คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : ตอนที่ 33 เรื่องบาบอ แต่กลับทำให้คนอื่นตะลึง
ตอนที่ 33 เรื่องบาบอ แต่กลับทำให้คนอื่นตะลึง
โฮก!!!
เสียงของมังกรสองตัวคำรามลั่นสนาม ตังหนึ่งใหญ่สูง ประมาณ 16 เมตร ตัวใหญ่แบบโคตรๆ มังกรตัวนี้ตัวสีดำ เกร็ดสีดำเงาวับ อีกอย่างฟันของมันเป็นสีนิลอ่ะ นี่ถ้าโดนกัดนี่จะรอดไหมเนี่ย เหอๆ
มังกรอีกตัว สูง 16 เมตรเหมือนกัน แต่เป็นตัวสีขาว เกร็ดขาว ฟันเป็นคริสตัล ผมกับคนที่ชื่อเรนเห็นดังนั้น ก็หันหน้าเข้าหากัน
“เห็นไหม่เรน นายจะพูดทำไม่เนี่ย เอ้อ เทศกงเทศกาลปราบมังกรของนายน่ะ”ผมหันไปพูดกัยคนที่ชื่อเรน
“ก็แล้วนายจะเสริมทำไม่ ง๊ะ ถ้านายไม่เสริก็คงไม่เจอหรอก อีกอย่าง ฉันว่าเป็นเพราะนายนะแหละ”เรนพูด
“เฮ้ยๆๆ เป็นเพราะนายสิ เพราะนายพูดก่อนนี่ อย่ามาโยนๆ”
ผมชูนิ้วชี้ขึ้น ทำท่าโบกนิ้วชี้จากซ้ายไปขวา
“ไม่ๆๆๆๆ เป็นเพราะนาย ออฟ นายน่ะแหละ อย่าเถียง”เรนแย้งกลับอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ยย เป็....”
โฮก!!! โฮก!!!
มังกรสองตัวคำรามลั่นอีกที บาเรียก็ร้าวอีก มันค่อยๆเดินเข้ามา
“ไม่ใช่ เป็...”เสียงของเรนทู่ดไม่ทันจบ
โฮก!!!!
“เว้ย!!! ไอ้มังกรบ้า จะตะโกนหาอะไรห๊ะ หนวกหูเว้ยยย”ไอ้เรนหัวเสียกับเสียงของมังกร มันวิ่งไปยังจุดที่มังกรสีดำอยู่แล้วไต่ขึ้นไปอย่างรวดเร็วจนถึงหัวของมังกรสีดำ แล้วก็ เอ่อ ตบหัวมังกร
เพี๊ย!!! ตึง!! อิ๋ง++
มังกรตัวสีดำโดนตบแค่ทีเดียว หัวก็เซไปกับแรงตบกระแทกกับพื้นด้านล่างดังตึง ทันที แล้วก็เรียงร้องอิ๋งที่ยังกะหมาอีก เมื่อมันรู้สึกตัวก็ส่ายหัวไล่ความมึน แล้วก็ทำท่าจะทำรามอีก
“ยังไม่เข็ดอีกเหรอ จะเอาหรือไง หา!!!!” ไอ้เรนมันจ้องกับมังกรแล้วขู่ครับ เมื่อมังกรโดนคำด่าเข้าไป เหมือนมันจะฟังออก ร้องอิ๋งอีกครั้งทันที แล้วหางหด ก้มหน้าทันที
“เออ ให้มันได้อย่างนี้สิ อยู่อย่างงั้นไปเลย แกน่ะ”ไอ้เรนพูดแล้วก็หันมาคุยกับผมต่อ
ของบอก ที่มังกรตัวนั้นหง็อยไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับ มังกรมันเห็น ดวงดาสีแดง ที่มีออร่าสีดำกระจายออกมาเล็กน้อยของไอ้เรน มันก็รู้ทันทีว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร แต่ดวงดานี้ คนอื่นยังไม่เห็นหรอกนะครับ
“ไอ้ออฟ ฉันว่าเพราะนาย ที่ทำให้สุ่มได้มังกร”เรนพูด
“เฮ้ยๆๆ นี่ขึ้นไอ้เลยเหรอ ฮะ ไอ้เรน มันเป็นเพราะเมิง เพร.....”
โฮก!!!!! มังกรอีกตัวคำราม
“โว้ย!!!! ไอ้หมาเกร็ดขาวบ้า มึงตะตะเบ็งเสียงหาพระแสงอะไรวะ ตรูแสบแก้วหูโว้ยยย” ผมปิ้ดแตกทันทีรู้ สึกว่าช่วงนี้เป็นบ่อยหน่อย(เป็นประจำมากกว่ามั้ง)
ผมพุ่งไปยังหมาเกร็ดขาวบ้าบอนั่นทันที แล้วเอามือสองข้างจับขาอันใหญ่ของมัน เพื่อเป็นแรงส่งในการพุ่งขึ้นไปสู่หัวของมังกรขาว แล้วก็
ผลั๊ว!!! ตึง!!! อิ๋ง ++
มังกรขาวโดนผมประเคนหมัดเข้าให้ คางมันกระแทกพื้นทันที แต่ดูเหมือนว่ามันจะหนักกว่าตัวของไอ้เรนแฮะ
มันจ้องตาผม ผมมองตอบ
“มีอะไร ไอ้หมาเกร็ดขาว ไม่เห็นที่เพื่อนแกโดนเหรอไง หืม” ผมพูดเน้นเสียงออกไป เมื่อเกร็ดขาวได้ยินก็ไม่รู้ว่าตัวมันเป็นอะไรไป ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งร่าง แถมยังแววตานั่น มันยังอธิบายไม่ถูกเลย แววตาที่ไม่ได้ให้ความรู้สึกกลัว แต่มันให้ความรู้สึกยังไงก็บอกไม่ได้ รู้แต่เพียงว่าคนๆนี้ เหนือกว่ามัน
อิ๋ง++ มันถอยออกไปแล็กน้อย หางหด แล้วก้มหลบสายตาของผมทันที หง็อยเลยละสิ
การกระทำที่ผมกับไอ้เรนทำนี้ ได้สร้างความตะลึงให้แก่คนดูทันที รวมถึงผู้อำนวย และเหล่าคณาจารย์ก็ทึ่งไม่แพ้กัน
ไม่มีใครปริปากพูด มีแต่ความเงียบ และความคิดในแบบต่างๆนาๆ
[อะไรนั่น คนหนึ่งตบมังกร อีกคนหนึ่งต่อย แถมมันยังไม่สนใจมังกรอีก เฮ้ย มันจะเถียงกันไปถึงไหนวะ]นักเรียนมาใหม่
[บะ บ้าน่า นั่นมันมังกรในตำนานที่อยู่ในป่าอาถรรพ์ที่ลึกและอันรายที่สุดของโรงเรียนเลยนะ มังกรระดับนั้น โดนนักเรียนหน้าใหม่ตบทีเดียวแล้วยอมจำนนเนี่ยนะ เป็นไปไม่ได้ ] เสียงในใจของผู้อำนวยการ
แล้วก็มีเสียงในใจชื่นชมว่าเท่ห์บ้าง บ้าบ้าง โง่บ้าง เหอๆ
มาดูผมกับไอ้เรนดีกว่า
“ฉันว่านาย”ผมยังเถียงไม่หยุด
“นายต่างหาก”ไอ้เรนเถียงกลับ แล้วเราก็เถียงกันไปมาอย่างนี้เรื่อยๆ สุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่า
“เป็นเพราะพวกแก ไอ้มังกรบ้า/ไอ้หมาเกร็ดขาว”ผมกับไอ้เรนหันไปยังมังกรสองตัวที่อยู่คนละด้านกัน ส่วนมังกรเมื่อได้ยินดังนั้น มันก็สั่นใหญ่เลย
“เอาล่ะ เราได้ข้อสรุปแล้วไอ้เรน มังกรพวกนี้ผิด”เหอๆๆโยนให้คนอื่นว่างั้น
“เออๆ ไปอาบน้ำแล้วนอนต่อดีกว่า”ไอ้เรนพูดออกมาแล้วเดินไปทันที
“อ๊ะ จริงด้วย เมื่อคืนลืมอาบน้ำ(มันไม่ลืมหรอกครับ แต่มันไม่อาบต่างหาก)ไปๆๆ”ผมก็เดินตามไอ้เรนทันที
สรุปได้ว่า พวกเราไม่สนใจกิจกรรมนี้เลยสักนิด อืม ข้าวก็ยังไม่ได้กินแฮะ หรือว่าอารมณ์เมื่อกี้เป็นเพราะโมโหหิวหว่า แต่ก็ช่างเถอะครับ กลับดีกว่า
เมื่อมังกรเห็นผมกับไอ้เรนเดินออกไป มันก็หดตัวลง เหนือขนาดเท่าตุ๊กตัวเล็กๆตัวหนึ่ง เท่าฝ่ามือได้มั้ง แล้ววิ่งมาหมอบหน้าพวกผมทันที ตัวสีดำหมอบตรงหน้าไอ้เรน ตัวสีขาวหมอบตรงหน้าผม
“อะไรวะนั่น อยากไปด้วยเหรอไง เกรดขาว”ผมเป็นคนพูดก่อน
อิ๋ง อิ๋ง มันร้องครางเล็กๆแล้วกระดิกหาง แต่ยังไม่กล้าจ้องตาผมแฮะ
เห็นแก่มันน่ารัก ผมเลยอุ้มมันมาวางไว้บนไหล่ ส่วนไอ้เรนเหรอ มันเห็นผมทำมันก็ทำบ้าง แล้วเราก็เดินออกไป ท่ามกลางสายตาตะลึงของคนทั้งโรงเรียน ส่วนเวทย์ที่จะส่งมันกลับนะเหรอ ไม่สามารถแสดงผลได้ เพราะมังกรสองตัวยอมรับพวกผมนะสิ
และแล้วเหตุการณ์นี้ก็ผ่านพ้นไปด้วยความงงงวยของแต่ละคน พวกผมเดินออกสนามมาไดสักพัก ก็มองหน้ากัน
“แล้วหอพักเรามันอยู่ไหนนั่น *2”
จบไปสำหรับอีกตอน
ความคิดเห็น