผมพูดกับน้องเสื้อส้ม


"งั้นทำไงดีอ่าคะ "


"เอ่อ. ... น้องลองดูว่าในกระเป๋า มีนามบัตรของเจ้าของอยู่หรือเปล่าถ้ามีน้องก็โทรบอกเค้าแล้วก็คืนกระเป๋าตังค์ดีมั้ยครับ? "


"หนูว่าหนูเอาไปให้ตำรวจดีกว่าค่ะ"


"คุณตำรวจเค้ายุ่งนะครับ น้องลองดูก่อนสิ มาๆพี่ช่วยนะ"ผมพูดแล้วก็เปิดดูกระเป๋าตังค์ไอ่เฟรมที่พวกเราเอาเบอร์ใส่กระเป๋าเตี๊ยมกันเรียบร้อยแล้ว


"อ๊ะ! เจอแล้ว พี่ว่าอันนี้ต้องใช่แน่เลย น้องมีตังค์โทรศัพท์มั้ย พี่ไม่มีอ่า..." เหอะๆกูใช้รายเดือน


"มีค่ะ งั้นพี่คุยแล้วกัน " น้องเสื้อส้มกดเบอร์ตามผมบอกกดโทรอออกแล้วยื่นให้ผม


"ฮัลโหลครับ คุณลืมกระเป๋าตังค์อ่าครับ ผมอยู่หน้าร้านรองเท้าแตะ พอดีน้องเสื้อส้มเค้าเก็บกระเป๋าตังค์ของคุณได้ เดี๋ยวคุณมาหาน้องเค้าด้วนะครับ " ผมกดตัดสายได้1นาที ไอ่เฟรมก็เดินหล่อมาหาน้องเสื้อส้มที่ผมยื่นกระเป๋าตังค์ให้เรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างเป็นไปตามแผน..


"ขอบคุณมากเลยนะครับ"มันหันไปเอากระเป๋าตังค์แล้วขอบคุณน้องเสื้อส้ม แตหลอมาก5555
น้องเค้าก็ยิ้มๆ ผมเลยเดินออกมาเดินเล่นรอบนอก ทิ้งไอ่เฟรมไว้กับน้องเสื้อส้มที่ชื่อแพรว..  ไม่อยากขัดอะครับ คนก็เยอะเหมือนเดิม ยิ่งดึกยิ่งเยอะ นี่ก็1ทุ่มครึ่งแล้ว ผมกระดกสปายสีแดงเข้าปาก กินเบียร์ไม่เป็นครับ ตอนนี้อยู่หน้าผับที่คนเต้นกันเยอะๆ มายืนกินสปายขวดที่4เงียบๆ(?)


"เห้ยย ใครวะ" มีไอ่บ้าที่ไหนไม่รู้มาจับเอวผมแล้วกอดจากด้านหลังแน่นมาก ผมพยายามดิ้น
"ชื่อไรจ้ะ? เป็นทอมหรอ?กลับตัวกลับใจได้นะ ฮิ้ววว" กลิ่นเบียร์หึ่งมากครับ เด็กแว๊นแม่งเล่นไรไม่รู้ที่ต่ำที่สูง นี่คชาศิษย์อ.เห็ดนะ(ใครวะ?)


ผมดิ้นสุดแรง แต่แม่งกอดแน่นมากทำไงก็ไม่หลุด ใครก็ได้ช่วยชาด้วยย ;________; ชากึ่มแล้ว ชาไม่มีแรง

  

ผมเดินกลับเข้ามาในผับเพื่อนผม ชื่อไทด์ เล่นจนเหนื่อยละครับ พักบ้าง (ได้ข่าวมึงเดินอย่างเดียว------ต้น)


"ไทด์แฟนมึงน่ารักว่ะ" ผมหันไปชมหลินแฟนไทด์ที่เจ้าตัวนั่งยิ้มเขินอยู่ข้างไทด์


"มึงไม่ต้องมาชมแฟนกูเลยห่า  หล่อๆแบบมึงกูกลัวแฟนกูหวั่นไหวว่ะ"ดูมันพูด ช่างถูกใจจริงจริ๊งงงงงง มานั่งสักพักตาก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงเสื้อส้มเดินเข้ามาในผับกับเพื่อนคนตัวเล็กๆเสื้อเทา แล้วคนเสื้อเทาไปไหนแล้ว ผมมองหาแต่ก็ไม่เจอ ....อยู่ดีดีก็อยากเล่นน้ำอีกแล้วสิ


"อ่าวเต๋ามึงจะไปไหนวะ "


"เดี๋ยวไปเดินเล่นแปบนึงว่ะ"


"อ่อเออๆ อย่าไปทำใครเค้าท้องล่ะมึง" เห็นกูเป็นคนยังไงเนี่ย? มันทิ้งท้ายก่อนผมจะเดินออกมานอกผับ แล้วเดินตามทางไปเรื่อยๆคนยังเยอะเหมือนเดิมครับ ผมเลยเดินมาอีกซอยที่คนไม่เยอะมาก จนมาสะดุดกับผู้ชายตัวเล็กเสื้อเทาที่ตอนนี้หน้าหวานๆมีสีชมพูบนหน้าบ่งบอกว่าได้กินแอลกอฮอลเข้าไปปริมาณนึง ซึ่งตอนนี้ก็กำลังยืนกินแบบไม่สนใจเลยว่ามีผู้ชายกลุ่มนึงจ้องอยู่

      ปากแดงๆนั่นดึงดูดสายตาผมมากเลย... ผมมองปากแดงๆนั่นได้ไม่ถึง2นาที ไอ่แว๊นที่จ้องคนตัวเล็กที่กระดกสปายแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวก็โดนกอดทางข้างหลังโดยเพื่อนมันยืนล้อมรอบแซวคนตัวเล็กแบบไม่อายสายตาคนรอบข้าง ใครมันจะสนใจล่ะครับ เค้าเต้นกันไม่สนใจใครแล้วตอนนี้ คนตัวเล็กกำลังดิ้นแล้วร้องขอความช่วยเหลือ ทำไมผมรู้สึกโมโหแบบนี้ล่ะ? เพื่อนร่วมโลกกำลังถูกรังแกสินะ ผมเลยทนไม่ได้ หน้าหวานนั่นกำลังร้องไห้  ....




ผมควรจะทำยังไงดี...

 

ก็ยังสั้นอยู่ดี TT^TT