คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : ตอนที่ 35 รับแต้มกับบทเริ่มต้นของเรื่องวุ่นวาย
ตอนที่ 35 รับแต้มกับบทเริ่มต้นของเรื่องวุ่นวาย
ณ ห้องประชุมของโรงเรียน วันนี้มีนักเรียนคับคั่ง แต่ละหอจัดแถวนั่งกันอย่างเป็นระเบียบ การมอบรางวัลได้เริ่มขึ้น ซึ่งหอที่ชนะก็คือหอน้ำ ซึ่งได้คะแต้มชนะไป 250 แต้มหอ แต้มความยากของสัตว์อสูร 2,000 คะแนน (มังกรดำ 1000 ขาว 1000)โดยหอน้ำได้คะแนนหอทั้งหมด 2250 แต้ม ซึ่งการให้คะแนนครั้งนี้ ได้มีนักเรียนหออื่นๆขึ้นมาโต้แย้งอย่างวุ่นวาย โดยแย้งว่า มันยากตรงไหน แค่ตบทีเดียวก็หมอบเนี่ยนะ ลำเอียงบ้าง ไม่เป็นธรรมบ้าง ผู้อำนวยการจึงออกมาให้เหตุผลพร้อมฉายภาพออกมาเป็นลูกบอลเวทย์มนต์ที่ฉายให้เห็นตอนมังกรคำราม แล้วท่านก็พูดว่า
“แค่เสียงคำรามครั้งเดียวก็ทำให้นักเรียนปี 1 หอน้ำตายในทันที แถมบาเรียที่แข็งแกร่งกลับเกิดรอยร้าวด้วยเสียงคำรามแค่ครั้งเดียวอีก บาเรียนั่นหากจะร้าวได้อย่างน้อยก็ต้องพลังระดับฉันเท่านั้นถึงจะทำให้ร้าวได้ แถมยังต้องทุ่มพลังแบบหมดตัวอีก นี่แหละคือเหตุผล”ผู้อำนวยการกล่าว
แต่ก็ไม่วายยังมีคนเถียงไม่หยุด ผู้อำนวยการจึงใช้ไม้เด็ด
“หากใครเถียงจะหักคะแนน 100 แต้ม ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู”นั่นแหละถึงเงียบกริบเลย
ส่วนคะแนนบุคคลผมกับไอ้เรนได้ไปคนละ 1000 แต้ม แล้วเราก็กลับไปหอพักทันที จากนั้นก็ออกไปต่อยกัน เอ้ย ประลองกันต่อ จนกลับมาสภาพเหมือนเมื่อวาน ผมกลับมาผมก็มานั่งสมาธิจนถึงเช้า แล้วคิดหาวิธีกลับไปจักรวาลเดิม ผมลองไตร่ตรองดูโลกที่นี่แล้ว ซึ่งได้ความมาว่า อายุของมนุษย์ที่นี่เฉลี่ยทั้งหมดมีอายุ 790 ปี ซึ่งถือว่ายาวนานพอสมควร อีกอย่างหนึ่ง โลกใบนี้เป็นทวีปบริวาลของทวีปใหญ่อีกทีหนึ่ง ส่วนเรื่องสัตว์อสูรนั้น ก็คือสัตว์หลากหลายชนิดคล้ายๆกับที่โลกเรามีแหละครับ(คล้ายๆนะ)เพียงแต่ความเป็นอยู่อาจแตกต่างกันหน่อย เรื่องเวทย์มนต์อันนี้เกิดขึ้นจาก ละอองและความหนาแน่นของธาตุในโลกนี้มีเยอะจนสามารถสัมผัสโดยตรงได้ จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะศึกษาเวทย์มนต์ แรกๆ จะต้องมารับ หรือมาให้เมืองหลวงสอดเวทย์มนต์เข้าในร่างกายก่อน จากนั้นร่างกายก็จะดึง และไหลเวียนเวทย์อัตโนมัติ บางคนก็ทำได้มาก่อนแล้ว บางคนก็ทำได้ด้วยตัวเองบ้าง ผ่านทางการสอนบ้าง
การใช้เวทย์มนต์ที่รุนแรง ส่วนใหญ่นั้นจะมีเจ้าของวิชามาคอยกำกับ หรือบริวารของวิชาสายนั้นคอยควบคุมอีกทีหนึ่ง เพราะมนุษย์บางคนไม่รู้วิธีใช้ที่ถูกต้อง ดังนั้นจึงต้องมีการร่ายเวทย์ก่อน เพื่อส่งสารให้ผู้ดูแลวิชาเวทย์แต่ละสายรับรู้ เขาก็จะเอาวิชามาสอดให้ ส่วนคนที่ทำเองได้ก็มี แต่ยากมาก ไม่สิ หายากมากกว่าเพราะเขาต้องคำนวณหลายอย่างมากๆชึ่งอันนี้ผมก็อธิบายไม่ได้ หุหุ
โลกนี้เป็นยุคไขขึ้น คือ อายุมนุษย์จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ความประณีตด้านต่างๆก็จะเพิ่มมากขึ้นด้วย และพออายุไขเพิ่มไปจนถึงช่วงหนึ่ง เวทมนต์ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป
ณ สถานที่หนึ่ง
“นี่พวกเจ้า หาลูกข้าเจอหรือยัง”บุรุษปริศนาคนหนึ่งกำลังวุ่นวายกับการตามหาบุคคลหนึ่ง
“ยังหาไม่เจอเลยเจ้าค่ะนายเหนือ พวกดิฉันและเหล่าขุนนาง อำมาตย์ได้ตามหาจนทั่วแล้ว ก็ไม่มีวี่แววขององค์ชายเลยเจ้าค่ะ”สาว เอ่อ รูปร่างน่าจะงดงามอ่ะนะ พนมมือตอบคำถามบุคคลปริศนานั้น
“เจ้าหนีเที่ยวอีกแล้วเหรอเนี่ย นี่ถ้าเป็นแต่ก่อนข้าคงไม่ได้ตามหาเจ้าแบบนี้หรอก แต่ตอนนี้อย่าลืมสิไอ้ลูกบ้า!! เจ้าครองตำแหน่งและพลังของราชันย์มังกรอยู่นะเว้ย!!!”
“ฮะ ฮัดชิ้วววว”
“หยี๋…..ไอ้เรน ทุเรศว่ะ มาพ่นน้ำลายใส่ฉันหาพระแสงอะไรเนี่ยเว้ย”
“ฟุดฟิด ฟุดฟิด อ่ะๆโทษทีๆ ไม่รู้เป็นอะไรอยู่ๆก็จามเฉยเลย กินข้าวต่อเถอะ”เรนขยี้จมูกตนเองแล้วทานข้าวต่อ
“ถ้าทานได้ก็ทานต่อแล้ว”ผมพูด
“หืม อิ่มแล้วเหรอ”
“อิ่มบ้านแกสิ กล่องข้าวตรูมีแต่น้ำลายเมิงทั้งนั้นเลยเนี่ย แกมันทุเรศเกินปรายสำหรับฉันเรยจริงจริง”ผมพูดด้วยเสียง ร เรือรัวลิ้น แบบตลกๆ
“เอาเข้าไป ฉันกินคนเดียวก็ได้ ง่ำๆๆ แง่มๆ”เรนหันมาพูดแล้วหันไปกินต่อ เอิ้ววว
“เออๆๆ ฉันไปนอนใต้ต้นไม้ก่อนละกัน ป่ะไอ้ขาว”ผมเดินไปแล้วชวนเจ้าขาวไปด้วย ซึ่งมันก็กระพือปีกตามผมไปติดๆ
หมู่เมฆสีดำกำลังปกคลุมทั่วเมืองหลังจากผมหลับไปหนึ่งชั่วโมง ส่วนไอ้เรนนะเหรอ ทานข้าวเสร็จก็มานอนหลับใกล้ๆผม เหอๆ
เงาดำปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง แล้วก็มารวมตัวตรงที่ผมกับไอ้เรนนอนหลับอย่างไม่รู้เรื่อง ก็แหงล่ะเล่นต่อยกันไม่พักมันจะไม่เหนื่อยไม่เพลียก็แปลกแล้ว แล้วเงาดำก็ค่อยๆ หดเล็กลง เล็กลง เข้มข้นเรื่อยๆ จนเป็นลูกวงกลมสีดำที่ขนาดเท่าลูกฟุตบอลอยู่ตรงหน้าไอ้เรน มันค่อยๆลอยเข้ามา ลอยเข้ามาเรื่อยๆ แสงสีดำค่อยๆเปล่งออกมาจากเงานั่น แล้วมันก็
เพี๊ย!! อิ๋ง
“จะเล่นก็อย่าให้มันอลังการงานสร้างสิไอ้เกร็ดดำ ไปๆ ไปนอนได้แล้ว งืมๆ”
มันคือมังกรเกร็ดดำของไอ้เรนนั่นเอง หุหุหุ
ความคิดเห็น