ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : จุนอิจิกับแห้วกระป๋อง
บทที่ 7 จุนอิจิกับแห้วกระป๋อง
ซ่าส์ๆๆๆๆๆๆๆ ----- เสียงของฝนที่กระหน่ำลงมาแบบไม่มียั้ง...ในช่วงเวลาบ่ายของวันพฤหัสบดี...คาบนี้ เป็นคาบลูกเสือ-เนตiนารี ที่ปกติแล้ว พวกเราเรียนกันกลางสนาม แต่เมื่อฝนตกหนักแบบนี้ จึงไม่แปลกเลย ที่พวกเราจะมารวมกันอยู่ที่โรงยิม เพื่อหลบฝน
\" เฮ้อ...แล้วแบบนี้ พวกเราจะเรียนกันที่ไหนเนี่ย? \" ผมปริปากบ่นกับเพื่อนๆ
\" นั้นดิ..ตกหนักแบบนี้ คงไม่ได้เรียนแล้วหล่ะมั้ง..ดีเหมือนกัน \" มิมุระหนึ่งในเพื่อนซี้ของผมเอ่ยอย่างอารมณ์ดี...ก็มันน่าอารมณ์ดีจริงๆอ่ะนะ ที่ได้ว่างตั้ง1คาบเต็มๆ อิอิ
\" หึหึ \" เอมุระ ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ พร้อมกับหัวเราะในลำคอ .. ทำให้ผมกับมิมุระ จ้องมองเขาด้วยความแปลกใจ .. ไม่ได้เรียน ก็น่าจะดีใจสินะ แต่ทำไม เป็นแบบนี้?? ... แต่แล้ว ไม่นานสีหน้าของเอมุระก็เปลี่ยนไป กลายเป็นสดใสร่าเริงในทันที เค้ายิ้มกว้างเต็มใบหน้าพร้อมกับพูดว่า
\" เฮ้ยนั้น พวกยิมิกะนี่หน่า ไปคุยกับพวกเธอกันเถอะ!!! \" และแล้วเมื่อพูดจบเอมุระก็เดินนำไปอย่างอารมณ์ดี ... ก็แน่ล่ะสิ ก็ได้เจอคนที่ตัวเองชอบนี่หน่า...
\" อ๊ะ หวาดดี ซูนาโกะ \" เอมุระ ที่ทำท่าจะไปทักยิมิกะ กลับหันไปทักน้องสาวตัวดีของผมเฉยเลย..นี่มันคิดอะไรอยู่วะ -*-
\" อื่ม หวาดดีๆ \" ซูนาโกะ ตอบพร้อมกับฉีกยิ้ม ... ส่วนยิมิกะหน่ะหรอ งอนตุ๊บป่องไปไหนแล้วก็ไม่รู้ .. ก็เอมุระเล่นไม่ยอมไปทักเลยนี่หน่า ห่ะห่ะ ผู้หญิงนี่ก็ตลกดีเหมือนกัน..
\" เอ่อนี่ มีไรจะบอก \" เอมุระ พูดพลางหันมามองที่ผม..อะไรของเค้านะ ผมชักรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีซะแล้ว
\" มีไรหรอๆ \" ยัยน้องตัวดี ก็รีบทำท่าอยากรู้โดยทันที .. ไม่เท่าไรเลยนะ -*-
\" มีไรหรอ เอมุระ \" มิมุระ ก็ถามด้วยอาการสงสัยไม่แพ้กัน
\" เอาน่า .. แต่เรื่องนี้ ห้ามบอก จุนอิจินะ \" เอมุระ บอกกับมิมุระและซูนาโกะ .. แหมๆ ยิ่งพูดแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้อยากรู้สิ -*-
\" อะไรกันอ่ะ ทำไมห้ามบอกเรา? \" ผมถามด้วยความแปลกใจ
\" เถอะน่า อย่ารู้เลย \" เอมุระหันมาตอบอย่างเย็นชา..และหันกลับไป
\" ซูนาโกะๆ อย่าลืมบอกพี่นะ \" ผมเริ่มหันไปอ้อนวอนน้องสาว..ที่เพียงแต่มองมา และไม่ตอบอะไร
และแล้ว พวกเขาก็หันไปคุยกัน เมื่อเอมุระพูดจบ ทั้งซูนาโกะ และ มิมุระ ก็ดูตกใจสุดๆไปเลย ... นี่มันเรื่องอะไรกันนะ?!?
วันเวลาผ่านไป .. จนวันหนึ่ง ซูนาโกะ ได้เล่นmsn ผมจึงเริ่มถาม...สิ่งที่อยากรู้มานาน ตอนแรก เธอก็ลังเลที่จะตอบเหมือนกัน เพราะถ้าตอบไป..ก็เท่ากับผิดสัญญากับเอมุรุ ที่เธอได้สัญญาไว้ว่าจะไม่บอกผม...แต่สุดท้ายผมก็รู้จนได้อ่านะ...เพราะอะไรหน่ะหรอ?? ซูนาโกะก็ไม่ได้ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนด้วย..ก็เพราะความฉลาดของน้องสาวคนสวยของผมไงหล่ะ( โฮะๆๆ เรื่องจริงคร่า ) เธอทำให้ผมรู้จนได้หน่ะแหละ โดยไม่บอกผมตรงๆ แต่มีคำใบ้ไว้ให้มากมาย...แต่เรื่องที่ผมรู้ก็ทำให้ผมตกใจใช่เล่นเหมือนกัน..
ผม: ซาคาฮาระ มิกิ ใช่ไหม?
ซูนาโกะ: อืม...
ซาคาฮาระ มิกิ เด็กสาวร่วมชั้นเรียนเดียวกับผม ... เค้าชอบผมงั้นหรอ??? แล้วผมจะทำไงต่อดีเนี่ย ... ในใจผม มันสับสนไปหมด ผมไม่รู้ว่าผมยังรัก มินจีฮุก นานามิ อยู่รึเปล่า? แต่ว่า เธอก็มีแฟนใหม่ไปแล้วนี่?? .. แล้วซาคาฮาร่า ก็น่ารักเหมือนกัน ผม..จะเอาไงดี??
ที่โรงเรียน
\" นี่! รู้เรื่องแล้วใช่มะ \" เอมุระถามผมในเช้าวันหนึ่ง
\" อืม ก็รู้แล้วอ่ะนะ \" ผมตอบเรียบๆ
\" ก็ไม่น่าแปลกนะที่จะรู้ เพราะข่าวมันแพร่ไปทั่วสายชั้นแล้วนี่หน่า \" เอมุระบอกกับผม ทำเอาผมตกใจไม่ใช่น้อย เพราะตอนนี้แทบทุกคนในสายชั้น รู้เรื่องนี้หมดแล้วหรอนี่ !!! แล้วผมจะทำไงดี???
ผมเดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบๆ สวนกับซาคาฮาร่า พอดี เธอก็ได้แต่เดินก้มหน้าผ่านไป...เธอนี่ น่ารักดีเหมือนกันนะ อิอิ
ผมนั่งลงที่โต๊ะ พลางคิดเรื่องนี้ทั้งวันเลยแหละ..มันทำให้ผมเป็นกังวลอย่างมาก คนหล่อๆอย่างผม( แหวะ ) มีเด็กผู้หญิงมาชอบก็มาก แต่ว่าทำไม ซาคาฮาร่า ทำให้ผมรู้สึกพิเศษไปก็ไม่รู้?? เฮ้ออออออ
วันนี้ผมก็เล่นmsnอย่างเคย เปิดเพลงฟังไปเรื่อยๆ และแล้ว ยัยน้องสาวก็ทักขึ้นมา...
ซูนาโกะ: ดีค่ะ
ผม: ดีคับ
ซูนาโกะ: นี่พี่ !!! น้องไม่สนับสนุนเรื่องพี่กับซาคาฮาร่านะ ( จู่ๆยัยนี่ก็พูดอะไรออกมาก็ไม่รู้ -*- )
ผม: อ่ะอ่าว?? ทำไมหล่ะ ( ผมรู้สึกแปลกใจว่าทำไม ยัยเฉิ่มนี่ถึงไม่สนับสนุนผม )
ซูนาโกะ: ไม่สนับสนุนอ่ะ น้องไม่ชอบ ไม่เห็นจะน่ารักเลย น้องรับเป็นพี่สะใภ้ไม่ได้ -*-
ผม: แต่พี่ว่า ก็น่ารักดีออก ( ผมตอบตามความรู้สึก )
ซูนาโกะ: พี่ชอบซาคาฮาร่าหรอ ( เธอยิงคำถามที่ทำให้ผมต้องชะงักไปเลยทีเดียว นี่ผม ชอบ ซาคาฮาร่ารึเปล่านะ ผมไม่รู้เลย )
ผม: ไม่รู้สิ
ไม่ใช่แค่เพียงซูนาโกะเท่านั้นที่ไม่สนับสนุน แต่รวมทั้ง เอมุระ นานามิ และเพื่อนๆอีกหลายคน ก็ไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้...ทำไมหล่ะ ทำไม?? คืนนั้น เอมุระ ผม และ ยัยเฉิ่ม คุยโทรศัพท์กันเกี่ยวกับเรื่องนี้ .. ใช่ พวกเขาบอกว่า พวกเขากำลังหาทางช่วยผม พวกเขาไม่สนับสนุนผม .. แต่เมื่อดูเหมือนว่า ผมจะไม่ยอมรับฟัง และไม่ยอมเข้าใจเลย พวกเขาจึงได้แต่ถอดใจ พลางลงท้ายไว้ว่า ก็ตามใจ เดี๋ยวก็รู้...ตอนนั้นผมไม่ได้ใส่ใจคำพูดของพวกนั้นเลย ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพวกนั้นถึงยอมเปลืองเงินค่าโทรศัพท์ เพื่อมาคุยกับผมเรื่องนี้ ... ไม่ใช่เพียงแต่2คนนี้ นานามิ ก็ด้วย เธอก็เป็นกับเค้าด้วยเหมือนกัน...ทำไม พวกนี้ถึงไม่ชอบซาคาฮาร่ากันนะ?? และเพราะเรื่องนี้ ทำให้ ซูนาโกะถึงกับตัดพี่ตัดน้องกับผมเลยจริงๆ ซาคาฮาร่าไม่ดีตรงไหน ทำไมน้องสาวของผม เธอถึงยอมทำขนาดนี้ ..... แต่ ผมก็ไม่ได้คิดจะไปง้อเธอ เพราะตอนนี้ในห้วของผม มันมีแต่เรื่องของซาคาฮาร่าเท่านั้นแหละ...
วันนี้ผมเดินไปโรงเรียนพร้อมด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เมื่อรู้ข่าวว่า ซูนาโกะ เอมุระ และ นานามิ กลายเป็นศัตรูกับ ซาคาฮาร่าไปแล้ว ถึงแม้พวกนี้จะไม่ได้มีเรื่องกัน พวกนี้ก็เพียงแต่ ไม่มองหน้า และไม่พูดด้วย ก็เท่านั้น ... แต่ผมก็หนักใจ ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ ผมอยากให้ทุกคนมีความสุขกับความรักครั้งใหม่ของผม ... แต่ทำไม มันไม่เป็นเช่นนั้นเลย............................แรงอาฆาตซาคาฮาร่า ทวีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวันหนึ่ง มีข่าวโคมลอยในห้องว่า พวกเด็กๆในห้องจะตบซาคาฮาร่า เพราะพวกเขาไม่ชอบเธอมานานแล้ว .... พวกเขาบอกว่า ซาคาฮาร่าอ่ะ นิสัยไม่ดี เห็นแก่ตัว ชอบดูถูกคนอื่น .... และแล้ว มันก็ไม่ใช่ข่าว เมื่อเขาจัดการกันจริงๆ หนึ่งในกลุ่มเด็กสาว ตบหน้าซาคาฮาร่าเบาๆ เพื่อให้เธอรู้สึกตัว และเพื่อเป็นการเอาคืนที่เธอเคยตบเด็กสาวคนนั้น แต่มันไม่ใช่แค่ตบ พวกซาคาฮาร่า โดนด่ามากมาย ..เธอร้องไห้ ผมทนเห็นเธอร้องไห้ไม่ได้ .. ทำไมผมรู้สึกทรมานอย่างนี้นะ ทำไม?? น้ำตาของผมไหลรินออกมาเต็มหน้า ผมเอามือปาดมันทิ้งไป .. พร้อมปากที่พูดไว้ว่า
\" อย่ารุมกันสิ ใครอยากเดี่ยวมาเดี่ยวกับเราเลย \" ผมสงสารเธอ ผมสงสารเธอ....TT^TT
ผ่านมาได้หลายสัปดาห์แล้ว...สุดท้าย ซูนาโกะ เอมุระ และ นานามิ ก็เลิกยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขามาคืนดีกับผมและ ดีกับซาคาฮาร่าด้วย ... ผมรู้สึกดีใจจริงๆ ต่อจากนี้ คงเป็นเวลาที่ ผมกับ ซาคาฮาร่า จะได้สานสัมพันธ์กันแล้ว...เราพูดคุยกัน เรายิ้มให้กัน เราโทรหากัน แต่แค่นั้น มันก็ไม่ได้ทำให้ผมแน่ใจเลย ว่าเธอรักผม ... ผมระบายให้ยัยเฉิ่มฟัง เธอจึงตัดสินใจไปถามให้ และแล้ว ผมก็ได้คำตอบที่รอฟังมานาน นั้นคือ เธอก็รักผมเช่นกัน ... แต่สำหรับเธอแล้ว การเป็นแฟนกัน มันยังเร็วเกินไป... เราก็ยังคงเป็นแค่เพื่อนกัน แต่แค่รู้ว่าเธอรัก ผมก็มีความสุขแล้ว..
\" หวาดดีพี่ เป็นแฟนกันยัง?? \" นี่เป็นคำถามที่ซูนาโกะ จะถามผมอยู่บ่อยๆ และคำตอบของผมก็ยังคงเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยน ซึ่งก็คือ
\" ยังอ่ะ -*- \" ผมรู้สึกเจ็บนิดๆ ที่ต้องตอบแบบนั้น ผมอยากเป็นแฟนกับซาคาฮาร่าเร็วๆ ผมรักเธอ..
วันเวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก ... ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว ตั้งแต่ที่ผมรู้ว่าซาคาฮาร่ามาชอบ ... และผมก็ชอบเธอเช่นกัน ไม่สิ รักเลยต่างหาก ..... แต่!!!!!!! ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า-*- ... จนวันหนึ่ง เธอมาบอกกับผม .... เป็นคำพูดที่ทำให้ผม แทนที่จะก้าวไปข้างหน้า กลับกลายมาเป็นถอยหลัง ผม .. เจ็บ .... คำพูดนั้น มันฝังลึกเข้าไปในใจ..ผมเจ็บ เจ็บจริงๆ ทำไมเธอถึงทำกันแบบนี้ ทั้งๆที่ผมรักเธอมากมาย ไม่นะ!!!....คำพูดที่ว่า เราคงไม่เป็นมากกว่าเพื่อนกัน ..ทุกๆอย่างที่ผมเฝ้ารอ ..มันจบลงแล้ว ...ทำไม ถึงเป็นแบบนี้ ไม่ทันจะได้เริ่ม ก็ต้องมาจบ....TT^TT
หลายวันผ่านไป ตั้งแต่ผมทานแห้วกระป๋องเบ้อเร่อ ผมก็เจอกับซูนาโกะ...มันก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกพอดีอ่ะนะ ... ผมเลยตัดสินใจเล่าเรื่องนี้ให้กับยัยนั้นฟัง....-*- ใช่ ผมพอจะรู้ ว่ายัยนั้นจะพูดว่ายังไง และผมก็เตรียมใจสำหรับ เสียงหัวเราะเอาไว้แล้ว - -\"
\" คือ พี่กับซาคาฮาระ จบกันแล้วหล่ะ....\" ผมกัดฟันพูดอย่างยากเย็น
\" 5555+ อะไรกันพี่ ทำไมจบเร็วขนาดนี้ ยังไม่ทันจะได้คบกันเลยไม่ใช่หรอ เอิ้กๆ \" น่านนนนน เป็นจริงดังคาด ยัยนี่ระเบิดเสียงหัวเราะซะเต็มที่ พร้อมกับตอกย้ำอีก ... หนอยๆๆๆ -*- ... แต่มันก็จริงอ่ะนะ เฮ้ออออออออออ
ทำไมผมดูไม่ออกนะ ว่าซาคาฮาร่า ไม่เคยคิดจริงจังกับผมทั้งๆที่คนอื่นๆ คอยเตือนผมตั้งแต่แรกแล้ว ทำไม ผมถึงมัวแต่ไปหลงงมงายอยู่กับเธอ ... ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น แต่ก็ไม่เป็นไร อย่างน้องก็ยังไม่ได้คบ ก็น่าจะลืมได้เร็ว ... หึหึ เมื่อเป็นอย่างนี้ ตอกจากนี้ไปผมก็คงจะแค่เล่นๆกับพวกผู้หญิงเหมือนกันแล้วหล่ะนะ .. เอาให้พวกหล่อนได้รู้กันไปเลย ว่าความเจ็บปวดอ่ะ มันรสชาติยังไง!!!!!!!!!!!!!!!!!!
น้องสาว: เอาแล้วๆๆ เจ้าพี่ชาย มาดเพลบอยออกมาแล้ว .... -*-
ซ่าส์ๆๆๆๆๆๆๆ ----- เสียงของฝนที่กระหน่ำลงมาแบบไม่มียั้ง...ในช่วงเวลาบ่ายของวันพฤหัสบดี...คาบนี้ เป็นคาบลูกเสือ-เนตiนารี ที่ปกติแล้ว พวกเราเรียนกันกลางสนาม แต่เมื่อฝนตกหนักแบบนี้ จึงไม่แปลกเลย ที่พวกเราจะมารวมกันอยู่ที่โรงยิม เพื่อหลบฝน
\" เฮ้อ...แล้วแบบนี้ พวกเราจะเรียนกันที่ไหนเนี่ย? \" ผมปริปากบ่นกับเพื่อนๆ
\" นั้นดิ..ตกหนักแบบนี้ คงไม่ได้เรียนแล้วหล่ะมั้ง..ดีเหมือนกัน \" มิมุระหนึ่งในเพื่อนซี้ของผมเอ่ยอย่างอารมณ์ดี...ก็มันน่าอารมณ์ดีจริงๆอ่ะนะ ที่ได้ว่างตั้ง1คาบเต็มๆ อิอิ
\" หึหึ \" เอมุระ ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ พร้อมกับหัวเราะในลำคอ .. ทำให้ผมกับมิมุระ จ้องมองเขาด้วยความแปลกใจ .. ไม่ได้เรียน ก็น่าจะดีใจสินะ แต่ทำไม เป็นแบบนี้?? ... แต่แล้ว ไม่นานสีหน้าของเอมุระก็เปลี่ยนไป กลายเป็นสดใสร่าเริงในทันที เค้ายิ้มกว้างเต็มใบหน้าพร้อมกับพูดว่า
\" เฮ้ยนั้น พวกยิมิกะนี่หน่า ไปคุยกับพวกเธอกันเถอะ!!! \" และแล้วเมื่อพูดจบเอมุระก็เดินนำไปอย่างอารมณ์ดี ... ก็แน่ล่ะสิ ก็ได้เจอคนที่ตัวเองชอบนี่หน่า...
\" อ๊ะ หวาดดี ซูนาโกะ \" เอมุระ ที่ทำท่าจะไปทักยิมิกะ กลับหันไปทักน้องสาวตัวดีของผมเฉยเลย..นี่มันคิดอะไรอยู่วะ -*-
\" อื่ม หวาดดีๆ \" ซูนาโกะ ตอบพร้อมกับฉีกยิ้ม ... ส่วนยิมิกะหน่ะหรอ งอนตุ๊บป่องไปไหนแล้วก็ไม่รู้ .. ก็เอมุระเล่นไม่ยอมไปทักเลยนี่หน่า ห่ะห่ะ ผู้หญิงนี่ก็ตลกดีเหมือนกัน..
\" เอ่อนี่ มีไรจะบอก \" เอมุระ พูดพลางหันมามองที่ผม..อะไรของเค้านะ ผมชักรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีซะแล้ว
\" มีไรหรอๆ \" ยัยน้องตัวดี ก็รีบทำท่าอยากรู้โดยทันที .. ไม่เท่าไรเลยนะ -*-
\" มีไรหรอ เอมุระ \" มิมุระ ก็ถามด้วยอาการสงสัยไม่แพ้กัน
\" เอาน่า .. แต่เรื่องนี้ ห้ามบอก จุนอิจินะ \" เอมุระ บอกกับมิมุระและซูนาโกะ .. แหมๆ ยิ่งพูดแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้อยากรู้สิ -*-
\" อะไรกันอ่ะ ทำไมห้ามบอกเรา? \" ผมถามด้วยความแปลกใจ
\" เถอะน่า อย่ารู้เลย \" เอมุระหันมาตอบอย่างเย็นชา..และหันกลับไป
\" ซูนาโกะๆ อย่าลืมบอกพี่นะ \" ผมเริ่มหันไปอ้อนวอนน้องสาว..ที่เพียงแต่มองมา และไม่ตอบอะไร
และแล้ว พวกเขาก็หันไปคุยกัน เมื่อเอมุระพูดจบ ทั้งซูนาโกะ และ มิมุระ ก็ดูตกใจสุดๆไปเลย ... นี่มันเรื่องอะไรกันนะ?!?
วันเวลาผ่านไป .. จนวันหนึ่ง ซูนาโกะ ได้เล่นmsn ผมจึงเริ่มถาม...สิ่งที่อยากรู้มานาน ตอนแรก เธอก็ลังเลที่จะตอบเหมือนกัน เพราะถ้าตอบไป..ก็เท่ากับผิดสัญญากับเอมุรุ ที่เธอได้สัญญาไว้ว่าจะไม่บอกผม...แต่สุดท้ายผมก็รู้จนได้อ่านะ...เพราะอะไรหน่ะหรอ?? ซูนาโกะก็ไม่ได้ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนด้วย..ก็เพราะความฉลาดของน้องสาวคนสวยของผมไงหล่ะ( โฮะๆๆ เรื่องจริงคร่า ) เธอทำให้ผมรู้จนได้หน่ะแหละ โดยไม่บอกผมตรงๆ แต่มีคำใบ้ไว้ให้มากมาย...แต่เรื่องที่ผมรู้ก็ทำให้ผมตกใจใช่เล่นเหมือนกัน..
ผม: ซาคาฮาระ มิกิ ใช่ไหม?
ซูนาโกะ: อืม...
ซาคาฮาระ มิกิ เด็กสาวร่วมชั้นเรียนเดียวกับผม ... เค้าชอบผมงั้นหรอ??? แล้วผมจะทำไงต่อดีเนี่ย ... ในใจผม มันสับสนไปหมด ผมไม่รู้ว่าผมยังรัก มินจีฮุก นานามิ อยู่รึเปล่า? แต่ว่า เธอก็มีแฟนใหม่ไปแล้วนี่?? .. แล้วซาคาฮาร่า ก็น่ารักเหมือนกัน ผม..จะเอาไงดี??
ที่โรงเรียน
\" นี่! รู้เรื่องแล้วใช่มะ \" เอมุระถามผมในเช้าวันหนึ่ง
\" อืม ก็รู้แล้วอ่ะนะ \" ผมตอบเรียบๆ
\" ก็ไม่น่าแปลกนะที่จะรู้ เพราะข่าวมันแพร่ไปทั่วสายชั้นแล้วนี่หน่า \" เอมุระบอกกับผม ทำเอาผมตกใจไม่ใช่น้อย เพราะตอนนี้แทบทุกคนในสายชั้น รู้เรื่องนี้หมดแล้วหรอนี่ !!! แล้วผมจะทำไงดี???
ผมเดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบๆ สวนกับซาคาฮาร่า พอดี เธอก็ได้แต่เดินก้มหน้าผ่านไป...เธอนี่ น่ารักดีเหมือนกันนะ อิอิ
ผมนั่งลงที่โต๊ะ พลางคิดเรื่องนี้ทั้งวันเลยแหละ..มันทำให้ผมเป็นกังวลอย่างมาก คนหล่อๆอย่างผม( แหวะ ) มีเด็กผู้หญิงมาชอบก็มาก แต่ว่าทำไม ซาคาฮาร่า ทำให้ผมรู้สึกพิเศษไปก็ไม่รู้?? เฮ้ออออออ
วันนี้ผมก็เล่นmsnอย่างเคย เปิดเพลงฟังไปเรื่อยๆ และแล้ว ยัยน้องสาวก็ทักขึ้นมา...
ซูนาโกะ: ดีค่ะ
ผม: ดีคับ
ซูนาโกะ: นี่พี่ !!! น้องไม่สนับสนุนเรื่องพี่กับซาคาฮาร่านะ ( จู่ๆยัยนี่ก็พูดอะไรออกมาก็ไม่รู้ -*- )
ผม: อ่ะอ่าว?? ทำไมหล่ะ ( ผมรู้สึกแปลกใจว่าทำไม ยัยเฉิ่มนี่ถึงไม่สนับสนุนผม )
ซูนาโกะ: ไม่สนับสนุนอ่ะ น้องไม่ชอบ ไม่เห็นจะน่ารักเลย น้องรับเป็นพี่สะใภ้ไม่ได้ -*-
ผม: แต่พี่ว่า ก็น่ารักดีออก ( ผมตอบตามความรู้สึก )
ซูนาโกะ: พี่ชอบซาคาฮาร่าหรอ ( เธอยิงคำถามที่ทำให้ผมต้องชะงักไปเลยทีเดียว นี่ผม ชอบ ซาคาฮาร่ารึเปล่านะ ผมไม่รู้เลย )
ผม: ไม่รู้สิ
ไม่ใช่แค่เพียงซูนาโกะเท่านั้นที่ไม่สนับสนุน แต่รวมทั้ง เอมุระ นานามิ และเพื่อนๆอีกหลายคน ก็ไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้...ทำไมหล่ะ ทำไม?? คืนนั้น เอมุระ ผม และ ยัยเฉิ่ม คุยโทรศัพท์กันเกี่ยวกับเรื่องนี้ .. ใช่ พวกเขาบอกว่า พวกเขากำลังหาทางช่วยผม พวกเขาไม่สนับสนุนผม .. แต่เมื่อดูเหมือนว่า ผมจะไม่ยอมรับฟัง และไม่ยอมเข้าใจเลย พวกเขาจึงได้แต่ถอดใจ พลางลงท้ายไว้ว่า ก็ตามใจ เดี๋ยวก็รู้...ตอนนั้นผมไม่ได้ใส่ใจคำพูดของพวกนั้นเลย ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมพวกนั้นถึงยอมเปลืองเงินค่าโทรศัพท์ เพื่อมาคุยกับผมเรื่องนี้ ... ไม่ใช่เพียงแต่2คนนี้ นานามิ ก็ด้วย เธอก็เป็นกับเค้าด้วยเหมือนกัน...ทำไม พวกนี้ถึงไม่ชอบซาคาฮาร่ากันนะ?? และเพราะเรื่องนี้ ทำให้ ซูนาโกะถึงกับตัดพี่ตัดน้องกับผมเลยจริงๆ ซาคาฮาร่าไม่ดีตรงไหน ทำไมน้องสาวของผม เธอถึงยอมทำขนาดนี้ ..... แต่ ผมก็ไม่ได้คิดจะไปง้อเธอ เพราะตอนนี้ในห้วของผม มันมีแต่เรื่องของซาคาฮาร่าเท่านั้นแหละ...
วันนี้ผมเดินไปโรงเรียนพร้อมด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เมื่อรู้ข่าวว่า ซูนาโกะ เอมุระ และ นานามิ กลายเป็นศัตรูกับ ซาคาฮาร่าไปแล้ว ถึงแม้พวกนี้จะไม่ได้มีเรื่องกัน พวกนี้ก็เพียงแต่ ไม่มองหน้า และไม่พูดด้วย ก็เท่านั้น ... แต่ผมก็หนักใจ ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ ผมอยากให้ทุกคนมีความสุขกับความรักครั้งใหม่ของผม ... แต่ทำไม มันไม่เป็นเช่นนั้นเลย............................แรงอาฆาตซาคาฮาร่า ทวีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวันหนึ่ง มีข่าวโคมลอยในห้องว่า พวกเด็กๆในห้องจะตบซาคาฮาร่า เพราะพวกเขาไม่ชอบเธอมานานแล้ว .... พวกเขาบอกว่า ซาคาฮาร่าอ่ะ นิสัยไม่ดี เห็นแก่ตัว ชอบดูถูกคนอื่น .... และแล้ว มันก็ไม่ใช่ข่าว เมื่อเขาจัดการกันจริงๆ หนึ่งในกลุ่มเด็กสาว ตบหน้าซาคาฮาร่าเบาๆ เพื่อให้เธอรู้สึกตัว และเพื่อเป็นการเอาคืนที่เธอเคยตบเด็กสาวคนนั้น แต่มันไม่ใช่แค่ตบ พวกซาคาฮาร่า โดนด่ามากมาย ..เธอร้องไห้ ผมทนเห็นเธอร้องไห้ไม่ได้ .. ทำไมผมรู้สึกทรมานอย่างนี้นะ ทำไม?? น้ำตาของผมไหลรินออกมาเต็มหน้า ผมเอามือปาดมันทิ้งไป .. พร้อมปากที่พูดไว้ว่า
\" อย่ารุมกันสิ ใครอยากเดี่ยวมาเดี่ยวกับเราเลย \" ผมสงสารเธอ ผมสงสารเธอ....TT^TT
ผ่านมาได้หลายสัปดาห์แล้ว...สุดท้าย ซูนาโกะ เอมุระ และ นานามิ ก็เลิกยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขามาคืนดีกับผมและ ดีกับซาคาฮาร่าด้วย ... ผมรู้สึกดีใจจริงๆ ต่อจากนี้ คงเป็นเวลาที่ ผมกับ ซาคาฮาร่า จะได้สานสัมพันธ์กันแล้ว...เราพูดคุยกัน เรายิ้มให้กัน เราโทรหากัน แต่แค่นั้น มันก็ไม่ได้ทำให้ผมแน่ใจเลย ว่าเธอรักผม ... ผมระบายให้ยัยเฉิ่มฟัง เธอจึงตัดสินใจไปถามให้ และแล้ว ผมก็ได้คำตอบที่รอฟังมานาน นั้นคือ เธอก็รักผมเช่นกัน ... แต่สำหรับเธอแล้ว การเป็นแฟนกัน มันยังเร็วเกินไป... เราก็ยังคงเป็นแค่เพื่อนกัน แต่แค่รู้ว่าเธอรัก ผมก็มีความสุขแล้ว..
\" หวาดดีพี่ เป็นแฟนกันยัง?? \" นี่เป็นคำถามที่ซูนาโกะ จะถามผมอยู่บ่อยๆ และคำตอบของผมก็ยังคงเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยน ซึ่งก็คือ
\" ยังอ่ะ -*- \" ผมรู้สึกเจ็บนิดๆ ที่ต้องตอบแบบนั้น ผมอยากเป็นแฟนกับซาคาฮาร่าเร็วๆ ผมรักเธอ..
วันเวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก ... ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว ตั้งแต่ที่ผมรู้ว่าซาคาฮาร่ามาชอบ ... และผมก็ชอบเธอเช่นกัน ไม่สิ รักเลยต่างหาก ..... แต่!!!!!!! ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า-*- ... จนวันหนึ่ง เธอมาบอกกับผม .... เป็นคำพูดที่ทำให้ผม แทนที่จะก้าวไปข้างหน้า กลับกลายมาเป็นถอยหลัง ผม .. เจ็บ .... คำพูดนั้น มันฝังลึกเข้าไปในใจ..ผมเจ็บ เจ็บจริงๆ ทำไมเธอถึงทำกันแบบนี้ ทั้งๆที่ผมรักเธอมากมาย ไม่นะ!!!....คำพูดที่ว่า เราคงไม่เป็นมากกว่าเพื่อนกัน ..ทุกๆอย่างที่ผมเฝ้ารอ ..มันจบลงแล้ว ...ทำไม ถึงเป็นแบบนี้ ไม่ทันจะได้เริ่ม ก็ต้องมาจบ....TT^TT
หลายวันผ่านไป ตั้งแต่ผมทานแห้วกระป๋องเบ้อเร่อ ผมก็เจอกับซูนาโกะ...มันก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกพอดีอ่ะนะ ... ผมเลยตัดสินใจเล่าเรื่องนี้ให้กับยัยนั้นฟัง....-*- ใช่ ผมพอจะรู้ ว่ายัยนั้นจะพูดว่ายังไง และผมก็เตรียมใจสำหรับ เสียงหัวเราะเอาไว้แล้ว - -\"
\" คือ พี่กับซาคาฮาระ จบกันแล้วหล่ะ....\" ผมกัดฟันพูดอย่างยากเย็น
\" 5555+ อะไรกันพี่ ทำไมจบเร็วขนาดนี้ ยังไม่ทันจะได้คบกันเลยไม่ใช่หรอ เอิ้กๆ \" น่านนนนน เป็นจริงดังคาด ยัยนี่ระเบิดเสียงหัวเราะซะเต็มที่ พร้อมกับตอกย้ำอีก ... หนอยๆๆๆ -*- ... แต่มันก็จริงอ่ะนะ เฮ้ออออออออออ
ทำไมผมดูไม่ออกนะ ว่าซาคาฮาร่า ไม่เคยคิดจริงจังกับผมทั้งๆที่คนอื่นๆ คอยเตือนผมตั้งแต่แรกแล้ว ทำไม ผมถึงมัวแต่ไปหลงงมงายอยู่กับเธอ ... ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น แต่ก็ไม่เป็นไร อย่างน้องก็ยังไม่ได้คบ ก็น่าจะลืมได้เร็ว ... หึหึ เมื่อเป็นอย่างนี้ ตอกจากนี้ไปผมก็คงจะแค่เล่นๆกับพวกผู้หญิงเหมือนกันแล้วหล่ะนะ .. เอาให้พวกหล่อนได้รู้กันไปเลย ว่าความเจ็บปวดอ่ะ มันรสชาติยังไง!!!!!!!!!!!!!!!!!!
น้องสาว: เอาแล้วๆๆ เจ้าพี่ชาย มาดเพลบอยออกมาแล้ว .... -*-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น