ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตำนานผู้พิทักษ์ดาบศักดิ์สิทธิ์

    ลำดับตอนที่ #38 : บทที่ 37 : การต่อสู้กับเปลวเพลิง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 936
      5
      16 ม.ค. 48

    การต่อสู้กับเปลวเพลิง

    ___________________________________



    “ว่าไงครับ” เคออสถาม   รอยยิ้มเล็ก ๆ ยังคงประดับอยู่ที่มุมปาก   เป็นรอยยิ้มที่ดูจริงใจ…ดูจริงใจจนน่ากลัว



    “หนอย…”



    เฟย์เนี่ยนกัดปากแน่น   สมองคิดหาทางหนีทีไล่   เคออสตวัดดาบ   โซ่ของเฟย์เนี่ยนเป็นอิสระ



    “ขอบใจย่ะ” เอล์ฟสาวพูดสะบัด ๆ   มองเคออสที่กำลังยิ้มอย่างอารมณ์ดีด้วยอารมณ์ที่บูดสุดขีด



    “ไม่โจมตีหรอครับ” เคออสถามอีก   เปลวไฟบนฝ่ามือยังคงเต้นระริก   ก่อนขยายใหญ่ขึ้น



    “งั้นผมก็ขอโจมตีก่อนแล้วกันนะครับ” เคออสพูดด้วยรอยยิ้ม   จ่อปลายดาบเข้ากับเปลวไฟในมือ



    พรึ่บ!!!



    ดาบทั้งเล่มติดไฟพรึ่บ   ราวกับดาบเพลิง   แล้วเคออสก็เริ่มโจมตี



    วูบ!!!วูบ!!!วูบ!!!



    ร่างของเคออสพุ่งวูบวาบไปมารอบตัวของเฟย์เนี่ยน    สายลมร้อน ๆ จากดาบทิ้งตัวลงมาทุกทิศทาง   เอล์ฟสาวเหงื่อแตกพลั่กเพราะความร้อนรอบตัว   อากาศร้อนกำลังอัดตัวแน่นเข้ามา



    “น…นั่นมันอะไร” เฟตอ้าปากค้าง   มองดาบเพลิงในมือของเคออสอย่างไม่เข้าใจ



    “ใช้ความเร็วในการปิดช่องอากาศ    ใช้ไฟเผาผลาญอากาศภายใน   อีกไม่กี่นาทีถ้ายังหาทางเอาชนะเคออสไม่ได้   จะไม่มีอากาศเหลือให้หายใจด้วยซ้ำ” เกรย์พูดเรียบ ๆ   แต่นัยน์ตานั้นราวกับมีเปลวไฟของเคออสลุกโชนอยู่   สายตามองไปยังเฟย์เนี่ยนที่ดูราวกับถูกขังไว้ในกรง

    เพลิง



    “ไม่ใช่..” เฟตส่ายหน้า “ชั้นหมายถึงไฟนั่นต่างหาก”



    …ไร้คำตอบ…



    แฮ่ก!!!



    เฟย์เนี่ยนอ้าปากงับอากาศอย่างอ่อนแรง   ถ้าเธอล้ม…ก็เท่ากับว่าแพ้น่ะสิ!



    “ยอมแพ้ซะดีกว่านะครับ” เคออสพูด   แต่เฟย์เนี่ยนไม่ได้มองหรอก   เพราะตอนนี้สมองของเธอเต็มไปด้วยสีของเปลวไฟไปหมดแล้ว



    “ถ้าชั้นตายนายก็แพ้” เอล์ฟสาวตวาดตอบ



    “โห…” เคออสพูด “นี่คิดจะเอาชีวิตมาทิ้งเพื่อชนะผมเลยหรอเนี่ย”



    “ถ้ามันเป็นทางสุดท้ายชั้นก็จะทำย่ะ” เฟย์เนี่ยนโต้กลับ   ทั้ง ๆ ที่แรงยืนก็แทบจะไม่มีอยู่แล้ว



    …ต้องหยุดดาบให้ได้!!!



    คือความคิดที่อยู่ในหัวของเอล์ฟสาว



    …แล้วจะทำยังไงล่ะ…



    รอบ ๆ ตัวของเธอตอนนี้ถูกล้อมไว้ด้วยเปลวไฟหมดทุกด้าน   มองไม่เห็นแม้แต่เคออส  



    แล้วจะมองเห็นดาบที่อาบด้วยไฟได้หรือ



    …ไฟ…



    …ไฟ!!!



    “คิก…” เฟย์เนี่ยนปล่อยกิ๊กออกมานิดหนึ่ง   เคออสขมวดคิ้วเล็กน้อย   เฟย์เนี่ยนดึงมีดออกมาจากปลอก   แล้ว…



    ฉึก!!!



    เธอเอามีดนั้นแทงลงไปที่ท้องแขนของตัวเอง   เฟตมองอย่างตกตะลึง



    “ย…ยัยบ้า” คือคำพูดที่ออกมาจากปากของเด็กหนุ่ม



    ฟืด!!!



    เอล์ฟสาวลากปลายมีดลงมาจรดที่ข้อมือช้า ๆ   เลือดสีแดงสดไหลออกมาตามบาดแผล   เคออสมองอย่างไม่เข้าใจแว่บหนึ่ง



    “ถ้านายเล่นไฟ   ชั้นก็คงต้องใช้ไม้นี้แล้วล่ะ” เฟย์เนี่ยนพูด   เลือดค่อย ๆ ไหลมารวมกันในมือของเอล์ฟสาว  



    ซ่า!!!

    เสียงเลือดสด ๆ ปะทะเปลวไฟ   เมื่อเฟย์เนี่ยนสลัดมือออก   ไฟบนดาบของเคออสดับวูบลงไปเล็กน้อย   แต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เฟย์เนี่ยนใช้โซ่หยุดดาบได้



    ครึ่ก!!!



    “ว่าไงล่ะ” เฟย์เนี่ยนยิ้มอย่างมีชัย   แต่เคออสยังคงทำหน้าไม่รู้ร้อนเหมือนเดิม



    “แหม…เก่งเหมือนกันนะครับ   คิดวิธีนี้ออกมาได้” เด็กหนุ่มพูดยิ้ม        ๆ  



    แต่…



    ฟู่!!!



    ลูกไฟพุ่งเข้าชนมือที่จับโซ่ของเฟย์เนี่ยนอย่างจัง   โซ่ที่รัดดาบของเคออสคลายออก   ก่อนที่เคออสจะพุ่งเข่าประชิดตัว



    เคร้ง!!!

    เสียงดาบปะทะมีดสั้นที่เฟย์เนี่ยนยกขึ้นอย่างทันท่วงทีดังก้องสนาม  เลือดที่ปากแผลยิ่งไหลออกมากขึ้นขณะที่ดาบของเคออสทิ้งน้ำหนักลงมาทุกขณะ



    “เฟย์เนี่ยน!!!”



    เกรย์ตะโกนลั่น    การต่อสู้ตรงหน้าเหมือนจะหยุดลงชั่วขณะที่เฟย์เนี่ยนหันมามอง

        

    “ยอมแพ้ไปซะ!!! ไม่มีประโยชน์ที่จะสู้ต่อ!!!~บอกแล้วไง…เธอตอนนี้น่ะยังสู้เค้าไม่ได้หรอก   ยิ่งสภาพนี้ด้วยแล้ว”

        

    “ว่าไงนะ!?!” เฟย์เนี่ยนตะโกนถาม “จะให้ยอมแพ้ไปเฉย ๆ เลยงั้นหรอ”

        

    “ใช่” เกรย์ตอบเสียงเฉียบขาด

        

    “ไม่มีทาง!!!”

        

    “พูดยอมแพ้ไปซะ!!!”

        

    “ฝันไปสิ!!!”

        

    “พูด ๆ ไปซะแล้วจะจับชั้นใส่ชุดอะไรก็เรื่องของเธอ!!!” เกรย์งัดไพ่ใบสุดท้ายออกมาใช้อย่างจำยอม   สภาพแบบนี้ยิ่งสู้มีแต่ยิ่งเสียเปรียบ   พลาดไปตายไม่รู้เรื่อง



    “จริงนะ ?” เฟย์เนี่ยนเลิกคิ้วถามอย่างงุนงง  ตาเป็นประกาย



    “นักฆ่าพูดแล้วไม่คืนคำหรอก” เกรย์พูดด้วยเสียงเบาลงมานิด   หน้าขาว ๆ เริ่มขึ้นสีเรื่อ ๆ



    “เย้!!! ยอมแพ้แล้วจ้า!!!” เฟย์เนี่ยนตะโกนลั่นสนาม   เคออสเลิกคิ้วก่อนยิ้ม  แล้วหันมาทางเกรย์



    “ช่วยเพื่อนกันเหลือเกินนะครับ”



    “หึ…” เกรย์พึมพำรับ   ริ้มฝีปากมีรอยยิ้มประหลาด   ขณะที่แพทย์สนามส่งผ้าพันแผลให้เฟย์เนี่ยนที่รับมาพัน ๆ แขนไว้อย่างลวก ๆ



    “ยัยโรคจิตเอ้ย” เฟตพึมพำเมื่อเฟย์เนี่ยนเดินกลับมานั่ง



    “ว่าใครโรคจิต…ยังอารมณ์ค้างนะจะบอกให้” เฟย์เนี่ยนพูด   ตั้งท่าจะเหวี่ยงโซ่



    “เอาล่ะครับ…เมื่อกี้มันอะไรดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจ   แต่ว่าตอนนี้ชนะหนึ่งแพ้หนึ่งเท่ากันทั้งสองทีมแล้วครับ   นี่คือคู่ตัดสิน   คู่ที่ทุกคนรอคอย   คู่ของจินไนน์   คอร์นเวลลิส  และ  เอมมิเกรย์  คัลมาเนท!!!”



    เสียงประกาศดังก้อง   เกรย์รู้สึกถึงแรงมือที่ตบลงมาที่ไหล่



    “อย่าแพ้นะ…” เฟย์เนี่ยนพูด   ยิ้มร่าทั้ง ๆ ที่เพิ่งแพ้มาหยก ๆ “ที่ชั้นยอมแพ้เพราะเห็นว่าเป็นเกรย์นะ   เพราะฉะนั้น…อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ”



    “อือ…” เกรย์รับ   ก่อนเดินไปยืนกลางสนาม   แสงแดดยามบ่ายแผดกล้าจนแสบตา   จินไนน์เดินมาหยุดที่ฝั่งตรงข้าม   ดวงตาสีน้ำเงินเข้มมองเกรย์อย่างดุ ๆ   เกรย์ส่งสายตาเยือกเย็นตอบกลับไป



    สาม…สอง…หนึ่ง  เริ่มได้!!!”

    ____________________________________________

    เป็นไงค่ะ   เคออสน่ารัก่อะเปล่าอ่ะ ^ ^



    ตอนต่อไปก็เป้นตอนที่ทุกคนรอคอยแล้ว  เกรย์ก็จะต้องปะทะจินไนน์  แต่เราอยากจะถามอะไรหน่อยอ่าค่ะ



    คือว่า..ถ้าเกรย์ปะทะจินไนน์   ใครจะชนะคะ



    อืมๆ...อยากฟังความคิดเห็นของคนอ่านอ่ะค่ะ   ลองตอบกันเข้ามาล่ะกัน



    ถ้าตอบถูก...ให้อะไรดีหว่า - -ู^ เอาว่าให้ตอนใหม่ไปนอนอ่านเล่นๆสามตอนเลยดีม่ะ



    อ่ะ   ลองตอบเข้ามานะคะ...อยากรู้ว่าใครเชียร์ใครอยู่  ิอิอิ  ^0^



    ก็นี่ล่ะค่ะ...คิดซะว่าเล่นเกมส์สนุกๆล่ะกัน



    ไปล่ะค่ะ



    บาย



    ปล. คนเขียนเชียร์เคออสค่ะ   555+
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×