สวัสดีทุกทั่น ข้าน้อย เม112 เองขอรับบบบ..
หลังจากไม่ได้อัพไดมานานแสนนาน
นี่ก็ตั้งแต่เดือนตุลาของปีที่แล้ว ช็อคมาก!! =[]=
4 เดือนที่หายไป ก็มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย
เยอะจนหน้าตกใจเลยละ
หลายๆอย่างในชีวิตเปลี่ยนไปเยอะมากก..
อย่างแรกคือ กูจบ ม.6 แล้ววววววววว!!!!
มันเร็วมากมาย บอกตรงๆ คือไม่ได้อยากจบเลย T^T
ไม่ใช่โหมดว่า โอ้ว...เพื่อนรัก เราไม่อยากจากกัน
แต่รู้สึกว่ายังไม่พร้อมที่จะออกไปอีกโลกหนึ่ง
โลก...ที่กว้างสุดลูกหูลูกตา
โลก...ที่บอกให้รู้ว่า
ต่อไปนี้ ตัว ใคร ตัว มัน
อย่างน้อยๆ เพื่อนในมัธยม ที่ยังมีความเป็นเด็ก ความซื่อๆให้แก่กัน
ดูไร้พิษภัย กว่ามหาลัยอันกว้างใหญ่
ที่พันพ่อ หมื่นแม่ ยากที่จะไปสนิทกลมเกลียว
ไม่เหมือนเพื่อนที่อยู่ชั้นเรียนเดียวกัน
หรับเธอ... โรงเรียนคืออะไร ?
ที่กักขังหรือเปล่า ?
(รั้วนี่ปีนบ่อยมาก ไม่ว่าจะใส่กระโปรงหรือกางเกง ก๊าๆก)
เป็นที่ว่างให้เข้ามาดูเล่น ?
เป็นอาคารหอกๆ ที่ต้องถ่อสังขารตื่นมาหามันแต่เช้า ?
หรือที่นอน...เวลาง่วง (ทุเรศตัวเองวะ - . -" )
หรือสถานที่จัดงานวันเกิด
หรือสถานที่ สร้าง....
ผลงานปฏิมากรรมชิ้นเอก
ไม่ว่าโรงเรียนจะเป็นอะไร
แต่ไม่มีที่ไหน ให้เราได้มากเท่า ...โรงเรียน
อีกประสบการณ์หนึ่งของชีวิต คือการเป็นเด็กเอนท์
อ่อ ..เด๋วนี้ต้องบอก เป็นเด็ก O-A Net แล้ว
สารภาพตามตรงอีกครั้งว่า
อ่านหนังสือเอาวันสุดท้ายก่อนสอบ =_=
แต่โชคดีมากที่อ่านแล้วมันออกหมดเลย
ไอ้ที่ไม่อ่าน มันก็ไม่สอบ
- _ -" คนเลว เลยลอยนวลต่อปายยยยย
9voช่วงเดือนธันวา ตั้งใจไว้ว่า
"เอาละ กูจะอ่านหนังสือสอบเอนท์ละน่ะ!!!"
ไปซื้อหนังสือมามากมาย
ติดกระดาษโน๊ตเตือนตัวเองให้ขยันขันแข็ง เพื่ออนาคตอันสดใส
เอ่อ...อีเวร กูไม่ได้ขยันเลยวะ T T
เพราะเป็นคนถ้าไม่มีแรงบรรดาลใจจะไม่ยอมทำ
พอคิดๆได้ว่า
คุณค่าของคนไม่ได้อยู่ที่หมาลัยสักหน่อย!!!
เอาเลยครับ เลวเลยครับ หนังสือหนังหา ไม่อ่านแม่ง
เล่นแต่เน็ต อ่านนิยาย
ยิ่งได้ความคิดนี้เป็นตัวช่วยเสริมเข้าไปอีก
สอบไม่ติดรัฐก็เรียนเอกชนเดะ จบเหมือนกัน มีงานเหมือนกัน!!!
มันเลยกู่ไม่กลับ หนักกว่าเก่า - _ -""
แต่ประสบการณ์ที่ต้องเล่า อย่าสุดจะทนไม่ได้
อยากลองไปติวพิเศษที่เขาจัดตามที่ต่างๆ (ฟรี!!!)
และติวจุฬา คือที่จะไปลองของ
ตอนแรกโคตร งง เพื่อนบอกให้ตื่นตี 4 เจอกัน ตี 5 หน้าโลตัส
"เมิงเปนจวยไรมากปะเนี่ย ตื่นเช้าทำแมวอะไรวะ แสด ตื่นตี 4 ไปติวเนี่ยนะ"
"เฮ้ย คนมันเยอะนะ เด๋วไม่ได้หนังสือนะ ไม่ได้เข้าหอประชุมนะเว้ย"
"ไม่เข้าก็ไม่ต้องเรียนดิ"
"แล้วเมิงจะเสียค่ารถมาจุฬาทำไม ถ้าเมิงไม่ได้เรียน"
เอ่อ.. ถูกของเมิงนะ =_=;;
ในใจตอนนนั้น คิดไว้ เออ กรูขอลองสักตั้งหนึ่ง
อยากรู้มันจะเป็นยังไงวะ คนมันจะเยอะไรนักหนา
และผลก็ปรากฏ...เมื่อ...
ถึง ม.จุฬา 7 โมงเช้า (เลท ตามระเบีบย ตื่นไม่ไหวนี่หว่า)
นี่มันอะไรกันวะ ?
กดดัน กดดันเห้ๆ เลย
แสดดด อะไรมันจะอาซาบาเห้ ขนาดนี้ =O=;;
คนเยอะมาก เยอะเกิน
เลยมีความคิดนี้ทันที
มีคนเตรียมตัวอยากเข้าที่ดีๆมากมาย เราไม่ได้เตรียมตัวมา จะไปสู้กับเค้าทำไม?
แต่พอถึงวันก่อนสอบ อ่านหนังสืออย่างไม่ที่เคยทำมาก่อน
อ่านๆๆ อ่านจนอยากจะจับฉีกกิน
ขนาดนอนยังฟังบรรยายประวันติศาสตร์ (โคดไม่ออกอะ ออกน้อยมาก)
สรุปแล้ว...เอาดีวันเดียว
ผลจะออกมาเป็นเช่นไรไม่สำคัญ
เรียนจบ
เป็นคนดี
ไม่ทำใครเดือนร้อน
พอใจแล้วละ
เส้นทางของชีวิตนี่จะเป็นยังไง
...
ก็สุดแต่มันจะเป็นไป
ตามที่ฟ้าจัดให้
แต่จัดอะไรมา
ขอที่จะเลือกเอง ...
คนดี..เธอมีเวลาให้ฉันบ้างหรือเปล่า ?
Wake Me Up When September Ends : Greenday
-:- May112 -:-
My Life
เขียนโดย
May112
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
10 มี.ค. 50
1,753
39
ความคิดเห็น
โอ้ว !!
คิดถึงเมิงวะอินักเขียน ปันยาอ่อน 55
อัพได้โดนใจกุมาก
รร. คือทุกสิ่งที่เมิงพุดจิงๆ
เอาไว้หลับนี่สำคัน อิอิ
คิดเถิงเพื่อนๆทุกคน
อยากจบแต่ไม่อยากจากว่ะ
คิดถึงเน้อ 6/5
ทำไมจุฬาคนเยอะขนาดนั้น T^T (นั่งขุดหลุมอยู่ในท่อดีก่า)
ยังไงเจ้ก็สู้ๆต่อไป อย่างเจ้ว่าอะเรียนจบเป็นคนดีไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
ปล. แต่โชคดีชะมัดอ่านแต่ที่มันออก T^T
เมิง E เม เมิงเรียกให้กุมาดูเเล้วเมิงไม่บอกว่าให้กุทำอะไร สาดดดดด!! เมิงก้อรู้กุเป็นคนซื่อ (บื้อ) [เฮ้ยไม่ใช่] แแต่ก้อ ซึ้งจัย วะ 6/5 รุ่น 5 แห่ง ''ราชนันทาจารย์สามเสนวิทยาลัย 2'' คิดถึงเมิงวะไม่ได้ยิงเสียงเเวดๆๆของเมิงอีกเเล้ว (มั้ง) 555+ ไงก้อโชคดีวะ ถ้าฟ้าลิขิตคงเจอกัน นะ E เม
อ่านแล้วขนลุกเลย~*
หนูชอบตรงที่เฮดที่พี่เมเขียนว่า "อาจเพราะโลกนี้มันกว้างเกินไป"
.....
ตามติดชีวิตเด็กเอนท์!
คิดถึงเมิงว่ะ ^^
เออ ก้ไม่อยาก จบ เหมือนเมิงอ่าส์
รร เปง ที่ สิ่งสถิตของเรา
ตั้ง 6 ปี เต็มม ^^
อนาคต เจอ อาราย ก้เปง สิ่งที่ต้องเว้ยย
มานกว้างไหย่ก้เจง ^^
กุอยาก จบ น่ะ แต่ ม่ายอยากไปจาก เพื่อนๆๆ
คิดถึง รร คิดถึง 6/5 เว้ยๆๆ !!!
พี่เมย์ไอภาพเก้าอี้กองรวมๆกันคือห้องอะไรอ่ะค่ะ ใครเป็นครูประจำชั้นพี่เมย์อ่ะค่ะ
PS. เรียนเป็นหลัก_รักเป็นโหล_มีคนเดียวให้โง่?_มีเป็นโหลโก้จะตาย^^
* I will wake you up when september end.
* But don't forget to wake me up too.
PS. ::เพื่อนเปรียบเสมือนโคมไฟในความมืดมิด บนเส้นทางอันยาวไกล เพื่อนไม่ได้ทำให้ระยะทางสั้นลงแต่ ทำให้ระยะทางสว่างขึ้นมาเล็กน้อย::
เจ๊เมย์อย่าท้อน่า >< ติด ไม่ติด ไม่สำคัญ เเละอย่าเสียใจกับผลที่ออกมา หากยังทำไม่เต็มที
ชีวิตข้างหน้ายังอีกไกล พลาดในวันนี้ ก็สร้างขึ้นมาใหม่ก็ได้ ^^
สู้ ๆ เด้อเจ๊
เจ๊เมย์อ่ะโชคดีจัง อ่านแล้วออกหมดเลย
ยังงัยมันติดที่ไหนก็ทัมดีที่สุดเเล้วล่ะ สู้ๆคร่ะเจ๊
แห่กันไปจุฬา เยอะมาก เอิ๊ก
สู้ต่อไปเหอะเจ๊ เอ็นไม่ติด เรียนไม่ได้แต่งนิยายขายมันเลยนะ ^^
โอ เจ้เมเรียนหนักมากแน่เลยง่ะ แง๊
โอ้ว เอาจัยช่วยน่ะค่ะ งุงิ
โอโห เป็นเด็กเอนท์นี่มันลำบากขนาดนี้เลยเหรอนี่
แต่พี่เมก็สู้ต่อไป เป็นกำลังใจให้
ฟ้าให้อะไรมาก็ต้องเลือกเองเนอะ สู้ต่อไปเท่าที่จะไหวนะ
มิสๆพี่เมก๊า!>w<
PS. Ohayo!! ^__^ Watashi wa Ray Desu yoroshiku onekaishimasu ne~
อีกไม่กี่ปีก็ต้องเอนท์ละ กลัวๆเหมือนกันค่ะ แต่อย่างที่พีบอก
เป็นคนดีแล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ก็เป็นที่น่าพอใจ ^^
ท้องฟ้าในเฮดไดสวยดีค่ะ >__<
แล้วก็ จะติดตามผลงานตลอดไปค่ะ !
สู้ค่ะ..>O<
เราเข้าใจ แต่ดูแล้วเมขยันกว่าเราอีกนะ
แบบนี้ไงคะ!!!
'อยากจบ ไม่อยากจาก'
ใช่เปล่า ๆๆๆ รุ่นพี่ที่รร.ก็จบไปแล้ว เค้าพูดแบบนี้กัน
เศร้าแทนพี่ ๆ เลยนะเนี่ย! สู้ ๆ ค่ะพี่เม
(เห็นพี่เมเขียนไว้ในโซจูว่าให้เข้ามาอ่านเลยมา หุหุ)
PS. ...ความรัก สามารถที่จะเกิดได้กับทุกคน... แต่ถ้ามันเกิดผิดที่ผิดทางล่ะ... คงจะเจ็บปวดไม่น้อยเลยทีเดียว...
พี่เมเตรียมเอ็นท์หนูก็เตรียมสอบเข้าม.1เหมือนกันอ่านะคะ^^
..~ ยังไงก้อขอให้เจ๊สอบติดละกัน สู้ๆ
..~ มิสเว่ออ
PS. alone....อโลน นน....อะโลน นน..~~
เจ๊พูดถูกนะ ยังไงมันก็จบเหมือนกัน
จบที่ไม่ดังแต่เป็นคนดี ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอแล้ว