ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : คาดเตือน เพราะการเรียนคือชีวิต นักเรียนสาวม.6 จึงยอม"ฆ่าตัวตาย" ใครจะยอมเป็นจริง
เพราะการเรียนคือชีวิต นักเรียนสาวม.6 จึงยอม"ฆ่าตัวตาย"
เป็นเรื่องเศร้าเหลือเกินเมื่อรู้ข่าวการจากไปของสาววัย 18 ปี นางสาวอัญชลี อุ่นดี เธอตัดสินใจจบชีวิตด้วยการผูกคอตาย...เธอตายเพราะอะไร!! หลายคนตั้งข้อสงสัย เพราะผู้ชาย เพราะปัญหาทางบ้าน หรือเพราะเพื่อน
สิ่งที่หลายคนคิดและตั้งข้อสงสัยกลับไม่ใช่ปัญหาที่หนักอกจนอัญชลีต้องคิดสั้น...
เธอเลือกที่จะตายเพราะรู้อยู่เต็มอกว่า หลังจากเรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 เธอคงไม่มีโอกาสได้ศึกษาต่ออีกแล้ว
"ลูกไม่น่าคิดสั้นเลย แล้วแม่จะอยู่กับใคร" เสียงร่ำไห้ปนรำพึงรำพันออกมาจากปากของนางสวิท อุ่นดี อายุ 44 ปี แม่ของอัญชลี ร่ำไห้อยู่หน้าโลงศพที่ภายในมีร่างที่ไร้ลมหายใจของลูกสาวคนที่ 3 ของเธอ
แม่ผู้สูญเสียลูกเปิดใจทั้งน้ำตาว่า ที่บ้านฐานะยากจน ลูกสาวคนโตทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ส่วนคนที่ 2 มีอาชีพรับจ้างทั่วไป แล้วก็มีน้องสาวอีกคนยังเรียนอยู่ชั้น ม.3 ส่วนเธอทำงานที่โรงงานผลิตเสื้อกีฬา ได้ค่ารับค่าจ้างเป็นรายเดือน เดือนละ 7,000 บาท
"รายได้ฉันก็น้อยอยู่แล้ว และเมื่อไม่นานมานี้ฉันกู้เงินมา 2 แสนบาท มาสร้างบ้าน เป็นบ้านไม้ครึ่งปูน ต้องส่งปีละ 2 หมื่นบาท ซึ่งมันเป็นจำนวนเงินที่มาก เวลาไม่มีเงิน หรือเวลาเหนื่อยๆ กับปัญหาชีวิตเคยพูดบ่นให้ลูกสาวฟังว่า เงินไม่พอใช้ จะทำยังไงกันดี"
นางสวิทยังบอกด้วยเสียงสั่นเครืออีกว่า จริงๆ ในใจคิดอยู่เสมอว่าอยากให้ลูกสาวเรียนต่อให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ คิดว่าจะพยายามกัดฟันทำงานเพื่อให้ลูกได้เรียน แต่ไม่เคยบอกเขา ยิ่งตอนหลังเห็นเพื่อนๆ ที่โรงเรียนไปเรียนคอมพิวเตอร์กัน ลูกก็ขอเงินไปเรียนบ้าง แต่ตนก็ไม่มีเงินให้ไปเรียน
"ที่อยากให้ลูกคนกลางได้เรียนเพราะถ้าเรียนจบลูกจะได้มีงานดีๆ หวังให้เขาเป็นเสาหลักให้ครอบครัว เพราะพี่สาวกับพี่ชายของเขาก็แยกครอบครัวไปแล้ว และพี่ๆ ก็ไม่ได้เรียนสูงอะไร เรียนจบ ม.6 บ้าง ไม่จบบ้าง แต่ลูกสาวคนนี้ก็พยายามหาเงินนะ เขาไปทำงานพิเศษ เวลาว่างๆ ก็จะไปรับจ้างทำงานที่เขตอุตสาหกรรมสุรนารี หรือไม่ก็ไปทำงานที่ อบต.พลับพลา รวมทั้งยังไปเอาเครื่องสำอางมาขายด้วย แต่เงินมันก็ยังไม่พอ เพราะทุกวันนี้อะไรมันก็แพง ค่าเรียนคอมพิวเตอร์ยังแพงเลย"
การฆ่าตัวตายของคนในครอบครัวอุ่นใจนั้น ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก เพราะก่อนหน้าที่อัญชลีจะใช้เชือกไนล่อนผูกคอตายปลิดชีพตัวเอง พ่อของเธอก็เคยจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตายมาแล้ว
"เมื่อปี 2539 พ่อของอัญชลีก็หนีปัญหาทั้งเรื่องเงิน เรื่องครอบครัว ด้วยการผูกคอตายที่บ้านมาแล้ว ครั้งนั้นลูกๆ ก็เห็น ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าการฆ่าตัวตายของลูกจะเกิดจากภาพหลอนของพ่อ ที่เมื่อเกิดปัญหาแล้วก็หนีปัญหาด้วยการตายหรือเปล่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
แล้วเธอก็ปล่อยโฮอย่างไม่อายใคร...
แม้วันนี้อัญชลีจะจากโลกนี้ไปแล้ว แต่สิ่งที่เธอทิ้งไว้ให้แม่ดูต่างหน้า คือ "สมุดผลการเรียน"
เมื่อเปิดดูผลการเรียนของสาวผู้อาภัพคนนี้ก็อึ้งในหัวใจเหมือนกัน เพราะเกรดเฉลี่ยที่อัญชลีทำได้ คือ 3.59!!!
"ฉันเปิดสมุดพกทีไรแล้วหัวใจจะสลาย ลูกเป็นเด็กเรียนดี เรียนเก่ง เรียบร้อย เขารักเรียนมาก กลับมาบ้านก็มักอยู่ในห้องอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ช่วงที่ผ่านมาก็เห็นเขาเครียด เขาคงคิดเรื่องเรียนต่อมานานแล้ว แต่เราไม่รู้เลยว่าลูกจะคิดมากขนาดนี้" แล้วเธอก็ร่ำไห้อีก
อีกคนที่ยืนยันการเป็นเด็กเรียนของอัญชลีได้เป็นอย่างดีคือ นายพิพัฒน์ พรพรรณนุกุล ผอ.โรงเรียนโชคชัยสามัคคี จ.นครราชสีมา บอกว่า ตั้งแต่ลูกศิษย์เสียชีวิตด้วยวิธีฆ่าตัวตาย ทางคณะครู-อาจารย์ไม่ได้นิ่งนอนใจ ได้สอบถามเพื่อนๆ คุยกับครอบครัวว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่ในช่วงก่อนหน้าที่อัญชลีจะตายไม่นาน ลูกศิษย์คนนี้ก็ยังคุยกับเพื่อนในห้องว่า จะพากันไปสอบ O-net (การสอบประเมินผลของนักเรียนชั้น ม.6 ก่อนการสอบเอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัย) ที่โรงเรียนบุญวัฒนา อ.เมืองนครราชสีมา ซึ่งการสอบครั้งนี้ไม่ได้มีผลต่ออัญชลี แต่อย่างใด เพราะเธอได้โควต้าของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา คณะการบัญชีแล้ว แต่ยังไม่ทันจะได้ไปสอบ ลูกศิษย์ได้ผูกคอตายแล้ว
"อัญชลีเป็นเด็กที่รักเรียนมากๆ เธอเป็นนักเรียนชั้น ม.6/5 แผนการเรียนทั่วไป สาขาวิชาพานิชยกรรม เป็นนักเรียนที่มีความประพฤติเรียบร้อย นิสัยร่าเริง เข้ากับอาจารย์และเพื่อนได้ดี เรียนก็เก่ง มีความรับผิดชอบสูง เป็นที่รักของครูและเพื่อนๆ ช่วยเหลือกิจกรรมที่โรงเรียนมาตลอด ที่ผ่านมาอัญชลีก็ได้รับทุนของโรงเรียนมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6 ซึ่งจากการหารือของครูอาจารย์ก็ไม่พบว่าอัญชลีกลุ้มใจเรื่องอะไรนอกจากเรื่องเรียนเลย เพราะนักเรียนทุกคนกำลังจะจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทุกคนก็กำลังหาที่จะเรียนต่อกัน มันก็อาจจะเป็นเหตุผลที่กดดันให้อัญชลีคิดสั้นก็เป็นได้"
ใครจะคิดว่าเรื่องเรียนจะสำคัญกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มันสำคัญกับเธอถึงขนาดที่เธอยอมอาชีวิตเข้าแลก
เสียดาย...เสียดาย...ที่สังคมนี้มันไม่มีอะไรเท่าเทียม เด็กบางคน พ่อแม่มีเงินส่งให้เรียนสูงๆ แต่พวกเขาก็กลับไม่เรียน ถ้าวันนี้ชีวิตของอัญชลีสามารถกระตุ้นให้เยาวชนคนอื่นๆ ได้ฉุกคิดและเห็นความสำคัญของการศึกษาได้บ้าง ดวงวิญญาณของเธอก็คงจะดีใจไม่น้อยทีเดียว...หลับให้สบายนะอัญชลี...
เป็นเรื่องเศร้าเหลือเกินเมื่อรู้ข่าวการจากไปของสาววัย 18 ปี นางสาวอัญชลี อุ่นดี เธอตัดสินใจจบชีวิตด้วยการผูกคอตาย...เธอตายเพราะอะไร!! หลายคนตั้งข้อสงสัย เพราะผู้ชาย เพราะปัญหาทางบ้าน หรือเพราะเพื่อน
สิ่งที่หลายคนคิดและตั้งข้อสงสัยกลับไม่ใช่ปัญหาที่หนักอกจนอัญชลีต้องคิดสั้น...
เธอเลือกที่จะตายเพราะรู้อยู่เต็มอกว่า หลังจากเรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 เธอคงไม่มีโอกาสได้ศึกษาต่ออีกแล้ว
"ลูกไม่น่าคิดสั้นเลย แล้วแม่จะอยู่กับใคร" เสียงร่ำไห้ปนรำพึงรำพันออกมาจากปากของนางสวิท อุ่นดี อายุ 44 ปี แม่ของอัญชลี ร่ำไห้อยู่หน้าโลงศพที่ภายในมีร่างที่ไร้ลมหายใจของลูกสาวคนที่ 3 ของเธอ
แม่ผู้สูญเสียลูกเปิดใจทั้งน้ำตาว่า ที่บ้านฐานะยากจน ลูกสาวคนโตทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ส่วนคนที่ 2 มีอาชีพรับจ้างทั่วไป แล้วก็มีน้องสาวอีกคนยังเรียนอยู่ชั้น ม.3 ส่วนเธอทำงานที่โรงงานผลิตเสื้อกีฬา ได้ค่ารับค่าจ้างเป็นรายเดือน เดือนละ 7,000 บาท
"รายได้ฉันก็น้อยอยู่แล้ว และเมื่อไม่นานมานี้ฉันกู้เงินมา 2 แสนบาท มาสร้างบ้าน เป็นบ้านไม้ครึ่งปูน ต้องส่งปีละ 2 หมื่นบาท ซึ่งมันเป็นจำนวนเงินที่มาก เวลาไม่มีเงิน หรือเวลาเหนื่อยๆ กับปัญหาชีวิตเคยพูดบ่นให้ลูกสาวฟังว่า เงินไม่พอใช้ จะทำยังไงกันดี"
นางสวิทยังบอกด้วยเสียงสั่นเครืออีกว่า จริงๆ ในใจคิดอยู่เสมอว่าอยากให้ลูกสาวเรียนต่อให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ คิดว่าจะพยายามกัดฟันทำงานเพื่อให้ลูกได้เรียน แต่ไม่เคยบอกเขา ยิ่งตอนหลังเห็นเพื่อนๆ ที่โรงเรียนไปเรียนคอมพิวเตอร์กัน ลูกก็ขอเงินไปเรียนบ้าง แต่ตนก็ไม่มีเงินให้ไปเรียน
"ที่อยากให้ลูกคนกลางได้เรียนเพราะถ้าเรียนจบลูกจะได้มีงานดีๆ หวังให้เขาเป็นเสาหลักให้ครอบครัว เพราะพี่สาวกับพี่ชายของเขาก็แยกครอบครัวไปแล้ว และพี่ๆ ก็ไม่ได้เรียนสูงอะไร เรียนจบ ม.6 บ้าง ไม่จบบ้าง แต่ลูกสาวคนนี้ก็พยายามหาเงินนะ เขาไปทำงานพิเศษ เวลาว่างๆ ก็จะไปรับจ้างทำงานที่เขตอุตสาหกรรมสุรนารี หรือไม่ก็ไปทำงานที่ อบต.พลับพลา รวมทั้งยังไปเอาเครื่องสำอางมาขายด้วย แต่เงินมันก็ยังไม่พอ เพราะทุกวันนี้อะไรมันก็แพง ค่าเรียนคอมพิวเตอร์ยังแพงเลย"
การฆ่าตัวตายของคนในครอบครัวอุ่นใจนั้น ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรก เพราะก่อนหน้าที่อัญชลีจะใช้เชือกไนล่อนผูกคอตายปลิดชีพตัวเอง พ่อของเธอก็เคยจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตายมาแล้ว
"เมื่อปี 2539 พ่อของอัญชลีก็หนีปัญหาทั้งเรื่องเงิน เรื่องครอบครัว ด้วยการผูกคอตายที่บ้านมาแล้ว ครั้งนั้นลูกๆ ก็เห็น ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าการฆ่าตัวตายของลูกจะเกิดจากภาพหลอนของพ่อ ที่เมื่อเกิดปัญหาแล้วก็หนีปัญหาด้วยการตายหรือเปล่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
แล้วเธอก็ปล่อยโฮอย่างไม่อายใคร...
แม้วันนี้อัญชลีจะจากโลกนี้ไปแล้ว แต่สิ่งที่เธอทิ้งไว้ให้แม่ดูต่างหน้า คือ "สมุดผลการเรียน"
เมื่อเปิดดูผลการเรียนของสาวผู้อาภัพคนนี้ก็อึ้งในหัวใจเหมือนกัน เพราะเกรดเฉลี่ยที่อัญชลีทำได้ คือ 3.59!!!
"ฉันเปิดสมุดพกทีไรแล้วหัวใจจะสลาย ลูกเป็นเด็กเรียนดี เรียนเก่ง เรียบร้อย เขารักเรียนมาก กลับมาบ้านก็มักอยู่ในห้องอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ช่วงที่ผ่านมาก็เห็นเขาเครียด เขาคงคิดเรื่องเรียนต่อมานานแล้ว แต่เราไม่รู้เลยว่าลูกจะคิดมากขนาดนี้" แล้วเธอก็ร่ำไห้อีก
อีกคนที่ยืนยันการเป็นเด็กเรียนของอัญชลีได้เป็นอย่างดีคือ นายพิพัฒน์ พรพรรณนุกุล ผอ.โรงเรียนโชคชัยสามัคคี จ.นครราชสีมา บอกว่า ตั้งแต่ลูกศิษย์เสียชีวิตด้วยวิธีฆ่าตัวตาย ทางคณะครู-อาจารย์ไม่ได้นิ่งนอนใจ ได้สอบถามเพื่อนๆ คุยกับครอบครัวว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่ในช่วงก่อนหน้าที่อัญชลีจะตายไม่นาน ลูกศิษย์คนนี้ก็ยังคุยกับเพื่อนในห้องว่า จะพากันไปสอบ O-net (การสอบประเมินผลของนักเรียนชั้น ม.6 ก่อนการสอบเอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัย) ที่โรงเรียนบุญวัฒนา อ.เมืองนครราชสีมา ซึ่งการสอบครั้งนี้ไม่ได้มีผลต่ออัญชลี แต่อย่างใด เพราะเธอได้โควต้าของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา คณะการบัญชีแล้ว แต่ยังไม่ทันจะได้ไปสอบ ลูกศิษย์ได้ผูกคอตายแล้ว
"อัญชลีเป็นเด็กที่รักเรียนมากๆ เธอเป็นนักเรียนชั้น ม.6/5 แผนการเรียนทั่วไป สาขาวิชาพานิชยกรรม เป็นนักเรียนที่มีความประพฤติเรียบร้อย นิสัยร่าเริง เข้ากับอาจารย์และเพื่อนได้ดี เรียนก็เก่ง มีความรับผิดชอบสูง เป็นที่รักของครูและเพื่อนๆ ช่วยเหลือกิจกรรมที่โรงเรียนมาตลอด ที่ผ่านมาอัญชลีก็ได้รับทุนของโรงเรียนมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.6 ซึ่งจากการหารือของครูอาจารย์ก็ไม่พบว่าอัญชลีกลุ้มใจเรื่องอะไรนอกจากเรื่องเรียนเลย เพราะนักเรียนทุกคนกำลังจะจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทุกคนก็กำลังหาที่จะเรียนต่อกัน มันก็อาจจะเป็นเหตุผลที่กดดันให้อัญชลีคิดสั้นก็เป็นได้"
ใครจะคิดว่าเรื่องเรียนจะสำคัญกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง มันสำคัญกับเธอถึงขนาดที่เธอยอมอาชีวิตเข้าแลก
เสียดาย...เสียดาย...ที่สังคมนี้มันไม่มีอะไรเท่าเทียม เด็กบางคน พ่อแม่มีเงินส่งให้เรียนสูงๆ แต่พวกเขาก็กลับไม่เรียน ถ้าวันนี้ชีวิตของอัญชลีสามารถกระตุ้นให้เยาวชนคนอื่นๆ ได้ฉุกคิดและเห็นความสำคัญของการศึกษาได้บ้าง ดวงวิญญาณของเธอก็คงจะดีใจไม่น้อยทีเดียว...หลับให้สบายนะอัญชลี...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น