คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ช็อปแหลก
อนที่ 2 ็อปแหล
ห้า U
อนแรผมิว่าะลับอนโเลย แ่ระหว่าทาลับนั้น ผมเอห้าสรรพสิน้าเลยแวะเ้าไปเพื่อไปทานอาหารเย็นและะหาื้ออเ้าห้อเพิ่ม ้วยวามที่ผมเินหาร้านอาหารเลยเินนนอื่นนไ้
'ุบ' ผมมอไปามเสีย ูเหมือนผมเินนเา ทำให้อในมือเาระายไปามพื้นทาเิน
"เป็นไรไหมรับ"ผมเินเ้าไป่วยายที่ผมนเ็บอ แล้วส่ืนให้เา
"ไม่เป็นไรรับ ไม่มีอะไรเสียหาย"เารับอามือผมไปู แล้วเยหน้าึ้นมาอบ
“ผมเินไม่ระวัเอแท้ๆทำใหุ้เือร้อนเลย ้ออโทษริๆนะรับ” ผมหันไปอโทษเา
"ไม่เป็นไรหรอรับ " ายนนั้นอบลับมา
“ั้นให้ผมเลี้ย้าวุสัมือนะรับ ถือว่าเป็นารอโทษ้วย”ผมล่าววนอีฝ่าย
"วันนี้ผมไม่่อยสะวเท่าไหร่ ไว้เป็นวันหลันะรับ"ายนนั้นอบลับมา
"ั้นไม่เป็นไรรับ ไว้โอาสหน้าละัน"ผมล่าวอบไป แม้ในใะรู้สึเสียาย
"ั้นเราแลเบอร์ันไว้่อนละันไว้ผมว่าแล้วะิ่อำปหานะรับ"ายนนั้นล่าว แล้วยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
"ผมื่อ นัน์นะรับ แล้วุื่อ..."ผมส่โทรศัพท์ืนแล้วถามื่อายรหน้า
"ผมไนท์นะรับ ไว้ว่าผมะโทรไปหาุนะรับ"ายผู้มีนามว่า ไนท์ ล่าว
านั้นผม็ุยันอีสาม สี่ประโยแล้วบอลาัน
‘เรา้อไปหา้าวินแล้วและเริ่มหิวและ’ ผมิแล้วเริ่มเินออารนั้น เินมาสัพั็ถึหน้าร้านอาหารี่ปุ่น ผมเลยเ้าไปในร้าน ในร้านนั้นมีบรรยายาศหอมลิ่นออาุระ และาที่เป็นอึ้นื่ออี่ปุ่น
“ยินี้อนรับ่ะ”เสียอพนัานบริาร้านหน้าเอ่ยึ้นมา “ไม่ทราพว่า้อารส่อาหารเลยไหมะ”เธอว่าแล้ววารายารให้ ผมหยิบมามาเปิู
“เอ่อ เอาูิุลา 1 ุ ราเม็ 1ุ ัโะอี1 ุ และ็าเียว แ่นี้และรับ”เมื่อสั่เสร็ผม็ปิแล้ววาไว้บนโ๊ะเ่นเิม
“รายารทีส่มีูิุลา ราเม็ อุโ้ ัโะ และ็าเียว อย่าละุนะะ”เธอว่าแล้วหยิบรายารอาหารไป
“รับ”ผมอบับเธอไป
“ั้นรุารอสัรู่นะะ”เธอว่าแล้วเินไปที่เาเอร์ ผมมอูรอบๆ ร้านนี้เียบสบีไม่มีเสียัแม้แ่น้อย น็ไม่เยอะมาเินไป ผมนั่ไปไ้สัพัพนัาน็เอาอาหารมาเสริฟที่โ๊ะ
“อาหารที่สั่ไ้แล้วรับ”พนัานว่าแล้วเินาไปเมื่อทำหน้าที่อนเอเสร็
ผม็ินไป ‘อร่อยนะเนี้ย’อาหาร็อร่อยแ่ทำไมถึไม่่อยมีนนะ แปลัพอินเสร็ผม็เรียพนัานมาเ็บเิน
“เ็บเิน้วยรับ”ผมว่า
แล้วพนัาน็เิน
“ทั้หม 4,539 บาท่ะ”พนัานว่า ผมทำหน้าอึ่ๆแพัว่ะ รู้สาเหุและ
“นี่รับ”ผมยื่นเินไปให้เธอห้าพันบาท
“รอสัรู่นะะ”เธอว่าแล้วเินไปที่เาเอร์เพื่อเอาเินทอน แปบเียวเธอ็เินลับมา พร้อมับเินทอนในถา “นี่ะเินทอน 461บาท่ะ” ผมหยิบเินใส่ระเป๋าและเินออมา
“อบุที่ใ้บริารนะะ”พนัานหิว่ายิ้มๆมาให้ ผมเลยหันไปยิ้มให้เธอเล็น้อย
“เหอะ แ่ิน้าว็หลายบาทนะเนี้ย”ผมิพลาำนวนเินที่ใ้ไป ถึผมะรวยแ่เินทุบาท็มาาารทำาน
ผมเินไปแล้ว็เินมาเอร้านที่เียนว่า DIO U ‘เมที่ะเล่นเปล่านะ’
้วยวามสสัยเลยเินเ้ามาในร้าน
ในร้านมีพวเรื่อเล่นเม
แล้ว็โนาร์่าๆ ล่อับอะไรสัอย่า ผมเลยเินเ้าไปที่เาเอร์
“อโทษนะรับ
ผมอยาใหุ้่วยอธิบายพวนี้ให้ฟัหน่อยไ้ไหมรับ”ผมบอพนัานายไป
“ออไ้สิรับ นานๆทีะมีนเ้ามาในร้านสัที”พนัานายว่า แล้วเินมาบริเวโนาร์ แล้วเริ่มอธิบาย
“าร์มีาร์อาวุธ ุเราะ
สัว์อสูร้วยนะ ส่วนไอ่ล่อนั้นอะอเทพๆทั้นั้นแ่มัน้อพึ่โ่วยอะนะ”พนัานว่าแล้วยื่นาร์มาให้ผมหนึ่ใบ
“นี่อะไรรับ”ผมถามพนัาน
“อันนี่ือาร์สุ่มอาวุธ มีระับ1-3 หนะ ระับอื่น็มีนะ”พนัานอบ แล้วบอเพิ่มว่า “อาวุธะแบ่เป็นระับ1-10,อาวุธวิา, อาวุธระับำนาน และ็อาวุธระับเทพเ้าแ่ั้แ่เปิเิฟมายัมีไม่ถึระับ7เลย” พนัานายว่า
“ออ
อบุนะรับ”ผมอบลับพนัาน และมอนาฬิา
“เินเลือไ้เลยนะรับ
มีราาบออยู่ผมลให้50%เลย”พนัานายนนั้นว่า
“อบุนะรับ
แ่ะาทุนหรือเปล่ารับนี่”ผมว่าเพราะ50%็หลายบาทนะเนี้ย
“ผมถือว่าลู้าในรอบเือนไ้ส่วนล้วยหน่ะรับ”
ออแบบนี้ นี่เอ
“ั้นผมไม่เรในะรับ”ผมว่าแล้วเินูาร์อาวุธเป็นอันแร อืมเอาอันไหนีนะ ผมมอู อันนี้ละัน าร์อันนี้เป็นสีำแล้ว็มีาบาทอยู่และอีอัน็เป็นรอบสีทอแ่ไม่บอระับอาวุธเลย านั้น็เลือูุเราะ ผมเลือมาสามใบ านั้น็เินไปูสัวอสูร เอาาร์ไ่มาหนึ่ใบ ไ่มีสีฟ้าำลายสายฟ้า
“มีสัว์อสูรแนะนำให้ผมบ้าไหมรับ”ผมหันไปถามพนัานาย
“ั้นเอาัวนี่ไหมรับ”พนัานว่าพลาหาาร์ แล้วเอามาให้ผมู
“นี่แฟรี่หรอรับ” ผมถาม แล้วมอูรูปแฟรี่ายในาร์ที่เป็นสีเทาๆ
“ใ่รับ สนใไหมรับ”พนัานว่า
“็ไ้รับ”ผมว่าแล้วเินไปูล่อใบให้ที่มีที่ทาบมือ “แล้วไอ่นี่หละรับ”
“อันนั้นแ่เลประำัวประานลไปแล้ว็ทาบมือเพื่อยืนยันัว านั้นระบบะเลืออให้โยใ้วล้วนๆเลย แ่ไ้แ่รั้เียวเท่านั้น โยที่ไม่เสียเินหน่ะ”พนัานว่า แล้วเินลับไปที่เาเอร์หน้าร้าน
พอพนัานเินไปผม็เริ่มรอ้อมูลามที่เรื่อบอานั้น็เอามือทาบไป สัพัเรื่อ็ประมวลผลออมาว่าผมไ้ AIระับมาสเอร์1ัว ระับสูอี4 ัว พร้อมฤหาสน์1หลัในมิิพิเศษ ระบบบอว่าอะไปรับไ้ที่พนัานในึเริ่ม้น านั้นผมึเินไปที่เาเอร์พนัาน พร้อมยืนอไปให้พนัาน
“นี่รับ ราาเท่าไหร่รับ”ผมถามไป พลามอูพนัาน
“ราาส่วนลเหลือ 30,000 บาทรับ ผมแถมอไปให้้วยนิหน่อยนะรับ”พนัานบอผม “ให้เอาใส่เมเลยไหมรับ”
“เอาใส่เลย็ไ้รับ”ผมบอพร้อมยื่นบัรเิไปให้พนัาน
“ั้นลบวนรอเลประานหน่อยนะรับ”พนัาน็สแนอเ้าเม “อสามสรถไปรับไ้ที่พนัานในึเริ่ม้นนะรับ” พนัานบอผมพร้อมับยื่นบัรเิืนให้ผม “อบุที่อุหนุนนะรับ”
พอเสร็แล้วผม็เินออมาาร้าน
เพื่อไปุปเปอร์มาเ็ เพื่อื้ออสใสู่้เย็นไว้ทำับ้าวอนเ้า
พอถึแล้ว็ัารื้ออแล้ว็ับรถลับอพาร์ทเม้นท์ทันที
พอถึอนโแล้วผม็ึ้นลิฟ์ไปั้นอัวเอ ้วยวามที่ื้ออมาเยอะเินลุยาม้านล่าเลยอาสา่วยถืออมาให้ พอถึแล้วลุยาม็เอาวาไว้หน้าห้อและลไป ผมยัไม่ทันไ้อบุลุยามเลย ไว้ผมะหาออบแทนลุยามที่หลัละัน พอานั้นผม็เอาอเ้าห้ออย่าทุลัทุเลแล้ว็เอาพวอสยัใสู่้เย็น พว้าวออย่าอื่น็เอาไปัใสู่้อมัน
“เหอะวันนี้เสียเินไปเยอะเลย”ผมนั่ิ
สัพั็เินไปอาบน้ำเพื่อที่ะไ้เ้าเล่นเม
ื... ื....
ื.... ่อนที่ผมะเ้าอาบน้ำ็มีเสียโทรศัพท์ัึ้น เบอร์ที่ึ้นเป็นอไอ่โ มันโทรมาทำไม
“เออ ว่าไโ”ผมรับสายมัน
พลาเินไปนั่ที่โฟา
“มึทำไรอยู่
ูโทรไปหาหลายรอบไม่รับสัที”มันพูเสียั เหมือนโมโหมา
ผมเลยูประวัิารโทรเห็นว่ามันโทรมาหลายสายอยู่ ไม่เยอะแ่เือบ50สาย
“ูพึ่ลับมาาห้าU แล้ว็ลืมโทรศัพท์ไว้บนรถอะ โทษทีนะ”ผมล่าวอโทษมันไป
“เออๆูเป็นห่วมึมารู้ไหม”มันบอ้วยน้ำเสียที่เย็นล
“รับๆ”
ผมรู้มาลอแหละมันมันโรห่วผม ็มันสนิทะผมที่สุนี่นา
“แล้วมึะเ้าเมอนไหน”มันถาม ผมมอูนาฬิาเือบะหโมเย็นแล้ว
“ั้นูะอาบน้ำ่อนเียวเ้าเม”ผมบอมันแล้วเินไปหยิบผ้าเพื่อไปอาบน้ำ
“เออ
ั้นูรอในเมนะ”มันบอ่อนะวาสาย
พอมันวาสายไปผม็ไปอาบน้ำ
านั้น็ัแใส่เสื้อผ้า แล้ว็ไปนอนลบนเีย านั้น็เอานีสเียร์ใส่หัวแล้ว็หลับาล
1 2
3...... เริ่ม
“ยินี้อนรับเ้าสู่เม
Darkness Infinity Online รับ”
ปล.เอามาลแล้วนะะ
แ้ไ20/08/60
แ้ไ้า24/10/61
ความคิดเห็น