-:-คุณนู๋สุดซ่า กะ ขาโจ๋สุดแสบ-:-

ได้โปรดอย่าสงสัย ถ้าหากตอนมันหายไปไหนหมด= ="

คำแก้ตัวทุเรศจากคนแต่งมีง่ายๆ คือ กดผิดค่ะ = ="
หลังจากไม่ได้ใช้มายไอดีเวอชั่นใหม่มานาน มันช่างใช้ยากและวุ่นวาย ประจวบกับอยากแต่งใหม่ ก็เลยเกิดด้วยประการฉะนี้




เกริ่นเรื่อง

ฉันไม่ผิด ฉันถูกเสมอ เพราะอะไรนะหรอ ก็เพราะฉัน สวย เริ่ด และรวยไงเล่า!?

แต่เรื่องบ้าๆก็ต้องเกิดขึ้นเมื่ิอบิดาบังเกิดเกล้าอยากให้ฉันไปเป็นแม่พิมพ์ของชาติเพื่อดัดนิสัย!! พูดเป็นเล่นน่า นี้ำไม่ใช่ตลกคาเฟ่นะเตี่ย!? ไม่มีื่ทางซะหรอก ที่ฉันจะไปเป็นครูล่อเป้าให้นักเรียนสันดานห่วยๆแกล้ง[กรรมมันตามสนอง เพราะตอนที่ฉันเป็นนักเรียนฉันไม่เคยไว้หน้าครูหน้าไหนสักคน!]

"แกต้องไปเป็นครูสอนศีลธรรม ให้แกอ่านหนังสือและศึลธรรมบ่อยๆเผื่อมันจะซึมซาบเข้าไปในรูขุมขนและดัดนิสัยแกได้บ้าง!! ฉันจะไม่ฟังคำอ้อนวอนของแกอีกต่อไป!! ฉันทนกับนิสัยของแกมามากแล้ว ไปเป็นอาจารย์ซะ!!! แกจะได้รู้จักเข้ากับคนอื่นเสียบ้าง "

และโลกสีชมพูของฉันก็เปลี่ยนเป็นความซวยตั้งแต่นั้นมา

และมันซวยหนักเข้าไปอีก เมื่อมีไอ้เด็กหัวเกรียนๆ[จริงๆหัวมันไม่เกรียนนะ ผมยาวด้วยซ้ำไป แต่จะเรียกมีำำไรมะ?] ที่หน้าตาหล่อขั้นเทพ คิดจะข้ามรุ่น บังอาจปีนเกลียวมาจอแจฉัน

ไิ่อ้ลูกศิษย์เสียงยังไม่แตกหนุ่ม นมยังไม่แตกพานอย่างนายไม่มีทางได้แิืิอ้มฉันหรอก เชอะ!!

โอเค โิอเค ฉันยอมรับก็ได้ว่าฉันก็หวั่นไหวกับนายนั้นไม่น้อยเหมือนกัน!?

แต่ีนี้มันลูกศิษย์ฉันนะ ถึงฉันจะแย่เลวห่วยยังไง แต่ศีลธรรมที่ฉันสอนมันก็พอจะซึมเข้าสมองฉันบ้าง

ให้ตายเหอะ หัวใจเฮงซวยของฉันเป็นบ้าอะไร ถึงคิดแม้กระทั่งไอ้เด็กหัวเกรียนอย่างนายกันเนี่ย!?





/>

แคร้ง เสียงช้อนส้อมวางลงไม่เบานัก แต่ก็ยังอยู่ในมารยาทของผู้ดีครบทุกประการ

การกระทำดังกล่าวทำให้หัวหน้าพ่อบ้านที่ยืนอยู่ข้างหลังยืนมองอย่างหวาดหวั่นกับอารมณ์ที่ไม่สามารถคาดเดาได้

“ลองพูดใหม่อีกทีสิค่ะ ลุงสมหวัง!! หึหึ มีมี่คิดว่า น่าจะมีอะไรที่เข้าใจผิดนะค่ะ”น้ำเสียงแหลมสูงตอนท้ายเชิงคำถามอย่างไม่สบอารมณ์ เอ่ยต่อพ่อบ้านที่อยู่คู่ตระกูลเธอตั้งแต่เธอยังไม่เกิด

“อย่างที่กระผมได้ชี้แจงคุณหนูไปแล้ว เรื่องนี้เป็นคำสั่งโดยตรงจากนายท่านนะขอรับ กระผมไม่สามารถช่วยเหลืออะไรคุณหนูได้จริงๆ ขออภัยขอรับ”หัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบในใจอดเป็นห่วงคุณหนูที่ตนเลี้ยงดูมาบ้าง แต่แม้จะเห็นใจคุณหนูแต่ทว่า คงถึงเวลาแล้ว ที่จะดัดนิสัยคุณหนูคนสวยของเขาแล้วจริงๆ

ก็คุณหนูคนนี้ของเขานะ นิสัยเสียยิ่งกว่าอะไรเสียอีก!!! ก่อนจะถอนหายใจกับสีหน้าที่คุณหนูของเขาชักขึ้นมาแล้วโวยวาย

“ลุงมันไร้ประโยชน์สิ้นดี!! ชิ ไปได้แล้ว!!! ”ฉันโวยวายด้วยอารมณ์ ก่อนจะสะบัดไปอีกทาง คำตอบของลุงสมหวังมันช่วยอะไรคนสวยอย่างฉันไม่ได้สักอย่าง!!

อย่างที่บอก คุณหนูของเขา นิสัยเสียจริงๆ!!


อยากรู้ว่านิสัยห่วยแค่ไหน เชิญติดตาม ต่อบทที่1เลยค่ะ ^O^









คำเตือนก่อนใช้งาน
เรื่องนี้เน้นฮา จรรโลงใจ และไร้สาระ แต่งเพืื่อบรรเทาความเครียด ไม่เพิ่มพูนก้อนเนื้อในสมองแต่อย่างใด



รักคนอ่านเสมอค่ะ^^

นู๋พ ลอย

.....................

Whos That Girl - Hip Hop